31-Cİ DƏRS: İMAMLIQ (İMAMƏT)
Nübüvvət ilahi hökmləri təbliğdən ibarətdirsə, imamət bu hökmlərin cəmiyyətdə reallaşmasını təmin edir. Həzrət İbrahim (ə) əvvəlcə nübüvvət, sonra isə imamət məqamına seçilmişdir. Allah-təala İbrahim peyğəmbərə (ə) buyurur: “Sənin insanlara imam etdim.” (“Bəqərə”, 124
Həzrət Məhəmməd (s) də təkcə nəbi yox, eləcə də imamlıq məqamına malik idi. Onun rehlətindən sonra imamlıq müssiyası başa çatmır. İlahi göstərişlərin cəmiyyətdə icrası üçün bu məqam son peyğəmbərin soyundan olan 12 məsum imama həvalə olunur. Müsəlmanların beş dini etiqadından biri 12 imamın ilahi məqamına inamdır. Həzrət Əli (ə) ilk imamlığa seçildiyi zaman ayə nazil olur: Bu gün dinimizin kamil etdim.” (Maidə, 3) Məşhur “Səqəleyn” hədisində Həzrət Məhəmməd (s) buyurur: “Sizin üçün iki əmanət qoyub gedirəm: Quran və əhli-beyt.” Rəvayətlərə əsasən Əhli-beyt həzrət Fatimə (s) və on iki məsum imamdır.
Həzrət Əmirəl-Möminin Əli ibni Əbu Talib (ə)
Həzrət İmam Həsən Müctəba (ə)
Həzrəti İmam Hüseyn Seyyidüşşühəda (ə)
Həzrət İmam Səccad (ə) (Zeynəl –abidin)
Həzrət İmam Məhəmməd Baqir (ə)
Həzrət İmam Cəfəri Sadiq (ə)
Həzrəti İmam Museyi Kazim (ə)
Həzrət İmam Riza (ə)
Həzrət İmam Məhəmməd Təqi (ə)
Həzrət İmam Əliyyən Nəqi (ə)
Həzrət İmam Həsən Əsgəri (ə)
Həzrət İmam Mehdi (ə)
Dostları ilə paylaş: |