|
trimonium per copulam subsecutam. 420. c
Spuriis alimenta decernuntur iure canonico, quæ
negantur iure ciuili. 124. b
Status Reip. qualis melior & tutior. 112. b
Status omnis postulat omnis præcepta, sed non
exercenda pro tunc. 81. a
in Statu innocentiæ homines poterant obligari
præceptis, non tamen pœnis. 316. c, d
Statuimus verbum, stabilimus, &c. vtrum præce-
ptum contineant. 246. a
Statutum conditum ab inferiori, & approbatum à
superiori, quando possit à conditore reuocari.
469. c, d
Statutum semper manet, & loquitur, etiam post
mortem statuentis. 325. c, d
Statutum super vna causa non debet ad dissimiles
trahi. 51. d
Statutum in quibus non potest obligare in alieno
territorio, ita neque sententia, seu præceptum
generale. 342. e
Statuta vnius communitatis religiosos alterius
non obligant. 304. d
Statutum videtur lex territorij. 342. b
Statuta laicorum vim habent contra leges suo-
rum principum. 476. d @@
Statutum non spirat morte statuentis, sed præce-
ptum generale spirat. 125. b, c, & quid sit, ibid.
Stipulans se aliquid facturum ad quid teneatur.
364. b, c
Stromata sunt Clementis Alexandrini. 615. c
Stylus quid. 464. a
Stylus curiæ legem facit. 545. d
Stylus curiæ Romanæ ius facit, nec ab eo est rece-
dendum. 502. d
Stylus quatenus ius, & quale. 502. c
Stylus à iudicibus inductus circa modum proce-
dendi, non habet vim legis, nisi velit illi dare
qui potest. 502. b
Subditos extra territorium non ligat consuetudo
patriæ. 501. e
Subditus existens in loco exempto intra territo-
rium statuentis, non obligatur statutis sui Præ-
lati. 339. b
Subditus legi parens bono communi cōsulit. 56. d
Subditus extra territorium non obligatur lege
municipali. 323, c
Subditus tenetur seruare leges Principis sui etiam
extra regnum. 330. a
non Subditos nemo potest suis legibus obligare.
110. b
Subditi bonorum dominium habet Princeps. 315. c
Subditus non est iudex ad definiendum vtrum
prælatus iusta præcipiat, & iure. 23. d
Subditi non ligantur statuto Episcopi extra terri-
torium versantes. 331, e
Subditus in dubio legis debet consulere superio-
rem, si liceat. 269. c, d
Subditi, qui non solùm lucis lege ducuntur, sed
etiam eius pœnis stimulantur, duobus subsidiis
ad virtutum vtuntur, sed Princeps altero est de-
stitutus, cùm nemo cogere possit. 317. c
Subditus non debet seruare legem in periculo.
362. a, b
Subditus est in possessione suæ famæ. 23. e
Subditi bonum consistit in subiectione. 54. c
Subditi quibus casibus ligantur extra territorium.
336 c, d
Subditus nequit superioris præceptum tollere.
475. a
Subditi sunt incolæ. 320. c
Subordinatio quale nomen. 187. c
Subordinatio inter potestatem temporalem, &
spiritualem sufficit ad bonum regimen Eccle-
siæ. 122. c
Subsistentia personalis in Trinitate est communis
tribus personis, & tamen inuoluit relationes.
33. c
de Substantia legis non est, vt generale præceptum
sit. 17. c
Subiectio ad Principes sæculares non est contraria
libertati Christianæ. 111. e
Subiectio debet esse ante delictum. 325. a
Subiectio & pręfectura etiam in statu innocentiæ.
112. b
Subiectio vxoris ad virum naturalis est. 112. c
Subiici nolle quando sit mortale. 241. a
Successores eorum, qui potestatem condendi le-
ges in Principem transtulerunt, manent illius
legibus obligati. 362 c
Successor vel substitutus reputatur eadem perso-
na. 547. e
Suffragia Patrum in Concilio sunt merè consulti-
ua, & non decisiua. 173. d
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
ad Suffragium ferendum in cathedris inhabilitas
incurritur ante sententiam. 38. b
Summa seu scopus legis diuinæ, quæ. 55. b
Superioris voluntas non obligat per se, nisi nota
sit inferiori. 12. a
Superior non potest solui, aut ligari ab inferiori.
361. e
Superioris iudicium quo indicat se velle obligare,
non est de essentia legis. 15. b
Superiori parendum est in dubiis. 225. b
Superiori parere nemo tenetur cum graui suo,
vel alterius detrimento, nisi constet eum legi-
timè præcipere. 23. b
Superioris præceptum iustum præualet præcepto
inferioris. 161. b
in Superioris arbitrio non est, obligare sub mor-
tali, vel veniali. 235. e. & seq.
in Superioris lege non potest inferior dispensare
in iure positiuo. 40. b
Superioris præceptum quoties non datur per mo-
dum constitutionis, vel legis expirat morte fe-
rentis, vel amotione eius ab officio. 24. e
Superior potest secum dispensare. 510. a
Superiores tenentur eodem modo seruare leges
proprias, quo subditi. 396. b
Superiores Religionum vnde habeāt potestatem
superioritatis. 435. b, c
Supplicatione interposita ad Papam non suspen-
ditur executio ipsius literarum. 297. b, c
Suspensio quantam priuationem inducat. 250. d.
251. b
in Suspensione celebrās fit irregularis. 251. d. & b
Suspensio alia grauis, alia leuis. 251. b, c
Suspensio sæpe reseruata est Papæ. 251. e
Synagoga similis fuit Theatro. 595. e
Synderesis non est lex naturæ. 73. e
Synodo prouinciali Archiepiscopus est superior.
521. a
ad Synodum Diœcesanam quinam confluere so-
leant. 520. e
in Synodo Diœcesana solus Episcopus habet
suffragium decisiuum. 520. d
in Synodi Diœcesanæ legibus dispensatio facta ab
Episcopo erit valida. 520. c, d
T
TAbellio prohibetur exercere officium suum
sine examine. 424. a
Tabularum Moysis fractio significauit legis vete-
ris destructionem. 594. e
Tacitum & expressum in iure æquiparantur. 459.
b. 461. c
Talionis pœnam imponere solis magistratibus li-
cebat in lege veteri. 110. a
Templum Ierusalem quinam prohibiti fuerint in-
gredi. 606. e
Templum Iudæorum exustum est repugnante Ti-
to, nec amplius reparatum. 595. c
Templum erat nodus Iudaicæ religionis. 594. c
Templum quo ordine ingrederentur. 606. a
Templi velum scissum significauit legis destru-
ctionem. 594. e
Temporum varietas exposcit aliquando, vt leges
relaxentur. 533. c
Testamentum quid. 579. b
ex Testamento minus solemni oritur naturalis
obligatio. 438. a
Testamentum morte confirmatur. 536. e
ex Testamento minus solemni quomodo oriatur<-P>@@
<-P>naturalis obligatio. 439. e
Testamenta minus solemnia valent in conscien-
tia. 229. c, d
Testamentum coram parocho, & aliis duabus, aut
tribus personis factum, firmum est. 439. d
Testamentum confirmatum ab Imperatore, potest
reuocari à conditore. 469. b
Testamentum non possunt condere minores ante
pubertatem, nec Episcopi de rebus Ecclesiæ.
429. d
Testamentum, in quo Imperator est hęres institu-
tus, potest dici inofficiosum. 313. b
Testamenti vtriusque auctor fuit Deus. 570. d
Testamentum vetus non habuit promissionem re-
gni cælorum. 630. d
Testamentum nouum fuit de melioribus bonis.
579. e
Testamenti veteris patres vnde habuerint veram
iustitiam. 590. a
Testamentum nouum æternum dicitur. 627. a
Testamentum nouum omnino firmum, & irreuo-
cabile. 579. c
Testamenti noui sacerdotes Apostoli sunt consti-
tuti in cœna. 622. c
Testatoris voluntas firma est ex testamento minus
solemni inter liberos, qui excludunt extraneam
personam. 439. c
Testatorem, non hæredem scriptum deuinciunt
leges. 313. c
de Testimonij substantia iuramentum est. 432. d
Testimonium latum sine iuramento si partes re-
nuncient iuri suo, validum est. 417. e
Testimonia præcipuè dicuntur præcepta fidei.
584. b
Testis negans veritatem in iudicio non tenetur
ad restitutionem fisco. 406. e
Testis reprobatur eo ipso quòd iudex contra eum
iudicat. 463. a
Territorij leges forenses non tantùm obligant
quoad vim directiuam, sed etiam quoad vim
coactiuam. 327. c, d
Theodosius Imperator vsus est arte medicinæ,
cùm Idololatriam ab vrbe expulit. 104. a
Theologi potissimè leges considerant, quatenus
voluntatem dirigunt, & astringunt, & ab eis
pendet bonitas, malitia, &c. 2
Theologi præferendi in materia conscientiæ.
252. e
Tibareni legibus habebant præcipites dare ex al-
tissimis rupibus seniores. 79. b
Timor pœnæ æternæ est donum Spiritus sancti.
303. e
Tob vox hæbræa quid significet. 571. e
Totum qui dicit, nihil excludit. 319. a
Totum quando non est maius sua parte. 176. b
in Tormentis modum excedere crudelitas est.
397. d
Traditiones vnde veniant. 624. d
Traditionum genera quatuor. 148. b
Traditio diuina & Apostolica quæ. 474. a
Traditiones hominum quæ. 474. b
Transgressor non potest legis ignoratione excu-
sari. 276. e
Transitus quando obliget ad leges loci. 321. a, b
Tributorum leges siue habeant pœnam adiunctā,
siue non habeant, semper obligant in consciẽ-
tia ad soluendum sponte tributum intra tempus
præscriptum. 414. a, b
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
Tributa non obligant ad solutionem antequam
rigorosè exigantur. 411. b, c
Tributa dari Cæsari cur Christus iusserit. 108. b
Tributa ob iurisdictionem penduntur. 357. a
Tributum est necessarium ad defensionem Reip.
ideo debetur sub mortali. 242. e
Tributorum exemptio aut remissio quando esset
peccatum, & quale. 519. c, d
à Tributis eximens aliquem Princeps quantùm
peccet. 527. e
de Tributi à legitimo Principe instituti iustitia,
quàm difficile sit iudicare. 413. a, b
Tributa non sunt pœnæ. 411. a, e, & eorum leges
quæ. ibid. e
Tributa Principibus debentur. 127. c
Tributa per se soluenda statim obligant, etiamsi
non exigantur. 411. e
Tributa quæ iusta. 412. c
Tributa personalia quæ, vocantur census, capita-
tiones, &c. 411. d
in Tributis debet seruari proportio. 413. b
Tridentinum Concilium approbatum à Pio. 1111
173. e
Tridentini Concilij promulgatio quomodo sit
facta Romæ. 275. e. 276. a
Tridentinum Concilium non obligauit Romæ,
nisi post duos menses à publicatione. 278. b
Tridentinum Concilium licet interpretari, sed
quomodo, & à quibus. 563. 564. per totum.
Tuitio summa Reipub. ex legibus & armis. 99. e
Tutela finitur pubertate. 135. a
Tutelæ voluntariæ munera priuilegiis nihil dero-
gant. 459. e
Tutores qua ratione & quomodo possint admi-
nistrare regnum vsque ad matrimonium Regi-
næ. 135. a
Tunc dictio denotat extremitatem temporis.
26. d
in Turcarum triremibus remigantes contra Chri-
stianos, non excommunicantur. 257. e
Typus hispanè, Elmodollo. 595. e
Tyranni quinam sint & cur sic vocati. 139. e
Tyranni olim vocati sunt omnes reges. 139. e
Tyrannus à Rege quomodo differat. 19. c
Tyrannorum successores legitimi reges fieri pos-
sunt, & quomodo. 135. e
à Tyranno peti possunt opera gratiæ, & iustitiæ.
141. d
Tyranni pacificè gubetnantis leges obligant. 226.
a. & ibid. b
Tyrannus in quo peccet iudicando, eiusq́ue iudi-
ces. 228. b
Tyrannus quomodo suo principatui cedere te-
neatur. 228. d
Tyrannus non potest leges condere. 141. e
Tyranni lex nunquam, est valida. 226. a
Tyranni leges quænam validæ. 141. d
Tyranni possunt Hæreticos punire. 226. d
Tyrannus peccat inuadendo, & retinendo princi-
patum, sed non iudicando. 227. c. 141. b
Tyrannum à regno deponendi potestatem habet
Respub. 114. a
Tyranni iudicium quomodo dicatur non vsur-
patum. 227. a, b
Tyrannus iustè occidens, & mandans reum occi-
di, non peccat. 142. a
Tyranni actus sunt rescindendi superueniente iu-
sto domino. 226. b @@
V
VAlentinianus noluit iudicare Episcopos.
192. b
Varietas est decus Ecclesiæ & delectat. 324. d
Vectigalia de quibus rebus exigantur, dicuntur
etiam pedagia, guedagia, portoria. 411. d
Venatio ceurorum prohibita sub pœna capitis.
252. b
Vendere velle carò, & vili emere natura insi-
tum. 45. b
Venditionem vbicumque fiat, princeps potest ir-
ritare. 337. b
Verbi productio est propria Patri. 32. d
Verbum diuinum est æternum, & scriptura libri
vitæ æterna. 32. c
Verbum dicitur dupliciter, essentialiter, & perso-
naliter. 33. d
Verborum communis vsurpatio est magni pon-
deris ad cuiusque sermonis interpretationem.
369. b
Verborum duplicatio non inducit sententiam la-
tam, sed inferendam. 396. a
Verba non important obligationem, nisi secun-
dùm materiæ grauitatem. 246. b
Verba dubia, quæ & præceptum, & simplicem vo-
luntatem possunr significare. 246. a
Verba in lege quomodo debeant considerari. 567.
per totum, & seq.
Verba simpliciter prolata accipiuntur in propria
significatione. 567. d
Verba quæ inducant sententiam latam. 396. b, c
Verba quænam, quomodo, & qua ratione obliga-
tionem importent, longissima dispensatio. 243.
c, d, & seqq.
Verba alicuius contractus non semper habent
eandem intentionem, quam in cortice sonant.
270. c, d
Verba irritantia actus quæ. 430. b. & seqq.
Verba præcipio, prohibeo, & similia ad quid obli-
gent in vtroque iure. 243. c, d. & e
Veritas præfertur præsumptioni. 228. d
Veritas immutabilis est lex omnium artium. 64. e
Verum omne à Spiritu sancto. 72. c
Veteres cantabant leges priusquàm literas scitent,
ne eas obliuioni mandarent. 45. a
Viator nihil inueniens, nisi cibum in Idolio po-
situm potest illum respuere, & fame perire.
145. b
Viator famis necessitate pressus, nihil inueniens,
nisi carnes in Idolio positas, eas non debet
edere. 260. d, e
Vicarius qui est in vno, non debet esse in omnibus
122.
Victima nobilior pro Pontifice quàm pro Rege
offerri præcipiebatur in lege veteri. 190. c
Victoria vnius prodest alteri in indiuiduis. 318. e
in Vigiliis B. Mariæ virginis non ieiunare non est
peccatum, nisi in vigilia Assumptionis. 498. a
Vinculum semel concisum non conualescit. 528. b
Violatio legis contra quam virtutem sit. 252. e
Violatio vnius præcepti reddit hominem prom-
ptum ad cætera violanda. 5. c
Vir est dominus rei dotalis constante matrimo-
nio. 134 a
Vir est caput vxoris. 133. a
Vir quandiu viuit vxor obnoxia est legi coniugij.
592. b
Viri probi cur dicantur filij Dei. 589. e
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
Viri domicilium attenditur ratione contractus
dotis. 326. d, & cur. ibid. e
Virga significat legem. 619. b
Virga significat potestatem gubernatiuam, & cur.
144. d
de Virginitate Apostolicorum, & Eucratitarum
error. 213. e
Virginitas non est virtus distincta à castitate. 78. c
Virginitatis, vel paupertatis nullus actus est in
præcepto. 78. b
Virginitas est virtus præcellens. 213. e
Virginitas solùm suaderi potest, imperari non po-
test. 214. a
Vnctionis extremæ sacramentum quando institu-
tum. 624. b
B. Virgo fuit subiecta legi veteri. 302. b
in Virgine non idem significabat purificatio quod
in aliis, nec baptismus. 614. e
B. Virgo meruit saltem ex congruo, vt Christus ex
ea nasceretur. 577. c, d
Virtus quid. 79. c, d
Virtus perficit naturam. 79. d
Virtus omnis est conformis rationi, & inclinatio-
ni naturali. 79. a
Virtutum quales actus lex humana præcipiat.
213. e
Virtutum Theologalium actus interius sæpissimè
consummantur. 622. e
Virtutum actus omnes pertinẽt ad legem naturæ.
77. b, d, & cadunt sub eius præcepto. ibid. c
Virtutes quatuor præcipuè in legislatore requi-
runtur. 55. a
Violatores legis antequam totus populus repu-
gnet, peccant, & iustè puniuntur. 290. a
Violator quicunque est legis, est verè inobediens.
306. a
Vis directiua sine coactiua esset inefficax. 327. d
Vis directiua, & coactiua quomodo sint coniun-
ctæ. 316. e
in Virtutum materia duo sunt, & quæ. 217. c
Virtutes sunt naturales, quomodo intelligendum.
79. b
Virtuti speciali non omnia peccata repugnant.
96. a
Vitam conseruare est de iure naturæ. 255. d
Vita verè hominis est, quæ iuris ordine contine-
tur. 99. a
Vitæ suæ quisque debet consulere. 319. d
Vitæ & mortis Deus solus est Dominus. 255. d
Vitam seruandi præceptum in quo possit despici.
261. d
Vitæ ciuium dominium non habet Resp. sed con-
uenientem vsum. 256. c
Vita æterna quomodo sit promissa in lege veteri.
581. a, b, c, d
Vitia aliqua permittere expedit, vt maiora viten-
tur. 212. d
Vitiorum auctor non est Deus, sed ordinator. 68. e
Vitia legis quæ. 18. c
Vitia & peccata cur pertineant ad legem canoni-
cam. 218. a, b
Vlpiani leges quare habeant auctoritatem. 178. a
Vnctio extrema non obligat sub mortali. 619. a
Dostları ilə paylaş: |
