I bob. Hofiz xorazmiy g‘azallarida mavzu va g‘oya

Bog‘i firdavsning ichindagi ul sebmudur,

Yo guliston jamolinda bu g‘abg‘ab ko‘rinur

Chamanda bo‘lsa xiromon azogi yer bosmasin

Chamanda bo‘lsa xiromon azogi yer bosmasin

Chu yer yuzini malak jumla par-bapar bog‘lar.

Daraxt qomatidin izdama murod barin,

Qachon bu sarvu bori, Hofizo, samar bog‘lar.

Shoir ushbu g‘azalida chaman ichidagi go‘zal yorni tasvirlaydi. G‘azalda Mahliqoning yerga oyog‘ini tekkizmasdan yurishi, xuddiki farishtalar qanotlarini bir-biriga tekkizib uchishlariga qiyoslanadi. Mumtoz adabiyotda ayollarning qomati sarv daraxtiga o‘xshatilgan. Bu yerda ham shoir sarv daraxtidan umidvor bo‘lma, bu daraxt qachon meva beradi deya sarv daraxti timsoli orqali suyukli yorini nazarda tutib turibdi.