İŞ sağLIĞi ve güvenliĞİ 1-7 ÜNİte özeti
Yüklə 0,75 Mb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Kaynağa yönelik önlemler
- Kişisel koruyucu uygulamaları
- Radyasyon (ışıma) Titreşim (vibrasyon)
- Gazlar Basit boğucu gazlar
- Biyolojik Faktörler Biyolojik Faktörler
- UNITE 12 SAĞLIK GÖZETİMİ VE MESLEK HASTALIKLARI
- İŞ SAĞLIĞI GÖZETİMİ KAVRAMI
- MEVZUATIMIZDA SAĞLIK GÖZETİMİ
- SAĞLIK HİZMETLERİ VE SAĞLIK GÖZETİMİ
- Sağlığı Koruma Birincil (Primer) koruma
- Üçüncül (Tersiyer) koruma
- Sağlığı Kayıt Altına Alma
- İşyerinde Sağlık Gözetimi için Yapılan Muayeneler
- Soygeçmiş Boy ve ağırlık Göğüs grafisi Yapacağı işin risklerine göre tetkikler
- Periyodik Muayene (Aralıklı Kontrol Muayenesi)
Gürültü Bir fiziksel kavram olan ses bazı özellikleri ile tanımlanır. Bunlardan biri sesin frekansı, yani sesin tiz ya da pes olma özelliğidir. İnsanın kulağı, frekansı 20 ile 20 bin Hertz arasında olan sesleri duyma yeteneğine sahiptir. Frekansı 20 Hertz’den az olan seslere infrasonik sesler, 20 bin Hertz üzerindeki seslere de ultrasonik sesler denir. Günlük yaşamda karşılaşılan seslerin frekansı sıklıkla 250 ile 2000 Hertz arasındadır. Sağlık yönünden daha önemli olan özellik ise sesin şiddetidir. Sesin şiddeti, sesin basıncından hareketle logaritmik bir işlemle hesaplanır ve desibel (db) olarak ifade edilir. Sakin bir odada 20-40 desibel düzeyinde ses vardır. Konuşma sesinin şiddeti genellikle 40-60 desibel arasındadır. Çok yoğun olmayan bir trafikte 70-90 desibel ses basıncı vardır. En yüksek ses basıncı jet uçaklarının motorları tarafından oluşturulur ve 130-140 desibeldir.Buna karşılık sanayide gürültünün sorun olduğu ortamlarda 80 ile 120 desibel arasında ses şiddeti söz konusu olabilir. Basınç düzeyi 120-130 desibel düzeyinde olduğunda, kulakta ağrı oluşturur, 150 db veya üzerinde ise kulakta anlık hasar meydana gelir. Ses düzeyinin ölçülmesi Gürültü en çok, metal işleri, dökümhaneler, ağaç işleri, büyük endüstri kuruluşları ve tekstil iş kolu için sorundur. Bu işlerde gürültü düzeyi mevzuatta öngörülen sınır değerleri aşmakta, 100-110 desibel değerine kadar çıkabilmektedir. Tanıda öykü ve odyometrik muayene önemlidir. Odyogramda 4000 Hertz düzeyindeki işitme kaybı (akustik çentik) görüntüsü tipiktir ve diğer nedenlerle (özellikle yaşlanmaya bağlı fizyolojik işitme kaybı, presbiakuzi) meydana gelen işitme kayıplarından ayırmada da yararlıdır. 4000 Hertz düzeyindeki kayıp saptandığında,kişide gürültüye bağlı işitme kaybının başladığı anlaşılır. Bu durumda kişinin gürültü maruziyeti önlenirse, işitme kaybının ilerlemesinin önüne geçilmiş olur. Böylece işitme kaybının ilerlemesi önlenir ve kişi yaşamını normal şekilde sürdürebilir.
Korunma bakımından iş yerinde gürültüyü azaltıcı uygulamalar yapılmalıdır. Gürültü meydana getiren makinelerin sayısının azaltılması, makinelerin bakım ve ayarlarının düzenli olarak yapılması, çevrenin gürültüyü yansıtmayacak, aksine gürültüyü absorbe edecek malzeme (kalın perde vb.) ile kaplanması, gürültüye neden olan makinelerin kapatılması veya duvar, perde vb. düzeneklerle iş yerinin diğer bölümlerinden ayrılması gibi teknik uygulamalar yapılabilir
Gürültülü ortamdaki çalışma süresinin azaltılmasıda koruyucu uygulamalar arasındadır. İş yerinde izin verilen ses düzeyi en çok 85-90 desibel olabilir, bu düzey günde 8 saatlik çalışma için izin verilen sınır değerdir. Bu düzeyin üzerindeki her üç desibel artış karşılığında çalışma süresinin yarıya indirilmesi gerekir. Buna “üç desibel kuralı” denir. Örneğin 85 db ses olan ortamda 8 saat süre ile çalışmaya izin veriliyorsa, ses düzeyi 88 db olduğunda çalışma yani maruziyet süresi 4 saate, ses düzeyi 91 db olduğunda 2 saate indirilmelidir. Bunlara ek olarak gerektiğinde kulak koruyucuları da kullanılabilir. Bunlardan kulak kanalına sokulan tıkaçlar sesin algılanmasını 20-30 desibel kadar azaltır. Kulak manşonları daha yüksek (40-50 desibel dolayında) koruyuculuk sağlar. Ancak kulak koruyucularının kullanımında süreklilik çok önemlidir. Kulaklık kullanımına çok kısa sürelerle (bir günde 45 dakika) ara verildiğinde koruyuculuk yarı düzeyine inmektedir. Kulaklık kullanımı ile ilgili bir diğer nokta da kulaklığın ilk kullanılacak koruyucu yöntem olmadığıdır. Öncelikle iş yeri ortamında gürültü düzeyini azaltacak teknik korunma önlemleri alınmalı, daha sonra gerekirse kulaklık kullanımına başvurulmalıdır.
Korunmada; tıbbi yaklaşım olarak en önemli konu aralıklarla yapılacak odyolojik muayenelerdir. Bu şekilde işitme kaybı erken dönemde saptanır ve alınacak önlemlerle ilerlemesi önlenebilir. Gürültüye bağlı işitme kaybı, Meslek Hastalıkları Listesinin E grubunda yer almaktadır. Gürültü zaralarının meslek hastalığı sayılabilmesi için gürültülü işte en az 2 yıl, gürültü şiddetinin sürekli olarak 85 db in üzerinde olduğu işlerde en az 30 gün çalışmış olmak gerektiği belirtilmektedir. Aydınlatma Genel olarak çalışılan ortamların aydınlatma düzeylerinin 200-300 lüks düzeyinde olması yeterlidir. Doğrudan işin yürütümü ile ilgili olmayan depo, ambar, koridor gibi yerlerde 40-50 lüks düzeyi yeterli olurken, daha ince işlemlerin yapıldığı ortamlarda 1000-2000 lüks düzeyinde aydınlatma gerekebilir. Aydınlatmanın doğrudan işlem üzerine yapılmaması, çevrenin ve duvarların aydınlatılması suretiyle ortam aydınlatmasının sağlanması daha uygun olmaktadır Radyasyon (ışıma) Titreşim (vibrasyon) Genel vücut titreşimi (whole body vibration) ise bütün vücudun çalışan motorla teması sonucu görülür. Uçak ve gemi personeli, kamyon, traktör, buldozer vb. araçların sürücüleri bu tür titreşime maruz kalırlar. Titreşimin sağlık etkisi eklem yüzeylerinde meydana getirdiği dejenerasyona bağlıdır. Genel vücut titreşiminde en çok intervertebral disklerde, el-kol titreşiminde de parmak eklemlerinde erken dejenerasyon meydana gelir. Bunun sonucu olarak kas-iskelet sistemi ile ilgili ağrılı tablolar ortaya çıkar. El-kol titreşiminin özel bir etkisi de beyaz parmak veya ölü parmak (white finger, dead finger) adı verilen bir tablodur. Basınç Düşük atmosfer basıncı ise yüksek rakımlı yerlerde olur. Yüksek yerlerde atmosfer basıncı ile birlikte parsiyel oksijen basıncı da düşük olur ve hipoksi oluşur. Sürekli olarak yüksek rakımlı yerlerde yaşayanlarda zaman içinde eritrosit kütlesi artar, polisitemi meydana gelir ve bu yolla anoksinin etkileri ortadan kaldırılmaya çalışılır. Ancak ani olarak yüksek irtifaya çıkan kişilerde polisitemi hemen meydana gelemeyeceği için anoksi belirtileri görülür. Deniz seviyesinden 2400 metre yükseğe çıkıldığında arterdeki hemoglobin oksijen saturasyonu %90’ın altına düşer ve hipoksi belirtileri ortaya çıkar. Bu belirtiler birkaç gün aynı yükseklikte kalarak dinlenme sonucunda kaybolur. Bu tablo kabin basıncı kontrolü olmayan uçaklarda veya dağlara tırmanma sırasında meydana gelebilir. Serebral veya koroner kan dolaşımı ile ilgili sorunları olanlarda, kronik solunum sistemi rahatsızlığı olanlarda belirtiler daha erken ortaya çıkar ve daha ağır seyreder. Tablonun önüne geçmek bakımından, alışkın olmayan kişilerin dağlara tırmanma sırasında yavaş olarak (günde 350 metre) yükselmeleri önerilir.
inert gazlardır. Örnekleri arasında karbondioksit, metan, azot vb. sayılabilir. Basit boğucu gazların sağlık açısından tehlikesi ortamdaki miktarına bağlıdır. Solunan havanın büyük bir bölümünü bu gazlar işgal ettiğinde, havadaki oksijen miktarı yetersiz hâle gelir ve hipoksiye yol açar
vücutta kimyasal tepkimelere girerek hücre düzeyinde oksijenlenmeyi bozarlar ve böylece hücre ölümüne yol açarlar. Bu grup gazların en çok bilinen örneği karbon monoksitdir. Hidrojen sülfür ve hidrojen siyanür de kimyasal boğucu gazlardandır İrritan gazlar: Bu tür gazlar da deri ve mukozalarda irritan etkiye sahiptirler. İrritan etki, gazın su ile birleşmesi sonucunda asit ya da alkali bileşik oluşturmasına basğlıdır. Kükürt dioksit, azot oksitleri, amonyak, savaş gazı olarak kullanılmış olan fosgen, Hindistan’daki Bhopal kazasında çok sayıda ölümlere yol açmış olan metil izosiyanat irritan gazların örnekleridir.
asit ve alkali maddeler çoğunlukla konsantre formda kullanılırlar. Sağlık yönünden başlıca riski yakıcı etkileri olmasıdır. Temas hâlinde giysilerde ve vücutta yanıklara neden olur. Buharlaşmaları hâlinde mukozalar üzerinde irritan etki yaparlar. Kaza sonucu içilmeleri hâlinde ise ciddi tehlike oluştururlar. Başlıca örnekleri hidroklorik asit, nitrik asit, sülfürik asit gibi asitlerle, sodyum hidroksit, amonyak gibi alkali maddelerdir
oluşturan pestisidler kullanım amaçlarına göre bazı gruplara ayrılırlar. İstenmeyen sinekler ve böcekleri öldürmek amacı ile kullanılanlar insektisid, otlarla mücadele amacı ile kullanılanlar herbisid, fare vb. hayvanlara karşı kullanılanlar rodentisid, mantarlara karşı kullanılanlar ise fungisid olarak adlandırılır
Havada asılı durabilen ve büyüklüğü 100 mikrondan daha az olan parçacıklara toz adı verilir. Çalışma hayatı ve insan sağlığı bakımından tozun büyüklüğü (aerodinamik çapı), tozun akciğer alveollerine kadar ulaşması açısından önem taşır. Çapı 10 mikrondan daha fazla olan tozlar solunum yollarına girdikleri hâlde alveollere kadar ulaşamazlar, bronşiyal mokosiliyer sistem tarafından tutulur ve geri atılırlar. Bu büyüklükteki tozlara “inhalable” toz adı verilir. Çapı 10 mikrondan az olan partiküller ise alveollere kadar ulaşabilirler Tozlar grubunda ele elınan lifler de solunum yollarından akciğerlere ulaşabilir ve değişik hastalıklara yol açabilirler.
Bazı çalışma ortamlarında çeşitli mikroorganizmalar veya parazitler bulunabilir. Bu konu daha çok sağlıkla ilgili iş kollarında sorun olmakla birlikte (dericilik, madencilik, tarım ve hayvancılık işleri gibi) sanayinin bazı alanlarında da mikroorganizmaların bulunması söz konusu olabilir. Bu etkenlere maruziyet sonucu da hepatit, şarbon, tüberküloz, brusellozis, askariazis, ankilostomiazis gibi çeşitli infeksiyon ve parazit hastalıkları meydana gelebilir.
İş yeri ortamı bir sosyal çevredir. Bu çevrede diğer çalışanlar ve işveren başta olmak üzere değişik kişiler bulunur. Bu kişiler arasındaki ilişkiler, işverenler ve yönetimle olan ilişkiler iş yeri ortamının psikososyal yapısını oluşturur. İnsanlar arasındaki ilişkilerin olumlu olduğu bir iş ortamında çalışmak ve birşeyler üretmek, çalışanın psikososyal sağlığı üzerinde olumlu etkiler yapar. Buna karşılık ilişkilerin iyi olmadığı bir çalışma ortamı kişinin sağlığını olumsuz etkiler. Bazen de işin niteliğinden kaynaklanan bazı psikolojik konular olabilir. Örneğin montaj sanayiinde çalışan bir kişi sürekli olarak aynı işi yapmak
Bazen ergonomi karşılığı olarak “iş ve işçi uyumu” terimi de kullanılabilmektedir. Ancak bu uyumda asıl olan insanın işe uyum sağlaması değil, işin, makine-araç ve gereçlerin, çalışma koşullarının insan niteliklerine uygun hâle getirilmesi olmalıdır. Ergonomi ilkeleri insanın rahatını ve konforunu sağlamaya yöneliktir. Çalışma hayatı bakımından bu ilkeler iki açıdan önemlidir. Bunlardan birisi iş verimidir. Rahat ve konforlu bir ortamda çalışan bir kişinin iş verimi artar ki, bu nokta üretimin miktarı ve niteliği bakımından önem taşır, ikinci konu ise iş güvenliğidir. Ergonomik ilkelere yeterince uyulmuyorsa işin güvenliği azalır, iş kazası olasılığı artar. Örneğin sürekli ayakta çalışmak durumunda olan bir kişi çabuk yorulacak ve bu nedenle bir yandan dikkati azalacak, diğer taraftan da işini çabuk bitirmek için hızlı çalışmak isteyecektir. Her iki faktör de iş kazası meydana gelmesi bakımından risk oluşturur.
İnsanoğlunun doğada varlığını sürdürebilmek için başlattığı çalışma eylemi yüzyıllar içinde biçim değiştirmiştir. Çalışma yaşamındaki bu değişim toplumların yapısını, yaşayış biçimini, insan ilişkilerini ve yaşamdan beklentilerini de etkilemiştir. Çalışanlar bir yandan tarımın, sanayileşmenin ortaya çıkardığı sağlık sorunlarıyla uğraşırken, öte yandan bilgi teknolojisinin gelişmesiyle birlikte yeni sağlık sorunları ortaya çıkmıştır. Gelişmiş ülkelerde enfeksiyonlar, iş kazaları, meslek hastalıkları, ağır iş yükü, fiziksel, kimyasal ve psikolojik risk etkenleri kontrol altına alınmış, ancak; yeni çalışma biçimlerine bağlı ergonomik sorunlar, kas iskelet sistemi hastalıkları, alerjiler, psikososyal sorunlar gibi yeni hastalıklar ortaya çıkmıştı. Ülkemizde ise, hâlâ silikozis, kurşun, civa, arsenik zehirlenmesi gibi geleneksel iş sağlığı sorunları daha tam çözülmediği gibi, yoğun bilgisayar kullanımı ve duruş bozukluklarına bağlı kas iskelet hastalıkları, işsizlik, iş güvencesinin olmaması, uzun süre çalışma, ücret yetersizliği gibi pek çok psikososyal sorun ve denetimsiz kimyasal kullanımının tetiklediği alerjik hastalıklar gibi yeni sorunlar da karşımıza çıkmaktadır. İş sağlığı oldukça geniş bir konudur. İş yeri hekimliği konuya çalışan odaklı yaklaşırken, iş hijyeni, çalışma ortamından, tüm süreçten ve çevre açısından konuya yaklaşmaktadır. İş sağlığı konusunun ana ekseni, çalışanın sağlığıdır. İŞ SAĞLIĞI GÖZETİMİ KAVRAMI Bu kavram, çalışma ortamının gözetimi ile çalışanın sağlık gözetiminin bileşkesidir. Çalışanların sağlığının korunması ve geliştirilmesi amacıyla mesleki etkilenmeleri önlemeye yönelik yapılan tıbbi muayene ve tetkikleri ile bağışıklamayı, tüm çalışmaların kayıt altına alınmasını, değerlendirilmesini ve bildirimini de içeren sağlığı koruyucu tüm çalışmalar, ilk yardım, acil tedavi, rehabilitasyon ve sağlığı geliştirme bu kavramın içinde yer almaktadır. Bir çalışanın iş ortamının gözetimi, işe giriş, periyodik, portör ya da işe dönüş muayenelerinin yapılması, çalışanların ortamdaki riskler ve bunlara yönelik sağlık gözetimi konusunda bilgilendirilmesi, bağışıklama çalışmaları, genel hijyen koşularının izlenmesi, yıllık çalışma planının hazırlanması, bir önceki yılın değerlendirme raporunun hazırlanması sağlık kayıtlarının kişilik hakları çerçevesinde muhafaza edilmesi, iş kazası ya da meslek hastalığı veya şüphesi durumunda olayın/olgunun analizi, İSG kurullarına katılma ve çalışmalarında aktif rol alma, sağlık ve güvenlik eğitimlerine katılma, gerekli durumlarda yer ya da iş değişikliği önerisinde bulunma ve yine 161 No’lu ILO Sözleşmesi’nden: Her işverenin istihdam ettiği çalışanların sağlık ve güvenliği için sorumluluğu saklı kalmak kaydıyla ve çalışanların iş sağlığı ve güvenliği (İSG) konusunda katılımının gerekliliği göz önüne alınarak, iş sağlığı hizmetleri, işletmedeki iş risklerine uygun ve yeterli olacak şekilde aşağıdaki görevleri kapsayacaktır. İş yerlerinde sağlığa zararlı risklerin tanımlanması ve değerlendirilmesi; Sağlık üniteleri, kantinler, yatakhaneler ve işveren tarafından bu tür hizmetlerin sunulduğu yerler dâhil olmak üzere,
Çalışanın mesleği, eğitimi, becerileri, öz geçmişi, aile yapısı, soy geçmişi, alışkanlıkları, fizik ve psikolojik yapısı bir bütün olarak ele alınmalıdır. Çalışma ortamı da bir bütün olarak değerlendirilmelidir. Fiziksel, kimyasal, biyolojik, psikososyal, ergonomik pek çok sorun çalışanın sağlığını tehdit etmektedir. Bir maden çalışanının karşılaşabileceği meslek hastalığının sadece toza bağlı pnömokonyoz olduğunu düşünmek büyük hatadır. Aynı çalışanda gürültüye bağlı işitme kayıpları da, iş kazaları sonrası ortaya çıkabilen post travmatik stres sendromu da, pnömotik kırıcı kullanımı nedeniyle el-kol vibrasyonu ve buna bağlı beyaz parmak hastalığı da aynı çalışanın karşılaşabileceği meslek hastalıklarından sadece birkaçıdır. Bir başka deyişle fiziksel, psikososyal ve kültürel yapısıyla bir bütün olarak ele aldığımız çalışanın etrafında tüm risk etkenlerini de bütün olarak değerlendirmek durumundayız. MEVZUATIMIZDA SAĞLIK GÖZETİMİ Çalışma hayatında iş sağlığı konularına ilişkin olarak bazı temel düzenlemeler vardır. Bunlar arasında başta Anayasa olmak üzere, Umumi Hıfzıssıhha Kanunu ve İş Kanunu gelmektedir. Umumi Hıfzıssıhha Kanunu’nda sağlık gözetiminin sürekliğini öngören periyodik-portör muayenesinin kimlere, ne sıklıkla yapılacağı belirtilmiştir. Sağlık gözetimi (sıhhi murakabe) kavramı mevzuatımızda yer almıştır.
Sağlık hizmetleri iki grupta değerlendirilmektedir:
İş yeri hekimi, iş güvenliği uzmanı, iş yeri hemşiresi gibi sağlık profesyonelleri koruyucu sağlık hizmetlerinde görev yapmaktadırlar. Bu hizmetlerin temel amacı çalışanların sağlıklarının korunması ve geliştirilmesidir. Sağlığı korumak amacıyla yapılan bu uygulamalara sağlık gözetimi adı verilmektedir. Sağlığı Koruma Birincil (Primer) koruma: Bir hastalık ya da sağlık sorunu ortaya çıkmadan önce verilmesi gereken hizmetleridir. İkincil (Sekonder) koruma: Bir hastalık ya da sağlık sorunu ortaya çıktıktan hemen sonra verilmesi gereken sağlık hizmetleridir. Temel amacı erken tanıdır. Üçüncül (Tersiyer) koruma: Bir hastalık ya da sağlık sorunu ortaya çıkıp, erken tanısı sağlanamadıktan ve/veya zarar verdikten sonra verilmesi gereken sağlık hizmetleridir. Temel amacı rehabilitasyondur. Sağlığı Geliştirme Sağlığı geliştirmeye yönelik davranış kazandırma amacıyla, sağlık eğitimi ile birlikte ilgili örgütsel, ekonomik ve çevresel desteklerin herhangi bir şekilde birleşimidir. Üç ana bileşeni vardır:
Sağlığı geliştirmede en kolay yapılabilecek olanlar davranış değişimleridir. Sağlığı Kayıt Altına Alma Sağlığın kayıt altına alınması işyerlerinde hem sağlık hizmetlerinin bir gereği hemde hukuksal bir gerekliliktir. Sağlığın kayıt altına alınması ile başlangıçta kişiler sağlıklarına uygun işlere yerleştirilebilir. Ayrıca kişilerin belli aralıklarla izlenip, sağlık durumlarının kaydedilmesi ile hem kişilerin hem de o işyerinde çalışan grubun sağlık durumlarını takip etmek, zaman içinde ortaya çıkan sağlık riskleri, sorunlarını belirlemek, ya da işyerinde uygulamaya konulan yeni bir üretim şekli, kullanılan madde vb’nin sağlığa etkilerini ortaya konulması mümkün olmaktadır.
İş yerinde yapılan muayeneler aşağıda verilen altı başlıkta toplanabilir
İşe giriş muayenesi Çalışanın fizik özellikleri ve yeteneklerine uygun bir işe yerleştirilebilmesi için, çeşitli özelliklerin saptanması amacıyla yapılan muayenedir. Çalışanda bir hastalık saptanırsa, hastalığına göre uygun bir işe yerleştirilir. Çalışan kendisine zarar vermeyecek bir işe yerleştirilir.İşçi adayına muayene sırasında sağlık eğitimi verilmesi sağlanır.Muayene sonuçlarını kayıt altına alınarak; işçinin periyodik muayenelerinde kullanmak, araştırma yapmak ve gereğinde hukuki amaçlar için kullanılabilir. İşe giriş muayenesinde sırası ile aşağıda verilen gerçekleştirilir.
Tüm bu muayene ve incelemelerden sonra iş yeri hekimi tarafından işçiye o işyerinde çalışmaya uygun olduğuna dair bir belge düzenlenir. Verilen belge; işçinin yalnızca o iş yerinde ve belirlenmiş iş için çalışmaya uygun olduğunu göstermektedir. Başka bir iş yerine ya da aynı işte başka bir iş için başvuracaksa belgenin yenilenmesi gerekir. Periyodik Muayene (Aralıklı Kontrol Muayenesi) İş yerinde alınan tüm önlemlere rağmen, işçinin sağlığında olabilecek bir bozulmayı erken saptamak için yapılan muayenelerdir. Amacı erken tanı-ikincil korumadır. Hangi sıklıkta ve nasıl yapılacağı çalışılan iş koluna göre değişmektedir. Çok tehlikeli işlerde yılda bir, tehlikeli işlerde 3 yılda bir, az tehlikeli işlerde 5 yılda bir yapılır. Ancak bu süreler muayene yapılması gereken en geç sürelerdir, ihtiyaç duyulduğunda daha erken yapılması da gerekebilir. Periyodik muayene işçinin sağlığında işe bağlı ortaya çıkabilecek hastalıkların yanı sıra, kronik hastalıkların da erken tanısını sağlayabilmektedir. Periyodik muayenenin amaçları aşağıda yer almaktadır:
Temelde periyodik muayenede işe giriş muayenesinde olduğu gibi işçi tam fizik muayeneden geçirilir, İşin niteliği nedeniyle riskli organ-bölgelerin muayenesi yinelenir Muayene bulguları, işe giriş muayenesi bulguları ile karşılaştırılır. Yüklə 0,75 Mb. Dostları ilə paylaş:
|