İbraniler’e Mektup İbraniler’e mektup giriş

İBRANİLER’İN GÜNÜMÜZE VERDİĞİ MESAJ ÜZERİNE ARASÖZ

İbraniler’e yazılan mektubun, 20. yüzyılda yaşayan bizlere bir mesajı var mı?

Yahudilik bugün, inanlılar topluluğunun ilk dönemlerinde olduğu kadar et­kili olmasa da, kuralcı ruhu Hıristiyan dünyasında yaygındır.

Dr. C.I. Scofield, meşhur kitapçığı Rightly Divieling the Ward of Truth’da şunları yazar:
İnanlılar topluluğunun Yahudileştirilmesi; topluluğun gelişimini önleme, misyo­nunu saptırma ve onu ruhsal olarak mahvetme konusunda diğer bütün nedenlerin birleşiminden daha etkili olmuştur. Kilise, kendisi için dünyadan ayrı olarak tah­sis edilen yoldan gitme ve Rab’bi izleme yerine, amacını dünyanın uygarlığına in-dirme, servet kazanma, dinsel törenleri empoze etme, şahane kiliseler inşa etme ve eşit olan kardeşliği “ruhban sınıfı” ve “bu sınıfın dışındaki halk” olarak ikiye böl-me konusunda kendini aklamak için Kutsal Yazılar’ı kullanmıştır.37
Mektup bizden, Mesih’in tek olan Rab ve Kurtarıcı olarak onurlandırılma­dığı ve O’nun ilk ve son kez günah için sunulan kurban olarak kabul edilmediği bü-tün dini sistemlerden kendimizi ayrı tutmamızı istiyor.

İbraniler bize, Eski Antlaşma düzeninin izdüşüm ve yansımalarının Rabbi-miz’de gerçekleştiğini öğretir. O, bizim büyük Başkâhinimiz ve Kurba­nımız’dır. O, göksel tapınakta hizmet eder ve kâhinliği asla sona ermeyecektir.

Ayrıca mektupta bütün imanlıların kâhin olduğu ve imanla herhangi bir za-manda Tanrı’nın huzuruna çıkabilecekleri öğretilmektedir. İmanlılar kişisel övgü ve sahip ol­dukları kurbanları sunarlar.

David Baron şöyle yazar:

İnanlılar topluluğunda Levililer kâhinliği düzenini ya da törenselliği öne çıka­ran bir modeli benimsemek, kutsal olmayan ellerle, Tanrı’nın ikiye ayırdığı perdeyi dikmeye çalışmaktan başka bir şey değildir. Bu, “Mesih’in kanıyla yaklaştırı-lanlara, kenarda durun, Tanrı’ya yaklaşmayın” demek gibi bir şey­dir.38
İbraniler kitabı bize daha iyi bir antlaşmaya, daha iyi olan bir Aracı’ya, daha iyi bir umuda, daha iyi vaatlere, daha iyi bir vatana, daha iyi bir kâhinliğe ve da-ha iyi olan servete –Yahudiliğin sunabildiği en iyi şeylerden daha iyisine– sahip olduğumuzu öğretir. Bize, sonsuz kurtuluşa, sonsuz bir antlaşmaya ve sonsuz bir mirasa sahip olduğumuza dair güvence verir.

İnançtan dönme günahına karşı ciddi bir şekilde uyarır. Bir kimse imanlı ol­du-ğunu söyler, inanlılar topluluğuyla ilişki kurar, sonra da Mesih’e arkasını dö­ner ve Rab’bin düşmanlarına katılırsa, böyle bir kimsenin tövbe için yenilen­mesi im-kânsızdır.

İbraniler’e mektup, gerçek imanlıları görülen şeylerle değil, imanla yürü­me-leri için teşvik eder, çünkü Mesih’i hoşnut eden yaşam budur. Ayrıca mek­tupta, vaat edilen ödülü alabilmemiz için acılara, zorluklara ve elemlere de da­yanabil-memiz için teşvik vardır.

İbraniler, birçok ayrıcalıklarından dolayı imanlıların özel bir sorumluluğu ol-duğunu öğretir. Mesih’in sağladığı üstünlükler onları dünyada son derece gözde kılar. Bu ayrıcalıklar ihmal edilirse, bunun kaybını Mesih’in yargı kürsü­sünde yaşayacaklardır. Onlardan, yasaya göre yaşayanlardan daha çok şey bek­lenir ve gelecekte daha çok şey talep edilecektir.

“Öyleyse biz de O’nun uğradığı aşağılanmaya katlanarak ordugahtan dışa­rıya çıkıp yanına gidelim” (13:13).

DİPNOTLAR

1 (3:6) NU metni “gevşemeden sona dek” kısmını atlar.

2 (3:18) Arthur T. Pierson, daha fazla belge mevcut değildir.

3 (4:15) İlahiyatçılar, Mesih’in günah işleyip işleyemediğine dair öğretiyi Latince iki deyimle özetlerler: “non posse peccare” – günah işlemek mümkün değil ve “posse nan peccare”– günah işlememek mümkün. Doğru öğretiş ise non posse peccare’dir. Yani, günah işleyemezdi.

4 (4:16) G. Campbell Morgan, “Choice Gleanings Calendar.”

5 (6:2) Sözcükler orijinalinde aynı değildir. “Vaftiz” sözcüğü için genel sözcük bap-tisma’dır; buradaki sözcük ise baptismoi olup, “törensel yıkanmalar”dır.

6 (6:3) Metnin çoğunda, “Ve bunu yapalım...” denir.

7 (6:6) The NKJV metninin çevirisi daha iyidir (önceki cümlelerin şekli ve içeriği aynı olduğu için): “Ve yoldan saptılar”

8 (6:18) Metinlerin çoğu, “kuvvetli bir teselliye sahip olabiliriz” (şart kipi) ifadesi ye­rine, “kuvvetli bir teselliye sahibiz” (bildirme kipi) der. İkincisi daha kuvvetli bir ifadedir.

9 (6:20) D. Anderson-Berry, Pictures in the Acts, s.36.

10 (7:20) A.W. Rainsbury, “Able to Save to the Uttermost” The Keswick Week, 1958, s.78.

11 (7:21) George Henderson, Studies in the Epistle to the Hebrews, s.86.

12 (8:6) W.H. Griffith Thomas, Hebrews: A Devotional Commentary, s.103.

13 (8:8) Henderson, Hebrews, s.92.

14 (9:4) Thumiaterion sözcüğü tütsü yakmak için kullanılan bir şey veya yerdir.

15 (9:11) Bazı elyazmalarında, “Gelmiş” diye geçer.

16 (9:13) J. Gregory Mantle, Better Things. s.109.

17 (9:15) Kenneth S.Wuest, Hebrews in the Greek New Testament, s.162, 163.

18 (10:10) George M.Landis, Epistle to the Hebrews: On to Maturity, s.116.

19 (10:11) Alexander Balmain Bruce, The Epistle to the Hebrews : The First Apology for Christianity , s.34.

20 (10:37) Marvin Vincent, Word Studies in the New Testament, II:1150.

21 (10:37) A.J. Pollock, Modernism Versus the Bible, s.19.

22 (10:38) Elyazmalarında, “doğru adamım” diye geçer.

23 (11:21) C.H. Mackintosh, Genesis to Deuteronomy: Notes on the Pentateuch, s.133.

24 (11:22) William Lincoln, Lectures on the Epistle to the Hebrews, s.106.

25 (11:35) G.H. Morrison, “Morrison on Luke”, The Glasgow Pulpit Series, I:42.

26 (11:37) Birçok Grekçe elyazmasında, “Biçildiler, denendiler” diye geçer.

27 (11:37) William G. Moorehead, Outline Studies in the New Testament. Philippians to Hebrews, s.248.

28 (12:2) A.B. Bruce, Hebrews, s.415, 416.

29 (12:10) J.H. Jowett, Life in the Heights, s.247, 248.

30 (12:11) Leslie Weatherhead, Prescription for Anxiety, s.32.

31 (12:11) C.H. Spurgeon, “Coice Gleanings Calendar”.

32 (12:13) George Williams, The Students Commentary on the Holy Scriptures, s.989.

33 (12:13) G.H. Lang, The Epistle to the Hebrews, s.240, 241.

34 (12:14) Wuest, Hebrews, s.222.

3⁵ (13:2) Bu üçünden birinin Rab’bin Meleği, beden almadan önceki Mesih olduğuna inanılır.

3⁶ (13:20) Wuest, Hebrews, s.242.

37 (Arasöz) C.I. Scofield, Rightly Dividing The Word of Truth, s.17.

³⁸ (Arasöz) David Baron, The New Order of Priesthood, s.39, 40.

BİBLİYOGRAFYA

Bruce, Alexander Balmain, The Epistle to the Hebrews: The First Apology for Christianity. Edinburg: T.T. Clark, 1908.

Govett, Robert. Christ Superior to Angels, Moses and Aaron. Londra: J. Nisbet, 1884.

Henderson, G.D. Studies in the Epistle to the Hebrews. Barkingside, İngiltere: G.F.Vallance, n.d.

Hewitt, Thomas, The Epistle to the Hebrews, TBC. Grand Rapids: Eerdmans, 1960.

Ironside, H.A. Hebrews and Titus. Neptune, N.J: Loizeaux Brothers, 1932.

Kelly, William. Introductory Lectures to the Epistle to the Hebrews and the Epistle to Philemon. Oak Park IL: Bible Truth Publishers, n.d.

Landis, G.M. Epistle to the Hebrews: on to Maturity. Oak Park: Emmaus Bible School, 1964.

Lang, G.H. The Epistle to the Hebrews. Londra: Paternoster Press, 1951.

Lincoln, William. Lectures on the Epistle to the Hebrews, Boston: Believers’ Book-Room, n.d.

Mantle, J. Gregory. “Better Things” A Series of Bible Readings on the Epistle to the Hebrews. New York: Christian Alliance Publishing Co. 1921.

Meyer F.B. The Way into the Holiest. Grand Rapids: Zondervan Publishing House, 1950.

Moffatt, James. A Critical and Exegetical Commantary on the Epistle to the Hebrews, ICC. Edinburgh: T.T. Clark, 1924.

Moule, H.C.G. Studies in Hebrews. Grand Rapids: Kregel Publications, 1977.

Newell, W.R. Hebrews Verse by Verse. Chicago: Moody Press, 1947.

Pfeiffer, Charles F. The Epistle to the Hebrews. Chicago: Moody Press, 1962.

Rainsbury, A.W. “Able to Save to the Uttermost” The Keswick Week. Londra: Marshall, Morgan and Scott Ltd. 1958.

Thomas, W.H. Griffith. Hebrews: A Devotional Commentary. Grand Rapids: Wm. B. Eerdmans Publishing Co. 1961.

Vine, W.E. The Epistle to the Hebrews, Londra: Oliphants Ltd. 1952.

Westcott, B.F. The Epistle to the Hebrews. Londra: Mac Millan, 1889.

Wuest, K.S. Hebrews in the Greek New Testament. Grand Rapids: Eerdmans Publishing Co. 1947.