BƏNDƏNİN GÜNAHI VƏ İLAHİ FEYZİN DAVAMI
İmam Allah qarşısında hüzur icazəsini ilahi lütf saydıqdan sonra bağışlanma diləyir, ilahi sifətlərin zikrinə və öz istəklərinin bəyanına başlayır:
“Ey eşidən Allah, mənim təşəkkürümü qəbul et; ey mehriban Allah, istəyimi qəbul et; ey bağışlayan Allah, günahımdan keç”.
İnsanın gözü, qulağı, qəlbi və bütün digər zahiri əzaları Allaha qarşı günah edir, Allahın ona verdiyi ne`mətlərə baxmayaraq günah edib Onunla döyüşə gedir. İndi isə belə bir bəndə Allah ilə ünsiyyət yaradıb, arzularını bildirmək istəyir. Eyni zamanda o bu işdə ümidvardır! İnsanın Allahdan belə bir istəkdə olması onun rəftar və günahları ilə uyğun deyildir. Allahın belə bir bəndəni qovub, günahları xatirinə onu unutmaması mümkün bir işdir. Lakin Allah bəndəsini nəinki dərgahından qovub rədd etmir, hətta onu öz yanına də`vət edir. Qüdsi hədisdə deyilir: “Əgər Mənim günahkar bəndələrim onların tövbə və qayıdışına nə qədər müştaq olduğumu bilsələr, maraqdan ölərlər”.
Bəli, əgər insan diqqət etsə, görəcək ki, Allahın günahkar bəndəyə dua icazəsi verməsi və onun istəklərini qəbul etməsi ən böyük lütfdür.
(2)
“Ey Allahım, nə qədər qəmləri dağıtdın, nə qədər hüznləri məhv etdin, nə qədər günahları bağışladın, nə qədər rəhmətlər göstərdin və bəla zəncirlərini qırdın”.
Dostları ilə paylaş: |
