| Orta əsrlər memarlığı. IX-XIII əsrlər ərzində Avropada iki memarlıq üslubu dəyişmişdir – roman və qotik. Birincisi, öz adını qədim roma tikililərinə banzətməyə görə bu cür adlandırılırdı. Əslində isə roman üslubu antik roma üslubu ilə müqayisədə daha kobud və natamam idi. Qalın divarlar, sütunlar çox da hündür olmayan gümbəz, dar və kiçik pəncərələr bu dövrün inşaat texnikasının zəif inkişafını əks etdirir.
Qotik memarlıq üslubu isə texnika baxımından daha təkmil və maraqlı idi. Onun xarakterik əlaməti memarın mümkün qədər uca tikməyə can atması idi. Qotik məbədlərin daxilində çoxsaylı hündür, nəfis sütünlar tikilirdi. Böyük pəncərələri rəngli şüşələrlə bəzədilirdi. Çoxsaylı heykəllər, barelyeflər tikililərin içini və çölünü bəzəyirdi. Bir və ya bir neçə qala və nəhəng qapılar məbədlərə təntənəli görkəm verirdi. Roman üslubuna məşhur məbədlərdən Puatye və Orlini (Fransa), Şpeyer, Vorms, Maynsı (Almaniya) misal göstərmək olar. Qotik üsluba Paris Nort-Dam kilsəsini, İngiltərədəki Linkoln, İtaliyadakı Milan kilsəsini göstərmək olar.
Dostları ilə paylaş: |
