İL Özel idaresi ve belediye gelirleri kanunu tasarisi

İL ÖZEL İDARESİ VE BELEDİYE GELİRLERİ KANUNU TASARISI (4 Temmuz 2006)
BİRİNCİ KISIM

Genel Hükümler
Amaç

Madde 1- Bu Kanunun amacı, il özel idaresi ve belediyelerin gelirleri ile bunlara ilişkin esas ve usulleri düzenlemektir.
Kapsam

Madde 2- Bu Kanun, il özel idaresi ve belediyelerin vergi, harç, katılma payı, hizmet karşılığı ücret ve diğer gelirleri ile bunların konusu, mükellefi, matrahı, oran ve tarifeleri, istisna ve muafiyetleri, tahakkuku ve tahsili ile bu idarelere genel bütçe vergi gelirleri tahsilat toplamı üzerinden ayrılacak paylara ilişkin esas ve usulleri kapsar.
Yetkili idare

Madde 3- Bu Kanunun uygulanması bakımından yetkili idare; özel olarak belirtilmeyen hallerde;

a) Belediye ve mücavir alan sınırları dışında il özel idaresini,

b) Belediye ve mücavir alan sınırları içinde belediyeyi,

c) 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanununa göre büyükşehir belediyesinin yetkili olduğu hususlarda büyükşehir belediyesini, bunların dışında kalan hususlarda ilçe veya ilk kademe belediyesini,

ifade eder.
İKİNCİ KISIM

Emlak Vergisi
Tanım

Madde 4- Emlak Vergisi, Bina Vergisi ile Arsa ve Arazi Vergisini ifade eder.
BİRİNCİ BÖLÜM

Bina Vergisi
Verginin konusu

Madde 5- Binalar, Bina Vergisine tabidir.
Yapıldığı malzemeye bakılmaksızın karada ve su üzerinde bulunan her türlü sabit inşaat bina sayılır. Bina kapsamına 213 sayılı Vergi Usul Kanununda yazılı bina eklentileri de dahildir. Yüzer havuzlar, sair yüzer yapılar, çadırlar, nakil vasıtalarına takılıp çekilebilen seyyar yapılar bina sayılmaz.
Mükellef

Madde 6- Bina Vergisinin mükellefi, binanın maliki, varsa intifa hakkı sahibi, her ikisi de yoksa binaya malik gibi tasarruf edendir.
Bir binaya paylı mülkiyet halinde malik olanlar, hisseleri oranında mükelleftir. Elbirliği mülkiyetinde malikler vergiden müteselsilen sorumludur.
Mükellefiyet;

a) 18 inci maddenin (a), (b), (c), (e) ve (f) bentlerinde yazılı vergi değerini değiştiren sebeplerin ortaya çıkması halinde bu değişikliklerin meydana geldiği,

b) 18 inci maddenin (g) ve (h) bentlerinde belirtilen hallerde bu duruma bağlı olarak takdir işleminin yapıldığı,

c) Dört yılda bir takdir işleminin yapıldığı,

d) Muafiyetin bulunduğu hallerde muafiyetin sona erdiği,

tarihi izleyen yılın başından itibaren başlar.

Yanan, yıkılan, tamamen kullanılmaz hale gelen veya vergiye tabi iken muafiyet şartlarını kazanan binalarda mükellefiyet, bu şartların kazanıldığı tarihte sona erer.
Muafiyet

Madde 7- Bina Vergisinden muafiyet aşağıda belirtildiği şekilde uygulanır:

a) Sürekli muafiyet: Aşağıda yazılı binalar, kiraya verilmemiş, karşılığında bir gelir elde etmek üzere üzerinde intifa hakkı kurulmamış veya yap-işlet-devret modeliyle kullanım hakları devredilmemiş olmak şartıyla Bina Vergisinden sürekli olarak muaftır.

1) Devlete, genel ve özel bütçeli idarelere, mahalli idareler ile bunların kurdukları birliklere, üniversitelere ve mazbut vakıflara ait binalar,

2) Belediye ve mücavir alan sınırları dışında kalan binalar,

3) 5253 sayılı Kanuna göre kamu yararına çalışan derneklerin Kurumlar Vergisine tabi işletmelerine ait olmayan veya bu işletmelere tahsis edilmemiş olan binaları,

4) Vakıf senedindeki amaca tahsis edilmek şartıyla, Bakanlar Kurulunca vergi muafiyeti tanınan veya özel kanunla kurulan vakıflara ait binalar,

5) Dini hizmetlerin ifasına mahsus ve umuma açık ibadethaneler ve bunların müştemilatı,

6) Kâr amacı taşımayan öğrenci yurdu, düşkünler evi, yetimhane, koruma evi ve kütüphaneler,

7) Su bendi, baraj, sulama ve kurutma tesisleri,

8) Kamunun kullanımına tahsis edilen rıhtım, iskele, dalgakıran ve bunların eklentileri; demiryolu, metro, köprü, rampa, tünel, yeraltı ve yerüstü geçidi, peron, istasyon binası, yolcu salonu, cer ve malzeme deposu gibi demiryolu eklentileri; Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdürlüğüne ait hava limanlarındaki terminal binaları, teknik blok, hangar, depo, elektronik, elektrik ve mekanik sistemlere ait laboratuvar ve bakım tesisleri, pist, taksi yolu ve apron sahası, ısı ve enerji santralleri, hidrofor tesisleri, hava limanı ve uçuş yolları üzerindeki radar, ILS, VOR, DME, NDB gibi seyrüsefer yardımcı tesisleri, hava ve yer muhabere sistemleri (VHF, UHF, HF) ile bu tesis ve sistemlerin eklentileri,

9) Müstakil büro ve lojman binaları hariç olmak üzere tersane binaları,

10) Uluslararası kuruluşların Türkiye’deki temsilciliklerine ait binalar ile karşılıklı olmak şartıyla yabancı devletlerin elçilik, konsolosluk ve elçi ikametine mahsus binaları ve bunların müştemilatı,

11) Karşılıklı olmak şartıyla uluslararası antlaşma hükümlerine göre azınlık sayılan cemaatlere ait okul binaları,

12) Enerji nakil hatlarına ait direkler,

13) Tescil edilmiş amatör spor kulüplerinin, Gelir veya Kurumlar Vergisine tabi işletmelerine ait olmayan veya bunlara tahsis edilmemiş olan binaları,

14) Su ürünleri üreticilerinin üretimde kullandıkları ağ ve alet depoları, kayıkhaneler, denizlerde ve göllerdeki işçi ve balıkçı kulübe ve barınakları,

15) Tarımsal üretimde kullanılan makine ve alet depoları, zahire ambarları, samanlıklar, arabalıklar, ağıllar, ahırlar, kümesler, kurutma mahalleri, seralar ve benzeri yapılar,

16) Doğal gaz, ham petrol ve bunların ürünlerinin nakli ve dağıtımı amacıyla kullanılan boru hatları ile bunların ayrılmaz parçası olan pompa, kompresör, pig basınç düşürme ve ölçüm istasyonları, hat vana grupları, haberleşme, katodik koruma gibi tesisler,

17) Kira, intifa hakkı veya yap-işlet-devret modeliyle kullanım hakkının devredilmemiş olma şartı aranmaksızın 24/11/1994 tarihli ve 4046 sayılı Kanuna göre yapılan işletme hakkı devri kapsamındaki binalar.

18) Kendisine bakmakla mükellef kimsesi olup onsekiz yaşını doldurmamış olanlar hariç olmak üzere hiçbir geliri olmayanların; gazilerin, şehitlerin dul ve yetimlerinin Türkiye sınırları içinde brüt 150 metrekareyi geçmeyen mülkiyet veya intifa hakkına sahip oldukları tek konutları.

b) Geçici muafiyet: Aşağıdaki binalar Bina Vergisinden geçici olarak muaftır:

1) 12/3/1982 tarihli ve 2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanunu hükümlerine göre turizm işletme belgesi almış olan mükelleflerin, işletme belgesinde belirtilen işlerde kullandıkları binalar, işletme belgesinin alındığı tarihi izleyen yılbaşından itibaren beş yıl süre ile yüzde 50 oranında geçici muafiyetten faydalandırılır.

2) Deprem, su baskını, yer kayması, yangın gibi afetler sebebiyle bina vasfını yitiren, kullanılamaz hale gelen veya muhtemel afet bölgesi içinde kalan binaların sahiplerinin, afetin meydana geldiği veya afete maruz bulunduğunun yetkili kuruluşça tebliği tarihinden itibaren en geç beş yıl içinde afetin olduğu veya idare tarafından gösterilen yerde imar mevzuatına uygun olarak inşa ettiği binalar, inşaatın sona erdiği yıldan; kamu kuruluşlarınca ilgili kanunlarına göre yapılarak hak sahiplerine teslim edilen binalar, teslim alındıkları yılı izleyen yıldan itibaren on yıl süre ile geçici muafiyetten faydalandırılır. Muafiyetten faydalanacak mükellefler, binalarının afete uğrayan veya muhtemel afet bölgesi olarak ilan edilen yerlerde bulunduğunu gösteren Bayındırlık ve İskan Bakanlığından veya valiliklerden alacakları belgeyi yetkili idareye ibraz ederler. Afete maruz bölge ilan edilen ve bu sebeple inşaat yasağı getirilen yerlerde, ilan tarihinden sonra yapılan binalar için bu muafiyet uygulanmaz.

3) Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığınca belirlenen kalkınmada öncelikli yörelerde inşa edilen sanayi tesisleri, yapıldıkları yılı izleyen yıldan itibaren beş yıl süre ile geçici muafiyetten faydalandırılır.

4) Organize sanayi bölgeleri ile sanayi ve küçük sanayi sitelerindeki binalar, yapıldıkları yılı izleyen yıldan itibaren beş yıl süre ile geçici muafiyetten faydalandırılır.
Birinci fıkranın (a) bendinin (2) numaralı alt bendinde belirtilen alanlarda bulunan binalardan gerçek usulde vergilendirilen gelir vergisi mükellefleri ile kurumlar vergisi mükelleflerinin işyeri olarak kullandıkları binalar, ticari, sınai ve turistik faaliyetlerde kullanılan binalar ile belirli zamanlarda dinlenme amacıyla kullanılan binalar muafiyet kapsamı dışındadır. Ayrıca, birinci fıkranın (b) bendinin (1) ve (2) numaralı alt bentlerinde yazılı muafiyetlerden yararlanabilmek için durumun meydana geldiği tarihten itibaren üç ay içinde yetkili idareye bildirilmesi gerekir. Muafiyet, bildirim tarihine bakılmaksızın hak kazanıldığı tarihi izleyen yıl başından itibaren başlar ve bu Kanunda öngörülen süreyi aşamaz.
Matrah ve oran

Madde 8- Bina Vergisinin matrahı, binanın bu Kanun hükümlerine göre tespit edilen vergi değeridir.
Bina Vergisinin oranı konutlarda binde 1.5, diğer binalarda ise binde 3’tür. Bu oranlar, 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanununun uygulandığı yerlerde yüzde 100 artırımlı uygulanır.
Bakanlar Kurulu, vergi oranlarını iki katına kadar artırmaya veya kanuni haddine indirmeye yetkilidir.
Verginin tarh ve tahakkuku

Madde 9- Bina Vergisi yetkili idare tarafından;

a) Dört yılda bir defa olmak üzere takdir işlemlerinin yapıldığı yılı izleyen yılın ilk altmış günü içinde,

b) Vergi değerinin, 18 inci maddenin (a), (b), (c), (e) ve (f) bentlerinde yazılı sebeplerle değişmesi halinde bu sebeplerin meydana geldiği yılı izleyen yılın ilk altmış günü içinde,

c) Vergi değerinin, 18 inci maddenin (g) ve (h) bentlerinde yazılı sebeplerle değişmesi halinde, takdir işleminin yapıldığı yılı izleyen yılın ilk altmış günü içinde,

16 ncı maddeye göre hesaplanan vergi değeri esas alınarak yıllık olarak tarh ve tahakkuk ettirilir.
15 inci maddenin ikinci fıkrasında belirtilen bildirim posta ile gönderilmiş ise vergi, bildirim verme süresinin son gününü izleyen yılın ilk onbeş günü içinde tarh olunur. Bildirim verme ilgili yılda ise bildirimin verildiği tarihten itibaren onbeş gün içinde tarh edilir. Bu suretle tarh olunan vergiler, tarh edilen tarihte tahakkuk etmiş sayılır ve mükellefe bir yazı ile bildirilir.
Tarh ve tahakkuku izleyen yıllarda, 16 ncı maddeye göre tespit edilen vergi değeri üzerinden hesaplanan Bina Vergisi, her yılın başından itibaren o yıl için tahakkuk etmiş sayılır.
İKİNCİ BÖLÜM

Arsa ve Arazi Vergisi
Verginin konusu

Madde 10- Arsa ve araziler, Arsa ve Arazi Vergisine tabidir.
İmar planı içinde bulunan parsellenmiş araziler arsa sayılır.
Mükellef

Madde 11- Arsa ve Arazi Vergisinin mükellefi, arsa ve arazinin maliki, varsa intifa hakkı sahibi, her ikisi de yoksa arsa ve araziye malik gibi tasarruf edendir.
Arsa ve araziye paylı mülkiyet halinde malik olanlar, hisseleri oranında mükelleftir. Elbirliği mülkiyettinde malikler vergiden müteselsilen sorumludur.
Mükellefiyet;

a) 18 inci maddenin (d), (e) ve (f) bentlerinde yazılı vergi değerini değiştiren sebeplerin doğması halinde bu değişikliklerin meydana geldiği,

b) 18 inci maddenin (g) ve (h) bentlerinde belirtilen hallerde bu duruma bağlı olarak takdir işleminin yapıldığı,

c) Dört yılda bir takdir işleminin yapıldığı,

d) Muafiyetin bulunduğu hallerde muafiyetin sona erdiği,

tarihi izleyen yıldan itibaren başlar.

Vergiye tabi iken muafiyet şartlarını kazanan arsa ve araziden dolayı mükellefiyet, bu olayın meydana geldiği tarihte sona erer.
Üzerine bina yapılan arsanın Arsa ve Arazi Vergisi mükellefiyeti, inşaatın bittiği yılın sonunda sona erer.
Muafiyet

Madde 12- Arsa ve Arazi Vergisinden muafiyet aşağıda belirtildiği şekilde uygulanır:

a) Sürekli muafiyet: Aşağıda yazılı arsa ve araziler, kiraya verilmemiş veya karşılığında bir gelir elde etmek üzere üzerinde intifa hakkı kurulmamış olmak şartıyla Arsa ve Arazi Vergisinden sürekli olarak muaftır.

1) Devlete, genel ve özel bütçeli idarelere, mahalli idareler ile bunların kurdukları birliklere, üniversitelere ve mazbut vakıflara ait arsa ve araziler,

2) 5253 sayılı Kanuna göre kamu yararına çalışan derneklerin Kurumlar Vergisine tabi işletmelerine ait olmayan veya bu işletmelere tahsis edilmemiş olan arsa ve arazileri,

3) Vakıf senedindeki amaca tahsis edilmek şartıyla, Bakanlar Kurulunca vergi muafiyeti tanınan veya özel kanunla kurulan vakıflara ait arsa ve araziler,

4) Uluslararası kuruluşların Türkiye’deki temsilciliklerine ait arsa ve araziler; karşılıklı olmak şartıyla yabancı devletlerin elçilik, konsolosluk ve elçi ikametine mahsus bina yapmak üzere sahip oldukları arsa ve araziler ile bu çeşit binalardan yanan veya yıkılanların arsaları,

5) Mezarlıklar,

6) Gerçek usulde vergilendirilen gelir vergisi mükellefleri ile kurumlar vergisi mükelleflerinin işyeri olarak kullandıkları arsa ve araziler ile ticari, sınai ve turistik faaliyetlerde kullanılanlar hariç olmak üzere, belediye ve mücavir alan sınırları dışında kalan arsa ve araziler,

7) Boru hattı ile petrol ve doğal gaz taşımakla görevli kamu kurum veya kuruluşunun maliki veya irtifak hakkı sahibi olduğu ve ilgili proje yatırımcıları lehine irtifak hakkı tesis edilmiş arsa ve arazileri,

8) Kiraya verilme ve intifa hakkı tesisi suretiyle kullanım hakkının devredilmemiş olma şartı aranmaksızın 24/11/1994 tarihli ve 4046 sayılı Kanuna göre yapılan işletme hakkı devri kapsamındaki arsa ve araziler.

b) Geçici muafiyet: Aşağıda yazılı arsa ve araziler;

1) Devlet ormanları dışında kalan ve özel kanunlara göre insan emeğiyle yeniden orman haline getirilmek üzere ağaçlandırılan arsa ve araziler otuz yıl süreyle,

2) Arazi ıslahı yoluyla tarıma elverişli hale dönüştürülen araziler onbeş yıl süreyle,

3) Teknik, ekonomik ve ekolojik bakımdan gerekli şartları haiz olan ve yeniden dikim, yetiştirme veya aşılama suretiyle ağaçlık, meyvelik, bağ ve bahçeye dönüştürülen arsa ve araziler on yıl süreyle,

4) Deprem, su baskını, yer kayması, yangın gibi tabii afetler sebebiyle bina vasfını yitiren binaların arsaları, bu olayların meydana geldiği tarihi izleyen yıldan itibaren beş yıl süreyle,

5) Yetkili kamu kurum veya kuruluşları tarafından organize sanayi bölgesi, endüstri bölgesi ve teknoloji bölgesi kurmak amacıyla iktisap olunan veya tahsis edilen arsa ve araziler hak sahipleri adına tescil edilinceye kadar,

Arsa ve Arazi Vergisinden geçici olarak muaftır.
Geçici muafiyetten yararlanabilmek için arsa ve arazinin birinci fıkranın (b) bendinde belirtilen amaçlara tahsis edildiğinin yılı içinde yetkili idareye bildirilmesi gerekir. Muafiyet, arsa ve arazinin belirlenen amaca tahsis edildiği yılı izleyen yıldan başlar. Bildirimin geç yapılması halinde önceki yıllara ait muafiyet hakkı düşer.
Birinci fıkranın (b) bendinin (1), (2) ve (3) numaralı alt bentlerinde yazılı muafiyet konusu arsa ve arazinin, bu bentlerde gösterilen amaçlarla kullanım şartları, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Çevre ve Orman Bakanlığı ile Türkiye Ziraat Odaları Birliğinin görüşü alındıktan sonra Maliye Bakanlığının önerisi üzerine Bakanlar Kurulu kararı ile belirlenir.
Matrah ve oran

Madde 13- Arsa ve Arazi Vergisinin matrahı, arsa ve arazinin bu Kanun hükümlerine göre tespit edilen vergi değeridir.
Arsa ve Arazi Vergisinin oranı, arsalarda binde 5, arazilerde ise binde 2’dir. Bu oranlar, 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanununun uygulandığı yerlerde yüzde 100 artırımlı uygulanır.
Bakanlar Kurulu, vergi oranlarını iki katına kadar artırmaya veya kanuni haddine indirmeye yetkilidir.
Verginin tarh ve tahakkuku

Madde 14- Arsa ve Arazi Vergisi yetkili idare tarafından;

a) Dört yılda bir defa olmak üzere takdir işlemlerinin yapıldığı yılı izleyen yılın ilk altmış günü içinde,

b) Vergi değerinin, 18 inci maddenin (d), (e) ve (f) bentlerinde yazılı sebeplerle değişmesi halinde bu sebeplerin meydana geldiği yılı izleyen yılın ilk altmış günü içinde,

c) Vergi değerinin, 18 inci maddenin (g) ve (h) bentlerinde yazılı sebeplerle değişmesi halinde, takdir işleminin yapıldığı yılı izleyen yılın ilk altmış günü içinde,

16 ncı maddeye göre hesaplanan vergi değeri esas alınarak yıllık olarak tarh ve tahakkuk ettirilir.
15 inci maddenin ikinci fıkrasında belirtilen bildirim posta ile gönderilmiş ise vergi, bildirim verme süresinin son gününü izleyen yılın ilk onbeş günü içinde tarh olunur. Bildirim verme ilgili yılda ise bildirimin verildiği tarihten itibaren onbeş gün içinde tarh edilir. Bu suretle tarh olunan vergiler, tarh edilen tarihte tahakkuk etmiş sayılır ve mükellefe bir yazı ile bildirilir.
Tarh ve tahakkuku izleyen yıllarda, 16 ncı maddeye göre tespit edilen vergi değeri üzerinden hesaplanan Arsa ve Arazi Vergisi, her yılın başından itibaren o yıl için tahakkuk etmiş sayılır.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Ortak Hükümler
Bildirim verme süresi

Madde 15- 18 inci maddenin (g) ve (h) bentleri hariç diğer bentlerinde belirtilen vergi değerini değiştiren sebeplerin ortaya çıkması halinde, sürekli ve geçici muafiyetten faydalanılması hali dahil olmak üzere Emlâk Vergisi bildirimi verilmesi zorunludur.
Bildirimler;

a) Yeni inşa edilen binalar için, inşaatın sona erdiği veya inşaatın sona ermesinden önce kısmen kullanılmaya başlanmış ise kullanılmaya başlanılan kısmı için kullanılmaya başlanıldığı,

b) 18 inci maddede yazılı vergi değerini değiştiren sebeplerin ortaya çıkması halinde (g) ve (h) bentleri hariç, değişikliğin meydana geldiği,

tarihten itibaren üç ay içinde taşınmazın bulunduğu yerin yetkili idaresine verilir. Bildirimin süresi içinde verilmemesi halinde o yıla ait vergi, 16 ncı madde hükmü dikkate alınarak idare tarafından tarh edilir.

Elbirliği mülkiyettinde mükellefler müşterek imzalı bir bildirim verebilecekleri gibi, ayrı ayrı da bildirim verebilir. Ayrı ayrı bildirim verildiği takdirde, taşınmaza ait her ortağın ödeyeceği vergi ayrı ayrı tarh ve tahakkuk ettirilir.
Paylı mülkiyet halinde ise ayrı ayrı bildirim verilir.

Vergi değeri

Madde 16- Vergi değeri 213 sayılı Vergi Usul Kanununun asgari ölçüde birim değer tespitine ilişkin hükümlerine göre, takdir komisyonları tarafından;

a) Arsalar için, bulunduğu yerin köy, mahalle, semt, cadde, sokak, ticari alan, turistik bölge olması ve diğer özelliklerine göre,

b) Araziler için, sulu, kıraç, taban arazi olması ve toprağın özelliklerine göre,

c) Binalar için, Bayındırlık ve İskan Bakanlığı tarafından tespit ve ilân edilen bina metrekare inşaat birim maliyetlerine, (a) bendinde belirtilen esaslara göre bulunacak arsa veya arsa payı değerinin eklenmesi suretiyle,

hesaplanan tutardır.
18 inci maddenin (g) bendi hariç diğer bentlerinde belirtilen vergi değerini değiştiren sebeplerin ortaya çıkması halinde; 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 49 uncu maddesinin (b) fıkrasına göre belirlenen arsa ve arazi birim değeri, takdir işleminin yapıldığı yılı izleyen ikinci yıldan başlamak suretiyle her yıl, bir önceki yıl birim değerinin 213 sayılı Vergi Usul Kanunu hükümleri uyarınca belirlenen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle hesaplanır.
Ödeme süresi

Madde 17- Emlak Vergisi, birinci taksiti 1 Mart ve 31 Mayıs tarihleri arasında; ikinci taksiti kasım ayı içinde olmak üzere iki eşit taksitte ödenir. Verginin tamamının ilk taksit süresi içinde ödenmesi halinde, ikinci taksit tutarı yüzde 10 indirimli tahsil edilir.
Kanunların verdiği yetkiye dayanarak tasarrufu kısıtlanan bina, arsa ve arazilere ilişkin Emlak Vergisi, kısıtlama tarihinden itibaren alınmaz. Kısıtlamanın kaldırılması halinde, izleyen yıldan itibaren yeniden vergi alınmaya başlanır.
Devir ve ferağı yapılan bina, arsa ve arazinin ödenmemiş Emlak Vergisi borcunun ödenmesinden devreden sorumludur. Tapu müdürlükleri, devir ve ferağı, bu işlemleri izleyen ayın onbeşinci günü mesai saati bitimine kadar yetkili idareye bildirir.
Vergi değerini değiştiren sebepler

Madde 18- Vergi değerini değiştiren sebepler şunlardır:

a) Yeni bina inşa edilmesi veya mevcut binalara ilaveler yapılması,

b) Binanın kısmen veya tamamen bina vasfını yitirmesi,

c) Binanın kullanılış tarzının tamamen değiştirilmesi veya ikamete mahsus bölümlerinden bir kısmının dükkan, mağaza, depo gibi ticaret ve sanat icrasına mahsus hale getirilmesi,

d) Arazinin aşağıda belirtilen şekillerde nitelik ve kullanımının değişmesi,

1) Tarım yapılamayan bir arazinin tarıma elverişli hale getirilmesi,

2) Tarıma elverişli arazinin bu vasfını yitirmesi,

3) Arazinin parsellenmek suretiyle arsaya dönüştürülmesi,

e) Arazi veya arsanın bir binanın eklentisi durumuna getirilmesi veya bu durumdan çıkarılması,

f) Binanın taksimi; arsanın ve arazinin ifraz ve tevhidi,

g) Herhangi bir sebep yüzünden bir şehir, kasaba veya köyün tamamında olmak üzere bina, arsa ve arazi değerlerinde yüzde 25'i aşan oranda artma veya eksilme olması,

h) Belediye ve mücavir alan sınırları içinde yol, park, metro veya raylı sistem, imar düzenlemesi, rekreasyon alanı, doğal gaz gibi altyapı hizmetlerinin yapılması.

Kaçakçılık cezasının uygulanmaması

Madde 19- 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 344 üncü maddesinin üçüncü fıkrası, Emlak Vergisine ilişkin hükümlerin uygulanmasında dikkate alınmaz.
Emlak Vergisinde zamanaşımı

Madde 20- Bildirimi verilmeyen bina, arsa ve arazinin vergi ve cezalarına ilişkin zamanaşımı süresi, bildirim süresinin bitimini izleyen yılın başından itibaren beş yıldır.
Emlak Vergisinin paylaşımı

Madde 21- 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanununun uygulandığı yerlerde toplanan Emlak Vergisinin yüzde 25’i, büyükşehir belediyesi payı olarak ayrılır ve tahsilatı izleyen ayın yirminci günü mesai saati sonuna kadar ilgili ilçe ve ilk kademe belediyesi tarafından büyükşehir belediyesine aktarılır.
ÜÇÜNCÜ KISIM

Diğer Vergiler
BİRİNCİ BÖLÜM

İlan ve Reklam Vergisi
Verginin konusu, mükellefi ve sorumlusu

Madde 22- Bu Kanunda belirtilen ilan ve reklamlar, İlan ve Reklam Vergisine tabidir.
İlan ve Reklam Vergisinin mükellefi, ilan ve reklamı kendi adına yapan veya yaptıran gerçek veya tüzel kişilerdir.
İlan ve reklam işlerini meslek olarak ifa edenler, başkaları adına yaptıkları ilan ve reklamlara ait vergileri mükellefler adına yetkili idareye yatırmaktan sorumludur.
İstisna ve muafiyetler

Madde 23- Aşağıda belirtilen ilan ve reklamlardan vergi alınmaz:

a) Ticari amaçlı faaliyetler için yapılan ilan ve reklamlar hariç olmak üzere, genel ve özel bütçeli idareler, mahalli idareler ile bunların kurdukları birlikler tarafından yapılan her türlü ilan ve reklamlar,

b) Gerçek kişilerin ikametgahlarının iç veya dış kapılarına konulan ve kimliklerini gösteren levhalar,

c) Mamul maddelerin ambalajları üzerinde bulunan ve kendi işlerine ait ilan ve reklamlar ile ambalaj muhtevasından olan tanıtıcı bilgiler,

d) Gerçek veya tüzel kişilere ait işyerlerinin içine, kapısına veya bina girişine asılan ve iş sahibinin kimliği ile işin mahiyetini gösteren ışıksız levhaların yarım metrekareyi aşmayan kısmı,

e) Radyo, televizyon, gazete, dergi ve kitaplarda yapılan ilan ve reklamlar,

f) Seçim kurulları tarafından belirlenecek yerlerde siyasi partiler tarafından yapılacak ilan ve reklamlar,

g) (a) bendinde yazılı idarelerle kooperatifler, dernekler, vakıflar ve kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları tarafından, ülke ürünlerinin ve turizminin reklam ve tanıtımını yapmak ve herhangi bir ticari ve sınai kuruluşa ait olmamak üzere hazırlanan, her türlü levha ve afişlerle aynı kuruluşlar tarafından Türkiye'deki ticaret, sanayi, tarım ve turizm müesseselerinin isim ve ticaret unvanları ile ad ve adreslerini ihtiva etmek üzere yayınlanacak kitap, broşür, katalog ve dergiler,

h) Yetkili idareden izin alınarak reklam amacı ile umumi mahallere konulacak sıra, bank ve benzeri gereçler üzerindeki ilan ve reklamlar,

i) Sinema ve tiyatroların kendi programlarını duyurmak amacıyla gösterimin yapıldığı binanın içinde, önünde ve girişinde yaptıkları ilan ve reklamlar.