HİSS-İ MÜŞTEREK
Duyu verilerinin toplandığı; ayrıca algı yanılması, hallüsinasyon, rüya gibi iç yaşantıların duyumlandığı algı merkezi İçin kullanılan psikoloji terimi.271
HİSSE SENEDİ 272 HİSSİYYÂT 273 HİŞÂM I
Ebü'l-Velîd er-Rızâ (er-Radî) Hişâm b. Abdirrahmân b. Muâvİye el-Ümevl (Ö. 180/796) Endülüs Emevî Devleti'nin ikinci emîri (788-796).
139'da (756-57) Kurtuba'da (Cordoba) doğdu. Babası Endülüs Emevî Devleti'nin kurucusu 1. Abdurrahman'dir. Babasının vefat haberini alınca valisi bulunduğu Mâride'den (Merida) ayrılarak Kurtuba1-ya geldi; 1 Cemâziyelevvel 172'de {7Ekim 788) devlet adamlarının ve halkın biatini alarak tahta geçti. Ancak Suriyeli Arap-lar'ın desteklediği ağabeyi Tuleytula (Toledo) Valisi Süleyman, yaşının büyüklüğü sebebiyle tahtın kendi hakkı olduğunu ileri sürerek onun emirliğini kabul etmedi. Kısa bir süre sonra Belensî nisbesiyle tanınan küçük kardeşi Abdullah da Süleyman'a katıldı. Hişâm meseleyi önce barış yoluyla halletmeye çalıştı, fakat muvaffak olamayınca kuvvete başvurup her ikisinin de isyanını bastırdı ve bir miktar ma! ve para vererek sonunda onları Endülüs'ten uzaklaşmaya razı etti (174/790). Bu arada onun kardeşleriyle uğraşmasını fırsat bilen, Sarakusta'da (Saragossa) Matrûh b. Süleyman ve Turtûşe'de (Tortosa) Saîd b. Hüseyin adlı Arap liderleri, birkaç yıl sonra da Runde'de (Ronda) Berberîler ayaklandılar. Hişâm, babasının dönemin-dekilere kıyasla önemsiz kalan bu isyanları fazla zorlanmadan bastırdı ve bu olayların dışında ciddi kabul edilebilecek başka bir iç mesele ile de karşılaşmadı. Bunda, bir taraftan adalette gösterdiği titizliğin ve ülkenin her yanına gönderdiği gizli müfettişler vasıtasıyla idarecileri kontrol ettirmesinin, diğer taraftan da camiye gitmek, hastalan ziyaret etmek, cenaze merasimlerine katılmak gibi davranışlarıyla halka yaklaşmasının, ayrıca kendisinin bir kabile ya da grubun değil, bütün halkın hâmisi ve herkesin iyiliği için çaba sarfeden bir hükümdar olduğu intibaını bırakmasının rolü bulunuyordu.
Hişâm. ülke içinde istikran sağladıktan sonra her yıl kuzeydeki hıristiyan krallıklar üzerine başarılı seferler düzenledi. 175 (791) yılında gönderdiği bir ordu Ebro vadisinde ilerleyerek kuzeyde Castilla Vieja'ya ulaştı. 178'de (794) bir başka ordu Asturias Krallığı'nın yeni merkezi Ovi-edo'ya vardı ve bol miktarda ganimet ele geçirildi. Ertesi yıl Hişâm'ın sevkettiği son ordu, Asturias Kralı II. Alfonso ve müttefikleriyle yaptığı bazı çarpışmalarda ye-nildiyse de sonunda onları ağır bir bozguna uğrattı. Hıristiyanlar için büyük bir felâket olarak nitelenen bu savaştan sonra müslümanlar Oviedo'yu tekrar ele geçirip tahrip ettiler. Öte yandan, fetihten çok Endülüs Emevî Devleti'nin gücünü göstermek amacıyla Pireneler aşılarak Fransa'nın güneyindeki Septimania bölgesine seferler düzenlendi. Hatta Arbûne'nin (Narbonne) geçici bir süre için de olsa müs-lümanların hâkimiyetine girdiğini kaydeden rivayetler bulunmaktadır.
Mâliki mezhebi. Evzâîliğin hâkim olduğu Endülüs'e I. Hişâm döneminde girerek yayılma imkânı buldu. Hacca giden Öğrenciler İmam Mâlik'in derslerine devam ettiler ve görüşlerinden etkilendiler; dönüşlerinde de onun faziletlerini ve fikirlerini anlatarak bu mezhebin Endülüs'te yayılmasını sağladılar. Bunların başında Şebtûn diye tanınan Ziyâd b. Abdurrah-man el-Lahmî, îsâ b. Dînâr ve Yahya b. Yahya el-Leysîyer alır. Yahya, Kurtuba'da-ki cami ve medreselerde İmam Mâlik'in el-Muvatta adlı eserini okutuyordu. Hişâm, Mâliki mezhebinin yayılması İçin yapılan çalışmaları desteklemiş ve bundan haberdar olan İmam Mâlik de onun için, "Allah bulunduğumuz yeri senin hükümdarlığınla süslesin" diye dua etmiştir.274 Yahya el-Leysî Hişâm üzerinde öylesine etkili oldu ki emir onun fikrini almadan hiçbir tarafa kadı tayin etmemeye başladı. Bu mezhepten yetişen fuka-ha, Hişâm'ın yakın İlgisi sayesinde devlet hayatında önemli yerlere geldi. İmar faaliyetleriyle de ilgilenen Hişâm, Kurtuba'-da Vâdilkebîr (Guadalquivir) nehri üzerindeki tarihî köprüyü tamir ettirdi ve büyük Kurtuba kanalını açtırdı. Babasının başlattığı Kurtuba Camii"nin inşaatını tamamlattı ve binaya bir minare ile bir şadırvan ekletti. Müvelledûnun (mühtedî yerli halk) sayısında görülen artış üzerine yeni mescid ve medreseler yaptırdı. Alim ve edipleri himaye eden 1. Hişâm döneminde Arap dili ve edebiyatı zirveye ulaştı. İncil ve Tevrat Arapça'ya çevrildi.
Âdil oluşu sebebiyle Ömer b. Abdüla-zîz'e benzetilen 1. Hişâm henüz kırk bir yaşındayken 3 Safer 180'de (17 Nisan 796) vefat etti. Dindar, güzel ahlâklı, müteva-zi, cömert, fazilet sahibi, akıllı, hadis ve Kur'an ilimlerine vâkıf bir hükümdardı. İdaresi altındaki halkın kendisinden hoşnut olmasından dolayı Rızâ (Radî) lakabıyla anılırdı. Çocukluğundan beri İslâm prensiplerine uygun bir hayat süren Hişâm. Ömer b. Abdülazîz'in siyasetini örnek alarak valilerini sürekli kontrol ettirir ve halkın memnun kalmadığı idarecileri değiştirirdi. Savaş sırasında ölen askerlerin geride kalan erkek çocuklarının Dîvânü'l-ceyş'e yazdırılması işi de ilk defa onun tarafından başlatılmıştır.
Bibliyografya :
İbnü'l-Kütiyye, Târîhu Iftitâhi'l-Endeiüs (nşr. İbrahim el-Ebyarî], Kahire 1402/1982, s. 61-&3\AhbârMecmû%s. 109-112; Humeydî. Cez-vetû'l-muktebis. Kahire 1386/1966, s. 10; Dab-bî. Buğyetü't-ınüUemİs, Kahire 1967, s. 13; Ab-dülvâhid el-Merrâkuşî. el-Muccİb fi telhisi ah-bâri't-Mağrib (nşr. M. Saîd el-Uryân - Muham-med el-Arabî), Dârülbeyzâ 1978, s. 33; İbnü'l-Ebbâr, el-Hulletü's-siyerâ (nşr. Hüseyin Munis), Kahire 1963, I, 42-43; İbn İzârî, et-Beyânü'l-muğrib, II, 61-68; Nüveyri, Nihâyetü'l-ereb (nşr M. Ebû Dîf), Fas, ts., s. 72-78; İbnü'l-Hatîb. Acmâ/ü7-a'/âm(nşr. E. Levi-Provençal), Beyrut 1956, s. 11-13; a.mlf., el-İhâta, 1,419; İbn Haldun, el-fİber, IV, 124-125; Zikru bilâdİ'i-Ende-/üs(nş.r. LuisMolina), Madrid 1983, s. 118-124; Makkarî, Nefhu't-tîb (nşr. Muhyiddin Abdülha-mîd). Kahire 1949,1, 313-3l7;R. Dozy. Historİa de los musulmanes espanoles, Madrid 1984, II, 58-59; Abdülazîz Salim. Tânhu'l-müslimîn oe âşâruhüm fi'I-Endelüs, İskenderiye 1961, s. 213-219; M.Abdullah İnan. Devletü'i-İslâm fl'l-Endetüs, Kahire 1969,1/1, s. 223-230; Chej-ne, Müslim Spain, s. 18-19; S. M. Imamuddİn, MuslimSpain, Leiden 1981, s. 138, 155, 181, 183; Abdülmecid Na"naî, Târthu'd-deuieU'l-Emeulyye /î7-Ende/üs, Beyrut, ts. (Darü'n-Nah-dati'l-Arabiyye|, s. 171-182; Ziriklî. el-AHâm (Fethullah). VII!, 86; E. Levi-Provençal, Espana musutmana, Madrid 1987, IV, 92-98; C. F. Sey-bold, "Hişâm 1", /A.V/1, s. 541-542; D. M. Dun-lop. "Hislıam I". El* (İng.), III, 495.
Dostları ilə paylaş: |