Iacôbus -I

impianellare (pictis) laterculis consterno.

impiantare 1 instituo, ere. Syn: condo. 2 elementa colligo. Syn: convenienter apparo.

impiantito pavimentum, i, n.

impianto 1 apparātus, us, m. E.g. ~ electrĭcus; ~ hydraulĭcus; ~ calorifĭcus. 2 exstructĭo, onis, f. Syn: apparatĭo; molitĭo. 3 insertĭo, onis, f (med).

impianto per la combustione immondizie apparātus purgamentis comburendis, m.

impiastramento illitĭo, onis, f. Syn:, pollutĭo.

impiastrare emplastris (cataplasmis) interstinguo. Syn: oblino; oblinĭo; cornmaculo; inquino; foedo; contamino.

impiastratore 1 oblĭtor, oris, m. 2 imperītus ineptusque pictor, m (transl).

impiastricciamento inepta illitĭo f; imperita ~.

impiastro 1 emplastrum, i, n. Syn: cataplasma, ae f; cataplasmus; malagma. 2 taediosus assectātor, m; importunus ~. Syn: homo molestus.

impicciato distentus, a, um. Syn: occupātus; districtus; multis negotiis plenus; ~ ~ refertus.

impiccio impedimentum, i, n. Syn: nodus. E.g. haeremus in difficĭli nodo; angustĭae; obstaculum.

impicciolire imminuo, ere. Syn: tenuo; contraho.

impiccione alienōrum studiosus homo, m. Syn: alienis se immiscens.

impiccolire →impicciolire.

impiegatizio ministeriānus, a, um; Cod. Iust., 12, 26: «ministeriani ».

impiegato minister, stri, m. Syn: ministerialis; ministeriānus.

impignorabile inalienabĭlis, e. Syn: impignorabĭlis; a pignoratiōne immunis.

impigrire torpesco, ere. Syn: enervor, ari; debilitor, ar; elanguesco, ere; remollesco, ere; hebetor, ari,

impiombare 1 plumbo, are. Syn: plumho conglutino. 2 plumbeo disculo munĭo.

impiombatura 1 plumbatūra, ae, f; 2 plumbei disculi applicatĭo, f.

impiparsi nihĭli facĭo. Syn: pro nihilo duco; contemno; irrideo; neglego.

implacabilmente avverso implacabĭlis inexpiabilisque.

implemento implementalis actĭo; implementatiōnis (inf)

implicato obstrictus, a, um. Syn: admixtus; alligātus.

impolitico incautus, a, um. Syn: inconsiderātus; inconsultus; imprudens; importunus; intempestivus.

Impollinazione pollinatĭo, onis, f.

impollinazione pollinis dispersĭo, f. Syn: ~ depositĭo.

impolpare 1 pinguefacĭo, ere. Syn: sagino. 2 locupleto, are (transl). Syn: exorno; amplifico.

impoltronire 1 languefacĭo, ere. Syn: desidem reddo; ignavĭa inficĭo. 2 languesco, ere. Syn: elanguesco; ignavesco.

impolverare pulvero, are. Syn: pulvere afficĭo; ~ maculo.

impomatato capillari adipātus, Syn: uncto madefactus; uncto capilli insuccātus [«capillare» (scil. unguentum) invenitur apud MART., 3, 82, 28; « unctum» apud APUL., met., 3, 24].

imponente imperiose speciosus. Syn: speciosus; magnifica specie commovens; admirabĭlis.

imponenza imperiosa specĭes, f. Syn: cum effectu speciosĭtas; specĭes urgens.

imponibile 1 obligatiōni obnoxĭus. 2 vectigal imponendum, n. Syn: taxatiōnis fundamentum.

imponibilità legitima vectigalĭum iniunctĭo, f.

impopolare civibus infensus. Syn: invidiosus.

impopolarità invidĭa popularis, f. Syn: defectus gratĭae popularis; offensĭo populi; offensa populi voluntas; odĭum ex populo receptum.

imporre infero, ers, erre

imporsi 1 vinco, ere. Syn: victor sum. 2 emineo, ere (super ceteros).

importante magnus

importanza grande valde interest ut; quanti momenti sit; e di estrema - maximi refert

importatore 1 importātor, oris, m; cfr CIL XIII, 8568; importatrix, icis, f. 2 importaticI4s, a, um; cfr ThLL.

importazione invectĭo, onis, f. Syn: importatĭo; importaticǐa n pl; merx importaticĭa, ae f; portorĭum, n.

importo 1 sumptus, us, m. 2 summa, ae, f. Syn: numerus complētus impensārum.

imposizione

impossibilità impossibilitas, atis, f (ThLL). Syn: nulla potestas; ~ facultas; ~ copĭa.

impossibilitato impedītus, a, um. Syn: praepedĭtus; ex coacto absens; rebus maioribus retentus.

imposta 1 vectigal, alis, n. Syn: tributum. 2 foricula, ae, f. Syn: luminare; valvula umbratilis; fenestra lignea. 3 incumba, ae, f (arch); - fissa certum statumque [exigebat].

impostare 1 immitto, ere. Syn: in arcam tabellarĭam ~ ; inicĭo in arcam cursualem; indo in ~ ~. 2 formam (alicuĭus rei) statuo; ~ (~ ~ ) constituo. Syn: ratiōnem antea dispono; quaestiōnis ratiōnem propono; initĭum calculi instruo.

impostatura 1 dispositĭo, onis, f. Syn: ordo rei gerendae. 2 formae constitutĭo, f. Syn: ratiōnis propositĭo; calculi initĭum; forma exordĭo collocata, ae f; consulta introductĭo. 3 incumba, ae, f (arch).

impostazione 1 formae (alicuĭus rei) constitutĭo, f. 2 immissĭo casualis, f. Syn: immissĭo in arcam tabellarĭam; in capsulam cursualem iniectĭo.

impostore deceptor, oris, m. Syn: quadruplātor; homo vafer; homo versutus.

impostūra vanĭtas.

impoverimento in paupertatem deiectĭo; ~ ~ detrusĭo, f.

impoverire 1 ad paupertatem redigo. Syn: praeter modum paupero. 2 pauperesco, ere.

impraticabile 1 impervĭus, a, um. Syn: inaccessus; inaccessibĭlis; aditu clausus; usui non pervĭus. 2 usui non idoneus. 3 morosus, a, um.

impraticabilità 1 loca impedita, n pl. Syn: condicĭo inaccessibĭlis. 2 morosĭtas, atis, f. 3 → impossibilità.

impratichire 1 exerceo, ere. Syn: instruo; exercitatiōnem alicuĭus rei trado; in usum officii induco; formo; informo. 2 me exerceo (refr); exerceor. Syn: usu disco.

imprecisione incerta ratĭo, f. Syn: modus indistinctus; status indefinītus; ratiōnis nebula.

impreciso incertus, a, um. Syn: indefinītus; indistinctus; nebulosus; lineamentis carens.

impreco ìmprecor

impregnamento 1 (liquoris, umoris) sorbitĭo, f. 2 actus gravidandi, m.

impregnare 1 (liquorem, umorem) sorbeo. Syn: (aliqua re) imbuo; ~ ~ inficĭo. 2 gravido, are. Syn: impraegno; cfr ThLL.

imprendere suscipĭo, ere.

imprendimento 1 → impresa l. 2 tirocinĭum, ii, n.

imprenditore ergolabus, i, m; √Graec. 1 SPY0V = opus et ?'OC~4PG'CV(u = suscipĭo. Syn: susceptor opĕrum.

imprenditoriale ergolabicus, a, um [cfr 'ergolabus']. Syn: quod est proprĭum susceptoris opĕrum.

imprenditorialità opera conducendi

impresa 1 inceptum, i, n. 2 conātus, us, m. Syn: facinus. 3 societas bonis gignendis, f; domus ~ ~. Syn: opus mercatorĭum. 4 expeditĭo, onis, f. 5 egregie factum, n. 6 genĕris insigne, n. Syn: sententiola gentilicĭa; administratĭo, nis f; oeconomǐa, ae f. administratiōnis; fabrĭca, ae f.

impresario ergolăbus, i, m; cfr ThLL. Syn: susceptor; redemptor opĕris; opĕris conductor.

imprescindibile pernecessarĭus, a, um. Syn: non omittendus; necessarĭus; quod praeteriri nequit; a quo recedere non possum (Bacci).

impressionabile 1 commotiōni obnoxĭus. Syn: mobĭlis; ingenĭo mollis; excitabĭlis. 2 colluminabĭlis, e. Syn: illuminabĭlis; colluminatiōnis photographicae patiens.

impressionabilità animi mollitǐa, ae, f.

impressionante anĭmum commovens (part et adi). Syn: sensus eximie occupans; animos permovens.

impressionare 1 commoveo, ere; commoveor (refr). Syn: anĭmum perpello; sensus occupo; praecordia percello; excito. 2 collumino, are [in re photographica].

impressionato 1 commotus, a, um. Syn: pulsus; perpulsus; occupātus. 2 colluminātus, a, um. Syn: luce affectus; luci exposĭtus [in re photographica]; perturbātus, a, um; fortemente - perterrĭtus, a, um

impressione 1 commotĭo, onis, f. Syn: momentum; pondus; animi affectĭo; ~ impressĭo; cfr CIC., ac., 2, 58. 2 colluminatĭo photographica, f. Syn: illuminatĭo pelliculae; expositĭo~; ~ photographica. 3 editĭo, onis, f. 4 sensus, us, m.

impressionismo impressionismus, i, m.

impressionista impressionismi studiosus, a, m f. Syn: artifex ab impressionibus.

impressionistico impressionistĭcus, a, um. Syn: impressionismum redolens.

impresso insĭtus, a, um

imprevedibile non antevisibĭlis [cfr 'antevideo' PRUD., 804; ‘visibĭlis' APUL., mund., 8; PRUD., apoih., 146].

impreveduto 1 improvisus, a, um. Syn: quod praevideri non poterat. 2 inopinātus, a, um. Syn: quod praesciri non poterat; inaudītus subitusque.

imprevidente improvidus, a, um. Syn: incautus; levis.

imprevidenza improvidentǐa ae, f; cfr TERT., adv. Marc., 2, 23. 2. Syn: mens incauta, ae f; neglegentĭa ac temerĭtas; levĭtas.

imprevisto 1 necopinātus, a, um. Syn: praeter exspectatiōnem factus. 2 condicĭo inopinata, f. Syn: res necopinatae, f.pl.

impreziosire pretiosiorem facĭo. Syn: dito et augeo.

imprigionamento in custodĭam inclusĭo, f.

imprigionare 1 in carcerem includo; ~ ~ mitto. 2 in caveam includo. 3 coerceo, ere (transl). Syn: inhibeo.

imprimatur venĭa typis imprimendi, f

imprimé res typis impressa, f.

imprìmo imprimo, is, ere

imprint

improbabile non probabĭlis. Syn: veri non similis; veri dissimilis.

improbabilità res non probabĭlis, f. Syn: nulla veri similitudo; veri dissimilitudo.

improcedibile quaestiōni iudiciarĭae repugnans.

improcedibilità repugnantĭa contra quaestiōnem iudiciarĭam, f.

improduttività nulla fructuum effectĭo, f. Syn: sterilĭtas; ~ oeconomica; fructificandi impotentĭa.

improduttivo fructibus carens. Syn: sterilis; oeconomice ~; non fructificans; vanus; inanis.

improferibile inenuntiabĭlis, e. Syn: ineffabĭlis, e.

impronta 1 signum, i, n. Syn: nota, ae f; character; exemplum a sigillo. 2 impressĭo, onis, f [in technicis, praecipue in re typographica]. 3 specĭes, ei, f [illa naturae suae delineatĭo repentina, quam quis apparendo et excĭtat et relinquit in animis ceterōrum hominum]; - digitale impressĭo digitalis, f.

improntare 1 imprimo (aliquid) vestigiis (alicuĭus rei). 2 formam imprimo. Syn: characterem infero. 3 mutuor, ari.

impronunziabile inenuntiabĭlis, e. Syn: inenarrabĭlis; ineloquibĭlis; impossibĭlis dictu; enuntiatui non idoneus,

improponibile non proponendus. Syn: propositu non ferendus; proponendo illicĭtus; ad proponendum inutilis.

improponibilità impossibilitas proponendi, f.

improrogabile dilatiōnem non ferens; prorogatiōnem ~ ~ .

improrogabilmente nulla dilatiōne. Syn: nulla prorogatiōne.

improvvisare 1 subito dico. Syn: ex improviso dico; ~ ~ carmĭna fundo; ex tempore oratiōnem dico. 2 subito ago; ~ facĭo. 3 personam improviso ago (refr); improviso, as, are.

improvvisata res improvisa, f; facinus improvisum. Syn: in opinata res; factum subĭtum; subĭta actĭo.

improvvisato 1 extemporalis, e. Syn: subitarĭus; repentinus ac fortuītus; ex tempore dictus. 2 incondĭtus, a, um. Syn: impreparātus; incultus.

improvvisatore dictor extemporalis, m; ~ subitarĭus. Syn: ex tempore agens; poeta extemporalis; ~ versus ex tempore fundens.

improvvisazione res subitarǐa f. Syn: actĭo repentina; improvisatĭo, onis, f,

imprudente imprudens, entis

impugnabile confutandus, a, um. Syn: reiciendus; improbandus; reprobandus; iure dubitabĭlis; in controversĭam vocandus.

impugnabilità condicĭo confutanda, f. Syn: ius incertum et retractandum.

impugnante impugnatorĭus, a, um; cfr 'impugnātor' ThLL.

impugnativo improbatorĭus, a, um.

impulsività vehementĭa inconsulta, f. repellens ingenĭum Syn: impotentĭa, ae f; repellens.

impulso incitatrum, i n. (tech.); impulsorĭus (techn.); dictamen, ĭnis n; (psych.)

impuntura sutura duplicata, f. Syn: ictus duplicātus [suendi modus certus ac distinctus].

impunturato filo duplicato sutus (part et adi). Syn: filo geminato confectus.

imputabilità imputabilĭtas, atis f.

imputtanarsi

in [in favorem] pro+abl; in odore di

inabbordabile aditu difficilis. Syn: adeunti non patens.

inabile inhabĭlis

inabilità inhabilĭtas

inabilitare 1 inhabilem facĭo. 2 militĭae ineptum reddo. 3 negotiis inutilem facĭo. Syn: inertem reddo.

inabilitazione inhabilitatĭo, onis, f; cfr ThLL [lectĭo incerta].

inabissamento 1 demersĭo, onis, f. Syn: in profunda traditĭo. 2 lapsus, us, m.

inabissare demergo, ere. Syn: deprimo; opprimo; mitto in abyssum [est item res nautārum].

inabitabile inhabitabĭlis, e. Syn: cultus impatiens.

inabitabilità condicĭo inhabitabĭlis, f.

inabitato inhabitātus, a, um. Syn: habitatoribus vacuus; cultōrum egens; desertus; cultui resistens.

inabrogabile abrogatiōnem non patiens. Syn: quod abrogari non potest.

inaccessibile inaccessibĭlis, e; cfr ThLL. Syn: invĭus; inaccessus; aditu carens; ~ difficilis.

inaccessibilità inaccessibilĭtas, atis, f; cfr ARNOB., in psalm., 138; AUG., coll. c. Max., 14.

inaccettabile inacceptibĭlis, e (inacceptabĭlis); cfr ThLL. Syn: reiciendus; non probabĭlis; haud probandus; exprobandus.

inaccettabile improbandus (sermo).

inaccettabilità ratĭo inacceptibĭlis, f; ~ non probabĭlis. Syn: quod est reiciendum; ~ ~ improbandum.

inacerbire exacerbesco, ere. Syn: exaspero.

inacerbito exacerbātus, a, um. Syn: exasperātus; exulcerātus; LIV., 9, 14, 9: «exulceratos ignominĭa ... animos».

inacidimento forma acida, f.

inacidire 1 acesco, ere; HOR., epist., 1, 2, 54: « sincērum est nisi vas, quodcumque infundis, acescit »; PLIN., nat., 11, 45: « mella vel minimo contactu acescentia ». 2 acidum reddo. 3 → inasprire.

inacidito acidus, a, um. Syn: in acorem corruptus.

inadattabile inconveniens, entis. Syn: qui, quae, quod non cadit in aliquem (in aliquid).

inadattabilità inconvenientǐa, ae, f. Syn: quod non cadit in aliquem (in aliquid).

inadatto 1 non idoneus. Syn: non aptus; non potens; impar. 2 indignus, a, um. Syn: ineptus; alienus.

inadeguato 1 → inadatto. 2 non sufficiens. Syn: non respondens; impar.

inadempibile ad effectum non ducibĭlis [cfr ThLL].

inadempiente haud perficiens, m f.

inadempienza promissi desertĭo, f. Syn: a promissiōne defectĭo; deserta promissĭo; non solutum votum.

inadempimento inobservantǐa, ae, f.

inadempiuto infectus, a, um. Syn: haud solutus.

inafferrabile 1 imprensibĭlis, e; cfr GELL., 11, 5, 4. 2 incomprehensibĭlis, e.

inaffidabilità

inalante inhalans, antis.

inalare inhalo, are. Syn: sufflo.

inalatore inhalatorĭum, ii, n [quo aliquid pulmonibus inhalatur sive suffitur].

inalatorio ad inhalatiōnem spectans.

inalazione inhalatĭo, onis, f. E.g. morbi quidam inhalationibus curantur.

inalbare candefacĭo, ere. Syn: inalbo.

inalberamento signi sublatĭo, f.

inalienabile non alienabĭlis. Syn: alienatiōnis impatiens; inalienabĭlis, e.

inalienabilità condicĭo nullam abalienatiōnem patiens, f.

inalterabile immutabĭlis, e. Syn: constans; incorruptus.

inalterabilità immutabilĭtas, atis, f. Syn: constantĭa, ae f; perpetuĭtas.

inalterato incorruptus, a, um; immutātus.

inamidare amylo, are. Syn: amydo duro.

inamidato amylātus, a, um. Syn: amylo durātus. E.g. amylata lintea.

inamidatura amyli inductĭo, f. Syn: amylatura, ae f; amyli aspersĭo.

inammaccabile contusiōnem non patiens; qui, quae, quod contundi non potest.

inammissibile reiciendus, a, um. Syn: improbabĭlis.

inammissibilità improbatĭo, onis, f. Syn: pravĭtas.

inamovibile perpetuus, a, um. Syn: in perpetuum ratus.

inamovibilità munĕris perpetuĭtas, f.

inanellare 1 crispo, are. Syn: capillos in cincinnos inflecto. 2 anulum induo.

inanellato

inanellato 1 crispātus, a, um (part et adi). Syn: cincinnātus; calamistrato capillo. 2 anulātus, a, um. Syn: anulo ornātus.

inanimare animum addo. Syn: confirmo.

inanimato inanimus, a, um; CIC., ac., 2, 37: «cum inter inanimum et animal hoc maxime intersit, quod animal agit aliquid”; inanimis.

inappagabile inexplebĭlis, e. Syn: insatiabĭlis.

inappagamento insatietas, atis, f; cfr ThLL. Syn: insatiabilĭtas.

inappagato insatiātus, a, um; cfr ThLL. Syn: inexplētus; non contentus.

inappannabile vapori haud obnoxĭus.

inappellabile sine provocatiōne. Syn: non provocatorĭus; ultimus; haud provocabĭlis; ~ provocandus,

inappellabilità nulla provocatĭo, f.

inappetenza cibi fastidĭum, n; ~ satiĕtas.

inapplicabile non aptus. Syn: non idoneus; non cadens in aliquem (aliquid).

inapplicabilità nulla idoneitas ad applicandum, f. Syn: nulla aptitudo ad ~.

inapprendibile non discibĭlis, e; BOETH, categ., 4: « discibĭlis ».

inapprensibile inintelligibĭlis, e; Cfr ThLL. Syn: incomprehensibĭlis.

inapprezzabile inaestimabĭlis, e. Syn: eximĭus; maximus.

inapprezzato haud aestimātus. Syn: minime observātus-

inappuntabile irreprehensibĭlis, e; cfr ThLL. Syn: haud vituperandus; nulla reprehensiōne dignus; sine vitĭo.

inappurabile incertus, a, um. Syn: non certus; auctore non certo.

inarcamento curvatĭo, onis, f. Syn: incurvatĭo; curvamen.

inarcare curvo, are. Syn: incurvo.

inargentare argento obduco. Syn: alicui rei argentum induco.

inargentato argentātus, a, um. Syn: inargentātus.

inargentatura argenti inductĭo, f.

inaridire 1 sicco, are. Syn: peruro; arefacĭo. 2 siccor, ari. Syn: peruror; arefio; exaresco.

inaridito siccātus, a, um. Syn: coctus; ustus; arefactus.

inarmonico dissonus, a, um. Syn: absurdus.

inarrendevole intractabĭlis, e. Syn: durus.

inarrendevolezza nulla facilĭtas, f. Syn: nulla indulgentĭa, ae f; nulla obsequentĭa.

inarrestabile irrefrenabĭlis, e; cfr ThLL. Syn: incoercĭtus.

inarrivabile 1 inaccessibĭlis, e. Syn: inaccessus; inadibĭlis. 2 inimitabĭlis, e; cfr ThLL. Syn: incomparabĭlis.

inarticolato inarticulātus, a, um. Syn: confusus.

inasprimento exasperatĭo, onis, f. Syn: exacerbatĭo; irritatĭo; auctĭo.

inasprire 1 exacerbo, are. Syn: exulcero. 2 ingravesco, ere (intr).

inassimilabile 1 non assimulativus; cfr ThLL. 2 concoctiōnem non patiens.

inattaccabile 1 inexpugnabĭlis, e. 2 irrefutabĭlis, e. Syn: irreprehensibĭlis.

inattaccabilità 1 nulla expugnandi copĭa, ae f; ~ ~ facultas, f. 2 irreprehensibilĭtas, atis, f; cfr ThLL.

inattendibile haud probabĭlis. Syn: non verisimilis; ~ tolerabĭlis.

inattendibilità improbabilitas, atis, f. Syn: improbatĭo; Rhet, Her., 2, 6, 9: «haec et ad improbatiōnem et ad interrogatiōnem testĭum pertinebunt».

inattingibile 1 haustiōnem non patiens. 2 inimitabĭlis, e.

inattitudine ineptitudo, inis, f; cfr ThLL. Syn: imperitia; imbecillitas; inscitia.

inattivare inactuosum reddo [cfr ThLL]. Syn: inertem ~ .

inattività inertǐa ae, f. Syn: desidĭa; cessatĭo; otĭum.

inattivo 1 inactuosus, a, um; cfr ThLL. 2 inefficax, acis. Syn: effectu carens; haud efficax.

inattuabile factu impossibĭlis; cfr ARNOB., nat., 2, 35.

inattuabilità impossibilitas faciendi, f; ~ efficiendi.

inattuale a praesentibus alienus; ~ remotus.

inattualità ratĭo ad praesentĭa non pertĭnens, f.

inaugurale aditialis, e; cfr VARRO, rust., 3, 6, 6; PLIN., nat., 29, 58.

inaugurare inauguro, are. Syn: consecro; auspicor.

inaugurativo, inaugurale.

inaugurato inaugurātus, a, um. Syn: consecrātus; auspicātus.

inauguratore auspicātor, oris, m. Syn: inaugurātor.

inaugurazione dedicatĭo, onis, f. Syn: inauguratĭo; auspicatĭo, nis f.; initĭum

inavvedutezza imprudentǐa, ae, f. Syn: inconsiderantĭa, ae f; inscientĭa, ae, f.

inavvertenza imprudentĭa, ae, f. Syn: improvidentĭa, ae f; inconsiderantĭa.

inavvertenza [indavertentĭa], imprudentǐa inscitǐa inconsiderantĭa

inazione inertǐa, ae, f.

inazzurrare caeruleo colore tingo.

incaciare casco condĭo.

incadaverimento in cadaver mutatĭo, f.

incadaverire cadaver fio. Syn: effigĭes ~ ; umbra ~.

incagliamento 1 naufragĭum, ii, n [de nave quae impingitur]. 2 cessatĭo, onis, f (transl).

incagiiare 1 navem impingo. 2 cesso, are (transl). Syn: haereo.

incaglio impedimentum, i, n.

incalciatura manuballistae manubrii forma, f.

incalcolabile inaestimabĭlis, e.

incallimento 1 callum, i, n. Syn: callosĭtas. 2 consuetudo, inis, f (transl).

incallire occalesco, ere.

incallito callosus, a, um. 2 occallātus, a, um (transl). Syn: durātus.

incalzante urgens, entis. Syn: instans.

incalzare urgeo, ere. Syn: insto; premo.

incameramento publicatĭo, onis, f. Syn: proscriptĭo.

incamerare publico, are. Syn: proscribo; in publicum addico; confisco.

incamiciare 1 subucula vestĭo. 2 illĭno, ere [de parietibus murisque]. Syn: incrusto.