| PHEBUS
bak. TARKULYAN, BOGOS
PINAR, SELAHATTİN
(22 Ocak 1902, istanbul - 6 Şubat 1960 İstanbul) Besteci ve tanburi.
Altunizade'de doğdu. Amatör olarak ud çalan annesinin etkisiyle 12 yaşında uda başladı. İtalyan Ticaret Lisesi'ndeki öğrenimini yarıda bırakarak bütünüyle musikiye yöneldi. 19 yaşında udu bırakıp tanbu-ra başladı, bundan sonra tanburi olarak tanındı. Bestenigâr Ziya Bey, Kaşıyarık Hüsamettin Bey, Yusuf Paşazade Enderunî Celal Bey, Muallim Kâzım Bey (Uz) gibi musikicilerden yararlandı; düzenli bir musiki eğitimi görmedi. 1920'de, sonradan Üsküdar Musiki Cemiyeti adını alan Dâ-rü'1-Feyz-i Musiki'nin kurucuları arasında yer aldı. Uzun yıllar piyasada çalıp söyledi; İstanbul'un gözde gazinolarının ve saz salonlarının en çok sevilen icracılarından biri oldu. Sahneye çıkan ilk Türk kadın tiyatro oyuncusu Afife Jale(->) ile 1933-1939 arasında 6 yıl evli kaldı. Kadıköy'deki To-dori Gazinosu'nda geçirdiği kalp krizi sonucu öldü. Eserlerini en iyi yorumlayan sanatçı olarak gördüğü Sabite Tur Gülerman mezarı başında bir şarkısını okudu.
Selahattin Pınar Cumhuriyet döneminin en ünlü şarkı bestecilerinden biridir. Şarkı üslubu Hacı Arif Bey'den kaynaklanan geleneksel şarkı üslubundan farklıdır. Bütünüyle kendine özgü olan üslubu duygusallığı, içtenliği, alışılmış ezgi örneklerinden kaçınması ve meyan bölümlerinde çok tiz seslere yer vermesiyle hemen fark edilir. Şarkılarında karşılıksız sevgi, ayrılık acısı, gönül kırıklıkları gibi alışılmış konulan güfte olarak seçtiği çarpıcı şiirleri 1940'ların İstanbul'una özgü bir "küçük insan" duyarlığıyla işler. Bazı eserlerinde görülen marazi duyarlık da ayırt edici bir özelliğidir. Zamanın birçok bestecisinin şarkılarında görülen Batı musikisi etkileri ve halk musikisi zevki onun eserlerinde görülmez. İstanbul musiki zevkiyle Anadolu ezgilerinden uzak durduğu söylenebilir. Güfte ile beste arasın-
PIRGİÇ KİLİSESİ
250
251
Dostları ilə paylaş: |
