İslam'da mükemmel insan

MÜLKİYETTE “BENCİLLİĞİN OLMAYIŞININ SEBEPLERİ

Öte yandan sosyalizm okulune verilen başka bir cevapta şöyle söylüyorlar: İnsanın istediği ve ekonomik işler cinsinden olmayan o şeylerin hepsinin mülkiyetini ortaklığa dönüştürelim ki bir defa “ben” “biz” olsun. Hayatın bir bölümünde mülkiyetin sözkonusu olduğu ekonomik işler vardır. Ancak ekonomik işlere bağlı olmayan, mülkiyetin söz konusu olmadığı pek çok kısımlar da vardır, örneğin “makam” ve “Kadın” konusu. Bunların kıymeti insan için ekonomik işlerden çok olmasa da, az değildir.

Bazen insan parası, pulu ve her neyi varsa bir kadının uğruna harcamaya hazırdır veya bütün servetini ve varlığını, dünya çapında, sosyal hayatta çok şöhreti olan bir makam elde edebilmek için kaybetmeye hazırdır. Bunları ne yapacaksınız? Acaba eşitlik olsun diye bütün kadınları birbirinin üzerine döküp, onlardan biri diğerinin aynısı olan tek tip bir kadın mı üretelim? Cinsel ilişkide ortaklık sorun olmasa bile -oysa bugün bütün komünist ülkelerde yoktur- sonuçta herhangi bir evde güzel bir kadın ve başka bir evde çok çirkin bir kadın olduğunda; bu konu tekrar “Bencil”liği gündeme getirir.

Peki makam nasıldır? Birinin sosyalist bir ülkenin başkanı olduğunu varsayarsak (tekrar ediyorum ki bu bir gerçek değil, bir varsayımdır), o kişi beslenme ve ulaşım bakımından diğer insanlarla, halka eşit olsa, mesela falanca sosyalist ülkenin başbakanı ekonomik imkanlardan faydalanma bakımından, filan fabrikada çalışan bir işçi ve filan tarlada çalışan bir çiftçiyle aynı seviyede olsa. Gıda güvenlik ve otomobil bakımından aynı olsa. Faraza Çin başbakanı Amerika’nın Cumhurbaşkanından bir hediye kabul etmese ve onun hediyesiyle övünmese. Bütün bu varsayımlar doğru olsa bile o başbakanlık makamında bir hayat sürdüğü için her gün yüzlerce fotoğrafı gazetelerde yayınlanır, bir günde adı radyolardan bütün dünyaya duyurulur ve televizyonlardan defalarca onun filmi gösterilir. Şimdi, fabrikanın dibinde suskun oturan işçi de aynı imkanlardan yararlanır, başkaları o makamdan faydalanamaz, bunları onların aralarında paylaştırmak mümkün değildir. İşçi ile başbakanı eşitleyemeyiz.

Bir parti liderliği ister istemez bir kişiye mahsustur ve onun yardımcılığı başka birine, baş müdürlük de diğer birine... Böylece bir grup en üste diğer grup da onun altında olacaktır. İdari makamlar da böyledir.

Hal böyle ise “Ben”in, “Biz”e dönüşebilmesi için sadece özel mülkiyetlerin ortadan kaldırılması da yetmez. Biz özel mülkiyetin kaldırıldığı yerlerde “Ben”in “Biz”e dönüşmediğini gördük; savaşlar, kavgalar ve tasfiyeler onların içine girer ve rekabetler açığa çıkar. Hatta bunların iki büyük devi^* hâlâ birbiriyle çatışma halindedirler^** çatışmalarının sebebi de karşılarındaki emperyalizmdir^*** kendileriyle dostluk kursun diye birbirleriyle yarışıyorlar.

Bunların hepsi “Ben”lerin “Biz”e dönüşmediğinin işaretiydi ve onların söyledikleri palavradır.

Şurası doğrudur ve biz de kabul ediyoruz; mülkiyetin “Benlik” yapan çok etkisi vardır. “Biz” olmayla çok çatışmaları vardır. Bunun için İslam da servetin yer değiştirmesi doğruluğu ve mülkiyetlerin bağışlanması çok mühimdir. Ancak bu meselenin (bu eşitsizliklerin) ortadan kaldırılması için ve “Ben”lerin “Biz”e dönüşmesi için yeterli değildir. Sonra bu “Biz” konusunun (onların arasında) lâfu güzaftan başka bir şey olmadığını ve kendi aralarında ihtiyaç baş gösterince konunun bundan başka bir şey olduğunu görmüyoruz.

Gerçek bir okul olarak burada “Ben”in “Biz”e dönüşmesinin insan-ı kâmil olmanın ilk şartlarından biri olduğunu biliyoruz ve bunu kabul ediyoruz, ama bir kimsenin “Ben”in “Biz”e dönüşmesiyle insan-ı kâmil olacağını sanması yanlıştır, doğru değildir.

Sosyalizm mektebi de tek değere sahip, tek boyutlu bir mekteptir. Buna göre: Bütün insanî değerlerin “Ben”in “Biz”e dönüşmesinde olduğu doğru değildir. “Ben”in “Biz”e dönüşmesinden başka birkaç değer daha vardır. Biz önceden incelediğimiz okullarda bunlardan en azından birine önem verildiğini açıklamıştık. Öyleyse yalnız bir şeyi insanlığın değeri olarak bilmek doğru değildir.