*İmamlarımızın yüzlerce hadisinde geçen batınî tefsirlerin sebebi ve delilleri
Yüklə 176,61 Kb. Pdf görüntüsü
|
| *İmamlarımızın yüzlerce hadisinde geçen batınî tefsirlerin sebebi ve delilleri* ( اَّنِإ ن ۡحَن
ِی ۡح ن
ىَت ۡوَمۡلٱ
ب ت ۡكَن َو اَم
او مَّدَق
ۡم ه َر ـَثاَء َو َّل ك َو
ء ۡیَش
ه ـَن ۡیَص ۡحَأ
یِف
ماَمِإ
نیِبُّم )
"Şüphesiz ölüleri diriltecek olan biziz. Onların hazırlayıp gönderdikleri şeyleri ve izlerini de yazıyoruz; ve biz her şeyi apaçık bir imamda saymışızdır."
Bu ayetin zahiri tefsiri, ölülerin diriltilmesi, bundan evvel hazırlayıp gönderdiklerinin ve bıraktıkları izlerin yazılmasıdır. Batınî tefsiri ise Neml 80 ve Rum 52 ayetleri gereği, kalbi ölmüş ve Allah'ı ve ahiret gününü anmaktan gaflet uykusunda olanlardır. Yazmak ise, Kur'ân'da, örneğin Kısas, oruç ve vasiyet gibi konulara değinen ayetlerde yürürlüğe sokmak, farz kılmak manasında da kullanılır. Dolayısıyla bu ayet-i kerîmenin bâtınî tefsirinin açılımı, "biz kalbi ölenleri diriltir, (Allah'ı anmaktan gaflet uykusunda olanları uyandırır ve hidayet eder), onların (hidayete layık olmalarını sağlayarak) hazırlayıp gönderdiklerini yazar, bunun etkilerini yürürlüğe sokarız. Ve biz, (onun hidayet yoluyla dirilmesi için gereken) her şeyi apaçık bir imamda saymışızdır. ۞(
َّللّٱ
رو ن َو ـَمَّسلٱ
ِت
ِض ۡرَ ۡلۡٱ َو
لَثَم
ۦِه ِرو ن
ة وَك ۡشِمَك اَهیِف
حاَب ۡصِم
حاَب ۡصِمۡلٱ ِف ی
ةَجاَج ز
ةَجاَج ُّزلٱ اَهَّنَأَك
بَك ۡوَك
ی ِ ر د
دَقو ی نِم
ة َرَجَش
ةَك َر ـَبُّم ةَنو ت ۡی َز
َّلّ
ةَّیِق ۡرَش
َلّ َو
ةَّیِب ۡرَغ
داَكَی
اَه تۡی َز
ء ی ِض ی ۡوَل َو
ۡمَل
ه ۡسَس ۡمَت
راَن
روُّن
ىَلَع
رو ن
یِد ۡهَی
َّللّٱ
ۦِه ِرو نِل
نَم
ء اَشَی
ب ِر ۡضَی َو َّللّٱ
َل ـَث ۡمَ ۡلۡٱ
ِساَّنلِل َّللّٱ َو
ِ ل كِب
ء ۡیَش
میِلَع
)
[Nûr suresi 35] "Allah göklerin ve yerin nûrudur. Onun nûrunun misali, içinde kandil bulunan bir kandilliktir. Kandil bir cam içindedir, cam inciyi andıran bir yıldızdır; (bu kandil) doğuya da batıya da ait olmayan, yağı neredeyse ateş dokunmasa bile ışık veren mübarek bir zeytin ağacından yakılır. Nûr üstüne nûr. Allah nûruna dilediğini kavuşturur. Allah insanlar için misaller veriyor, Allah her şeyi hakkıyla bilmektedir." ( یِف
تو ی ب
َنِذَأ
َّللّٱ
نَأ
َعَف ۡر ت
َرَكۡذ ی َو اَهیِف
ۥ ه م ۡسٱ
حِ بَس ی ۥ هَل
اَهیِف
ِ و د غۡلٱِب
ِلاَصأَـۡلٱ َو )
[Nûr suresi 36] "Allah’ın yapılmasına (yükseltilmesine) ve içinde isminin anılmasına izin verdiği evlerde, akşam sabah Allah’ı tenzih ederek anarlar" Nur 35 ayetindeki yağı zeytinden yakılan zeytin ağacının, hiç kuşkusuz, kutsal kitabın Zekeriyya kitabındaki Zehra'nın (a.s) iki oğlunu simgeleyen zeytin ağacı ile arasında bir bağlantı vardır. Şimdi o ifadeyi veriyoruz: 1 Benimle konuşan melek yine geldi ve uykudan uyandırır gibi beni uyandırdı. 2 “Ne görüyorsun?” diye sordu. “Som altın bir kandillik görüyorum” diye yanıtladım, “Tepesinde zeytinyağı için bir tas, üzerinde yedi kandil, kandillerde yedişer oluk var. 3 Ayrıca kandilliğin yanında, biri zeytinyağı tasının sağında, öbürü solunda iki zeytin ağacı da var.” 4 Benimle konuşan meleğe, “Bunların anlamı nedir, efendim?” diye sordum. 5 Melek, “Bunların anlamını bilmiyor musun?” diye karşılık verdi. “Hayır, efendim” dedim.
6 Bunun üzerine şöyle dedi: “RAB Zerubbabil'e, ‘Güçle kuvvetle değil, ancak benim Ruhum'la başaracaksın’ diyor. Böyle diyor Her Şeye Egemen RAB. 7 Sen kim oluyorsun, ey ulu dağ? Zerubbabil'in önünde bir düzlük olacaksın! O tapınağın son taşını çıkarırken, halk da, ‘Ne güzel, ne güzel!’ diye bağıracak.” 8 RAB bana yine seslendi: 9 “Bu tapınağın temelini Zerubbabil'in elleri attı, tapınağı tamamlayacak olan da onun elleridir. O zaman beni size Her Şeye Egemen RAB'bin gönderdiğini anlayacaksınız. 10 “Küçük işleri yapma gününü kim küçümsüyor? İnsanlar Zerubbabil'in elinde çekülü görünce sevinecekler. –“Bu yedi kandil RAB'bin bütün yeryüzünde dolaşan gözleridir.”– 11 Meleğe, “Kandilliğin sağındaki ve solundaki bu iki zeytin ağacı nedir?” diye sordum, 12 “Altın gibi yağ akıtan iki altın oluğun yanındaki bu iki zeytin dalı nedir?” 13 “Bunların anlamını bilmiyor musun?” diye karşılık verdi. “Hayır, efendim” dedim. 14 Melek, “Bunlar bütün yeryüzünün mevlâsı Alî için kıyam eden Zehra'nın iki oğludur” diye açıkladı."
Bu ayetlerde geçen yedi kandil ve yedi oluk hakkındaki "bunlar Rabb'in bütün yeryüzünde dolaşan gözleridir" ifadesi, Şia inancına göre, on dört masumun "Allah'ın gözü" olarak lakaplandırılması ve Tevbe 105'te insanların amellerini gören (hakiki) müminlerden maksadın hadislerimize göre imamlar olması ile açıklayabiliriz. Yine İmam Bakır'ın (a.s) baba tarafından İmam Hüseyn'in (a.s), anne tarafından İmam Hasan'ın torunu olması, yedinci masum oluşu ve ondan sonraki imamların onun soyundan olduklarını örnek gösterebiliriz. Yani ilk masumun ismi Muhammed (s.a.a), ortancasının ismi Muhammed Bakır (a.s) ve sonuncusunun ismi Muhammed'dir. İlk Muhammed'in (s.a.a) soyundan ortanca, ortanca Muhammed'in (s.a.a) soyundan sonuncu Muhammed (a.f) gelir. Yedinci masumdan itibaren her iki zeytinağacını simgeleyen iki kişinin soyundandırlar. İşte Allah-u Teala, Benî İsrail'in peygamberlik metinlerinin İbranice metnini çözümleyebilenler için burada harika bir misal vermektedir. Buradan anlıyoruz ki, Allah-u Teala'nın İbrahim 24-25 ayetlerinde getirdiği şecere-i mübareke nasıl Yuhanna vahyindeki "Mekke'nin ve sadece Mekke'nin anayolunun ortasındaki hayat nehrinin içindeki hayat ağacının on iki çeşit meyvesi vardı ve her ay meyvelerini veriyordu" Müjdesi ile ve "râsıhûne fi'l-ilm" (ilimde kök salanlar) Kur'an müfredatı gereği "kökleri suyun içinde olan ve yere batan ağaç" manasında ve hayat suyu ırmağının içindeki hayat ağacına ve on iki imama işaret ise, Şecere-i mübareke-i Zeytûne de, on dört masuma işaret eder. Nitekim hadislerde de böyle geçmiştir. Dolayısıyla imamlarımız hadislerde batınî bir tefsir zikrettikleri zaman bu tefsirin peygamberlerden onlara miras kalan ilmin bir göstergesi olduğunu bilmeliyiz. Peki neden İmam Kabe gibidir denmiştir? Öncelikle bu, Yuhanna vahyindeki "Mekke'nin anayolunun ortası" sözüne işarettir. Yine Hagay kitabındaki Kabe'den kavimlerin ve Kabe evi sakinlerinin Hemdad'ının (Ahmed'inin/Muhammed'inin) yani İmam Mehdi'nin zuhur müjdesi haberinde geçen "Makamda İslam'ı bahşedeceğim (Maqowm Abraham/makâm-ı İbrahim ve imamet) buyruğuna işarettir" Ki orada, (eskiden büyük ihtimalle Kabah olan, sonradan küçük bir çizgi farkı ile Kabowd şeklinde değiştirilen) Kabe evi ifadesi yer alır. İkinci olarak, Allah-u Teala bunun şifresini Kur'an-ı Kerim'de batınî bir tefsirle vermiştir. Nur 35 ayetinde "Allah'ın (temellerinin) yükseltilmesine izin verdiği evlerde ismi gece gündüz tesbih edilir." Buyuruyor. Şimdi devam edelim:
( ۡذِإ َو
عَف ۡرَی
َرۡبِإ
مۧـِه
َدِعا َوَقۡلٱ
َنِم
ِتۡیَب ۡلٱ
لیِع ـَم ۡسِإ َو اَنَّب َر
ۡلَّبَقَت ۖ اَّنِم
َكَّنِإ
َتنَأ
عیِمَّسلٱ
میِلَعۡلٱ )
[Bakara suresi 127] "İbrâhim İsmâil’le birlikte o evin (Kâbe’nin) temellerini yükseltiyordu: “Ey rabbimiz! Bizden bunu kabul buyur; şüphesiz sen işitensin, bilensin." Yani, Allah-u Teala Kabe dışında da bazı evlerin yükseltilmesine ve onların içinde isminin anılmasına izin vermiştir. Şimdi devam edelim: ( َّنِإ
َل َّوَأ
تۡیَب
َع ِض و
ِساَّنلِل یِذَّلَل
َةَّكَبِب
ك َراَب م ا
د ه َو
ى
َنیِمَل ـَعۡلِ ل )
[Âl-i İmrân suresi 96] "Gerçek şu ki, insanlar için yapılmış olan ilk ev, âlemlere bir hidayet ve bir bereket kaynağı olan Bekke’deki evdir." ( ِهیِف
ت ـَیاَء
ت ـَنِ یَب
ماَقَّم َرۡبِإ
َمیِه
نَم َو
ۥ هَلَخَد
َناَك
نِماَء ا
ِ َّ ِللّ َو
ىَلَع ِساَّنلٱ
ُّج ِح
ِت ۡیَب ۡلٱ
ِنَم
َعاَطَت ۡسٱ
ِه ۡیَلِإ
لیِبَس
نَم َو َرَفَك
َّنِإَف
ََّللّٱ
یِنَغ
ِنَع
َنیِمَل ـَعۡلٱ )
"Orada apaçık deliller, İbrâhim’in makamı vardır. Oraya giren emniyette olur. Gitmeye gücü yetenin o evi hacc etmesi, Allah’ın insanlar üzerinde bir hakkıdır. Kim inkâr/nankörlük ederse bilmelidir ki, Allah alemlerden müstağnidir." Makâm-u İbrahim'in zahiri tefsiri bildiğimiz Mekke'deki İbrahim makamı olsa Bakara 124 ayeti gereği, batınî tefsiri imamettir. Yani Allah-u Teala, Kabe'nin temellerinin yükseltilmesi konusunda Hz. İbrahim'e ve İsmail'e ruhsat vermesi, imameti onların soyunda bâkî kılacağı içindir. Çünkü İmam Ali'nin (a.s) ve ondan sonraki imamların evi, Allah'ın gece gündüz tespih ve tenzih edilerek anıldığı ev olacaktır. Bu sebeple, hadislerde İmam Kabe'ye benzetilmiştir ve o insanlara gitmez, insanlar ona gider, diye buyrulmuştur. Yani Allah-u Teala Kabe'yi, İbrahim soyunda sürecek olan imametin nişanesi kılmıştır. Nitekim bazı sahih hadislere göre, Kabe'nin inşası kurban olayından hemen sonra olmuştur. O sırada Hz. İsmail 8 yaşındadır. Bazıları Hz. Ishak'ın kurban olayından sonra doğduğu sanıp eski ahitteki "biricik/tek oğul" tabirini Hz. İsmail hakkında delil gösterse de, Barnabas Incil'inde de, Hz. İsmail'in Hz. İshak'tan yedi yaş büyük olduğu nakledilir. Dolayısıyla eğer bu hadisler doğru ise, kurban olayından sonra Saffat 112'de "ve onu İshak'la müjdeledik" geçmesi, bu konuya zıtlık arzetmez. Çünkü "ve" ifadesi "beyan etmekte ardıcıllık" içerebilir ve zamansal olarak öyle olması gerekmez. Bilindiği üzere, Hz. İbrahim Hz. İsmail'i kurban etmeye niyetlendikten sonra, koç fidye olarak gönderilince, Hz. Adem'e tövbesinin kabulû için telkin edilen âl-i Abanın isimlerini 14 masumun isimleri ile tamamlayıp Hz. İsmail'e olan fazla ilgisinden tövbe etmişti ve ardından imam olarak seçilmişti. Üstelik İmam Ali'nin (a.s) Kabe'de doğuşu, onun imam oluşuna ve "Allah'ın yükseltilmesine izin verdiği" evin onun mübarek evi olduğunun bir nişanesidir. Buna ek olarak, İmam Sadık'ın (a.s) hadisinde geçen: "Kalp Allah'ın haremidir, o hâlde Allah'ın haremine Allah'tan başkasına yer verme" ifadesi, Kur'an'a göre Hz. Musa'ya (a.s) "namazı "zikrim/beni anmak" için kıl" ayetine nispeten, mescidler de takvâ üzere kurulmaları ve sadece Allah'tan korkan kimselerin onları onarması gerektiği, yine namazda yüzü Mescid-ül-Haram'a yöneltmeye emredildiğimiz için, bu örnek verilmiştir. "Çünkü kalpler ancak Allah'ı anmakla huzur bulur", namaz da Allah'ı anmanın bir yöntemidir ve namazda yüz hareme doğru yöneltilir. Ev ise, temelleri yükseltilir ve Allah'ın emriyle ve onayıyla temeli yükseltilen evler (Allah'ın evi Kabe, imamların gece gündüz Allah'ın ismini onda andıkları evleri ve Allah'ın buyruğuyla takva üzere tesis edilmesi gereken mescidler) Allah'ın evidir. Yani, Allah'ın insanları imama yöneltmesinin sebebi, şirksiz tevhidin şartı olmaları, kalplerin onların Allah hakkında tesbihi ve tenzihine iktida
ederek huzur bulmalarıdır. Bundan dolayı, onların başı olan İmam Ali (a.s) Kur'ân'da lisâne sıdk (doğrudan başka söz söylemeyen bir dil) olarak nitelenmiştir. Bundan maksat, Hz. İbrahim'in (a.s) ve diğer nebîlerin tevhid öğretisi ve ondan ve oğlu İshak (a.s') ile torunu Yakup'tan (a.s) miras aldığı imamet makamı hakkında doğrudan başka söz söylememesidir. Dolayısıyla, kelime-i tayyibe, imamların o Hazretin (a.s) soyundan gelen imamların imametini ifade eder. Bunların hepsi de lisâne sıdk'tır. Yani tevhid ile imamet hakkında yalnızca doğruyu söylerler. Zira bildiğimiz gibi, kelime, dilden dökülen bir lafızdır.
Not: ilginçtir ki, Meryem 49'da olduğu gibi 50. ayette de iki mef'ûl gelmesi nahiv gereği beklenirken, bazı ulemamız bunu kabul edip de İmam Ali'nin (a.s) ismini isim ve mef'ul olarak orada kabul etmeye yanaşmazlar. Halbuki Şia rivayetlerinde İmam Ali (a.s) sıddık-ul-ekberdir ve kendisi de: "benden başka kim bunu iddia ederse, yalan söylemiştir" buyurur. Ehl-i Sünnet kardeşlerimiz, birinci halifeye Sıddık lakabı verdikleri için, kesinlikle eğer o ayette örneğin "Aliyyen" yerine "'atîqan" gelmiş olsaydı, bunu Ebubekir'in kendi kaynaklarındaki lakabı kabul eder, bu konuda bize karşı ceale fiilinin ayette iki mefûllü olması gerektiğini savunurlardı. Biz de bu durumda o ayette "atîqan" geçseydi de, bunu: "onlar için doğrudan başka söz söylemeyen eski bir dil kıldık" diye tercüme etseydik ve bir mefûlü ayette anladığımız için buyrulmamış diyerek işi gayba havale etseydik, bize hemen Şuara suresinde 84. Ayetteki Hz. İbrahim'in duası olan "bana gelecektekiler/sonuncular içinde doğrudan başka söz söylemeyen bir dil karar ver" duasına istinaden, Meryem 50 ayetindeki Atîqan kelimesinin gelecektekilerden ve sonunculardan (son ümmetten) biri olması gerektiğini, bunun ise ancak ve ancak Ebubekir olduğunu söylerlerdi. Biz de buna en ufak bir itiraz bile edemezdik. Ama bütün bunlara rağmen biz Kur'an'ın tefsirinde çoğunlukla "imamlar batınî tefsir yapıyor ve bu tefsirlerin Kur'an'ın Kur'an'la tefsiri yoluyla sonuç vermesi kesinlikle imkânsızdır" gibi kendi imamlarımıza karşı önyargılı sözler sarf ederek, imamlarımızın bu tefsirleri buyururken Kur'an'ın onları tasdik ve tamamlamak için geldiği eski peygamberi metinlerdeki müjdelerdeki temsil ve darb-ı mesellerden yararlandığını kabul etmemeye kendimizi zorluyoruz. Yani kısacası, o zamanki bir Ehl-i Kitab bilgininin imamların bu hadisleri kendisine ulaşsa imamın neyi kastettiğini tam olarak bileceği veya en azından sezeceği bir hususu, biz yadırgıyor ve hafife alıyoruz.
Yüklə 176,61 Kb. Dostları ilə paylaş:
|