Innisfree'deki Göl Adası
Kalkıp gideceğim şimdi, gideceğim Innisfree'ye,
Küçük bir kulübe yapacağım, kerpiç ve hasır ile;
Dokuz sıra fasulyem*, bal arıları için bir kovanım olacak,
Yalnız yaşayacağım o kayranda arıların sesiyle.
Ve orada belki huzur bulurum, huzur ağır ağır gelir,
Gelir cırcır böceklerinin şarkılar söylediği gün doğarken;
Orada gece yarıları bir ışıltı, öğlen mor bir parıltıdır,
Ve akşamlar ketenci kuşunun kanat çırpışıyla dolar.
Kalkıp gideceğim şimdi, çünkü günler ve gecelerce
Duyarım gölün usulca kıyıya vurmasını,
Yolun kenarında dururken, ya da gri kaldırımın üstünde
Duyarım kalbimin en derinliklerinde.
*Hayat ağacını temsil eder.
Dostları ilə paylaş: |