İyirminci fəsil
Tibb məntəqəsindən qaçış
Ertəsi gün öz düşərgəmizdəki əsas tibb
məntəqəsinə köçürüldüm. Həkim müayinəyə
gələndə dedim ki, məni buraxın, gedim. O isə
müayinə
edəndən
sonra,
“Siz
İrana
göndəriləcəksiz!” – deyib getdi.
Sanki şok keçirdim. Əsla İrana qayıtmaq
istəmirdim. Ancaq işin qaydası belə idi:
Yaralıların kimliyi və vəziyyəti qeyd olunandan
sonra ayaqüstü müalicəyə ehtiyacı olanlara sarı
kart verilirdi, vəziyyəti ağır olanları isə qırmızı
kartla İrana aparırdılar. Mənə kart verilməzdən
154
öncə kod adı Müəllim olan Rza Qənbəri adlı bir
dostumla əlaqə saxlayıb dedim ki, tez gəl, məni
buradan apar. Tez özünü yetirdi, uşaqların bir-
ikisi ilə birgə həkimlə süni mübahisəyə başlayıb
diqqətini yayındırdı, mən də tez məntəqədən
çıxıb Müəllimin maşınına mindim. Müəllim
məni Əbu Hamidin yanına apardı. Əbu Hamidi
qucaqlayıb dedim: “Mənim halım yaxşıdır. Bir
qədər axsayıram, amma qala bilərəm”. O da
etiraz etmədi. Görünür, qismətimdə onun
şəhadətinə şahid olmaq da varmış.
|