Ioan. De salas, gvmielensis, e provincia castellana, societatis iesv

inter epist. Augustini, & refertur cap. quoties, 7. 4.

quæst. 1. Petrum se appellat dicens, Non nisi ad Pe-

trum, id est, ad sui nominis & honoris auctorem, &c. &

in cap. significasti, de electione dicitur leges Ro-

mani Pontificis nō pendere à Conciliis: sed Con-

ciliorum ab ipso, & insinuatur ratio: quia potestas

illius sedis eadem est cum potestate Petri, & cap.<-P>

@@0@

@@1@Disput. VIII. Sectio III. 153

<-P>nouit, de iudiciis, de eodem dicitur: cùm non huma-

næ constitutioni: sed diuinæ innitatur: quia potestas ne-

cessaria non ex homine: sed ex Deo est, idem in cap.

quanto, cap. licet & fere toto tit. de translat. episc.

& quid moror? videatur Cardinalis Bellarminus

2. de Pontif. cap. 12. & pluribus aliis, vbi copiosis-

simè probat, Romanum Pontificem Petro succe-

dere in Ecclesiastica Monarchia, non iure huma-Pont. Max. nō|dicitur Vica-|rius Petri, sed|successor.

no, sed diuino. Hinc Pontifex dicitur Christi vica-

rius: non autem Petri, sed successor, dicitur etiam

habere plenitudinem potestatis, cap. ad honorem,

de vsu pallij cap. decreto, 2. quæst. 6. & Nicolaus

Papa cap. vlt. 9. quæst. 3. ait, per principalem Aposto-

lorum Petri, & Pauli dexteram, & potestatem, & ius

habuimus, &c. & Agatho Papa cap. sic omnes, 19.

dist. sanctiones Apostolicæ sedis accipiendæ sunt tam-

quam ipsius diuina voce Petri firmatæ.

  Probatur etiam ratione: quia hæc successio non22

est iure sanguinis, aut hæreditario: sed per electio-Papa non ha-|bet suam po-|testatem per|electionem, sed|sibi à Deo con|ceditur.

nem: electores autem non dant huiusmodi pote-

statem: quia coniuncta est cum potestatibus &

priuilegiis verè supernaturalibus definiendi infal-

libiliter in rebus fidei, & aliis huiusmodi præro-

gatiuis, & priuilegiis, quæ solus Deus cōferre po-

test, aut potuit, non Petrus, nec alij particulares

homines, nec tota ipsa Ecclesia: ille qui dat ea pri-

uilegia capiti Ecclesiæ, dat omnem potestatem iu-

risdictionis, requisitam ad rectam Ecclesiæ guber-

nationem: quamuis potestatem legislatiuam po-

tuisset Deus cōcedere mediāte Petro, vel Ecclesia

si voluisset, tamquam mediante causa principali

morali, dando facultatem Petro, vel Ecclesiæ, vt

suam iurisdictionem in alium transferre possent:

imò Ecclesia seclusa omni institutione Christi,

posset creare sibi legislatorem spiritualem, vel per

seipsam condere sibi leges spirituales, vt diximus,

in lege naturæ & Moysis: in ordine tamen ad to-

tam potestatem spiritualem, quam habet Pōtifex,

tantùm habet Ecclesia nudum electionis ministe-

rium, & ipsa proponente, & applicante, aut desi-

gnante materiam, Deus inducit vniuersæ aucto-

ritatis formam: Petrus etiam conditionem posuit,

seu dispositionem, qua posita omnes Romani Pō-

tifices hanc potestatem haberent collocādo suam

sedem Romæ: nam Deus statuerat, successores in

Episcopatu Petri fore summos Pontifices: & hoc

intendit Adrianus Papa, epist. ad Imperatores, quæ

refertur memb. 7. synodo dicens, Petrus ApostolusPetrus suum|principatum|successoribus|suis reliquit.

secum principatum successoribus suis perenniter reli-

quit: quemadmodum ipsi à Christo concessum est: idem

optimè explicatur in eadem synodo, in quadam

epistola Ignatij Patriarchæ ad eumdem Adria-

num.

  Vnde falsa est quorundam canonistarum opi-23

nio, quam refert Turrecremata cap. 2. §. ideo, dist.Pontificem nō|posse sine as|sensu Cardi-|nalium leges|condere falsũ|est.

4. art. 2. dicentiũ, non posse Pontificem leges con-

dere sine consilio & consensu Cardinalium, præ-

sertim in rebus grauioribus, & fortasse sumebant

argumẽtum ex vsu: solent enim Pontifices in pro-

priis motibus, & bullis, seu constitutionibus dice-

re, de fratrum nostrorum consilio. Sed hoc omninò

falsum est: nam Christus absolutè dixit Petro, &

in eo ipsius successoribus, pasce oues meas, & non

posuit illam potestatem tantùm in collegio Pon-

tificis, & Cardinalium: quod sumitur ex iuribus ci-

tatis, & expressius ex cap. cuncta per mundum, 9.

quæst. 3. & cap. duo sunt, 96. dist. & cap. 2. de præ-

bendis in 6. & est communis sententia, vt refert<-P>@@

<-P>Turrecremata suprà, & Decius rubr. de constitut.

lectura 1. quæst. 3. Accedit, quòd antiquior est &

immutabilior potestas hæc, & vsus eius, quàm cō-

silium Cardinalium, de quo alibi.

  Restat, vt explicemus, an hæc potestas legisla-24

tiua sit immediatè in cœtu Ecclesię. Petrus MartyrQuæstio dif-|ficilis an Con|cilium sit su-|pra Papam,|& primò qui|teneant partẽ|aientem.

hæreticus in comment. ad cap. 5. fatetur, in Eccle-

sia esse virgam ad puniendum: non tamen esse in

vno aliquo homine, vt Romano Pontifice, vel in

alio Episcopo. Sed in cœtu Ecclesię: ex quo sequi-

tur, potestatem legislatiuam non esse in Romano

Pontifice, quia sine potestate puniendi otiosa es-

set, & vana. Illyricus centuria 1. lib. 2. cap. 7. & lib.

de Episcoporum electione, & ex Catholicis, Car-

dinalis Cameracensis, Gerson, Almaynus tracta-

tibus de potestate Ecclesiæ, Nicolaus Cussanus

tractatu de concordia canonica lib. 2. cap. vltim.

Abulensis Matth. 18. quæst. 108. & in defensione

trium conclusionum, Cardinalis Florentinus, &

Panormitanus cap. significasti, de electione, om-

nẽ potestatẽ soluendi, & ligandi tribuisse Christũ

immediatè Ecclesiæ docent. Suadetur primò ex1. Argum.

Matth. 18. Si Ecclesiam non audierit, sit tibi sicut Eth-

nicus, &c. Ergo Ecclesia est, quæ facultatem habet

excommunicandi, &c. Vnde 1. Cor. 5. Ego quidem2. Argum.

absens corpore: præsens autem spiritu, iam iudicaui, vt

præsens, eum, qui sic operatus est, in nomine Domini no-

stri Iesu Christi congregatis vobis, & meo spiritu. Ter-

tiò ex Act. 15. Placuit nobis collectis in vnum mittere3. Argum.

ad vos, &c. Visum est spiritui sancto & nobis: Ergo

Concilium generale representans vniuersalem

Ecclesiam, habebat immediatè illam potestatem.

Vnde Concilium Constantiense sessio. 4. statuit.

Quòd ipsa synodus in spiritu Sancto legitimè congre-

gata, vniuersale Concilium faciens, Ecclesiam Catholi-

cam militantem repræsentans, potestatem à Christo im-

mediatè habet, cui quilibet cuiuscumque status & di-

gnitatis, etiamsi Papalis existat, obedire tenetur in iis,

quæ pertinent ad fidem & extirpationem dicti schisma-

tis, & reformationem generalem Ecclesiæ in capite, &

in membris: & sessione 6. in citatione contra Hie-

ronymum de Praga, & ferè in omnibus aliis ses-

sionibus Concilium illud asseruerat, repræsentare

vniuersalem, & Catholicā Ecclesiam: quod etiam

ait Concilium Basiliense sess. 1. 2. & 3. immò &

definit, quod ex Constant. sess. 4. adduximus.

  Quartò, Concilium generale potest leges ferre:4. Argum.

& non auctoritate alicuius creaturæ: ergo Dei sibi

immediatè concessa. Quintò Respublica tempo-5. Argum.

ralis habet immediatè potestatem legislatiuam:

ergo credibile est eandem datam esse Ecclesiæ di-

lectæ à Deo, à quo est etiam data Reip. temporali:

Non enim est potestas nisi à Deo, Rom. 13. sic enim

Ecclesia melius sibi prospicere poterat. Sextò alio-6. Argum.

qui defuncto Pontifice non posset Ecclesia leges

condere: quia ab illo secundùm aduersarios pen-

det omnis potestas Ecclesiastica.

  Dicendum tamen, nullam potestatem esse im-25

mediatè in cœtu Ecclesiæ. Sic omnes TheologiNullapotestas|est immediatè|in cœtu Eccle|siæ, & proinde|Papa est supra|Concilium.

huius temporis, quos diligenter recenset Bellarm.

2. de consiliis cap. 14. & sequentib. id probans. Ad-

de Victoriam relect. 2. de potestate Ecclesiæ qu. 1.

num. 4. & quæst. 2. num. 7. Molinam tomo 1. iustit.

tract. 2. disp. 21. Suadent aliqui ex 1. Corin. 12. Si to-

tum corpus oculus, vbi auditus? si totum auditus, vbi

odoratus? nunc autem posuit Deus membra, vnum-

quod́ eorum in corpore, sicut voluit. Sic, inquit Pau-

lus, posuit Deus in Ecclesia, primum Apostolos, secũdò<-P>

@@0@

@@1@154 Quæst. XCV. Tract. XIV.

<-P>Prophetas, tertio Doctores, deinde virtutes, &c. qua

latè explicat Salmeron ad illum locum disput. 20.

Addit Paulus, nunquid omnes Apostoli, &c. & Ephes.

4. ipse dedit quosdam quidem Apostolos, alios verò

Euangelistas, &c. & Trid. sess. 23. cap. 4. siquis omnes

Christianos promiscuè noui Testamenti Sacerdotes esse,

aut omnes pari inter se potestate spirituali præditos af-

firmat: nil aliud facere quàm Ecclesiasticam Hierar-Non omnes in|Ecclesia pari|sunt potestate|præditi.

chiam, quæ est, sicut castrorum acies ordinata, confun-

dere. Confirmatur, quia potestas hęc, cùm sit spiri-

tualis, & supernaturalis, solùm conuenit iis, qui-

bus data est à Christo, vt patet ex testimonio Pau-

li citato, & Ephes. 4. Vnicuique nostrũ data est gratia

secundum mensuram donationis Christi: ideo appella-

tur caput Ecclesiæ, Ephes. 1. & Colos. 2. qui est caput

omnis principatus & potestatis: Sed hæc potestas non

est data à Deo cæteri Ecclesiæ: nullum enim est te-

stimonium Scripturæ, nulla traditio, ex qua possit

hoc demonstrari: ergo. Et alioqui Pontifex nō es-Pontifex cur|sit Christi Vi-|carius.

set Christi Vicarius, cùm non habeat potestatem,

quam Christus in Ecclesiam; sed potius Ecclesiæ

cœtus; consequens est absurdum: nam inter erro-

res Vvicleph damnatos in Constantiensi, ses. 8. &

à Martino 5. in bulla, quæ habetur sess. vlt. 37. est,

Ecclesia Romana est synagoga sathanæ, nec Papa est

proximus, & immediatus Vicarius Christi & Apostolo-

rum. Item inde sequeretur, fœminas habere pote-Fœminæ non|habent pote-|statem in Ec-|clesia.

statem, & iurisdictionem in Ecclesia, sicut viri:

quia sunt de cœtu Ecclesiæ, cōtra Paulum dicentẽ,

1. Cor. 14. Mulieres in Ecclesiis taceant: non enim per-

mittitur eis loqui: sed subditas esse, sicut lex dicit. Si quid

autem volunt discere, domi viros suos interrogent: turpe

est enim mulieres loqui in Ecclesia, & 1. Tim. 2. mulier

in silentio discat cum omni subiectione, docere autem

mulierem non permitto; nec dominari in virum: sed esse

in silentio.

  Ad 1. argumentum respondeo, nomine Eccle-26

siæ Apostolos, & eorum successores intelligi: qui-Ad 1. argum.|Responsio ad|argumẽta cō-|traria Aposto|li & eorũ suc|cessores Eccle-|siæ nomine in-|telliguntur.

bus statim dixit Christus, quæcumque alligaueritis

super terram, erunt ligata, &c. Et Ecclesiæ vsus do-

cet, peccatores inobedientes, non ad totam multi-

tudinem: sed ad eos, qui potestatem habent ligan-

di & soluendi, esse deferendos; & alioqui doctrina

illa Christi onerosa, & nullius momenti esset, &

numquam posset obseruari: cùm fieri non possit,

vt singulis Christianis, qui numero sunt penè in-

finiti, & locorum interuallis longè lateq́ue distan-

tes, dici possit: nec, si posset, iuuaret: quid enim im-

periti artifices, fœminæ, & reliqua vulgi multitu-

do peccatorum faceret?

  Ad secundum respondeo, ex verbis Pauli cōsta-

re, ipsum, non totam Corinthiorum Ecclesiam

scelestum illum excommunicasse: quod verò sub-

iungit, congregatis vobis, & meo spiritu, solùm insi-

nuat, totam multitudinem, vt moris erat, iudiciũ

exercuisse 1. Tim. 5. peccantem coram omnibus argue,

vt & cæteri timorem habeant.

  Ad tertium respondet Victoria relect. 2. de po-

testate Eccles. ex Caietano 1. parte apolog. dePrælati in|Concilio quo-|modo obligent|totam Eccle-|siam.

comparat. Papæ & Concilij cap. 6. in Concilio es-

se potestatem ad ferendas leges pro tota Ecclesia,

intellige ferè, quia ibi cōcurrunt prælati ferè om-

nes Ecclesiæ, & quolibet obligante suam diœce-

sim, manet ferè tota Ecclesia obligata, donec in

qualibet diœcesi Episcopus proprius, vel eius suc-

cessor legem reuocauerit. Quæ potestas non con-

uenit Concilio, eò quòd representet vniuersalem

Ecclesiam: sed quia singulis statuẽtibus quod sin-<-P>@@

<-P>gulariter possunt, fit obligatio illa ferè vniuersalis:

quæ aliàs diœceses non attingit, & hoc non pos-

sunt ex immediata commissione Christi concessa

concilio vel Ecclesiæ vniuersali in omnes fideles:

nec ex speciali, & noua commissione Pontificis:

sed ex officio suo. Hæc doctrina vera est, & sine

fundamento à nonnullis iunioribus, qui eam non

intellexere, repræhenditur: tamen non est ad rem:

quia hoc non est Concilij legitimi, vt sic: nam

quicumque prælati quomodocumque congrega-

rentur, idem essicere possent: & quia hoc non est

posse leges ferre, quæ totam Ecclesiam adstringāt.

Vnde ad argumentum aliter respondeo, conciliũ

generale nullas leges ferre posse, quibus tota Re-

spub. Christiana obligetur, nisi Concilio præsitConcilium ge-|nerale nō po-|test leges ferre|quæ totā Chri|stianā Remp.|obligent.

Papa, & consentiat: aut nisi ab ipso Pontifice ea

potestas fuerit Concilio delegata: tunc enim quod

maior pars Concilij decreuerit; ratum erit, & pro

lege habebitur si Concilium potestatem sibi à Pō-

tifice delegatam non excesserit, quare Suarez 3. p.

tom. 5. disput. 2. sect. 2. nu. 2. ait, vt Concilij leges

Ecclesiam vniuersalem obligent, anctoritatẽ Pon-

tificis illud congregantis & confirmantis expo-

scere. Existimo tamen cum aliis confirmationem

sufficere, & à Pontifice decerneri, vt eius statuta

seruentur.

  Et in Concilio illo Hierosolymitano Aposto-

lorum princeps Petrus interfuit simul cum aliis

Apostolis, qui à Christo auctoritatem habebant

ferendi leges in vniuersam Ecclesiam: quod verò

dicant, Placuit nobis collectis in vnum, nullum est

argumentum ad asserendum, potestatem ferendi

leges immediatè collatam esse à Concilio: sed so-

lum ex vnanimi Apostolorum consensu, qui ibi

erant congregati, gestum illud fuisse. Cōstantien-

se & Basiliense non obstant: quia non sunt quoad

illud decretum approbata, & quia possunt in bo-

nam partem interpretari, vt vniuersalem Ecclesiā

concilium representet, non quia ab Ecclesia pote-

statem vllam habeat: sed quia, vt patres, & pasto-

res, ouium suarum curam habent, & cùm non cō-

stat de vero Pontifice, nec facilè constare possit,

potestatem habent ad impediendum, ne fortè fal-

sus Pontifex pro vero habeatur.

  Ad quartum negatur maior.

  Ad quintum Respondeo, non esse simile: quiaPotestas feren|di leges à Mo-|narchico statu|in Regem trā-|slata est.

cùm nemo natura sit Rex, potestas naturalis, &

primæua ferendi leges non in Rege, sed in Rep. &

communitate esse debuit: sed potestas communi-

ter ad Reges translata est: quia regimen Monar-

chicum populari præstat: ob id Christus nō com-

munitati Ecclesiæ: sed principi potestatem hanc

immediatè contulit: vt ostẽdit doctè Bellarminus

1. de Rom. Pontif. cap. 9. & breuiter Molina 2. iust.

tract. 2. disp. citat.

  Ad sextum respondeo, id non esse incōueniens:

quia facilè eligi potest quoties electus antea mo-

riatur, vel Pontificatum renuntiet.

------------------------------------------------------------

SECTIO IIII.

An Christus potestatem legislatiuam immediatè contu-

lerit 72. discipulis, & modo conferat om-

nibus Episcopis.27


QVod attinet ad septuaginta discipulosSeptuaginta|duobus Disci-|pulis nullam|Christus dedit|potestatem le-|gislatiuam.

quidam cum Cardinale Bellarmino 1.

de clericis c. 14. meritò dicunt, Christũ

non contulisse illis hanc potestatem: non enim est<-P>

@@0@

@@1@Disput. VIII. Sectio IIII. 155

<-P>vnde id colligi possit, si quidem solis Apostolis di-

xit Christus, Ioā. 20. Sicut misit me pater, & ego mit-

to vos. Et quando Christus dedit illam potestatem

Apostolis, semper aberant alij discipuli, & doctis-

simus Maldonatus, Lucæ 10. vers. 1. explicans id,

Designauit Dominus & alios septuaginta duos, mani-

festum, inquit, ex hoc loco est: id́ veteres non fugit au-

ctores, voluisse Christum in Ecclesia sua aliquod perso-

narum esse discrimen: & inter Ecclesiasticos ministros,

alios aliis esse superiores: nec enim eodem tempore, nec

numero, nec gradu Apostolos, & Discipulos elegit. Ex

septuaginta duobus discipulis vnus erat Ioseph,

qui vocabatur Barsabas, qui cognominatus est

Iustus, alter verò Matthias, vt constat Act. 1. vers.

21. & 23. Hos autem Apostoli statuerunt, vt ex il-

lis vnus in Apostolum eligeretur; ergo Discipu-

li minores erāt Apostolis ordine, gradu, & digni-Discipuli mi-|nores erant|Apostolis or-|dine & gra-|du.

tate, & sic non habuerunt iurisdictionem in totā

Ecclesiam: quod etiam probat Victoria, relect. 2.

de potest. Eccles. qu. 2. nu. 12. quia Philippus, qui

Acto. 8. baptizauit Eunuchum, fuit ex septuaginta

duobus Discipulis, & similiter septem Diaconi

electi ab Apostolis: tamen non fuere Sacerdotes:

ergo non habuerunt à Christo iurisdictionem spi-

ritualem ad ferendas leges, &c. Idem probat, nam

Ioseph qui cognominatus est Iustus, erat vnus ex

septuaginta duobus discipulis Act. 1. tamen Act. 4.

post Ascensionem Domini Leuita appellatur: non

est autem credendum, hanc potestatẽ Leuitæ tra-

ditam esse, sed Sacerdoti: ergo Christus non con-

tulit immediatè septuaginta duobus discipulis iu-

risdictionem ad condẽdas leges, & ad similia. Er-

rat hic Victoria: nam duplex fuit Ioseph, alter di-

ctus Barsabas, id est, filius cōuersionis, de quo Act.

1. alter verò dictus Barnabas, id est, filius consola-Duo Barnabæ|Christi disci-|puli.

tionis, de quo Act. 4. verùm in hoc etiam proce-

dere potest argumẽtum, si fuit vnus ex septuagin-

ta duobus discipulis: si enim post Ascensionem

Christi non erat Sacerdos, sed tantùm Leuita, non

videtur accepisse immediatè iurisdictionẽ à Chri-

sto, quod pariter de aliis discipulis dicendum est:

simul enim omnes electi sunt in discipulos. FuisseSeptuaginta|duo nullam ac|ceperũt à Chri|sto iurisdictio|nem.

autem vnum ex septuaginta discipulis, affirmant

Epiphanius hæres. 1. Euseb. 3. histor. cap. 33. Doro-

theus in synopsi, Lorinus Act. 4. vers. 37. sed quod

dicitur in Actis, fuisse Leuitam. Lorinus suprà ver.

36. contra Victoria ait, non significare fuisse dia-

conum, cum diaconos primi ordinasse videantur

Apostoli; sed fuisse Leuitam genere, vnde recur-

rendum est ad priores probationes.

  Quòd verò attinet ad Episcopos multi neote-28

rici dicunt, non habere immediatè iurisdictionemEpiscopi non|habent iuris-|dictionem à|Christo, sed à|Romano Pon-|tifice.

à Christo, sed à Romano Pōtifice: quod etiam te-

nuere Vargas, Heruæus, Bonauentura, Albertus,

locis citatis sectio. præced. concl. 1. quos sequitur

Bellarminus 4. de Ponti. cap. 24. Suarez 3. par. to. 4.

de pœnit. disp. 25. sect. 1. à nu. 3. & to. 5. de censu-

ris, disp. 1. sectio. 2. nu. 7. & disp. 7. sect. 4. n. 4. Du-

randus 4. d. 25. qu. 1. nu. 7. Turrecremata 2. summæ

cap. 54. Caietanus tomo 3. opusc. 1. cap. 3. §. si autẽ

& ca. 4. §. authoritates. Iacobatius 10. de conciliis

ar. 7. Ioan. Medina C. de confessione qu. 39. Cor-

dubensis lib. 4. qu. 14. Couarruuias plures alios re-

ferens, reg. peccatum p. 2. §. 9. à nu. 6. Gabriel lect.

43. in cano. Valentia 2. disp. 1. qu. 1. de obiecto fi-

dei, puncto 7. loco 1. ad finem. In eandem senten-

tiam propendet Henricus quodlib. 9. q. 22. videtur

D. Thomæ 2. 2. qu. 39. ar. 3. & 4. d. 49. qu. 1. & 3. &<-P>@@

<-P>d. 20. qu. 1. art. 4. quæstiunc. 3. docens, omnem iu-

risdictionem, quam habent Episcopi ex hominis

concessione prouenire, & ex eius arbitrio tolli, ex

quo deducit, in schismaticis, & hæreticis huius-

modi potestatem non manere.

  Hæc opinio suadetur primò à Cardinale Bel-29

larmino & aliis: quia nu. 11. spiritus Mosis com-1. Arg.

municatus est aliis septuaginta senioribus, vt cum1. Sect.

illo populum gubernarent, vt explicat AugustinusRationes quæ|probant à Ro-|mano Pontisi-|ce habere po-|testatem.

qu. 18. in num. quòd significabat, à summo Ponti-

fice deriuari omnem potestatem, seu iurisdictionẽ