11.2. Borçlar Hukuku
Borçlar hukuku, iki ya da daha fazla kişi arasındaki borç ilişkilerini düzenleyen hukuk
dalıdır. Diğer bir anlatımla borçlar hukukunun temel konusu borç ve borç ilişkisi kavramları
oluşturur. Borçlar hukukunun temel kaynağını Türk Medeni Kanunun ayrılmaz bir parçası olan
Türk Borçlar Kanunu oluşturur. Bu kanun, 11 Ocak 2011 tarih ve 6098 sayılı Türk Borçlar
Kanunu oluşturur. Adı geçen yasa, 1 Temmuz 2012 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Her ne kadar
borçlar hukukunun temel kaynağını Türk Borçlar Kanunu oluştursa da, bu hukuka kaynak
oluşturan başka yasalardan da söz edilebilir. Bunların başında yukarıda da belirtildiği gibi Türk
Medeni Kanunudur. Türk Medeni Kanunun yanında Türk Ticaret Kanunu, Taşınmaz Kiraları
Hakkında Kanun da Türk Borçlar Kanunun kaynakları arasındadır (Gözler 2016: 85-86; Cansel
vd. 2015: 343-344).
Borçlar hukuku, genel hükümler ve özel hükümler olmak üzere iki bölümde incelenir.
Genel hükümler kısmında, borç kavramı, borç ilişkisi, sorumluluk kavramı, borçların
doğumu, sözleşme, muvazaa, hata, hile, aşırı yararlanma, temsil, haksız fiiller, sebepsiz
zenginleşme, borçların hükümleri, borcun ifası, borçlunun temerrüdü, müteselsil borçluluk,
koşula bağlı borçlar, borcu sona erdiren nedenler.
276
Borçlar hukukunun önemli kavramlarından biri, borç ilişkisidir. Borç ilişkisi, iki taraf
arasında kurulan ve taraflardan birini diğerine karşı belli bir davranış biçiminde bulunmakla
yükümlü kılan hukuksal bağdır. Borç sözcüğüyle ifade edilmek istenen, bu hukuksal bağdır.
Türk Borçlar Kanununda borç ilişkisinin sözleşmeden, haksız fiillerden ve sebepsiz
zenginleşmeden doğacağı ifade edilmiştir.
Bu Tanımdan Borç İlişkisinin Şu Unsurlara Sahip Olduğu Görülmektedir (Akıntürk
2013: 8-9):
1-Her borç ilişkisinde bir alacaklı vardır. Alacaklı, her borç ilişkisinin etkin tarafını,
Diğer bir anlatımla talep hakkı olan kişiyi ifade eder. Daha ayrıntılı bir tanımlamayla alacaklı,
aralarındaki borç ilişkisine dayanarak borçludan, kendisine bir edimde bulunulmasını istemek
yetkisine sahip bulunan taraftır. Örneğin bir kalem bağışıyla ilgili bağışlama sözleşmesinde
alacaklı, bağışlayandan bağışlama konusu kitabı kendisine teslim etmesini isteyebilecek olan
kişidir.
2-Her borç ilişkisinde bir borçlu vardır. Borçlu ise borç ilişkisinin edilgen tarafı olup,
alacaklıya bir edimi yerine getirmekle olan kişidir. Diğer bir anlatımla borçlu, aralarındaki borç
ilişkisinden dolayı karşısındaki alacaklıya bir edimde bulunma yükümlülüğü altında bulunan
taraftır. Örneğin kiralama sözleşmesinden dolayı kiraya verene kira bedelini ödeme
yükümlülüğü altında bulunan kimse borçludur.
3-Her borç ilişkisinde bir edim vardır. Edim, borç ilişkisinin konusunu oluşturur ve
alacaklının isteyebileceği; borçlunun da yerine getirmekle yükümlü olduğu bir şeyi, bir hareket
şeklini ifade eder. Diğer bir anlatımla edim, aralarındaki borç ilişkisinden dolayı alacaklının
borçludan isteyebilme hakkına sahip olduğu, borçlunun da yerine getirmekle yükümlü
bulunduğu bir davranış biçimidir. Yukarıda verilen kalem bağışlama örneğinde, bağışlayanın
edimi, bağışlama konusu olan kalemi bağışlanana teslim etmektir.
Borç İlişkisinin Konusunu Oluşturan Edimler Çok Farklı Şekilde Ortaya Çıksa Da Üç
Başlık Altında Toplamak Mümkündür:
1-Bir şeyin verilmesi şeklindeki edimler: Bu tür edimler, olumlu bir hareketle bir şeyin
verilmesini gerektirir. Örneğin bir alım-satım sözleşmesinde satıcının malı teslimi, alıcının
bedeli ödemesi gibi.
2-Bir şeyin yapılması biçimindeki edimler: Bu tür edimlerde de bir olumlu hareket söz
konusudur. Bir hizmet sözleşmesinde, hizmetin yerine getirilmesi buna bir örnektir.
3-Bir şeyin yapılmaması biçimindeki edimler: Bu tür edimlerde 1 ve 2. maddedekilerin
aksine hareket olumsuz olup, belirli bir şeyin yapılmamasını gerekli kılar. Örneğin rekabet
yasağı sözleşmesinde yapmamak gibi olumsuz bir edim söz konusudur.
Edimin konusu yasanın emredici hükümlerine, ahlâka ve adaba aykırı olmamalıdır.
Bunun yanında edimin konusu imkânsız olmamalıdır. Edimin mutlaka parayla ölçülebilir bir
değer olması gerekmez.
277
Borçlar Kanuna göre borcun kaynakları üç tanedir: 1)Hukuksal işlemler, 2)Haksız
fiiller, 3)Sebepsiz zenginleşme.
Dostları ilə paylaş: |