Lâtince humanitas (insanlık) kelimesinden (insan uygarlığına, mükemmel - olgun insan ülküsüne erişmek üzere yetişme) gelen insancılık; 14. yy. ikinci yarısında İtalya'da başladığı kabul edilen bir düşünce, beğeni, sanat ve kültür hareketidir.
İnsancılık (Hümanizm)
Gerçekten İtalyan dilini edebî Lâtince’nin yerine koymaya çalışan Dante (1265-1321), Ortaçağın yetiştirdiği en büyük ve güçlü şair sayılır; İtalya'da edebî ortaçağın onunla sona erdiği kabul edilir.
İnsancılık (Hümanizm)
İlkçağ yazarlarının
özgün metinlerini inceleyerek işe başlayan Petrarca (1304-1374) ile Boccaccio (1313-1375) ise ilk hümanistlerdir.
İnsancılık (Hümanizm)
Greko-Lâtin ilk çağ kültürünü yeniden diriltmek, ortaçağın kilise Lâtince’si yerine klâsik Lâtince’yi giderek ulusal dilleri - yerleştirmek, bunun için Yunanca’yı öğrenmek, eski Lâtin yazarları gibi eser vermek... gibi ilkelerde birleşen hümanistler; 15. yy. ikinci yarısından sonra her yerde saygı görürler.
