«Allahın bәdәn üzvlәri vardır vә ayağında olan әlamәtlәrlә tanınar».
«Allah-tәala qiyamәt günü göydәn yerә enәcәk…».
«Peyğәmbәr (s) Allahı görüb sәcdәyә düşdü».
«Qiyamәt günü cәhәnnәmin nә’rәsini sakit etmәk üçün Allah-tәala ayağını cәhәnnәmә sallayaraq deyәcәk: –Bәsdir! Bәsdir!..»1
Bu cümlәlәrdә vәsf olunan «Allah»la müşriklәrin ibadәt etdiklәri bütlәr arasında fәrq görmәk mümkündürmü? Elә isә, Mәhәmmәd ibn Əbdül Vәhhab
2 özündәn vә tәrәfdarlarından başqa hamıya kafir, müşrik deyincә, öz әqidәlәrindә bir qәdәr islahat aparsaydı, yaxşı olmazdımı? Bunun әvәzindә o, tәkcә «Kәşf әş-şübәhat» kitabında öz tәrәfdarlarından başqa digәr bütün müsәlmanları iyirmi dörd dәfә müşrik, iyirmi dәfә kafir, bütpәrәst, Allah düşmәni vә s. adlandırmışdır. Bu, әş’әrilәrin Allahın zatı vә Onun sifәtlәrinә dair әqidәlәri idi.