İnsanların Önemsemediği, Sakınılması Gereken Haramlar

Allah’a Şirk Koşmak

Bu istisnasız haramların en büyüğüdür. Ebu Bekra’nın (r.a.) rivayet ettiği hadiste Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurur:

“Size günahların en büyüğünü haber vereyim mi?”

Üç kez evet, ey Allah’ın Rasulü! dediler. Rasûllullah (s.a.v.) şöyle buyurdu:

“Allah’a şirk koşmak.”¹⁰

Şirk’in haricinde her günahı Allah’ın bağışlaması mümkündür. Şirk’e ise özellikle tevbe etmek gerekir. Allah Teâlâ şöyle buyurur:

“Allah, kendisine ortak koşulmasını asla bağışlamaz. Bundan başka (günahları) dilediği kimse için bağışlar.” (Nisa: 4/48)

Şirk’in bir kısmı büyük şirk’tir. Kişiyi İslam dairesinden çıkarır ve şirk üzere ölürse cehennemde ebedi kalıcıdır. Büyük şirk’in müslüman ülkelerde yaygın örneklerinden biri de kabirlere ibadettir.

Kabirlere İbadet

Ölmüş velilerin ihtiyaçlara cevap verdiğine, sıkıntıları giderdiğine inanmak, onlardan yardım ve medet dilemek. Allah Subhanehu ve Teâlâ şöyle buyurur:

“Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi kesin bir şekilde emretti.” (İsra: 17/23)

Yine, peygamberlerin ya da salih kişilerin ölülerine; şefaat veya zorluklardan kurtulma amacıyla dua etmek büyük şirk’tir. Allah Teâlâ şöyle buyurur:

“(Onlar mı hayırlı) yoksa darda kalana kendine yalvardığı zaman karşılık veren ve (başındaki) sıkıntıyı gideren, sizi yeryüzünün hakimleri kılan mı? Allah’tan başka bir ilah mı var?” (Neml: 27/62)

Bazıları; kalkınca, oturunca, ayağı tökezleyince; ne zaman bir zorluk, sıkıntı veya bela ile karşılaşırsa şeyhin ya da velinin adını anmayı adet ve alışkanlık haline getirir. Biri “Ya Muhammed” der, diğeri “Ya Ali” der, öteki “Ya Hüseyin” der, başka birileri de “Ya Bedevi”, “Ya Geylani”, “Ya Şazili”, “Ya Rıfai” der. Bir diğeri Ayderus’a yalvarır. Bir başkası da İbni Ulvan’a dua eder. Allah Teâlâ şöyle buyurur:

“Allah’ı bırakıp da kendisine ibadet ettikleriniz sizin gibi kullardır.” (A’raf: 7/194)

Kabirlere ibadet edenlerden bir kısmı onların etrafında tavaf ederler. Köşelerini selamlar, kabirlere ellerini sürerler. Eşiklerini öper, tozuna toprağına yüzlerini sürerler. Kabirleri gördüklerinde secde ederler. Önlerinde boyunları bükük, huşu içerisinde kendilerini küçük görerek dururlar. Bir hastanın şifa bulması, çocuklarının olması ya da bir işinin kolayca halledilmesi için istek ve ihtiyaçlarını bildirirler. Hatta kabirdekine şöyle seslenirler:

“Ey efendim! Uzak yerlerden sana geldim. Umutlarımı boşa çıkarma!”

Allah azze ve celle şöyle buyurur:

“Allah’ı bırakıp da kıyamet gününe kadar kendisine cevap veremeyecek şeylere dua edenlerden daha sapık kim olabilir?.. (Oysa) onlar, bunların dualarından habersizdirler.” (Ahkaf: 46/5)

Rasûlullah (s.a.v) buyurdu ki:

“Allah’tan başkasına Allah’a ortak koşarak dua eden ve (bunun üzere) ölen kimse cehenneme girer.”¹¹

Bazıları kabirlerin yanında saçlarını kazıtır. Bazıları da “Meşhedi haccederken yapılacak ibadetler” başlıklı kitaplar taşır. “Meşhed”le kastedilen velilerin türbe ve mezarlarıdır. Bazıları; velilerin kainatta tasarrufta bulunduklarına, zarar ve fayda verdiklerine inanır. Allah azze ve celle şöyle buyurur:

“Eğer Allah, sana bir zarar dokundurursa onu yine O’ndan başka giderecek yoktur. Eğer sana bir hayır dilerse O’nun keremini engelleyecek de yoktur.” (Yunus: 10/107)

Kabirlerdeki ölülere ışık ve mum adayanların yaptığı gibi Allah’tan başkası için adakta bulunmak da büyük şirk’tendir.

Allah’tan başkası için kurban kesmek büyük şirk’in bir başka biçimidir. Allah Teâlâ şöyle buyurur:

“Rabbin için namaz kıl ve kurban kes.” (Kevser: 108/2)

Yani Allah için, Allah’ın adıyla kurban kes. Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu:

“Allah’tan başkası için kurban kesene Allah lanet etsin”¹²

Bazen kurbanda iki haram bir arada bulunur: Allah’tan başkası için kurban kesmek ve Allah’tan başkasının ismini anarak kurban kesmek. Her ikisi de kesilen kurbandan yenilmesine engeldir. Cahiliyede kesilen ve günümüzde de yaygın olan kurbanlardan biri de “cinler için kesilen kurbanlardır.” Cahiliyede bir ev satın aldıkları ya da yaptıkları zaman veya bir kuyu kazdıkları zaman ya da cinlerin eziyet vermelerinden korktukları için eşiğinde onlara bir kurban keserlerdi.¹³

Büyük şirk’in yaygın örneklerinden biri de Allah’ın haram kıldığını helal veya Allah’ın helal kıldığını haram saymaktır. Ya da Allah azze ve celle’den başkasının bu hakka sahip olduğuna inanmaktır. Cahiliyye kanunlarına ve mahkemelerine isteyerek, gönül rızasıyla, helal kabul edip caiz olduğuna inanarak yargı için başvurmaktır. Allah azze ve celle bu büyük küfrü şu kavlinde belirtir:

“(Yahudiler) Allah’ı bırakıp alimlerini (hahamlarını), (hristiyanlar) da rahiplerini rabler edindiler.” (Tevbe: 9/31)

Adiy İbni Hatim, Allah’ın Rasulü’nün bu ayet’i okuduğunu işitince dedi ki:

“Onlar, onlara (din adamlarına) ibadet etmiyorlardı.”

Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu:

“Fakat; Allah’ın haram kıldığını onlara helal kılıyorlar, onlar da bunu helal kabul ediyorlardı. Allah’ın helal kıldığını onlara haram kılıyorlar, onlar da bunu haram kabul ediyorlardı. İşte bu onların, onlara (din adamlarına) ibadetleridir.”¹⁴

Allah Teâlâ, müşrik’leri (Allah ve Rasulü’nün haram kıldığını haram saymayan ve hak dini kendilerine din edinmeyen kimseler) olarak nitelendirir. Ve Allah azze ve celle şöyle buyurur:

“De ki: Allah’ın size indirdiği rızıktan bir kısmını helal, bir kısmını da haram bulmanıza ne dersiniz? De ki: Allah mı size izin verdi, yoksa Allah’a iftira mı ediyorsunuz?” (Yunus: 10/59)

Şirk’in Yaygın Çeşitlerinden Sihir, Kehanet ve Falcılık

Bunlar içerisinden sihir şüphesiz küfürdür. Yedi en büyük günahtan biridir. Zarar verir, fayda vermez. Allah Teâlâ sihir yapmayı öğretmekle ilgili şöyle buyurur:

“Onlar, kendilerine fayda vereni değil de zarar vereni öğrenirler.” (Bakara: 2/102)

Ve şöyle buyurur:

“Büyücü (sihir yapan), ne yaparsa yapsın iflah olmaz.” (Taha: 20/69)

Sihirle uğraşan kişi kafirdir. Allah Teâlâ şöyle buyurur:

“Süleyman büyü yapıp kafir olmadı. Lakin şeytanlar kafir oldular. Çünkü insanlara sihri ve Babil’de Harut ve Marut isimli iki meleğe indirileni öğretiyorlardı. Halbuki o iki melek herkese: “Biz ancak imtihan için gönderildik, sakın kafir olmayasınız” demeden hiç kimseye (sihir bilgisini) öğretmezlerdi.” (Bakara: 2/102)

Sihirbazın cezası ölümdür. Kazancı pistir, haramdır. Cahiller, zalimler ve imanı zayıf olan kimseler bazı kişilere düşmanlıkları nedeniyle, onlardan intikam almak için büyücülere büyü yaptırmaya giderler. Bazı insanlar da büyüyü bozması için büyücüye başvurarak haram işlerler. Oysa Allah’a sığınıp; İhlas, Felak, Nas surelerini ve başka ayetleri okuyarak Allah’ın kelamıyla O’ndan şifa dilemek gerekir.

Falcıya ve kahine gelince, ikisi de yüce Allah’ı inkar etmiştir (kafirdir). Gaybı/bilinmeyeni bildiklerini iddia ederler. Oysa gaybı/bilinmeyeni ancak Allah bilir. Bu kimselerden bir çoğu paralarını almak için saf insanları kandırırlar. Kum üzerinde çizgi çekme, avuç okuma, deniz kabukları, fincan, cam küre aynalar ve daha bir çok metodu kullanırlar. Bir kez doğru söylerlerse doksandokuz kez yalan söylerler. Fakat ahmak insanlar, o yalancı iftiracıların doğruyu söylediğinin dışındaki yalanlarını akıllarına getirmezler. Geleceğini bilmek, evlilikte ya da ticarette mutlu mu, mutsuz mu olacağını öğrenmek, kayıp eşyalarını aramak ve benzeri sebeplerle onlara giderler.

Falcıya ya da kahine giden kimsenin hükmü, şayet onların dediklerinin doğru olduğuna inanıyorsa, o kimse kafirdir. İslam milletinden çıkmıştır. Delili Rasûlullah’ın (s.a.v.) şu sözüdür:

“Kim bir kahine ya da falcıya gider de onun söylediğinin doğru olduğunu kabul ederse Muhammed’e indirileni inkar etmiştir.”¹⁵

Eğer kahine ye da falcıya giden kimse onların gaybı/ bilinmeyeni bildiğini kabul etmez ama yine de denemek veya benzeri bir sebeple giderse kâfir olmaz; fakat kırk gün namazı kabul edilmez. Bunun delili de Rasûlullah’ın (s.a.v.) şu sözüdür:

“Kim bir falcıya gider ve ona bir şey sorarsa kırk gece (gün) namazı kabul olmaz.”¹⁶