İman ve islam hakkinda

KATL BÖLÜMÜ|Katlden Nehy|ebu davud|Ebu Hüreyre|Resulullah (sav) buyurdular ki: "İman, ihanetle öldürmeye bağdır, mü'min ihanet suretiyle öldürülmez." |Ebu Davud, Cihad 169, (2769)|4926

KATL BÖLÜMÜ|Katlden Nehy|buharimüslimtirmizinesai|İbnu Mes'ud|Resulullah (sav) buyurdular ki; "Yeryüzünde haksız yere öldürülen bir insan yoktur ki katilin günahından bir misli Hz. Adem'in ilk oğluna (Kabil'e) gitmemiş olsun. Çünkü o, haksız öldürme yolunu ilk açandır." |Buhari, Diyat 2, Enbiya 1, İ'tisam 15; Müslim, Kasame 27, (1677); Tirmizi, İlm 14, (2675); Nesai, Tahrim 1, (7, 82)|4927

KATL BÖLÜMÜ|Katlden Nehy|nesai|İbnu Mes'ud|Resulullah (sav) buyurdular ki: "(Kıyamet günü) bir adam bir başkasının elinden tutmuş olarak gelir ve: "Ey Rabbim! Bu, beni öldürdü!" der. Aziz ve celil olan Allah da: "Onu niye öldürdün?" diye sorar. Adam: "İzzet senin için olsun diye öldürdüm!" der. Rab Teala: "İzzet benim içindir!" buyurur. Bir başka adam da bir başkasının elinden tutmuş olarak gelir ve: "Ey Rabbim! Bu, beni öldürdü!" der. Aziz ve Celil olan Allah: "Onu niye öldürdün?" diye sorar. Adam: "İzzet falancanın olsun diye öldürdüm!" der. Rab Teala: "İzzet falancanın değildir!" buyurur. Adam (öbürünün) günahıyla döner." |Nesai, Tahrim 2, (7,84)|4928

KATL BÖLÜMÜ|Katlden Nehy|buharimüslimebu davud|Mikdad İbnu'l-Esved|Anlattığına göre şöyle demiştir: "Ey Allah'ın Resulü! Ben küffardan bir adama rastlasam ve aramızda mukatele çıksa. O kılıcıyla vurup elimin birini kesip atsa. Sonra adam (sıkışıp) bana karşı bir ağaca sığınsa ve: "Allah için Müslüman oldum!" dese, bu sözünden sonra ben onu öldürebilir miyim?" Resulullah (sav): "Hayır! Sakın onu öldürme" buyurdu. Ben ısrar ettim: "Ama ey Allah'ın Resulü! O benim bir elimi kesti ve sonra Müslüman olduğunu söyledi" dedim. Resulullah (sav): "Hayır! Sakın onu öldürme, eğer öldürürsen, o adam, sen onu öldürmezden önceki senin makamındadır ve sen de, onun söylediği kelimeyi söylemezden önceki durumunda olursun!" buyurdular." |Buhari, Diyat 1, Megazi 11; Müslim, İman 165, (95); Ebu Davud, Cihad 104, (2644)|4929

KATL BÖLÜMÜ|Katlden Nehy|ebu davud|Harise İbnu Mudarrib|Resulullah (sav), Furat İbnu Hayyan'ın öldürülmesini emretti. Bu adam Ebu Süfyan'ın casusu ve aynı zamanda Ensar'dan bir zatın halifi (müttefiki) idi. Derken o, Ensar'dan müteşekkil bir halkaya uğradı ve: "Ben Müslümanım!" dedi. Bunun üzerine: "Ey Allah'ın Resulü! Furat İbnu Hayyan "Ben Müslümanım" diyor!" denildi. Resulullah (sav) da: "Sizden bir kısım erkekler var. Kendilerini (dilleriyle itiraf ettikleri) imanlarına havale ediyor (söylediklerini tasdik ediyor)uz. İşte onlardan biri de Furat İbnu Hayyan'dır" buyurdular. |Ebu Davud, Cihad 109, (2652)|4930

KATL BÖLÜMÜ|Katlin Mübah Olduğu Yerler|buharimüslimebu davudtirmizinesai|İbnu Mes'ud|Resulullah (sav) buyurdular ki: "Allah'tan başka ilah olmadığına ve benim de Allah'ın Resulü bulunduğuma şehadet eden kimsenin kanı, üç hal dışında helal değildir: Zina yapan dul. Cana can kısas. Dinden çıkıp cemaatten ayrılan." |Buhari, Diyat 6; Müslim, Kasame 25, (1676); Ebu Davud, Hudud 1, (4352); Tirmizi, Diyat 10, (1402); Nesai, Tahrim 5, (7, 90, 91), Kasame 5, (8, 13)|4931

KATL BÖLÜMÜ|Katlin Mübah Olduğu Yerler|nesai|Muharik|Resulullah (sav)'a bir adam gelerek: "Ey Allah'ın Resulü! Bir adam gelip malımı almaya kalkarsa (ne yapayım)?" dedi. "Ona Allah'ı hatırlat!" cevabını verdi. Adam tekrar: "Hatırlamazsa ne yapayım?)" dedi. Aleyhissalatu vesselam: "Etrafındaki Müslümanlardan yardım talep et!" buyurdu. Adam: "Etrafımda hiç Müslüman yoksa ne yapayım?" dedi. "Öyleyse sultandan yardım iste!" buyurdu. Adam: "Sultan benden uzaksa?" dedi. Aleyhissalatu vesselam: "Bir ahiret şehidi oluncaya veya malını koruyuncaya kadar malın için mücadele et!" buyurdular. |Nesai, Tahrim 21, (7,113)|4932

KATL BÖLÜMÜ|Katlin Mübah Olduğu Yerler|tirmizi|Cündüb|Resulullah (sav) buyurdular ki: "Sihirbaza tatbik edilecek hadd cezası kılıçla vurmaktır." |Tirmizi, Hudud 27, (1460)|4933

KATL BÖLÜMÜ|Katlin Mübah Olduğu Yerler|muvatta|Abdurrahman İbnu Sa'd İbnu Zürare|Anlattığına göre, kendisine, Resulullah (sav)'ın zevcelerinden Hz. Hafsa (ra)'nın müdebber kıldığı bir cariyesi, kendisine sihir yaptığı için, sihri sebebiyle öldürmüştür. |Muvatta, Ukul 14, (2,871)|4934

KATL BÖLÜMÜ|Kendini Öldürenin Hükmü|buharimüslimtirmizinesaiebu davud|Ebu Hüreyre|Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kim kendisini dağdan atarak intihar ederse o cehennemlik olur. Orada ebedi olarak kendini dağdan atar. Kim zehir içerek intihar ederse, cehennem ateşinin içinde elinde zehir olduğu halde ebedi olarak ondan içer. Kim de kendisine demir saplayarak intihar ederse, cehennemde ebedi olarak o demiri karnına saplar." |Buhari, Tıbb 56; Müslim, İman 175, (109); Tirmizi, Tıbb 7, (2044, 2045); Nesai, Cenaiz 68, (4, 66, 67); Ebu Davud, Tıbb 11, (3872)|4935

KATL BÖLÜMÜ|Kendini Öldürenin Hükmü|buharimüslim|Ebu Hüreyre|Resulullah (sav) ile birlikte Hayber Gazvesi'nde hazır bulunduk. Müslüman olduğunu söyleyen bir adam için de, Efendimiz: "Bu, ateş ekimdendir!" buyurdular. Savaş başlayınca çok şiddetli şekilde savaştı ve yara aldı. Ashabtan bazısı: "Ey Allah'ın Resulü dedi, az önce ateş ehlinden dediğiniz kimse, çok şiddetli şekilde kahramanca savaşta ve de öldü!" dediler. Resulullah (sav), yine: "Cehenneme (gitmiştir)" buyurdular. Bu cevap üzerine Müslümanlardan bazıları nerdeyse şüpheye düşecekti. Askerler bu halde iken, (sav)'a: "O asker henüz ölmemiş, ancak ağır şekilde yaralanmış!" dediler. Gece olunca, adam yaraya dayanamadı. Kılıncının keskin tarafını alıp üzerine yüklendi ve intihar etti. Durum Aleyhisalatu vesselam'a haber verildi. Bunun üzerine: "Allahu ekber!" buyurdular ve devam ettiler: "Şehadet ederim ki, ben Allah'ın kulu ve Resulüyüm!" Sonra Hz. Bilal (ra)'e halk içinde şöyle ilan etmesini emrettiler: "Cennete sadece Müslüman nefisler girecek. Şurası muhakak ki, (İslam'ın lehine olan ameller kişinin imanına delil değildir), Allah bu dini, facir bir kimse ile de güçlendirir." |Buhari, Cihad 182, Megazi 38, Kader 5; Müslim, İman 173, (111)|4936

KATL BÖLÜMÜ|Kendini Öldürenin Hükmü|ebu davud|Cabir İbnu Semüre|Resulullah (sav)'a, intihar eden bir kimse haber verilmişti, "Ben üzerine namaz kılmıyorum!" buyurdular." |Ebu Davud, Cenaiz 61, (3185)|4937

KATL BÖLÜMÜ|Öldürülmesi Caiz Olan Ve Olmayan Hayvanlar|buharimüslimmuvattatirmizinesai|Aişe|Resulullah (sav) buyurdular ki: "Hayvanlardan beş tanesi vardır ki bunların herbiri fasihtir (zararlıdır). Harem bölgesinde olsun, Hill (denen Harem dışı) bölgesinde olsun bunlar öldürülür: Karga, çaylak, akrep, sıçan, kelb-i akur (yırtıcılar)." [Müslim'in bir rivayetinde Hz. Aişe şöyle demiştir: "Resulullah (sav) beş fasığın hill'de ve Harem'de öldürülmesini emretti." Ebu Davud, Ebu Hüreyre (ra)'den kaydettiği bir rivayetinde, karga yerine "yılan" demiştir.] |Buhari, Bed'u'l-Halk 16, Cezau's-Sayd 7; Müslim, Hacc 66-67, (1198); Muvatta, Hacc 90, (1, 357); Tirmizi, Hacc 21, (837); Nesai, Hacc 113, (5, 208)|4938

KATL BÖLÜMÜ|Öldürülmesi Caiz Olan Ve Olmayan Hayvanlar|buharimüslimnesai|İbnu Mes'ud|Resulullah (sav) ile birlikte Mina'da iken, Velmürselat suresi nazil oldu. Aleyhissalatu vesselam onu okuyordu. Ben onu, kendi ağızlarından öğrendim. Mübarek ağızları henüz surenin rutubetini taşırken, üzerimize bir yılan sıçradı. Aleyhissalatu vesselam: "Öldürün şunu!" buyurdular. Hemen öldürmek üzere atıldık. Fakat yılan önce davranıp kaçtı. Aleyhissalatu vesselam: "Şerrinden korundu, tıpkı siz de onun şerrinden korunduğunuz gibi!" buyurdular. |Buhari, Cezau's-Sayd 7, Bed'ü'l-Halk 14, Tefsir, Mürselat 1; Müslim, Selam 137, (2234); Nesai, Hacc 114, (5, 208, 209)|4939

KATL BÖLÜMÜ|Öldürülmesi Caiz Olan Ve Olmayan Hayvanlar|buharimüslimmuvattaebu davudtirmizi|İbnu Ömer|Resulullah (sav)'ı minber üzerinde şöyle söylerken dinledim: "Yılanları öldürün. İki çizgili ve ebteri (engerek) de öldürün. Çünkü bunlar, gözleri kapar (kör eder) ve hamilelerde düşük yaparlar." Abdullah İbnu Ömer (ra) der ki: "(Bir gün) ben öldürmek için bir yılan kovalarken, Ebu Lübabe (ra) bana: "Öldürme onu!" diye nida etti. "Resulullah (sav) yılanların öldürülmelerini emir buyurdular!" dedim. O: "Ama daha sonra ev yılanlarının öldürülmelerini yasakladı!" dedi. Bunlar (ömürleri uzun olduğu için) avamir denen ev yılanları idi. |Buhari, Bed'ül-Halk 14, Megazi 11; Müslim, Selam 128, (2233); Muvatta, İsti'zan 31, (2, 975, 976); Ebu Davud, Edeb 174, (5252, 5253, 5254, 5255); Tirmizi, Ahkam 2, (1483)|4940

KATL BÖLÜMÜ|Öldürülmesi Caiz Olan Ve Olmayan Hayvanlar|müslimmuvattaebu davudtirmizi|Ebu 'l-Müseyyeb|(Bir gün) Ebu Said (ra)'in yanına girmiştim, namaz kılıyor buldum. Onu beklemek üzere oturdum. Derken evin bir köşesinde tavanı örten hurma dalları arasında bir kıpırtı gördüm. Oraya bakınca bir yılan olduğunu gördüm. Öldürmek üzere atıldım. Ebu Said oturmam için işaret etti. Tekrar yerime oturdum. Namazdan çıkınca bana evde bir oda gösterdi ve: "Bu odayı görüyor musun?" diye sordu. Ben: "Evet!" deyince devam etti: "Onda, bizden evlenmesi yakın bir genç vardı. Resulullah (sav) ile birlikte Hendek (harbin)e gittik. Genç, gün ortasında ehline uğramak için Aleyhissalatu vesselam'dan izin istiyordu. Bir gün ondan yine izin istedi. Aleyhissalatu vesselam ona: "Silahını beraberinde al, ben Kureyza'dan sana bir zarar gelir diye korkuyorum!" buyurdular. Adam silahını aldı. Ailesine geldi. Hanımı iki kapı arasında ayakta duruyordu. Elindeki mızrağı ile, dürtmek üzere kadına eğildi. Adama kıskançlık gelmişti. Kadın ona: "Mızrağını geri çek! Hele eve gir, beni dışarı çıkaran şeyi bir gör!" dedi. Adam içeri daldı. Bir de ne görsün: Yatağın üzerine çöreklenmiş iri bir yılan! Mızrağıyla ona yöneldi ve yılana sapladı. Sonra çıkıp, süngüyü avluya dikti. Derken yılan üzerine atıldı. Bilemiyoruz, hangisi evvel öldü; yılan mı, genç mi? Resulullah (sav)'a gelip, bu durumu anlattık ve: "Dua edin, Allah ona tekrar hayat versin!" dedik. Aleyhissalatu vesselam: "Arkadaşınız için istiğfar ediverin!" buyurdular. Sonra şu açıklamada bulundular: "Medine'de Müslüman olan cinler var. Onlardan birini görürseniz, kendisine üç gün ihtarda bulunun. Eğer bundan sonra yine de görünürse onu öldürün. Çünkü o bir şeytandır." [Bazı Tirmizi nüshalarında Sayd bölümünde (17. babta) gelmiştir.] |Müslim, Selam 139, (2236); Muvatta, İsti'zan 33, (2, 976, 977); Ebu Davud, Edeb 174, (5256, 5257); Tirmizi, Ahkam 2, (1484)|4941

KATL BÖLÜMÜ|Öldürülmesi Caiz Olan Ve Olmayan Hayvanlar|tirmiziebu davud|İbnu Ebi Leyla|İbnu Ebi Leyla babasından anlatıyor: "Resulullah (sav)'a ev yılanlarından sorulmuştu. Şu cevabı verdi: "Evlerinizde onlardan birini görecek olursanız, ona: "Size Hz. Nuh'un (gemiye sokarken) aldığı söz hakkı için ve de Hz. Süleyman İbnu Davud'un sizden aldığı söz hakkı için bize zarar vermemenizi ve bize görünmemenizi taleb ediyorum" deyin. Eğer tekrar dönerlerse öldürün." |Tirmizi, Ahkam 2, (1485); Ebu Davud, Edeb 174, (5260)|4942

KATL BÖLÜMÜ|Öldürülmesi Caiz Olan Ve Olmayan Hayvanlar|ebu davudnesai|İbnu Mes'ud|Resulullah (sav) buyurdular ki: "Yılanların hepsini öldürün. Kim yılan(ın intikam alacağın)dan korkarsa, benden değildir." Bir rivayette şöyle buyrulmuştur: "Gümüş çubuk gibi olan uzun yılan hariç, bütün yılanları öldürün." |Ebu Davud, Edeb 174, (5249, 5261); Nesai, Cihad 48, (6, 51)|4943

KATL BÖLÜMÜ|Öldürülmesi Caiz Olan Ve Olmayan Hayvanlar|ebu davud|İbnu Abbas|Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kim, yılanı (intikam) arar diye (öldürmez) bırakırsa bizden değildir. Biz onlarla harbettigimiz günden beri onlarla sulh yapmadık." |Ebu Davud, Edeb 174, (5250)|4944

KATL BÖLÜMÜ|Öldürülmesi Caiz Olan Ve Olmayan Hayvanlar|ebu davud|Abbas|Anlattığına göre: "Ey Allah'ın Resulü" demiştir, "biz zemzem kuyusunu temizlemek istiyoruz. Fakat içinde şu küçük yılanlar var." Resulullah (sav), yılanları öldürmesini emretmiştir. |Ebu Davud, Edeb 174, (5251)|4945

KATL BÖLÜMÜ|Öldürülmesi Caiz Olan Ve Olmayan Hayvanlar|buharimüslimnesai|Aişe|Resulullah (sav) keler için fuveysık (fasıkcik) dedi ama, "öldürün!" diye emrettiğini işitmedim. |Buhari, Bed'ü'l-Halk 14, Cezau's-Sayd 7; Müslim, Selam 145, (2239); Nesai, Hacc 115, (5, 209)|4946

KATL BÖLÜMÜ|Öldürülmesi Caiz Olan Ve Olmayan Hayvanlar|müslimebu davud|Sa'd İbnu Ebi Vakkas|Resulullah (sav) kelerin öldürülmesini emretti ve onu füveysika diye isimlendirdi. |Müslim, Selam 144, (2238); Ebu Davud, Edeb 176, (5262)|4947

KATL BÖLÜMÜ|Öldürülmesi Caiz Olan Ve Olmayan Hayvanlar|müslimebu davudtirmizi|Ebu Hüreyre|Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kim keleri ilk darbede öldürürse ona yüz sevap yazılır. İkinci vuruşta öldürürse daha az kazanır. Üçüncü vuruşta ise bundan da az sevap kazanır." [Metin Müslim'den alınmadır.] [Bazı Tirmizi tertibinde Sayd bölümünde 13. babta.] |Müslim, Selam 147 (2240); Ebu Davud, Edeb 175, (5263, 5264); Tirmizi, Ahkam 1, (1482)|4948

KATL BÖLÜMÜ|Öldürülmesi Caiz Olan Ve Olmayan Hayvanlar|buharimüslimmuvattatirmizinesai|İbnu Ömer|Resulullah (sav) av veya koyun veya çoban köpeği hariç diğer bütün köpeklerin öldürülmesini emretti." İbnu Ömer (ra)'e: "Ebu Hüreyre, "Veya ekin köpeğini de diyor!" denilmişti, bunun üzerine: "Onun ekini var da ondan!" cevabını verdi ve ilave etti: "Biz Medine ve civarına gider, tek köpek bırakmaz, hepsini öldürürdük. Hatta biz, çölden gelmiş kadına refakat eden arkadaş köpeği bile öldürdük." |Buhari, Bed'ü'l-Halk 14; Müslim, Musakat 45, (1570); Muvatta, İsti'zan 14, (2, 969); Tirmizi, Sayd 4, (1488); Nesai, Sayd 9, (7,184)|4949

KATL BÖLÜMÜ|Öldürülmesi Caiz Olan Ve Olmayan Hayvanlar|rezin|Ebu Hüreyre|Resulullah (sav) buyurdular ki: "Köpek besleyen bir aile yoktur ki, her gün rızıklarından iki kırat eksilmemiş olsun. Bundan av veya bekçi veya koyun köpeği hariç (bunları besleyenlerin rızkında eksilme olmaz)." [Bunu Rezin tahriç etti.] |Rezin|4950

KATL BÖLÜMÜ|Öldürülmesi Caiz Olan Ve Olmayan Hayvanlar|ebu davud|İbnu Abbas|Resulullah (sav) dört hayvanın öldürülmesini yasakladı: "Karınca, an, hüdhüd, surad (sarı ve yeşil renkli ağaçkakan kuşu)." |Ebu Davud, Edeb 176, (5267)|4951

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|ebu davudtirmizi|Ebu Şüreyh|Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kim haksız yere, amden (bile bile) öldürülürse velisi şu üç şeyden birini tercihte muhayyerdir: Ya kısas ister. Ya affeder. Yahut diyet alır. Eğer dördüncü bir şey istemeye kalkarsa dinden tutun (mani olun)!" Sonra Resulullah (sav), şu ayeti tilavet buyurdu. (Mealen): "Kim bundan sonra tecavüz ederse ona elim bir azab vardır" (Bakara 179). |Ebu Davud, Diyat 3, (4496), 4, (4504); Tirmizi, Diyat 13, (1406)|4952

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|rezin|İbnu Ömer|Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kim mü'min bir kimseyi (amden) öldürürse, katil bu sebeple kısas olunur. Kim bu kısasa mani olursa Allah'ın lanet ve gadabı onun üzerine olsun. Allah onun ne farz ve ne nafile hiçbir hayrını kabul etmez." [Rezin tahric etmiştir. Bu manada rivayet Sünenler'in bir kısmında gelmiştir. Ebu Davud, Diyat 17, (4539, 4540, 4541); Nesai, Kasame 29, (8, 40).] |Rezin|4953

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|ebu davudnesai|İbnu Abbas|Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kim, aralarında taş atışması veya kamçı veya sopa darbı gibi durumlarda mübhem şekilde öldürülürse (bunun hükmü) hataen öldürme hükmüne tabidir, diyeti de hata diyetidir. Kim bu diyetin yerine getirilmesine mani olursa Allah'ın lanet ve gadabı üzerine olsun. Onun hiçbir farz ve nafile hayrı kabul edilmeyecektir." |Ebu Davud, Diyat 17, (4539, 4540), 28, (4591); Nesai, Kasame 29, (8, 40)|4954

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|müslimebu davudnesai|Vail İbnu Hucr|Resulullah (sav)'a bir adam geldi, bir başkasını kayışla bağlamış getiriyordu. "Ey Allah'ın Resulü! Bu, kardeşimi öldürdü!" dedi. Aleyhissalatu vesselam: "Doğru mu, kardeşini mi öldürdün?" diye sordu. Getiren adam: "Şayet itiraf etmezse, aleyhine beyyine getirebilirim!" dedi. Öbürü: "Evet kardeşim öldürdüm!" diye itiraf etti. Aleyhissalatu vesselam: "Nasıl öldürdün?" diye sordu. Adam açıkladı: "O ve ben bir ağaçtan yaprak çırpıyorduk, bana küfredip beni kızdırdı, ben de baltayla başına vurup öldürdüm." [Ebu Davud, şu ziyadede bulundu: "Ben onu öldürmeyi düşünmemiştim."] Resulullah (sav): "Kendinden ödeyeceğin bir şeyin var mı?" diye sordu. Adam: "Benim şu elbise ve baltamdan başka bir şeyim yok!" dedi. Aleyhissalatu vesselam: "Ne dersin, kavmin seni satın alır mı (fidyeni öder mi)?" buyurdu. Adam: "Ben kavmim nazarında o kadar kıymetli değilim ki!" dedi. Bunun üzerine (aleyhissalatu vesselam) kayıştan ipi getiren adama attı ve "Al adamını!" buyurdu. Adam onu alıp oradan ayrıldı. Onlar dönünce Aleyhissalatu vesselam: "Eğer onu öldürürse, o da onun mislidir" buyurdular. Adam geri gelip: "Ey Allah'ın Resulü! "Eğer onu öldürürse o da onun mislidir" dediğiniz bana ulaştı. Oysa ben onu sizin emriniz üzerine aldım" dedi. Aleyhissalatu vesselam: "Sen onun hem kendi günahı ve hem de (öldürdüğü) arkadaşının günahıyla dönmesini istemiyor musun?" buyurdu. Adam: "Evet ey Allah'ın Resulü!" deyince Aleyhissalatu vesselam: "Bu iş böyledir!" buyurdu. Bunun üzerine adam kayışı atıp, adamı serbest bıraktı." |Müslim, Kasame 32, (1680); Ebu Davud, Diyat 3, (4999, 4500, 4501); Nesai, Kasame 5, (8,13-18)|4955

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|tirmiziebu davudnesai|Ebu Hüreyre|Resulullah (sav) zamanında bir adam bir adamı öldürmüştü. Hadise Aleyhissalatu vesselam'a geldi. (Meseleyi tahkikten sonra) katili, maktulün velisine teslim etti. Katil: "Ey Allah'ın Resulü! Ben onu öldürmeyi kasdetmemiştim (kazaen öldürdüm)! " dedi. Aleyhissalatu vesselam veliye: "Eğer bu sözünde sadık ise ve doğruyu söylüyorsa, bu durumda onu öldürdüğün takdirde ateşe gidersin!" buyurdu. Bunun üzerine veli, adamı salıverdi. Adam bir kayışla bağlı idi, kayışım sürüyerek uzaklaştı. Bundan sonra kendisine zu'n-nis'a (kayışlı) adı takıldı." |Tirmizi, Diyat 13, (1407); Ebu Davud, Diyat 3, (4493); Nesai, Kasame 5, (8,13)|4956

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|tirmizi|Süraka İbnu Malik|Resulullah (sav)'ın, oğlu sebebiyle babaya kısas uyguladığına, fakat oğluna, babası sebebiyle, kısas uygulamadığına şahid oldum. |Tirmizi, Diyat 9,(1399)|4957

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|ebu davudnesai|Ebu Rimse|Babamla birlikte Resulullah (sav)'a gittik. Resulullah (sav) babama: "Bu, oğlun mu?" diye sordu. Babam: "Ka'be'nin Rabbine yemin olsun oğlum!" dedi. Resulullah tekrar: "Hakikaten mı?" buyurdular. Babam: "Şehadet ederim oğlumdur!" deyince, Resulullah (sav), babamın yemini ve benim babama benzerliğimin fazlalığı sebebiyle tebessüm buyurdular ve sonra: "Bilesin! O senin cinayetinle sorumlu tutulamaz. Sen de onun cinayetinden sorumlu olmazsın" buyurdular ve şu ayeti tilavet ettiler. (Mealen): "Hiçbir günahkar, başkasının günahını yüklenmez" (Enam 164). |Ebu Davud, Diyat 2, (4496); Nesai, Kasame 39, (8, 53)|4958

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|buharimuvatta|İbnu Ömer|Bir oğlan, hile (suikast) suretiyle öldürülmüştü. Hz. Ömer (ra): "Bunun öldürülmesine San'a ahalisi iştirak etmiş olsaydı, bu tek kişi yüzünden bütün San'a ahalisini öldürürdüm!" dedi. |Buhari, Diyat 21; Muvatta, Ukul 13, (2, 871)|4959

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|buharimuvatta|İbnu Ömer|Bir başka rivayet: "Dört kişi bir çocuğu öldürmüştü, Hz. Ömer dedi ki..." diye başlar, yukandaki gibi devam eder. |Buhari, Diyat 21; Muvatta, Ukul 13, (2, 871)|4960

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|muvatta||İmam Malik anlatıyor: Hz. Ömer (ra), tek bir kişi için beş veya yedi kişiyi öldürttü. Bunlar hile ile birini öldürmüşlerdi. Hz. Ömer talimatında şunu da ilave etmişti: "Bu tek kişinin öldürülmesine bütün San'a halkı katılmış olsaydı, hepsinin öldürülmesine hükmederdim." |Muvatta, Ukul 13, (2,871)|4961

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|ebu davudtirmizinesai|Semüre|Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kim kölesini öldürürse, biz de onu öldürürüz. Kim de kölesini (burnunu, kulağını keserek) sakatlarsa, biz de onun (burnunu, kulağını keserek) sakatlarız." [Nesai'nin rivayetinde şu ziyade var: "Kim kölesini iğdiş ederse, biz de onu iğdiş ederiz."] |Ebu Davud, Diyat 7, (4515 , 4516, 4517, 4518); Tirmizi, Diyat 18, (1414); Nesai, Kasame 9, (8, 21)|4962

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|buharitirmizinesai|Ebu Cuheyfe|Hz. Ali (ra)'ye: "Ey mü'minlerin emiri! Yanınızda, Kur'an'da bulunmayan yazılı bir şey var mı?" diye sormuştum. Şöyle cevap verdi: "Hayır! Daneyi yar(ıp ondan filizi çıkar)an ve insanı yaratan Zata kasem olsun! Bildiğim şeyler, Allah'ın, Kur'an'da olanı anlamak üzere kişiye verdiği anlayış ve bir de şu sahifede bulunanlardır. "Pekiyi bu sahifede ne var?" dedim. "Diyetle ilgili ahkam), esirlerin hürriyete kavuşturulması (ile ilgili tavsiye ve teşvik), kafir mukabilinde Müslümanın öldürülmeyeceği!" cevabını verdi. |Buhari, Diyat 31, İlm 39, Cihad 171; Tirmizi, Diyat 16, (1412); Nesai, Kasame 12, (8, 23)|4963

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|ebu davudnesai|Kays İbnu Ubad|Ben ve el-Eşter en-Nehai, Hz. Ali (ra)'nin yanına gittik. Kendisine; "Resulullah (sav), bütün insanlara şamil olmayan hususi bir talimde bulundu mu?" dedik. Bize: "Hayır! Ama şu sahifede bulunanlar var!" dedi ve kılıncının kabzasından bir sahife çıkardı, içerisinde şunlar vardı: "Mü'minlerin kanı eşittir. Onlar kendilerinden başkalarına karşı tek bir el gibidirler. Onlar içlerinden en adilerinin verdiği emana uyarlar. Haberiniz olsun: Mü'min, kafir mukabilinde öldürülmez; ahd (antlaşma) sahibi de anlaşma müddeti esnasında (küfrü sebebiyle) öldürülmez. Kim bir cinayet işlerse sorumluluğu kendine aittir (başkasını ilzam etmez). Kim bir cinayet işler veya caniyi himaye ederse, Allah'ın, meleklerin ve bütün insanların laneti üzerine olsun!" |Ebu Davud, Diyat 11, (4530); Nesai, Kasame 8, (8,19)|4964

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|muvatta|Yahya İbnu Said|Mervan, Hz. Muaviye İbnu Ebi Süfyan (ra)'a: "Kendisine bir adamı öldürmüş olan bir deliyi getirdiklerini" yazarak hükmünü sormuştu, şu cevabı aldı: "Onu hapset, kısas yapma, çünkü deliye kısas yoktur." |Muvatta, Ukul 3, (2, 851)|4965

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|muvatta||İmam Malik'e ulaştığına göre, Mervan, Hz. Muaviye (ra)'ye yazarak: "Kendisine adam öldüren bir sarhoş getirildiğini" bildirir ve hükmünü sorar. Hz. Muaviye: "Onu öldür (kısas uygula)!" cevabını verir. |Muvatta, Ukul 15, (2,872)|4966

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|ebu davud|Ali|Bir Yahudi kadın Resulullah (sav)'a şetimde bulunuyor, hakaretler ediyordu. Bir adam onu boğarak öldürdü. Resulullah (sav) kadının kanını batıl kıldı. |Ebu Davud, Hudud 2, (4362)|4967

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|ebu davudnesai|İbnu Abbas|Ama, yani gözleri kör bir zat, ümmü veled olan cariyesini, Resulullah (sav)'a şetmettiği için öldürdü. Resulullah (sav) cariyenin kanını heder addetti." |Ebu Davud, Hudud 2, (4361); Nesai, Tahrim 16, (7,107,108)|4968

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|nesai|Sa'lebe İbnu Zehdem el-Yerbui|Ensardan bir grup insan gelip: "Ey Allah'ın Resulü! Şunlar Beni Sa'lebe İbnu Yerbu'dur. Cahiliye devrinde falan kimseyi öldürdüler!" dedi. Aleyhissalatu vesselam sesini yükselterek: "Bir kimse diğerinin cinayetinden sorumlu olmaz" buyurdular. |Nesai, Kasame 39, (8, 53)|4969

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|nesai|Tarık el-Muharibi|"Ey Allah'ın Resulü; Şunlar, cahiliye devrinde falancayı öldüren Beni Sa'lebe kabilesidir. Onlardan intikamımızı alıver!" dedi. Bu söz üzerine (sav), ellerini öylesine kaldırdı ki, koltuk altlarının beyazlığını gördüm. Şöyle diyordu: "Anne çocuğu adına cinayet işlemez (cinayeti kendi adınadır)!" Resulullah bu sözü iki kere tekrar ettiler. |Nesai, Kasame 39, (8, 55)|4970

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|muvatta|Said İbnu'l-Müseyyeb|Şam ehlinden bir kimse, hanımının yanında bir erkek yakalamıştı. Erkeği de kadını da öldürdü. Muaviye (ra), katil hakkında hüküm vermekte zorluk içinde kaldı. Meseleyi Ali İbnu Ebi Talib'e sorması için Ebu Musa (ra)'ya yazdı. Hz. Ali (ra): "Bu benim diyarımda (İrak'ta) vaki olmayan bir hadisedir, hükmünü bana sizin söylemenizi istiyorum!" dedi. Ebu Musa (ra) da: "Bu hususta sana sormam için bana Muaviye (ra) yazmışta" dedi. Hz. Ali (ra): "Ben Ebu'l-Hasan'ım! Eğer katil dört şahid getiremezse ipiyle (maktul tarafa) verilir (kısas yapılır)" buyurdu. |Muvatta, Akdiye 18, (2,737)|4971

KISAS BÖLÜMÜ|Ammden Katletme|buharimüslimebu davudtirmizinesai|Enes|Bir Yahudi, gümüş takıları için bir cariyeyi taşla öldürmüştü. Cariye Resulullah (sav)'a getirildi. Henüz canını teslim etmemişti. Kadıncağıza (birkısım isimler sayılarak): "Seni falanca mı öldürdü?" diye soruldu. Başıyla: "Hayır!" diye işaret etti. "Seni falan mı öldürdü?" diye bir başka isim zikredildi. Kadıncağız yine: "Hayır!" manasında başıyla işaret etti. Üçüncü kere sordu. Bu sefer: "Evet!" dedi ve başıyla işaret etti. Bunun üzerine Aleyhissalatu vesselam, adamı (yakalattı, adam suçunu itiraf etti) o da iki taşla öldürdü, başını iki taş arasında ezdi." |Buhari, Diyat 7, 4, 5, 12, 13, Husumat 1, Vesaya 5; Müslim, Kasame 15, (1672); Ebu Davud, Diyat 10, (4527, 4528, 4529), 14, (4538); Tirmizi, Diyat 6, (1394); Nesai, Kasame 11, (8, 22)|4972