İlamsiz icra takiBİ-İcra iflas hukuku madde 42 Para borcu ve teminat için takip

bb- İnkâr edilen imzanın borçluya ait olduğu kanısına varırsa, «itirazın geçici olarak kaldırılmasına» karar verir.[136]

Aynı kararda icra mahkemesi; haksız yere imzasını inkâr ettiği anlaşılan borçluyu «takip konusu alacağın yüzde onu oranında para cezasına»[137] (mad. 68a/IV) ve alacaklı tarafından -kanımızca; itirazın kaldırılması dilekçesinde veya tutanağında[138] [139]talep edilmiş olması koşuluyla, «alacağın yüzde yirmisinden aşağı olmamak üzere tazminata»[140] (mad.68a/son) ve ayrıca -varsa- alacaklının vekili için, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 11. maddesine göre -kısaca; Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünün (3) sıra numarasında öngörülen maktu (tavan) vekalet ücretini aşmayacak şekilde (miktarda)- «nisbi avukatlık ücretine»[141] hükmeder.

Kanunda «...yüzde yirmiden aşağı olmamak üzere ....» denilmiş olduğundan, icra mahkemesi, alacaklı yararına «takdiren yüzde yirmiden fazla tazminata» hükmedebilir.[142]

Eğer imza inkârında bulunmuş olan  v e l i,  v a s i  ya da  m i r a s ç ı  ise, yapılan inceleme sonucunda inkâr edilen imzanın gerçekten borçluya (yani; velayet veya vesayet altındaki kişiye, mirasbırakana) ait olduğu anlaşılırsa, yüksek mahkeme[143] «ancak -imza inkârında bulunmuş olan veli, vasi ya da mirasçıların- kötüniyetlerinin belgelendirilmesi halinde ‘inkâr tazminatı’ ve ‘para cezası’na hükmedebileceğini» belirtmiştir. İİK. mad. 68a’da bu konuda açık bir hüküm bulunmamasına rağmen, yüksek mahkeme İİK. mad. 67/III’deki hükmü burada da kıyasen uygulayarak bu sonuca ulaşmıştır...

Yüksek mahkeme, “imza itirazı hakkında bilirkişi incelemesi yapılmamış olan durumlarda, borçlu aleyhine tazminata hükmedilemeyeceğini”[144], «icra mahkemesince bizzat imza incelemesi yapılmadan ve bilirkişiye de inceleme yaptırılmadan, ceza koğuşturması sırasında alınan rapora dayalı olarak karar verilmesi halinde, inkar tazminatına hükmedilemeyeceği»ni[145] belirtmiştir. Kanunda, «inkâr tazminatına ancak imza üzerinde inceleme yapılması halinde hükmedilebileceği»ni gösteren bir açıklık bulunmadığından, tersine İİK. mad. 68a/son’da mutlak olarak ‘itirazın geçici olarak kaldırılması’ isteminin kabulü veya reddi halinde -sadece, diğer tarafın talebi üzerine- tazminata hükmedileceği» öngörülmüş olduğundan, yüksek mahkemenin görüşüne katılamıyoruz...

Ayrıca belirtelim ki, borçlu aleyhine «para cezası»na ve «inkâr tazminatı»na -hatalı olarak- hükmedilmemiş olması, alacaklının temyizi bulunmaması halinde, yüksek mahkemece«bozma sebebi» sayılmamaktadır.[146]

Borçlu -«itirazın geçici olarak kaldırılması» kararı, maddi anlamda ‘kesin hüküm’ (HMK. mad. 303) sayılmadığından- alacaklıya karşı «borçtan kurtulma» (İİK. mad.69) veya «olumsuz tesbit» yahut «geri alma» (İİK. mad.72) davası açarsa, icra mahkemesi tarafından hükmedilmiş olan «para cezası» ile «inkâr tazminatı»nın tahsili, açılan bu davaların sonuna kadar ertelenir ve eğer açtığı bu davaları kazanırsa, hükmedilen «para cezası» ve «inkâr tazminatı» kalkar (mad. 68a/son).

B- Borçlunun, icra mahkemesindeki duruşmada, daha önce icra dairesinde inkâr ettiği imzayı ikrar (kabul) etmesi:  Borçlu icra mahkemesindeki ilk duruşmada veya sonraki duruşmaların birisinde, icra dairesinde daha önce inkâr ettiği imzayı kabul eder yani, takip dayanağı âdi senet altındaki imzanın kendisine ait olduğunu belirtirse, artık alacaklının takip konusu yaptığı senet «imzası ikrar edilmiş bir âdi senet» (İİK. mad.68/I) haline gelir ve alacaklının «itirazın geçici olarak kaldırılması» istemi de «itirazın kesin olarak kaldırılması» istemine dönüşür.[147]

Bu durumda, icra mahkemesinin «itirazın kesin olarak kaldırılmasına» karar vermesi gerekir.[148] İcra mahkemesi, hataya düşerek «itirazın geçici olarak kaldırılmasına» karar verir ve bu kararı alacaklı da temyiz etmezse, yüksek mahkeme[149] «bu hatanın kararın sadece borçlu tarafından temyiz edilmesi halinde bozma nedeni sayılmayacağını» belirtmiştir.

Yüksek mahkeme[150]; «borçlunun açtığı olumsuz tesbit davasında, daha önce -icra dairesinde- inkâr ettiği imzayı kabul etmesi halinde» de icra mahkemesince «itirazın kesin olarak kaldırılmasına» karar verileceğini belirtmiştir...

İcra mahkemesinin, «itirazın kesin olarak kaldırılması» kararı ile birlikte, borçluyu -diğer tarafın talebi üzerine- «alacağın yüzde yirmisinden aşağı olmamak üzere, inkâr tazminatı» ödemeye de mahkûm etmesi gerekir (İİK. mad. 68/son).[151] [152]

Bu durumda verilen «itirazın kesin olarak kaldırılması kararı» ile birlikte  a y r ı c a  icra mahkemesi borçluyu «para cezası» ve «yargılama gideri» ödemeye de mahkûm edecek midir? Kanunda  bu konuda verilecek karar bakımından şöyle bir ayrım yapılmıştır.

a) Eğer, takip talebi ile birlikte takip dayanağı âdi senedin aslı, alacaklı tarafından icra dairesine verilmemişse (ki,  u y g u l a m a d a  âdi senet asılları icra dairesine verilmemekte ve icra dairelerince ‘yeterli kasa bulunmadığı’ gerekçesiyle, alacaklı vermek istese de kabul edilmemektedir) borçlu, ‘itirazın geçici olarak kaldırılması duruşmasında’ ve en geç alacaklının dayandığı âdi senedin aslını icra mahkemesine ibraz ettiği celsede (oturumda) daha önce inkâr ettiği imzayı ikrar (kabul) ederse, icra mahkemesi borçluyu «para cezası» ve «yargılama gideri» ödemeye mahkûm edemez (mad. 68a/VII.c.l). Ancak, borçlu kötüniyetle takibe sebebiyet vermişse, örneğin; alacaklı tarafından senet aslı icra dairesine verilmemiş olmasına rağmen, borçlu kendisine gönderilen senet fotokopisinden, takip konusu yapılan senedin hangi senet olduğunu bilebilecek durumdaysa, icra mahkemesindeki duruşmada, daha önce icra dairesinde inkâr ettiği imzayı kabul etmesi halinde sadece «yargılama giderleri»ni ödemeye mahkûm edilir, ayrıca “para cezası”na hükmedilmez (mad. 68a/VII, c.2).

b) Eğer, takip talebi ile birlikte, takip dayanağı âdi senedin aslı, alacaklı tarafından icra dairesine verilmişse;

aa- Ödeme emri borçluya, takibin yapıldığı icra dairesinin yetki çevresi dışında tebliğ edilmişse ve borçlu da en geç icra mahkemesinde senet aslını gördüğü oturumda, «imzanın kendisine ait olduğunu» ikrar ederse, «para cezası»na ve “yargılama gideri”ne hükmedilmez (mad. 68a/VII, c.l).[153]

Borçlu ancak kötüniyetle takibe sebebiyet vermişse, sadece «yargılama giderleri»ni ödemeye mahkûm edilir, «para cezası»na mahkûm edilmez.

bb- Ödeme emri borçluya, takibin yapıldığı icra dairesinin yetki çevresi içinde tebliğ edilmişse, borçlu ödeme emrini alınca icra dairesine giderek senedin aslını görme imkânına sahip olduğundan, borçlu bu durumda icra mahkemesinde, imzasını ikrar (kabul) etse dahi hem «para cezası» ve hem de «yargılama giderleri»ni ödemeye mahkûm edilir.[154]

XI- İcra mahkemesindeki «itirazın geçici olarak kaldırılması» duruşmasında borçlu, daha önce -icra dairesinde- inkâr ettiği imzayı kabul ettikten sonra, başka itiraz sebepleri ileri sürebilir mi?

Doktrinde[155] «tüm borçluların (iyiniyetli olsun olmasın) imza inkârında bulunurken bildirmediği ve senet metninden anlaşılan (zamanaşımı, alacağın vâdesinin gelmediği gibi) itiraz sebeplerini ve iyiniyetli borçluların da senet metninden anlaşılmayan (ödeme, takas gibi) itiraz sebeplerini icra mahkemesinde -inkâr ettiği imzayı kabul ettikten sonra- ileri sürebileceği» kabul edilmesine rağmen, Yargıtay aksi görüştedir. Yüksek mahkeme, ‘borçlunun, itirazın geçici olarak kaldırılması duruşmasında «zamanaşımı itirazında»[156]«ödeme def’inde»[157] bulunamayacağını, “alacağın esasına ilişkin itiraz sebepleri”ni[158] ve “senette tahrifat yapılmış olduğu”nu[159] ileri süremeyeceğini’ belirtmiştir…

XII- Alacaklı, icra mahkemesinde, “itirazın geçici olarak kaldırılması” isteminden vazgeçtiğini bildirirse, icra mahkemesince “konusuz kalan istek hakkında karar verilmesine yer olmadığına” şeklinde karar verilmesi ve ayrıca alacaklıyı “yargılama gideri” ile -borçlunun  talebi üzerine- “alacağın yüzde yirmisinden aşağı olmamak üzere tazminat”a (İİK. mad. 68a / son) mahkum etmesi gerekir.[160]

XIII- İcra mahkemesinin vermiş olduğu “itirazın geçici olarak kaldırılması” isteminin kabul veya reddine ilişkin kararlar, takip konusu alacağın İİK. mad. 363/II’de öngörülen miktarı geçmesi koşulu ile, temyiz edilebilir (İİK. mad. 363/3).[161] [162] Uygulama da bu doğrultudadır.

[1] UYAR, T. İcra Hukukunda İtirazın Geçici Olarak kaldırılması “İİK. mad. 68a” (İzmir Bar. Der. Ocak/2005, s:11-30)

[2] Ayrıntılı bilgi için bknz: UYAR, T. İcra Hukukunda İtiraz, 2. Baskı, s:176 vd.

[3] KURU, B. İcra ve İflas Hukuku, C:1, s:389 – KURU, B. Ödeme Emrine İtirazın Muvakkaten Kaldırılması Müessesesinin Lüzumsuzluğu Hakkında Düşünceler (Ad. D. 1969/10, s:614 vd. – İz. Bar. D. 1973/43, s:3 vd.) – UYAR, T. age. s:784

[4] KİRAZ, T. Ö. İcra Mahkemesinde İtirazın Kaldırılması, 4. Bası, 2013, s:76 vd. – YAZAR, Ö. İcra ve İflas Hukukunda İmzaya İtiraz ve İmza İtirazının Sonuçları, 2011, s:42 vd.

[5] Ayrıntılı bilgi için bknz: UYAR, T. age. s:496 vd.

[6] Bknz: 12. HD. 31.10.1989 T. 3955/13124; 17.10.1989 T. 3089/12379; 15.6.1987 T. 11136/7545

[7] Bknz: 12. HD. 3.6.1988 T. 9982/7300; 22.3.1988 T. 5370/3481

[8] Bknz: 12. HD. 23.3.1989 T. 8633/4093

[9] Bknz: 12. HD. 28.6.1989 T. 1651/9936

[10] Bknz: 12. HD. 12.10.1987 T. 13756/10021

[11] Bknz: 12. HD. 05.12.2011 T. 8300/26203

[12] KURU, B. age. C:1, s:352; 390 – KURU, B. İcra ve İflas Hukuku El Kitabı, 2. Baskı, s:314

[13] KURU, B. age. s:351 vd.

[14] Bknz: İİD. 25.12.1947 T. 4883/5413

[15] Bknz: İİD. 16.4.1957 T. 24259/2777

[16] KURU, B. age. C:1, s:352; 390 – KURU, B. Hukuk Muhakemeleri Usulü, 6. Bası, C:2, s:2147; 2151 vd. – UYAR, T. age. s:509 vd.

[17] Bknz: 12. HD. 30.9.1994 T. 10715/11398; 14.1.1986 T. 6572/1

[18] Bknz: 12. HD. 26.11.1992 T. 7999/14798; 20.10.1983 T. 6087/7768

[19] UYAR, T. age. s:509 vd.

[20] Bknz: 12. HD. 21.2.1989 T. 6656/2372; 24.1.1986 T. 7310/736

[21] Bknz: 12. HD. 26.3.1987 T. 8358/4131

[22] Bknz: 12. HD. 24.05.2011 T. 28251/10455

[23] Bknz: 12. HD. 9.12.1982 T. 9124/9263

[24] Bknz: 12. HD. 20.9.1977 T. 6715/7214

[25] POSTACIOĞLU, İ. İcra Hukuku Esasları, s:209 vd. – KURU, B. İcra ve İflas Hukuku, C:1, s:372 – UYAR, T. İtiraz, s:528

[26] Bknz: 12. HD. 7.3.1989 T. 7713/3214

[27] Bknz: 12. HD. 16.3.1981 T. 1109/2579; HGK. 22.10.1969 T. İc. İf. – 809/781

[28] Ayrıntılı bilgi için bknz: İİK. mad. 18, AÇIKLAMA; VI-a-A –  UYAR, T. İcra Hukukunda Yetki – Görev ve Yargılama Usulü, s:224 vd. – UYAR, T.  İİK. Şerhi, C:2, s:1788

[29] Bknz: 12. HD. 30.3.1992 T. 8269/3910; 3.10.1977 T. 7194/7703

[30] Bknz: 12. HD. 4.10.1988 T. 12689/10840; 17.4.1986 T. 10489/4530

[31] Bknz: 12. HD. 8.7.1993 T. 8429/12335; 2.11.1989 T. 4104/13164; 19.4.1989 T. 10736/5795

[32] Bknz: 12. HD. 27.10.2011 T. 4109/20525; 26.3.2004 T. 2617/7216; 24.4.2002 T. 7314/8379; 30.5.2000 T. 8157/8875

[33] Bknz: 12. HD. 12.5.1986 T. 11801/5550

[34] Bknz: 12. HD. 24.2.1983 T. 411/1363

[35] Bknz: HGK. 23.10.1971 T. 1970/İc. İf.-683/613

[36] Bknz: İİD. 10.10.1950 T. 3793/4343

[37] Bknz: HGK. 8.10.1969 T. İc. İf. 541/740

[38] Bknz: 12. HD. 27.10.2011 T. 4109/20525; 23.5.2011 T. 30038/10078; 24.02.2011 T. 21621/1809; 4.2.2003 T. 29028/2047; 6.10.1989 T. 2281/11764; 11.10.1988 T. 9963/11268

[39] Bknz: 12. HD. 24.2.2011 T. 21621/1809; 31.1.1989 T. 4851/1255; 27.12.1982 T. 9606/9919

[40] Bknz: 12. HD. 15.11.1982 T. 8236/8335; İİD. 5.5.1970 T. 4907/4868

[41] Bknz: 12. HD. 12.4.1984 T. 2053/4503; 10.5.1973 T. 5066/4964

[42] Bknz: 12. HD. 12.3.1990 T. 9474/2405

[43] Bknz: Yuk. dipn. 33-36 civarı

[44] Bknz: 12. HD. 23.10.1987 T. 14729/10632; 9.10.1986 T. 181/10269; 22.10.1985 T. 2649/8511

[45] Bknz: 12. HD. 8.7.1993 T. 8429/12335; 2.11.1989 T. 4140/13160

[46] Bknz: 12. HD. 20.4.1989 T. 10817/5838; 4.4.1989 T. 9525/4762

[47] Bknz: 12. HD. 1.6.1995 T. 7793/8107; 22.2.1990 T. 8512/1628; 7.12.1989 T. 6142/15175; 4.12.1989 T. 5823/14841

[48] Bknz: 12. HD. 1.12.1987 T. 355/12353

[49] Bknz: 12. HD. 4.10.1988 T. 12689/10840; 17.4.1986 T. 10489/4530

[50] Bknz: 12. HD. 24.2.1989 T. 1806/2582; 6.11.1987 T. 15142/11271; 7.12.1987 T. 646/12615

[51] KURU, B. İcra ve İflas Hukuku, C:1, s:398

[52] Bknz: 12. HD. 14.6.1989 T. 6085/8969

[53] Bknz: 12. HD. 25.11.1987 T. 9435/12132

[54] Bknz: 12. HD. 22.2.1999 T. 8512/1628; 7.12.1989 T. 6142/15175; 4.12.1989 T. 5823/14841

[55] Bknz: 12. HD. 21.3.1995 T. 3603/3953

[56] Bknz: 12. HD. 23.5.2011 T. 30038/10078; 28.3.1989 T. 8537/4369; 3.5.1988 T. 7318/5923

[57] Bknz: 12. HD. 9.11.1992 T. 6349/13540; 22.1.1991 T. 7046/551

[58] Bknz: İİD. 5.5.1970 T. 4907/4868

[59] Bknz: Yuk. dipn. 34 civarı

[60] Bknz: 12. HD. 15.11.1982 T. 8236/8335; İİD. 5.5.1970 T. 4907/4868

[61] Bknz: 12. HD. 30.12.1988 T. 4146/16330; 29.2.1988 T. 5168/2218

[62] Bknz: 12. HD. 16.12.1986 T. 3021/14509; 22.3.1983 T. 725/2157

[63] Bknz: 12. HD. 26.4.1988 T. 6927/5552; 18.2.1988 T. 4022/1643; 3.11.1987 T. 15435/11129

[64] Bknz: 12. HD. 22.2.1990 T. 8512/1628; 7.12.1989 T. 6142/15175; 4.12.1989 T. 5823/14841

[65] Bknz: 12. HD. 21.5.1986 T. 12185/6102

[66] Bknz: 12. HD. 1.3.1984 T. 2493/2351

[67] UYAR, T. Yuk. İİK. mad. 18, Açıklama VI – UYAR, T.  Yetki - Görev ve Yargılama Usulü, s:236 vd. – UYAR, T. İİK. Şerhi, C:2, s:1798

[68] Bknz: HGK. 22.10.1969 T. İc. İf – 809/781

[69] Bknz: 12. HD. 7.3.1988 T. 4806/2506; 17.11.1986 T. 1949/12443

[70] KURU, B. İcra ve İflas Hukuku, C:1, s:402 – KURU, B. El Kitabı, s:320

[71] Bknz: 12. HD. 2.3.1988 T. 2323/3374; 24.3.1980 T. 913/2738

[72] Bknz: İİD. 13.3.1956 T. 11511/1482

[73] Bknz: İİD. 4.3.1965 T. 2481/2753

[74] Bknz: İİD. 21.12.1946 T. 4502/5034

[75] Bknz: İİD. 18.6.1962 T. E:6678

[76] Bknz: 12. HD. 18.11.1976 T. 9988/11679; 12.10.1976 T. 7919/9990

[77] Bknz: 12. HD. 3.3.1998 T. 1984/2517

[78] Bknz: 12. HD. 20.5.1993 T. 5244/9593

[79] Bknz: İİD. 24.2.1956 T. 1052/1006

[80] Bknz: İİD. 9.3.1956 T. 1359/1389

[81] Bknz: İİD. 10.6.1954 T. 2576/2762; 1.10.1951 T. 4651/4633

[82] Bknz: İİD. 2.4.1953 T. 1617/1837

[83] Bknz: HGK. 1.2.1978 T. 12-256/37

[84] Bknz: 12. HD. 17.5.1976 T. 4393/6295

[85] Bknz: 12. HD. 5.12.2011 T. 8300/26303; 20.10.1989 T. 3421/12578

[86] KURU, B. age. C:1, s:404

[87] Bknz: 12. HD. 6.4.2000 T. 4120/5398; 12.5.1999 T. 5592/6175; 29.2.1984 T. 12557/2222; 23.11.1983 T. 8036/9369

[88] Bknz: 12. HD. 9.11.2009 T. 13950/21800; 23.6.2009 T. 5558/13871; 17.6.2008 T. 10097/12675; 12.6.2003 T. 11113/13907; 10.10.2002 T. 15946/20499; 10.10.2002 T. 18610/20427 vb.

[89] Bknz: 12. HD. 13.11.1989 T. 11244/13794; 24.12.1987 T. 1709/13643

[90] Bknz: 12. HD. 2.2.1988 T. 3307/836

[91] Bknz: 12. HD. 16.2.1988 T. 3831/1524

[92] Bknz: 12. HD. 19.10.1979 T. 8411/8778; 23.3.1973 T. 3417/3001

[93] Bknz: 12. HD. 12.4.2001 T. 5491/6313; 6.4.2001 T. 4891/5923

[94] Bknz: 12. HD. 26.6.1986 T. 13527/7481; HGK. 27.2.1980 T. 12-621/1368

[95] Bknz: 12. HD. 26.6.2004 T. 5655/10227; 15.4.2004 T. 4316/9300; 4.3.2004 T. 27556/4990

[96] KURU, B. age. C:1, s:407

[97] Bknz: 12. HD. 27.4.1992 T. 12548/5579; HGK. 11.5.1966 T. İc. İf.-841/142

[98] Bknz: 12. HD. 25.2.1988 T. 2212/2096; 3.4.1989 T. 11913/7156

99a Bknz: 12. HD. 28.3.2013 T. 2750/11848

99b Bknz: 12. HD. 27.04.2012 T. 30271/14208

99c Bknz: 12. HD. 05.04.2012 T. 24174/11299

99d Bknz: 12. HD. 27.06.2013 T. 14870/24067

[99] Bknz: 12. HD. 05.12.2011 T. 8300/26303

[100] Bknz: 12. HD. 27.10.2011 T. 4109/20525

[101] Bknz: 12. HD. 04.07.2011 T. 33169/13994

[102] Bknz: 12. HD. 23.05.2011 T. 30038/10078

[103] Bknz: 12. HD. 03.03.2011 T. 33347/2453; 20.09.2010 T. 1089/20259

[104] Bknz: 12. HD. 24.02.2011 T. 21621/1809

[105] Bknz: 12. HD. 12.4.2010 T. 27260/8853; 20.10.2008 T. 14515/17871; 14.4.2008 T. 5002/7641; 17.9.2007 T. 13563/16354; 2.7.2004 T. 13678/17614; 23.9.2003 T. 14248/18307; 22.9. 2003 T. 14331/18165 vb.

[106] Bknz: 12. HD. 3.3.2011 T. 33347/2453; 20.9.2010 T. 7714/20259; 12.7.2010 T. 1089/19784; 22.4.2004 T. 5818/10153; 7.4.2004 T. 7421/11659; 19.3.2004 T. 1393/6604

[107] Bknz: 12. HD. 13.11.2003 T. 19027/22363

[108] Bknz: 12. HD. 4.7.2003 T. 13483/15998

[109] Bknz. 12. HD. 14.5.2002 T. 9016/10049; 7.5.2002 T. 8612/9607

[110] Bknz: 12. HD. 29.1.2001 T. 509/1336

[111] Bknz: 12. HD. 9.11.1998 T. 11900/12299

[112] Bknz: 12. HD. 18.2.1998 T. 960/1646

[113] Bknz: 12. HD. 21.10.1997 T. 10666/11174

[114] Bknz: 12. HD. 3.3.1992 T. 8439/2355

[115] Bknz: 12. HD. 18.12.1989 T. 6283/15576

[116] Bknz: 12. HD. 18.6.1987 T. 10009/7676; 20.5.1987 T. 6267/6635

[117] Bknz: 12. HD. 17.10.1983 T. 6149/7596

[118] Bknz: İİD. 3.5.1971 T. 4901/4988; 23.11.1964 T. 1323/13382

[119] Bknz: 12. HD. 1.4.2010 T. 26608/7757; 26.4.2004 T. 5903/10306; 29.9.1997 T. 9227/9460; 16.12.1993 T. 15706/19743

[120] YAZAR, Ö. age., s:74 vd.

[121] Bknz: 12. HD. 7.10.1999 T. 10680/11851; 29.1.1990 T. 7743/336; 18.12.1989 T. 6279/5583

[122] Bknz: 12. HD. 29.2.1984 T. 12557/2222; 23.11.1983 T. 8036/9369

[123] Bknz: 12. HD. 04.07.2011 T. 33169/139994; 12.2.1992 T. 7321/1302; 6.6.1991 T. 320/7338; 20.9.1990 T. 1635/8797; 4.7.2003 T. 13483/15998

[124] Bknz: 12. HD. 2.6.1983 T. 3182/4444; 24.2.1983 T. 302/1332

[125] Grafoloji (yazı bilimi) mensupları, yüksek mahkemenin bu uygulamasının “pratik bir yarar sağlamadığı”nı ifade etmektedirler (Bknz: GÜLEN, K. Hukukta Grafoloji “Ad. D. 1989/5, s:98”). Bunun yerine “mürekkebi tükenmiş bir tükenmez kalem hazır bulundurularak, hiç olmazsa, birinci veya ikinci (kanımızca; üçüncü) hamur -ekseri belgeler bu tür kağıda yazıldığından- iki dosya kağıdı arasına karbon kağıdı konulmuş olarak, beyaz kağıt üzerinde imzasının tersimini kontrol edememeksizin alınacak karbon kopya örnekleri incelendiğinde, ihtiyatlarına (alışkanlıklarına, doğal yazı ve imzasına) uygun yazı (imza) elde etmek daha muhtemeldir. Gözleri kapattırılarak alınacak imza da, kontrol edilemediğinden, yararlı olur…” denilmiştir.

[126] Ayrıntılı bilgi için bknz: KURU, B. Hukuk Muhakemeleri Usulü, C:2, s:2099 vd.

[127] Ayrıntılı bilgi için bknz: KURU, B. Usul, C:2, s:2176 vd.

[128] Bknz: 12. HD. 21.5.1981 T. 3088/5128

[129] Aynı görüşte: SUNAR, G. İcra Hukukunda İcra Tazminatı, s:75 – KURU, B. El Kitabı, s:324

[130] Fakat Yargıtay karşı görüştedir. Yargıtaya göre; “İİK. 68a’da  -tıpkı; 67, 68, 169a ve 170’de olduğu gibi- tazminat talebi için bir süre öngörülmemiş olduğundan, son oturumda dahi tazminat istenebilir, bu konuda ‘iddianın (savunmanın) genişletilmesi yasağı’ sözkonusu olmaz” (Bknz: 12. HD. 21.1.2003 T. 27902/620  Aynı doğrultuda: 12. HD. 18.12.2003 T. 21853/25776; 28.5.2001 T. 8512/9479; HGK. 19.4.1995 T. 12-296/404

[131] Bknz: 12. HD. 31.10.2000 T. 15514/16297; 14.4.1994 T. 4596/4758

[132] YILMAZ, E. İcra Tazminatı (Haluk Konuralp Armağan, 2009, s:728)

[133] Bknz: 12. HD. 24.2.1989 T. 7042/2552; 11.11.1985 T. 3687/9352

[134] Bknz: 12. HD. 14.12.1983 T. 8849/10424; 14.12.1983 T. 8852/10426

[135] Bknz: 12. HD. 25.10.1979 T. 8033/8345

[136] Bknz: 12. HD. 7.10.1999 T. 10680/11851; 29.1.1990 T. 7743/336; 18.12.1989 T. 6279/15582

[137] Bknz: 12. HD. 17.10.1989 T. 3095/12382; 26.6.1986 T. 13524/7478; 4.5.1989 T. 12469/6999; 13.3.1989 T. 7928/3511; 19.1.1987 T. 4806/314

[138] Aynı görüşte: YILMAZ, E. agm., s:728 – SUNAR, G. age. s:71 vd. – KURU, B. El Kitabı, s:325

[139] Fakat Yargıtay karşı görüştedir: 12. HD. 21.1.2003 T. 27902/620 – Bu konuda ayrıca bknz: Yuk. dipn. …..

[140] Bknz: 12. HD. 4.5.1989 T. 12469/6999; 13.3.1989 T. 7928/3511; 19.1.1987 T. 4806/314; 26.6.1986 T. 13524/7478

[141] Bknz: 12. HD. 24.2.1989 T. 7042/2552; 11.11.1985 T. 3687/9352

[142] Bknz: 12. HD. 14.12.1983 T. 8849/10424; 14.12.1983 T. 8852/10426

[143] Bknz: 12. HD. 24.9.2007 T. 13456/16816; 12.2.2001 T. 1545/2493; 12.2.1992 T. 1403/1320

[144] Bknz: 12. HD. 9.3.2009 T. 25384/4876; 23.1.2004 T. 23451/1121; 3.6.2003 T. 10654/12952; 22.9.1997 T. 8499/9054

[145] Bknz: 12. HD. 1.12.2000 T. 17566/18924; 30.11.1987 T. 4459/12307

[146] Bknz: 12. HD. 4.5.1989 T. 12469/6999; 13.3.1989 T. 7928/3511; 19.1.1987 T. 4806/314

[147] KURU, B. age. C:1, s:415

[148] Bknz: 12. HD. 21.3.1988 T. 5332/3330; 25.1.1988 T. 2812/430; 19.4.1984 T. 2326/4835

[149] Bknz: 12. HD. 25.6.1987 T. 11475/7978; 3.10.1985 T. 3197/8923

[150] Bknz: 12. HD. 14.5.1984 T. 3725/6001

[151] Aynı görüşte: KURU, B. age. C:1, s:421

[152] Karş: 12. HD. 21.4.1987 T. 9642/5585

[153] Bknz: 12. HD. 26.4.1988 T. 6927/5582; 8.4.1988 T. 6985/4518; 18.2.1988 T. 4022/1643

[154] Bknz: 12. HD. 7.4.1988 T. 7113/4424; 25.11.1987 T. 8500/12108

[155] KURU, B. age. C:1, s:417 vd.

[156] Bknz: 12. HD. 9.5.1978 T. 4042/4142; 4.5.1978 T. 3872/4000

[157] Bknz: 12. HD. 29.5.1984 T. 4745/6873; 6.12.1982 T. 8930/9090

[158] Bknz: 12. HD. 26.10.1989 T. 3604/12828

[159] Bknz: 12. HD. 18.12.1989 T. 6613/15544; 4.2.1981 T. 9139/985

[160] KURU, B. age. C:1, s:421; 387 vd.

[161] KURU, B. age. C:1, s:412

[162] Karş: ÜSTÜNDAĞ, S. age. s:156 – POSTACIOĞLU, İ. age. s:223