Diuina præcepta quæ. 573. c, & seq.
Diuinatores, atque somniorum interpretes conie-
ctores dicuntur. 18. a
Diuisio rerum concessa iure gentium. 40. c
Diuisio rerum sublata inter Christianos in primi-
tiua Ecclesia. 40. b
Diuisio dominiorum & rerum est de iure positiuo.
39. c
Diuisio noui orbis inuentes qua ratione sit facta
inter Reges. 123. a, b
Diuisio iuris in naturale & positiuum. 35. e
Diuisio iuris naturalis à Connano in semper iu-
stum, & in immutabile. 37. c
Diuisio iuris ab Aristotele. 36. c
Diuisio legis in propriè, & in impropriè dictam.
31. a
Diuisiones legum variæ. 34. d, e
Doctor etiam intelligitur nomine magistri in
Theologia. 539. d
Doctoribus concessa est iuris interpretatio. 563. a
Doctorum interpretatio circa leges qualis sit.
550. c, d
Doctores si dissentiant in expositione legum, quid
sequendum. 252. e
Doctorum vbi diuersæ sunt sententiæ, potior nu-
merus vincit. 47. d
Doctores possunt legẽ naturalẽ interpretari. 94. c
Doctores qui in suo cluaustro legem aut statutum<-P>@@
<-P>condunt, manent illis obligati. 305. b
Domicilium qui habet alibi, obligatur legibus lo-
ci in quo est. 322. b
ad Domicilium contrahendum, quid requiratur.
320. b, c
Domicilium præsumitur ex habitatione decen-
nali. 320. c
Domicilium viri attenditur ratione contractus
dotis. 326. d. & cur ibid. e
Domicilium quando quis habeat in duobus locis.
320. c
Domicilium nullibi habentes vbi inueniuntur
pro quolibet crimine puniri possunt. 327. b
Domicilium quomodo amittatur. 320. c
Dominandi potestas quomodo ex peccatis orta
sit. 111. a
Dominatum qualem Christus damnat. 111. e
Dominia, contractus, &c. de iure gentium. 39. a
Dominiorum & rerum diuisio est de iure gentium.
39. c
Dominium proprietatis totius orbis non est in
summo Pontifice. 123. e
Dominium iurisdictionis valde diuersum à do-
minio proprietatis. 21. c
Dominiorum translationes & obligationes multæ
fieri possunt per priuatam potestatem. 432. b
Dominium rerũ externarũ in quo fundetur. 138. e
Dominium potest esse sine potestate alienendi.
387. c
Dominus quis propriè. 348. c
Dominus præter Deum nullus dici debet. 106. b
Domini nomen soli Deo axactè conuenire potest.
111. c
Dominus vitæ suæ aut mẽbrorum nemo est. 396. e
Domino suo res fructificat, apud quemcumque
sit. 393. d
Dominus potest irritare vota seruorum, & paren-
tes vota filiorum. 416. b
Dominus non obligatur præceptis quæ imponit
seruis. 307. a
Domino non est dandus ensis, ad se vel alium oc-
cidendum. 263. a
Domino nō est reddendum depositum si male sit
vsurus vel in se, vel in Remp. 269. a
Domitianus crudelissimus. 137. c
Domitiani arrogantia in Domini appellatione.
111. d
Domus imperfecta communitas. 17. d. quia sibi
non est sufficiens. ibid.
Domus vox supponit pro materia cōnotando for-
mam, & pro forma connotando materiam. 15. e
Donatio facta inter Augustum & Augustam facta
durante matrimonio, rata est. 319. c, d
Donatio facta ab Augusta non indiget insinua-
tione. 319. c
Donatio, vel exemptio facta communitati in per-
petuum, est irreuocabilis. 356. c
Donationes factæ ante crimen non rescindentur
per confiscationem. 392. e
Donatio inter virum & vxorem, non sortitur effe-
ctum, nisi morte confirmetur. 384. d
Donatio facta vxori non confirmatur morte
mariti hæretici. 384. e
Donatio inter virum & vxorem, quando valeat.
394. d
Donatio omnis quæ fit post petitionem partis, re-
uocabilis est, quandiu non acceptatur. 451. d
donatio nō est integra, donec sitacceptata. 284. a, e
@@0@
@@1@Index rerum, & materiarum.
Donatione non extinguitur debitum. 210. b
Dotis nomine quæ bona veniant. 385. e
Dotis promissio pro primis nuptiis tantum intel-
ligitur. 458. b
Dotis contractus ratione attenditur domicilium
viri. 326. d. & cur. ibid. e
Dos debet exigi vbi maritus habet domicilium.
328. e
Dracon legislator Atheniensium. 46. c
Draconis leges duodecim tabularum scriptæ in
tabulis ligneis. 34. d
Draconis leges olim dictæ draconis, quia duræ.
103. c
Dubia omnia possunt absolui doctrinaliter à Iu-
risperitis & Theologis. 51. c
in Dubio præsumendum est pro superiore. 23. b, &
illi obediendum. ibid.
in Dubio superior debet esse auctoritas prælati.
23. d
in Dubio de mente legislatoris duplex potest esse
difficultas. 561. d, e
in Dubio tutior pars est eligenda. 225. e
in Dubiis melior est conditio possidentis. 23.
a, 227. c
in Dubio fauendum est reo. 23. b
in Dubio quomodo discernendum, an temerè aga-
mus. 225. a, b
Duelli & mundi leges, sunt leges tantum meta-
phoricè. 53. c
Duces Venetorum non sunt absoluti principes.
307. d
Dux Venetus & similes legibus suis parere tenen-
tur. 304. d
Duces, Marchiones, &c. non possunt ferre leges,
nisi concessione regum, quibus subditi sunt.
135. e
Duces, Comites, & Marchiones, cur non possint
leges condere. 159. e
E
EBionis Cherinti error, de æternitate legis ve-
teris. 591. c
Ecclesiæ nullus subiicitur sine charactere baptis-
mi. 188. a
Ecclesiæ membra constituimur per Baptismum.
304. c
Ecclesiæ legibus solùm tenentur Baptizati. 120. c
Ecclesia est vniuersalis, & perfectè vna. 120. c
Ecclesia præfigurata in arca Noë. 610. c, d
Ecclesia est visibilis. 185. b
Ecclesia verè monarchia. 120. c
Ecclesia est cor Christi charitatis igne emolitum.
623. d, e
in Ecclesia duo sunt magna luminaria, Pontificalis
auctoritas, & regalis dignitas. 121. b
in Ecclesia constituit Christus principatum mo-
narchiæ perfectissimum. 315. a
Ecclesia quid possit in conferenda Papæ potestate
spirituali. 153. c
Ecclesia in vniuersum orbem ius habet quoad spi-
ritualia. 128. c
Ecclesia & Concilium per solum Pontificem ha-
bent potestatem legislatiuam. 176. b
Ecclesiæ omnes non possunt tollere auctoritatem
Papæ. 142. c
in Ecclesia est potestas condendi leges obligantes
in conscientia. 144. c
Ecclesiæ ordo in dignitatibus. 191. c
Ecclesiæ non esset satis prouisum nec Reip. si non<-P>@@
<-P>possent sub mortali obligare. 237. b
in Ecclesiæ cœtu, id est, in conciliis non est imme-
diatè potestas legislatiua. 153. e
Ecclesiæ, & ipsarum capita quomodo possint leges
condere. 160. a, b
Ecclesiæ potestas legislatissima est delegabilis.
182. d
Ecclesiæ cur sit concessa potestas legislatiua. 194. e
ad Ecclesiæ perfectionem pertinet, vt habeat ciui-
lem & Ecclesiasticam potestatem. 120. c
in Ecclesiæ cœtu, id est, in Conciliis, an sit pote-
stas legislatiua immediatè. 153.
Ecclesia non obligat sub mortali & excommu-
nicatione, ad Missam, Confessionem, Com-
munionem, &c. ante decimum vel vndecimum
ætatis annum in viris, & octauum aut nonum
in fœminis. 359. e
Ecclesia non iudicat de occultis. 196. c
Ecclesia legibus Principum sæcularium obtempe-
rat. 109. a
in Ecclesia sunt Reges temporales supremi. 121. c
Ecclesia non habet maiorem pœnam excommu-
nicatione. 319. b
Ecclesia Romana non ab Apostolis, sed à Christo
primatum obtinuit. 152. e
Ecclesia cur puniat voluntatem non recipiendi
ordinem intra annum post adeptionem benefi-
cij curati. 199. a
Ecclesiæ pastorum ordo. 157. b
Ecclesiæ antistites quomodo obligentur suis sta-
tutis. 318. e, & seq.
Ecclesia non potest noua sacramenta instituere.
609. c
Ecclesia habet directam potestatem spiritualem
in fideles baptizatos. 138. d
Ecclesiæ potestas legislatiua extendit se ad omnes
baptizatos. 150. d
Ecclesia potest coercere sibi non subditos, putà
infideles, qui Euangelij prædicationem impedi-
rent quoquo modo. 329. d
Ecclesia nullam habet iurisdictionem in infideles
non baptizatos. 138. e
Ecclesia non potest cogere infideles ad fidem &
religionem. 324. d
Ecclesia non habet iurisdictionem in infideles.
120. a
Ecclesiæ præcepta non obligant non baptizatos.
304. d
Ecclesia punit sine cognitione, aut probatione de-
licti. 194. b
ad Ecclesiæ bonum regimen sufficicit subordi-
natio inter potestatem temporalem & spiritua-
lem. 122. c
Ecclesia olim ex agris suis tributa soluit Impera-
toribus. 355. b
in Ecclesia non omnes sunt pari potestate præditi.
154. a
Ecclesia actus internos imperare & vetare potest.
194. c
Ecclesia vbi nihil statuitm, os populi, vel instituta
maiorum pro lege renenda sunt. 323. c
Ecclesia non potest difficillima præcipere, & quæ
378. c
de Ecclesiastica re consuetudo quæ sit præter le-
gem canonicam, vim habet obligandi post de-
cem annos. 477. a, b
Ecclesia habet cæremonias quæ non videntur à
cæremoniis legis veteris differre. 592. a
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
Ecclesia renouauit quasdam leges iudiciales ex le-
ge veteri. 595. e
Ecclesia cur retinuerit quædā ex lege veteri. 610. a
Ecclesia quomodo debeat regi tẽpore schismatis.
175. c
Ecclesia non iudicat de internis. 185. b
Ecclesia potest punire actionem externam malam
procedentem ex malo affectu interno. 198. c
cui Ecclesia parochialis confertur, debet promo-
ueri ad Sacerdotium intra annum. 199. e
Ecclesiam parochialem si quis obtinuerit sine vo-
luntate ascendendi ad sacerdotium, beneficium
ipso iure amittit, nec facit fructus suos. 193. b
Ecclesia collapsa si reædificetur priuilegium cum
illa consurgit, & si in alium locum illa transfe-
tur legitimè, illud quoque transfertur. 445. c
Ecclesiæ pertinent ad sacer $uncleartem. 121. e
Ecclesia Romana potest nouas ordinare Episcopa-
tus. 155. d
Ecclesia quibus creaturis constet. 632. a
Ecclesiæ decimæ sunt tributa realia. 411. c
Ecclesia potest excommunicare pro praua omis-
sione, vel actione digna tali pœna. 197. c
Ecclesiæ bona distinguuntur à bonis Clericorum.
353. e
contra Ecclesiam non præscribitur, nisi annis qua-
draginta. 477. a
in Ecclesiam vel ciuitatem nō potest currere præ-
scriptio minor, quàm centenaria. 558. a
Ecclesiastici, sunt patres, pastores, & iudices sæcu-
larium in spiritualibus. 355. e
Ecclesiastici peculiari modo sunt diuinis rebus
mancipati, & consecrati. 355. d
Ecclesiastici prælati nō habent directam potesta-
tem temporalem. 345. d
Ecclesiasticis personis multa interdicta sunt, quæ
pertinent ad potestatem politicam. 125. d
Ecclesiasticis possunt priuilegia à personis sæcu-
laribus concedi. 447. d
Eccle siastici sunt exempti à tributis. 413. d, e
Ecclesiastici, quoad forũ, sunt exempti à ciuili iu-
risdictione, item à pœnis legum ciuilium, item
à legibus ciuilibus. 353. d
ad Ecclesiasticos cùm res aliqua aduenit, retinet
tantùm onus certum, & inuariabile ei anne-
xum. 353. e
Ecclesiasticis potest contributio aliqua imponi ex
cōsensu Pontificis, quando laicorum facultares
non sufficiunt ad succurrendum publicæ neces-
sitati. 353. e
Ecclesiastici qui in Rep. infidelium commorarẽ-
tur tenerentur tributa præstare principibus il-
lius Reip. 355. b, c
Ecclesiastici ab Ecclesiastico iudice non debent
puniri pœnis legum ciuilium, quia mitius cum
eis agitur. 353. b, c
Ecclesiastici possunt puniri à iudice Ecclesiastico
pœnis legum ciuilium. 352. e
Ecclesiastici possunt puniri à iurisdictione laica ob
crimen læsæ maiestatis. 349. & in multis aliis illi
subduntur. ibid. a. b
Ecclesiasticæ personæ ter à Rege vocatæ venire
respuentes exilio, & aliis pœnis mulctātur apud
Hispanos. 345. a, b
Ecclesiastici tenentur iure naturali consulere ne-
cessitatibus Reip. 348. c, d
Ecclesiastici, qui sæculari curiæ traditi non sunt,
non possunt pœna aliqua puniri à magistratu<-P>@@
<-P>politico. 350. b
Ecclesiasticam præfecturam posuit Deus. 108. c
Ecclesiasticum regimen est monarchichum. 155. b
Ecclesiastica iurisdictio ad causarũ cognitionem
delegari potest. 182. e
Ecclesiastica potestas Luminare maius, seu Sol, ci-
uilis verò minus, seu Luna. 188. d
Ecclesiastica potestas saltem in summo Pontifice
est immediatè à Deo. 234. e
Ecclesiastica potestas duplex. 172. c
Ecclesiastica potestas legislatiua est donum Dei
supernaturale. 184. d
Ecclesiastica potestas est supernaturalis in substā-
tia. 187. d
Ecclesiastica potestas legislatiua quomodo sit su-
pernaturalis. 188. a
Ecclesiastica potestas, quàm excellens in Pontifice.
188. d
Ecclesiastica potestas non potest esse in fœminis.
188. a
Ecclesiasticam & sæcularem potestatem Deus di-
stinxit. 346. e
Ecclesiasticæ potestati est subordinata ciuilis, &
quomodo. 187. c. 189. d
Ecclesiastica potestas in quo præstet ciuili. 188. e
Ecclesiastica potestas quomodo sit nobilior ciuili.
188. d, e
Ecclesiasticam potestatem laicus habere potest.
188. b
Ecclasiastica & politica potestas in vnam perso-
nam conspirare possunt. 125. e
Ecclesiastica potestas præstat Regia dignitate.
188. d
Ecclesiastica & ciuilis potestas vnde ortum ha-
beant. 188. e
Ecclesiastica potestas iurisdictionis potest esse in
homine baptizato fideli etiam iniquissimo.
184. c
Ecclesiastica potestas manet in infideli, donec ab
Ecclesia priuetur. 185. a
Ecclesiasticæ & ciuilis potestatis fines diuersi.
188. e
Ecclesiasticæ leges cur diuinæ. 573. c, & seq.
Ecclesiasticæ legis obseruatio est necessaria ad vi-
tam æternam. 222. c
Ecclesiasticæ leges ita obligāt, vt earum transgres-
sio sit necessariò confitenda. 222. d
Ecclesiastica lex fertur potestate spirituali, & su-
pernaturali. 34. c
Ecclesiasticarum legum obligationis fundamen-
tum est Fides, Religio, & Baptismus. 324. c
Ecclesiasticarum legum sunt incapaces qui non
sunt baptizati. 324. c
Ecclesiastica lex potest tolli consuetudine decem
annorum. 478. a, b, c
Ecclesiastica consuetudo quæ & à quo. 474. d, e, &
seq.
Ecclesiasticæ res quibus oneribus debeant subiici.
353. e
Edere iuridica significatione quid significet. 562. d
Edictum ad quid debeat propriè constitui. 51. a
Edicta Prætorum quid, quando instituta, quo-
modo, eorúmque robur. 47. e
Edirio & promulgatio legis in quo differant. 28. a
Effectus & obiectum solet nomen causæ sumere.
5. d
Effectus sæpe sumit nomen causæ. 74. a
ad Effectum vnum in ducta nō debẽt in cōtrarium<-P>
@@0@
@@1@Index rerum, & materiarum.
<-P>operari. 365. d
Effectus legis quis. 58. b
Effectus legis veteris qui. 579. a
Effectus legis humanæ quis. 211. d
Effectus legis varij. 61. b
Effectum legis non esse consilium dare, quomodo
intelligendum. 59. d
Effectus legis obligatio, punitio, & irritatio. 559. b
560. b
Eleazar maluit mortem subire, quàm carnes por-
cinas comedere in contemptum legis. 259. c
260. a
Eleazar cur debuit mortem oppetere. 266. e, & seq.
Electio infidelis quamuis esset peccatum, tamen
esset valida. 140. e
ad Electionem actiuam, seu suffragium ferendum
in catedris quando, & quomodo quis fiat inha-
bilis. 380. b. c. & seq.
Electio facta à Capitulo, quod nō seruauit speciale
mandatum petendi cōcilium, irrita est. 434. d. e
Electores Imperatoris non possunt condere leges
164. a
Electus si ante confirmationem ingerat se admi-
nistrationi Ecclesiæ priuatur iure electionis.
317. b
Eleemosyna quando præcipi potest. 211. e
Eleemosynæ præcepto satisfit etiam dando ex ina-
ni gloria. 210. c
Eleemosyna non est danda de necessariis ad vitam
tuendam. 267. b
Eleemosynam dans ignorans se habere debitum
ad illam, satisfacit illi. 210. a
Eleuterobaptistæ qui. 608. d, e
Elisæus baculo suo suscitauit filium Sunamitidis.
630. b
Emphyteusis perpetua transit ad hæredes, tempo-
ralis non. 386. b
Emphyteusis temporalis non confiscatur. 386. d
Emphyteusis amittitur ob non solutam pẽsionem
triennio. 383. b
Emphyteuta fiscus potest. &c. 386. b, d
Emporia & nundinæ celebrabantur in foribus ci-
uitatis. 219. b
Emptio rei sacræ aliquando honestari potest. 89. d
Emptori quando pretium rei reddendum sit, fisco
rem venditam vendicante. 393. d, e, & seq.
Enunciatio est rationis dictamen per modũ enun-
ciandi. 14. d
Epicurus omnes suos libros repleuit oleribus, &
pomis. 264. d
Epikiia quid sit. 95. a
γνώμη quid. 95. a
Epiikiæ & γνώμης differentia. 95. a
Epiikia quæ dicatur. 505. c
Epiikia iuris quædam moderatio est, & qua cōdi-
tione ius respiciat. 161. e
Dostları ilə paylaş: |
