İÇİndekiler biRİNCİ BÖLÜm genel Konular İKİNCİ BÖLÜm din Hizmetleri 2

Mazeret izinleri

MADDE 82- (1) 657 sayılı Kanunun değişik 104’üncü maddesinde, memurlara (vekil imam-hatipler dâhil) hangi hallerde mazeret izni verilebileceği hükme bağlanmıştır. Bu maddeye göre;

a) Memura, doğum yapmasından önce sekiz hafta, doğum yaptığı tarihten itibaren de sekiz hafta olmak üzere toplam on altı hafta mazeret izni verilecektir.

b) Doğumdan önceki mazeret izin süresi sekiz haftaya çıkarılmakla birlikte, çoğul gebeliklerde (ikiz, üçüz ...), bu sekiz haftalık süreye iki haftalık bir süre daha ilave edilebilecektir.

c) Sağlık durumunun uygun olması ve tabibin işyerinde çalışabileceğine raporla onay vermesine bağlı olarak, isteği üzerine doğumdan önceki üç haftaya kadar işyerinde çalışması halinde, memura, doğumdan önce çalıştığı ve kullanmadığı mazeret izin süresi kadar doğumdan sonra izin verilecektir.

ç) Kanunda öngörülen doğum sonrası mazeret izin süresi, memurun sağlık durumuna göre tabip raporunda belirlenecek miktarda uzatılabilecektir.

d) Memura; başlangıç tarihine ve çoğul gebelik olup olmadığına bakılmaksızın, çocuğun bir yaşını doldurduğu tarihe kadar, günde toplam bir buçuk saat süt izni verilecek ve bu iznin kullanımında anneye saat seçimi hakkı tanınacaktır.

e) Bu fıkraya göre verilecek mazeret izni ve süt izni için memurun izin istek dilekçesine tabip raporu ve çocuğun nüfus cüzdan sureti mutlaka eklenecektir.

f) Erkek memura, eşinin doğum yapması halinde isteği üzerine 3 (üç) gün mazeret izni verilecektir.

g) Memurun kendisinin veya çocuğunun evlenmesi, annesinin, babasının, eşinin, çocuğunun veya kardeşinin ölümü halinde isteği üzerine 5 (beş) gün mazeret izni verilecektir.

ğ) Yukarıda belirtilen hallerden başka, bir yıl içinde toptan ve bir günden az olmamak üzere, parça parça olarak illerde vali, ilçelerde kaymakam veya yetki vereceği âmirler tarafından en çok 10 (on) güne kadar mazeret izni verilecektir.

h) Zorunlu olması halinde en çok 10 (on) gün daha mazeret izni verilecektir. Bu takdirde ikinci defa alınan bu izin süresi, ertesi yıla ait yıllık izninden mahsup edilecektir.

(2) 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 104’üncü maddesinin (Ç) fıkrasında belirtilen mazeret izni; izin vermeye yetkili âmirlerin uygun görmeleri hallerinde verilecektir.

(3) Yukarıda (a), (b), (c), (f) ve (g) fıkralarında yer alan izinlerin, olayın vuku bulduğu tarihlerde kullanılması gerekmektedir.

(4) Bir yıllık hizmetini doldurmayan aday memurlara yıllık izin verilmeyecektir. Ancak bir yıllık adaylık süresini doldurduğu veya asaletinin tasdik edildiği tarih itibariyle o câri yıla ait yıllık izin verilebilecektir.

(5) Hizmet süresi bir yıl olmadığı için yıllık izne hak kazanmayan aday memurlara en çok 10 (on) güne kadar mazeret izni verilebilecektir. Ancak bunlara, mahsup edilecek yıllık izin hakları olmadığından ikinci on günlük mazeret izni verilmeyecektir.

Vekil imam-hatiplerin izinleri

MADDE 83- (1) Başbakanlık Devlet Personel Başkanlığının 11/11/2004 tarihli ve 19597 sayılı mütalaasına göre; kesintisiz bir yıl çalışma (hizmet) süresi olan açıktan vekil olarak atanan imam- hatiplere; 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun değişik 102’nci maddesinde belirtilen süreler kadar, yani bir yıldan on yıla kadar (on yıl dâhil) olanlar için yirmi gün, hizmeti on yıldan fazla olanlar için de otuz gün yıllık izin verilecektir.

(2) Açıktan vekil olarak atanan imam-hatiplere; aynı Kanunun 104’üncü maddesinde belirtilen mazeret izinleri ile, 105’inci maddesi uyarınca da hastalıkları sebebiyle, tabiplerce verilen istirahat süresi kadar hastalık izni verilecektir.

(3) Kesintisiz bir yıl hizmet (çalışma) süresi olmadığı için izin hakkı kazanamayan vekil imam-hatiplere, en çok 10 (on) güne kadar mazeret izni verilecektir. Ancak bu durumda olanlara, mahsup edilecek yıllık izin hakları olmadığından, ikinci on günlük mazeret izni verilmeyecektir.

(4) Aslî memur olup daha önce vekalet hizmeti bulunanların bu hizmet süreleri, aynı Kanunun değişik 102’nci maddesinde belirtilen hizmet yılının hesabında dikkate alınacaktır.

Raporların izne çevrilmesi

MADDE 84- (1) Memurların (vekil imam-hatipler dâhil) hastalık raporlarında gösterilen istirahat süreleri, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun değişik 105’inci maddesinde belirlenen hizmet sürelerine göre alınacak rapor sürelerini aşmamak kaydıyla, “Memurların Hastalık Raporlarını Verecek Hekim ve Resmî Sağlık Kurulları Hakkında Yönetmelik”te tespit edilen usûl ve esaslara uygun olarak ve alınan hastalık raporlarına dayanılarak, personele hastalık izni verilecektir.

(2) Anılan Yönetmeliğin 4’üncü maddesi uyarınca, tek hekim tarafından düzenlenen hastalık raporlarında gösterilen zorunluluk üzerine, kısım kısım veya bütün olarak yirmi güne kadar hastalık izni verildiği halde, ilk hastalığının devamı veya başka bir hastalığa yakalanması sebebiyle görevlerine başlayamayan memurların, müteakip muayene ve tedavilerinin resmî yataklı tedavi kurumlarınca yapılması ve hastalık raporlarının da adı geçen kurumların sağlık kurulunca düzenlenmesi gerekmektedir. Ancak o yerde resmî yataklı tedavi kurumu bulunmaması ve hastanın tıbbî sebeplerle veya ulaşım şartlarının elverişsizliği yüzünden resmî yataklı bir tedavi kurumu bulunan bir yere gönderilememesi halinde, tek hekim tarafından yirmi gün daha hastalık izni verilebilecektir. Bu durumda ikinci defa alınan yirmi günlük raporun geçerli sayılabilmesi için, hastanın nakline engel olan tıbbî sebeplerin belirtilmesi, ulaşım şartlarının elverişsizliğinin mülkî âmirden alınan bir yazı ile belgelendirilmesi, ya da raporların kurum veya il sağlık müdürlüğünün belirleyeceği sağlık kurulunca onaylanması gerekmektedir.

(3) Anılan Yönetmeliğin 8’inci maddesinde; ".... tek hekimlerin değişik tarihlerde düzenledikleri hastalık raporlarında gösterdikleri zorunluluk üzerine kendilerine yıl içinde toplam 40 gün hastalık izni verilen memurların, o yıl içinde bu süreyi aşan ilk ve müteakip bütün hastalık raporlarının geçerli sayılabilmesi için, bunların kurum veya İI Sağlık Müdürlüğünün belirleyeceği Resmi Sağlık Kurullarınca onaylanması gereklidir." denilmektedir. Bu sebeple, yıl içerisinde personelin tek hekimlerden ayrı ayrı tarihlerde aldığı raporların kırk güne ulaşması halinde, bundan sonra aynı usûlle alacağı raporlar sağlık kuruluna onaylatılmadıkça izne çevrilmeyecektir.

(4) Memurların Hastalık Raporlarını Verecek Hekim ve Resmi Sağlık Kurulları Hakkında Yönetmelik’in 5’inci maddesinde; "Memurlar; hastalık izinlerini ancak hastalık raporlarında gösterilecek tıbbî zorunluluk üzerine veya merkezde kurum âmirinin, İllerde mülkî âmirin, yurt dışında misyon şefinin onayı ile, görev yerinden başka bir yerde geçirebilirler. Geçici görevle bulundukları yerlerde hastalanan memurların hastalık izinlerini geçici görev mahalli dışında geçirebilmeleri, geçici görevi veren makamın onayına bağlıdır." hükümlerine yer verilmektedir. Bu nedenle, memurun izin onayındaki "İzindeki Adresi" bölümüne, yıllık ve mazeret iznini veya hastalık iznini geçireceği adres mutlaka yazılacaktır. Memurun aldığı raporda istirahatını geçireceği yer belli değilse, hastalık iznini geçireceği adresini yazılı olarak belirtmesi gerekir.

(5) Memurun kanun ve yönetmeliklerde tespit edilen usûl ve esaslar uyarınca sevk edilmediğinin veya alınan raporun ilgili mevzuatta belirlenen usûl ve süreler kadar verilmediğinin tespit edilmesi halinde, ilgiliye bu eksik ve noksanlıkları gidererek evrakını ilgili birime teslim etmesi, aksi halde görevine dönmesi gerektiği bir yazı ile tebliğ edilecektir.

(6) İlgili yönetmeliklerde belirtilen usûl ve esaslara uygun olarak alınmadığı tespit edilen raporlar, hastalık iznine dönüştürülmeyecektir. Kendilerine tebligat yapıldığı halde süresi içinde görevine başlamayanlar hakkında 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun görevden çekilme veya disipline ilişkin hükümleri uygulanacaktır.

(7) 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun değişik 105’inci maddesinin (A, B ve C) fıkralarında belirtilen süreler kadar hastalık izni verilenlerden bu izin süresinin sonunda hastalıklarının devam ettiği resmî sağlık kurulu raporu ile tespit edilenlerin izinleri, bir katına kadar uzatılır. Bu sürenin sonunda da sağlık kurulu raporuyla iyileşmediği bildirilen memurlardan özlük işlemleri Başkanlıkça yürütülenler hakkında yapılacak emeklilik işlemine esas olmak üzere, valilik görüşü ile birlikte tüm sağlık raporları Başkanlığa; özlük işlemleri mahallince yürütülen personelin sağlık raporları ise il müftülüğü veya eğitim merkezi müdürlüğünce T.C. Emekli Sandığı Genel Müdürlüğü’ne incelenmek üzere doğrudan gönderilecektir.

(8) Görev mahallî dışında rapor alan personel, istirahatını geçireceği adresini belirtir dilekçesi ekinde, aldığı raporunu, görevli olduğu birimlere en geç 3 (üç) gün içerisinde göndererek raporunun izne dönüştürülmesini sağlayacaktır.

(9) Yurt dışına izinli olarak giden personelin yurt dışında rahatsızlanması halinde aslî görev yerine dönerek tedavilerinin sağlanması esastır. Ancak bu mümkün olmadığı takdirde, en yakın misyon şefliğinden sevk alınarak tedavisinin yapılması sağlanacaktır.

(10) Yurt dışında tedavi oldukları sağlık kurumları veya doktorlar tarafından verilen raporlarda belirtilen istirahat sürelerinin izne çevrilmesi için, rapor ve Türkçe tercümesinde "Doktor veya sağlık kurumuna sevkinin misyon şefliğince yapıldığı ve o ülke mevzuatına uygun olduğu” belirtilerek, raporun aslı ile Türkçe tercümesinin T.C. misyon şefi tarafından onaylanması gerekmektedir.

(11) Yönetmelik ve mevzuata uygun olarak alınan istirahat raporunun izne çevrildiği ilgiliye bildirilirken, kanunî veya sıhhî bir zorunluluk olmadıkça, bundan sonraki tedavisini yurt içinde sürdürmesi ile, iznini yurt içinde kullanması gerektiği bir yazı ile kendisine tebliğ edilecektir.

(12) Taşra teşkilatı personelinin sağlık kurumlarından almış oldukları istirahat raporları; mahallince yıllık izinleri veren âmirlerden alınacak onaylarla izne çevrilecek, il müftüleri ve eğitim merkezi müdürlerinin raporlu olduğu süreler Başkanlığa, ilçe müftülerininki ise il müftülüğüne bildirilecektir.