Hukukun temel kavramlari

5.1.1.3.4. Lakap 
Lakap, kişilere belli özelliklerinden dolayı başkaları/toplum tarafından takılmış addır. 
Bununla birlikte başkaları tarafından takılan her ad lakap olarak kabul edilmez. Dolayısıyla her 
lakap,  ad  üzerindeki  hakkı  koruyan  düzenlemelerden  yararlanamaz.  Lakabın  korumadan 
yararlanabilmesi için o kimsenin belli bir çevrede o lakapla tanınmış ve isim yapmış olması 
gerekir (Akıntürk 2015: 161; Gözübüyük 2016: 112). 
5.2. Tüzel Kişiler 
Hukukun özneleri gerçek kişilerden ibaret değildir. İnsanların ve malların oluşturduğu 
fakat onlardan bağımsız bir nitelik kazanan mal ve kişi toplulukları da tüzel kişi adıyla hukukun 
öznesi olarak kabul edilir. Bu varlıklar, tarihsel ve toplumsal gelişmenin sonucudur. Nitekim 
bireyin  tek  başına  başaramayacağı  ticari  (şirket),  kültürel  (dernek),  siyasal  (siyasal  parti), 
iktisadi etkinlikler daha güçlü olan topluluklar tarafından başarılır. Osmanlı/Türk hukukunda 
tüzel kişilik, 1909 tarihinde Fransız Dernekler Kanunun alınmasıyla birlikte kabul edilmiştir. 
Günümüzde tüzel kişiler, kendilerini meydana getiren kuruculardan, üyelerinden ve organlarını 

---

105 
 
oluşturan kişilerden ayrı, bağımsız birer hak öznesidir. Ortaya çıkan bu tarz bir teşkilatlanma 
sonucunda tüzel kişiler, kendisine ait bir mal varlığının sahibi sıfatıyla ve organlarının hukuksal 
eylemleriyle, kendi adına ve hesabına hak kazandırıcı ve borçlandırıcı işlemler yapabilmekte, 
sözleşmelere  taraf  olabilmekte,  mahkemelerde  davacı  ve  davalı  olabilmektedir  (Cansel  vd. 
2015: 196).  
Tüzel  kişiler,  gerekli  organlara  sahip  oldukları  anda  fiil  ehliyetine  sahip  olur.  Tüzel 
kişiler, cinsiyet, yaş, hısımlık gibi yaradılış gereği yalnızca gerçek kişilere yani insanlara özgü 
olanlar dışındaki tüm hak ve borçlara sahip olabilir (TMK, m. 47-48). Tüzel kişiler, özel hukuk 
ve kamu hukuku tüzel kişisi olmak üzere ikiye ayrılır (Kayıhan 2008: 83).