Rutkay: İyi akşamlar Seyfettin abi...(Seyfettin anlamsızca bakmaktadır, bir sessizlik olur.)Sen bakma iyi akşamlar dediğime Seyfettin abi, “İyi akşamlar”senin gibi iyi akşamları kötü bir hale dönüştürmek için yaratılmış birine söylenebilecek en son söz ! Hoş o söz senin ağzından nasl oluyor da bir çırpıda çıkıveriyor, onu da pek anlamış değilim ama neyse...
Seyfettin: Ulan, yine çok konuştu..Kesin içinde bir bokluk var ama neyse...
Rutkay: Bu güzel akşamı diyorum, nasıl kötü bir hale dönüştüreceksin diyorum?
