İbrahimova elza imaməddin qizi

Ancaq bu qədər mülayimliyinə rəğmən, onu istəməyənlər də var idi. Məsələn, sənətkarın "Yanan laylalar"ı Akademik Opera və Balet Teatrının direktoru olmuş mərhum Azər Rzayevin istəyinə və imzasına rəğmən, bu teatrda səhnəyə qoyulmadı. Təsəvvür edirsinizmi, hər dəfə onunla müqavilə bağlamaq məqamı gələndə, bir "qara əl" bu prosesi əngəlləyirdi. Çox güman ki, bunu istəməyən onun simfonik janrda da böyük uğurlar qazanmasını həzm etmək istəməyən, həzm edə bilməyən biriydi. 

O, həm də gözütox insan idi. Danışırmış ki, konservatoriyada oxuduğu illərdə dəfələrlə yerdə pul görüb, ancaq heç zaman ona əl uzatmayıb. 

Bəlkə elə buna görə ömrünün son üç ilini depressiyada keçirdi Elza İbrahimova. Qardaşı deyir ki, həmin illərdə heç kimi görmək istəmirdi, hər kəsdən qaçırdı:

"Depressiya çox ağır şeydir. Allah heç kimə göstərməsin. Təsəvvür edin ki, ömrünün son bir ayını hətta yemək və sudan da imtina etdi. Nə qədər təkid edirdiksə, xeyri olmurdu, istəmirdi. Onu incitmişdilər, xətrinə dəymişdilər. Onu içdən musiqi, çöldən ədalətsizliklər, haqsızlıqlar müşayiət edirdi. Ona görə də əsərlərində sanki bir üsyan var. Allaha çox inanırdı".

Elza İbrahimovanın ən çox iş birliyi qurduğu şair isə Ramiz Heydər olub. Belə ki, İbrahimova şairlə 300-ə yaxın mahnı işləyib.