Çocuğun büyümesi ile ana babaların çocuğu algılayış biçiminde değişiklikler olur. Ana-babalar çocuğun davranışlarını giderek daha çok onun kalıcı kişilik özelliklerine bağlar, davranışlarında daha kısıtlı olduğunu söylerler. Çocuk ise, ana-babanın onun isteklerini her zaman ve koşulsuz olarak yerine getirmeyeceğini kavrar.
Ana-babaların çocuğun ne türden bir varlık olduğuna, gelişim sürecine ilişkin inançları, çocuk ile olan ilişkilerini ve dolaylı olarak çocuğun kişiliğini etkiler.
Değişik SED'lerdeki (sosyo ekonomik düzey) Ana-babaların, çocuklar ile ilgili farklı görüşleri olduğu bulunmuştur. Üst SED ana-babalarda, çocukların gelişimini olumlu biçimde etkileyecek tutum ve inançlara; alt SED ana-babalardan daha sık rastlanmıştır.
Genellikle babaların, annelerden daha çok cinsiyet ayırımı yaptıkları gözlemlenmiştir. Bununla birlikte, bazı durumlarda hem anne, hem de babalar cinsiyet ayırımı yapmaktadırlar.
Karı-koca ilişkisi ve evlilikten alınan doyum, anne ve babaların çocuklarına davranışlarını farklı biçimlerde etkilemiştir. Ayrıca çocuk sayısı ve çocuklar arasındaki yaş farkı gibi değişkenlerin de, aile bireyleri arasındaki ilişkileri etkilediği görülmüştür.
Yaşla, arkadaşlık kavramında farklılıklar görülmüş, arkadaşlık tanımlarında, büyük çocuklar, küçüklere kıyasla daha sık soyut ve ilişkiye dönük kişilik özellikleri gösteren tanımlar yapmışlardır.
Çocukların arkadaşlık davranışlarında, cinsiyet ve arkadaşlık derecesi ile ilgili farklılıklar görülmüştür. Kardeşlerle ilişkiler, yaşıtlarla ilişkilere benzemekle birlikte, bu ilişkilerin bazı yönlerden değişik oldukları görülmüştür.
Çocuklar arası çatışmanın nedenlerinin büyükler arası çatışma nedenlerine benzediği, bu çatışmaların genellikle yıkıcı olmadıkları görülmüştür. Çatışmalarda kullanılan taktiklerin, çocukların zihinsel gelişmeleri ile ilişkili olduğu savunulmuştur.
Çocukların yaşıtlarınca sevilmeleri ve reddedilmelerinin, erişkinlikteki suçluluk ve uyumu belirlediği saptanmıştır. Reddedilen çocukların, sosyal algı ve sosyal sorunları çözme beceri düzeylerinin düşük oldukları bulunmuştur. Çocukların sevilip sevilmemelerinin, fizik becerileri ve annelerin sosyal sorun çözme becerileri ile de ilişkili olduğu görülmüştür.
