4.6.3. Yorumlayıcı Hukuk Kuralları Yorumlayıcı hukuk kuralları, birden fazla anlama gelebilen bir açıklama veya fiilin,
uyuşmazlık durumunda, hangi anlama geldiğini belirleyen düzenlemelerdir. Türk Borçlar
Kanununda “İfa zamanı veya sürenin son günü, kanunlarda tatil olarak kabul edilen bir güne
rastlarsa, kendiliğinden bu günü izleyen ve tatil olmayan ilk güne geçer. Aksine anlaşma
geçerlidir.” (m. 93). Bu düzenlemeye göre, vadenin son günü tatil gününe denk gelirse, taraflar
isterlerse borcun tatil gününde de yerine getirilmesini kararlaştırabileceklerdir. Ancak taraflar
bu konuda bir irade açıklamasında bulunmamışlarsa kanun bu hükmü emredici bir nitelik
kazanmaktadır. Benzer şekilde Türk Borçlar Kanununda “Borcun ifası için bir ayın başlangıcı
veya sonu belirlenmemişse, bunda ayın birinci ve sonuncu günü; ayın ortası belirlenmişse
bundan da ayın on beşinci günü anlaşılır. Borcun ifası için gün belirtilmeksizin sadece ay
belirlenmişse, bundan ayın son günü anlaşılır.” (m. 91). Bu düzenleme de yorumlayıcı
niteliktedir. Taraflar yaptıkları sözleşmeyle aybaşı ifadesinin ayın belirli bir günü (örneğin
beşinci günü) anlamına geldiğini kararlaştırabilirler. Bunu yapmadıklarındaysa aybaşı ifadesi,
ayın birinci gününü ifade ettiği kabul edilmiş olur.
