Hz. MevlâNÂ'nin hayati 2 1- babasının Ölümüne Kadar Olan Dönem (1207-1231) 3

1. Dinle, bu ney nasıf şikâyet ediyor; ayrılıkları nasıl an­latıyor. (Diyor ki:)

2. Beni kamışlıktan kestiklerinden beri feryadımdan er­kek, kadın herkes ağlayıp inledi.

3. Ayrılık açılarıyla parça parça olmuş bir kalp İsterim ki iştiyak derdini ona açayım.

4. Aslından, vatanından uzak düşen bir kişi, vuslat zama­nını arar durur.

5. Ben her toplulukta, her mecliste ağladtm, inledim dur­dum. Fena halli olanlarla da eş oldum, iyi halli olanlarla da.

6. Herkes kendi zannınca benim dostum oldu, ama içim­deki sırlarımı kimse araştırmadı.

7. Benim sırrım, feryadımdan uzak değildir. Ancak her gözde onu görecek, her kulakta onu işitecek nur yok.

8. Ten candan, cân da tenden gizli değildir. Lakin canı görmek için kimseye izin yok.

9. Bu neyin sesi ateştir, hava değil. Kimde bu ateş yok ise o yok oisun!

10. Aşk ateşidir ki ney'in içine düşmüştür. Aşk coşkunlu­ğudur ki şarabın İçine düşmüştür.