| ab Excommunicatione absolutio valida est, etiāsi
detur iniustè, & sine causa ab eo qui illam tulit.
518. e, 519. a @@
in Excommunicationem reseruatam si quis inci-
derit, & promulgetur constitutio abrogans re-
seruationem, poterit absolui à Parocho. 287. a
Excommunicatus non potest in regem eligi iure
canonico. 141. b
ab Excōmunicatione potest inuitus absolui. 417. c
Excommunicatus per bullam cœnæ ob vitandam
mortem potest celebrare Missam. 258. b
Excommunicatum publicè denunciatum vitare
iure canonico debemus. 141. b
Excommunicatus occultus potest semel aut ite-
rum Missam celebrare, vt manifestum vitæ, aut
infamiæ periculum euadat. 257. c
cum Excommunicato communicare quando li-
ceat. 259. d
Excommunicati communicatio quomodo pro-
hibeatur ab Ecclesia. 236. b
cum Excommunicatis ab alijs iudicibus quàm à
Papa, communicantes in humanis, sunt excom-
municati nec peccant mortaliter. 249. a
cum Excommunicato communicantes in crimi-
ne, sunt ipso iure excommunicati excommuni-
catione maiori. 250. a
Excommunicati communicatio quando sit mor-
talis. 236. b
Excusatio supponit obligationem. 282. c
Executio literarum Pontificis non suspenditur in-
terposita supplicatione ad eum. 297. b, c
Executio rescriptorum, & literarum particula-
rium potest suspendi supplicatione interposita.
296. e
Executio præcepti superioris suspendi potest.
297. a
Executoris Apostolici acta firma sunt donec sciat
se esse reuocatum. 282. c
Exempla plus mouent, quàm verba. 309. d
Exemptio est priuilegium & odiosa. 340. e
Exemptio vni concessa extenditur ad socium.
318. e
Exemptione qui gaudeant. 357. a
Exemptio, vel donatio facta communitati in per-
petuum est irreuocabilis. 356. d
Exemptio tributorum quando sit peccatum, &
quale. 519. b, c, d
Exemptio clericorum quatenus sit de iure diuino.
356. d
Exemptio clericorum non omnis est de iure diui-
no. 354. e
Exemptio clericorum cuius iuris sit. 355. c, d
Exhortatio liberam voluntatem excitat. 57. d
Exilio damnatus tenetur ad locum destinatum ire.
397. a, b
Exilij pœna indicat obligationem sub mortali.
252. b
Existentia rerum duplex, altera earum ab æterno
in esse cognito, altera in esse reali. 31. c
Exorbitare quid. 551. d
Explicatio non potest esse vera in vno casu, quin
vera sit in alio omnino simili. 506. c
Expressum & tacitum in iure ęquiparantur. 459. b,
461. c
Externos & peregrinos quando & qua ratione li-
get consuetudo loci. 501. d
Extinctum quod est non potest reuiuiscere. 295. d
Extraneus subijcitur statuto ratione rei sitæ in lo-
co vbi est conditum statutum. 326. b, d
Exuli non licet dare meatum, aut remeatum, nisi
Imperator det. 523. b
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
F
FAbianus Papa Philippum Imperatorem exclu-
sit à communione Eucharistiæ in die Paschę.
192. a
Fabius cur dicatur à legibus solutus à Liuio, cùm
vna tantùm solutus fuerit. 307. b
Facultates diuersæ versantur circa diuersas mate-
rias. 216. e
Facultas quomodo differat à dispensatione, & eius
vires. 507. d, e
Facultas concessa ab Episcopo, vt aliquis benefi-
ciarius abesse possit ab Ecclesia sua, desinit mor-
te concedentis. 445. b
Facultas concessa ab Episcopo confessarium eli-
gendi, debet esse perpetua. 445. c
Facultas quam lex concedit, ius vocatur. 4. e
Facultates quæ vnico actu finiantur, vel non. 458.
b, c, d, e
Factum quod est pro infecto potest haberi, & con-
tra. 439. c, d
Factum quod est, nulla ratione infectum fieri po-
test. 437. e
Factum si non valet eo modo quo fit, valet eo mo-
do quo fieri poterat. 437. c
Facti quæ sunt, vt consuetudo, plerunque etiam
prudentissimos fallunt. 502. b
Factum non dicitur quod non durat. 328. c
Faciendum quod impedit, destruit iam factũ. 530. b
Falcidia lege non sunt soluti Imperatores. 312. e
Famam alterius velle lædere, est contemptus, &
peccatum. 239. d
Fames est teterrimum, seu miserrimum mortis ge-
nus. 267. d
Fames acutissimus ensis. 267. e
Fame qui patitur mori aliquem, cùm possit illi
subuenire, est illius homicida. 267. c
Fame mori est vltimum malorum. 267. e
Fas lex diuina est, ius lex humana. 4. b
Fauor cōceditur sub cōditione, si acceptetur. 449. c
Fauores sunt amplificandi. 282. e
Fauores ampliari, odia restringi decet. 207. c, 284. a
in Fauorem alicuius quando lex annullat actum,
si cedat in dispendium eius, impeditur effectus.
417. e
in Fauorem alicuius quod est introductum, non
debet in eius dispendium retorqueri. 417. e
Fauor quando omnino tollatur. 417. d
in Fauorabilibus semper præsumitur voluntas no-
stra. 543. d
Fauorabilis quæ lex dicatur. 555. a, b
Ferdinandus & Elizabeta Catholici reges quomo-
do inter se conuenerint de regni administra-
tione. 135. b
Festum seruandi præcepto duo includuntur. 199 d
Festum quando est in vna paræcia oppidi, & non
in alia vicina, subditi paræcię in qua est festum,
possunt extra suam laborare, tenentur tamen sa-
crum audire manè. 333. c, d, & secundùm alios
possunt non audire. ibid. e
in Festorum & ieiuniorum legibus dispensat Epis-
copus. 512. a
Festa diuersa possunt indicere Concilia prouin-
cialia. 296. a
Feudalia bona non possunt alienari sine consensu
veri domini. 386. c
Fendalia bona alicuius cẽsentur deducto ære alie-
no. 386. c
Fictio quænam sit mendacium. 615. b
@@
Fides est fundamentum sanctificationis, & dono-
rum, quæ ad eam pertinent. 185. c, 324. c
Fides est fundamentum totius spiritualis ædificij.
184. b
Fidei præcepta quæ. 583. e
Fidei præcepta pertinebant ad præcepta moralia
legis veteris. 583. d
Fidei præcepta dicũtur præcipuè testimonia. 584. a
Fidei præceptum reducitur ad ceremonialia. 583. e
Fidei præceptum potest dici & naturale, & posi-
tiuum. 622. c
Fidei tota materia spiritualis est, & leges, quæ de
ea feruntur, sunt canonicæ. 217. d
sine Fide nulli vnquam contigit iustificatio. 590. a
Fides quomodo meritoria, eaq́; finiet in cœlo. 69. b
Fides cessabit. 627. b
Fides sola non iustificat. 56. b
Fides non amittitur per quodlibet peccatum mor-
tale. 138. b
Fides bona partium cum mala fide superioris non
sufficit ad valorem actus. 517. b
Fides bona inculpataq́ue requiritur ad præscri-
ptionem. 483. b, c
Fidei humanæ nihil magis congruum, quàm pa-
cta seruare. 314. d
Fideles poterant esse olim non obedientes legi
Moysis. 150. c
Fideicommissa relinqui possunt testamento, & co-
dicillis. 440. b
Fideicommissa & legata differunt. 440. a
Fideicommissa valent sine ea iuris solemnitate,
quæ in testamento desideratur. 450. a
Fideicommissi relicti in testamento, & in codicil-
lis differentia. 440. b, c
Fideicommissum non potest confiscari. 387. d
Figuræ legis veteris cœperunt impleri ab eo in-
stanti, quo Christus incarnatus est. 597. a, b
Filij non debent puniri pro culpa parentum. 415. b
Filij non debent thesaurizare parentibus, sed pa-
rentes filijs. 111. e
Filij votum potest irritare pater. 206. a
Filij in bonis parentum ab intestato succedunt de
iure gentium. 43. c
Filius efficitur sui iuris damnato patre. 386. a
Filij, serui, &c. debẽt obedire parentibus, & Domi-
nis. 108. a
Filius non liberatur ab obligatione honorandi Pa-
trem, etsi pater cedat iuri pietatis, quod habet
in filium. 89. a
Filius-familias si sine fraude mutuum receperit, in
conscientia non potest iuuari Macedoniani ex-
ceptione. 419. c
Filius-familias non potest renunciare Macedo-
niano. 461. c
Filij Dei cur dicantur viri probi. 589. e
Filius scilicet Christus est iudex, & legislator legis
nouæ. 33. b
Filius est æqualis Patri. 69. e
Filij adoptiui Dei verè fuerũt iusti antiqui. 589. b, c
Filius Regis post ipsum debet esse Rex iure hære-
ditatio. 113. d
Filia si excludatur ab hæreditate existentibus mas-
culis, lex extenditur ad neptem. 556. b
Filiam potest impunè occidere pater in adulterio
deprehensam, quam in potestate habet. 557. d
Filiatio non est vbi non est regeneratio. 589. b
ex Fine sumitur ratio cuiuscunque actionis huma-
næ. 452. a
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
ex Fine sumuntur regulæ agendorum. 567. c
Finis operis non cadit sub præcepto operis. 204. c
Finis & intentio legum. 99. b
Finis legis duobus modis cessare potest. 268. a
Finis legis in casu particulari cessare potest. 269. c
Fine vno cessante, & non alijs, manet lex. 269. a
Fine cessante respectu vnius, non autem respectu
cæterorum, lex manet. 269. d
Finis legis veteris ac humanæ quis. 572. a
Finis legis veteris fuit sanctus, & optimus. 578. b,
duplex fuit. ibid. c
Fine legis Christus ad salutem omni credenti.
34. b
Finis præcepti non cadit sub præcepto. 201. a,
270. b
Finis iustitiæ legalis est, monere per imperium
omnes alias virtutes. 30. a
Finis ciuitatis est bene viuere. 54. c
Firmitas auctoritatis, & stabilitatis in lege atten-
denda est. 292. b
Fiscus & Rex idem sunt. 307. e
Fiscus in quibus succedat reo. 384. e, 385. a
Fiscus non debet cum iactura alterius innocentis
locupletari. 387. d
Fisco quæ bona acquirantur vel non acquirantur
per confiscationem. 384. c, d, & seqq. vsque ad
386.
Fiscus aduersus vxorem delinquentis potest vti
exceptione dotis non numeratæ. 385. e
Fiscus recipit grauamen restitutionis, ac pensio-
nis. 385. d
contra Fiscum præscribere possunt hæredes cri-
minosi. 387. e
in Fisci fraudem reus ante confiscationem potest
renunciare hæreditati sibi delatæ. 394. c
in Fisci fraudem factæ alienationes quæ reuocan-
dæ. 391. e
Fisco cedunt meliorationes intrins. 393. c
ad Fiscum transeũt bona cum oneribus suis. 386. d
Fiscus prius debet satisfacere creditoribus. 386. c
Fisco non debent bona dari ante sentẽtiam. 380. a
Fiscus quando possit fructus rei confiscatæ conse-
qui. 393. d, e
ad Fiscum statim bona deferre post sententiam
non tenetur reus, nisi petantur. 407. e
Fisco vendicante bona, quæ iam vendita erant,
quando pretium sit emptori reddendum. 393.
d, e, & seq.
Fisco non debent tradi bona sine speciali manda-
to in sententia. 390. c, d, e
contra Fiscum tenendum est in dubio. 387. b
Fœdus legem significat. 592. e
Fœdera & pacta iure naturæ seruanda sunt. 42. a
Fœminę non habent potestatẽ in Ecclesia. 154. b, c
Fœminæ ab omnibus officijs ciuilibus, vel publi-
cis remotæ sunt. 133. b
Fœminæ possunt aliquo modo iudicare, & alia of-
ficia publica exercere, & quomodo. 134. e
Fœminarum officium ex Paulo. 154. c
Fomes quid sit. 52. d. 623. a
Fomes vocatur lex. 52. e
Fomes peccati cur dicatur concupiscentia. 52. d
Fomes nullus in statu innocentiæ. 112. e
Fomes cur dicatur lex pœnalis. 52. e, & seq.
Fomes est lex tantum metaphoricè. 53. c
Fomes ad peccandum inducit. 53. b
Forma substantialis dat esse rei. 416. a
Forma illa est substantialis quam non potest ope-<-P>@@
<-P>rans omittere quin actus fiat nullus. 432. d
Forma substantialis est, quando solemnitas præ-
scribitur vt seruanda in ipsamet effectione a-
ctus. 433. a
Forma legitimè contrahendi deficiente, personæ
censentur ad contrahendum inhabiles. 427. d
Forma accidentalis interdum requiritur in ipsa-
met effectione actus. 433. d
Forma accidentalis si absit, actus non desinit esse
validus, secus si absit substantialis. 431. d
Forma legis quæ à Bartholo. 26. d
Forma ad vnguem est obseruanda. 545. a
Forma quando renunciari nequit substantialis est,
aliàs secus. 432. b
Forma quando continet in se solemnitatem ab
ipsa lege inuentam, signum est necessitatis ad
valorem actus, ita vt actus sine illa inualidus
sit. 432. c
Forma præscripta per legem quando naturalem
æquitatem continet, illius omissio reddit a-
ctum nullum. 432. a, b
Formæ sacramentorum sunt de substantia actus.
432. c
Fornicatio quid sit. 85. d
Fornicatio iure naturæ mala est. 145. b
Fornicationem cur Apostoli prohibuere. 212. c
Fortitudinis actus est, in multis casibus sese expo-
nere vitæ periculo. 256. a
Forus etiam dicitur in masculino. 219. b
Forus est in scripta. 472. d
Forus cur sic dicatur. 472. b
Fori variæ significationes. 219. a, b, & vnde dica-
tur. ibid.
Forus & consuetudo in quo differant. 472. a, b, c
Fori ius apud Hispanos quid. 472. a
Forum primæua significatione quid significet.
221. b
Forum internum quid sit. 221. c
Forum internum & externum. 221. b
Forum conscientiæ quid sit, & quid legem obliga-
re in foro conscientiæ. 219. b
Forum conscientiæ, populi, seu Dei. 221. c
Forum externum duplex. 221. c
Forum Ecclesiasticum duplex. 219. b
Forum aliud Ecclesiasticum, aliud sæculare est.
219. a
Forum sortitur quilibet in loco contractus. 328. b
Forum sortiri, & statutis seu legibus fori ligari à
pari procedunt. 347. b
Forum sæculare non sortiuntur clerici. 349. b
Forum sortiuntur homines ratione delicti. 324. b
Fori exemptione qui clerici gaudeant. 357. b
Forum sortiri, & ad eius statutum obligari à pari
procedunt. 325. e
Forenses obligantur consuetudinibus & legibus
loci, quando eadem est ratio. 322. d, 323. c
Forenses & peregrini tenentur seruare in contra-
ctibus formam & solemnitatem legibus &
consuetudinibus loci requisitas. 328. a, b
Forenses vendentes triticum in Castella tenentur
pragmaticam frumenti seruare. 329. a
Forenses quomodo ligent leges territorij ratione
scandali vitandi. 324. a
Forenses obligāt leges territorij non tantũ quoad
vim directiuam, sed etiam quoad vim coacti-
uam. 327. c, d
Forensia iudicia cur delicta appellentur. 109. d, e
Franci Gallias initio iniustè occupauerunt. 135. c
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
Francorum Rex in temporalibus superiorem non
agnoscit. 130. e
Francorum Reges Imperatorem superiorem non
agnoscunt. 128. e
Francorum regnum legitimum. 135. e
à Francorum regni successione excluduntur fœ-
minæ lege Salica. 133. e
Francorum duo regna. 126. d
in Francorum reginam aliquādo compromissum
est. 319. c
Franci nō sunt subiecti legibus Imperatorũ. 130. e
Franci quomodo vtantur lege Romana. 131. c
B. Franciscus quomodo regulas sui ordinis condi-
detir. 244. e
Franciscani profitentur abdicationem omnium
bonorum, etiam in communi. 267. d
Franciscanorum regulæ quædā obligant sub mor-
tali, quædam sub veniali. 243. a, b, c
Federicus II. depositus ab Innocentio IV. & ab
imperio reiectus. 119. e
Fructus & fœtus rei ad dominum eius pertinet.
37. c
Fructus restituendi pœna tota est Ecclesiastica.
204. b
Fructus rei confiscatæ ad quem spectent. 393. d, e
Fructuum priuatio quo iure sit annexa omissioni
diuini officij. 205. e
Fuga ex carcere quando sit licita. 402. c
Fuisse non videtur qui non durauit. 328. b
Fundamentum obligationis legum Ecclesiastica-
rum est fides, religio, & baptismus. 324. c
Fundamento deficiente deficiunt quæ in eo præ-
cisè fundantur. 419. c
Furem nocturnum depopulatorem agrorum li-
cet propria auctoritate occidere. 81. e, 83. d
Furti actio in vxorem non comperit. 134. a
G
GAbellæ de quibus rebus exigantur. 411. d
Galteciana audientia cognoscit via ordinaria
de aliquibus causis inter personas Ecclesiasti-
cas. 357. d
Galli non sunt subiecti legibus Imperatorum.
130. e
Galli habent consuetudinem non abstinẽdi à car-
nibus à Natiuitate ad Purificationem. 323. e,
quam non possunt seruare in Hispania. ibid.
Galli quomodo vtantur lege Romana. 131. c
Gallia non gubernatur per ius Imperiale. 279. a
Galli Episcopi appellarunt à Concilio Lateranensi
tertio, & cur. 176. c
Galliæ & Hispaniæ regna excipiuntur à domina-
tione Imperij. 128. b
Generales Religionum, quæ à summo Pontifice
approbatę sunt, habent potestatem ordinariam
leges condendi in cōgregatione generali. 167. e
Generales obligantur legibus Capituli generalis.
305. a
Generales ordinum quomodo teneantur suis le-
gibus. 317. e
Generales alicuius regulæ conuocant Coucilium
in quo possunt statuta facere. 165. e
Generalis alicuius ordinis religiosorum an possit
cum Capitulo statuere aliquid vltra regulam.
168. c, d
Gentes omnes, quatenus efficiunt vnam commu-
nitatẽ totius humani generis, obligare possunt
singulos ad ea, quæ toti humano generi vtilia
sunt. 39. e. @@
Gentilibus nunquam fuit necessaria lex vetus.
594. e
Gentiles potuere saluari ante legem Christi in le-
ge naturæ. 588. c
Gentiles vocandi ad Ecclesiam. 607. a, b
Gentilibus primus Petrus prædicauit. 607. c
Dostları ilə paylaş: | 
