İyirminci fəsil Tibb məntəqəsindən qaçış
Ertəsi gün öz düşərgəmizdəki əsas tibb məntəqəsinə köçürüldüm. Həkim müayinəyə gələndə dedim ki, məni buraxın, gedim. O isə müayinə edəndən sonra, “Siz İrana göndəriləcəksiz!” – deyib getdi.
Sanki şok keçirdim. Əsla İrana qayıtmaq istəmirdim. Ancaq işin qaydası belə idi: Yaralıların kimliyi və vəziyyəti qeyd olunandan sonra ayaqüstü müalicəyə ehtiyacı olanlara sarı kart verilirdi, vəziyyəti ağır olanları isə qırmızı kartla İrana aparırdılar. Mənə kart verilməzdən öncə kod adı Müəllim olan Rza Qənbəri adlı bir dostumla əlaqə saxlayıb dedim ki, tez gəl, məni buradan apar. Tez özünü yetirdi, uşaqların bir-ikisi ilə birgə həkimlə süni mübahisəyə başlayıb diqqətini yayındırdı, mən də tez məntəqədən çıxıb Müəllimin maşınına mindim. Müəllim məni Əbu Hamidin yanına apardı. Əbu Hamidi qucaqlayıb dedim: “Mənim halım yaxşıdır. Bir qədər axsayıram, amma qala bilərəm”. O da etiraz etmədi. Görünür, qismətimdə onun şəhadətinə şahid olmaq da varmış.
Dostları ilə paylaş: |
