İslami yazmalarin tariHÇESİ 1- yazmalarin doğUŞu ve geliŞmesi

Desen: Yalnız çizgilerle boyasız olarak yapılan resim.

Motif: Süslemelerde tekrarlanan biçim-öge.

Figür: Resim ve heykelde insan ve hayvan görüntüsü.

Kompozisyon: Bir sanat eserinde kurallara dayalı ve estetik anlamlı düzen kurma.

Üslûp: Bir devrin ya da bir sanatçının kişiliği, bir eserin teknik, renk, kompozisyon biçim ve anlatım bakımından özellikleri.

Üslûplaştırma: Gerçek şekil ve motiflerin karakterini kaybettirmeden basitleştirerek, süslemeyi şematik hale sokmak

Üslûp türleri: Selçuk, Bursa, Edirne, klasik, barok, rokoko, yeni klasik, uyanış gibi bölüm ve karışımlar gösterir. Her uygarlığın kendi adını taşıyan özel ya da karışık üslupları vardır.

2.2.SÜSLEME SANATINDA KULLANILAN MOTİFLER:

İslam süsleme sanatlarında figür ve tasvirlere pek yer verilmediğinden, motifler geometrik düzenlemelerle beraber büyük önem kazanmıştır. Yüzyıllar içinde gelişerek çeşitlilik kazanan süsleme elemanı motifleri belli gruplar içinde toplayarak sınıflandırmak, bunları tanımaya kolaylık sağlayacaktır. Bu motifleri üç grupta inceleyebiliriz:

• 
  Bitkisel motifler (naturalist motifler)
  
• 
  Palmet-lotus
  
• 
  Çiçekler , yapraklar, ağaçlar
  
• 
  Soyut Motifler
  
• 
  Rumi
  
• 
  Münhanî
  
• 
  Sembolik motifler
  
• 
  Bulutlar
  
• 
  Çintamâni ve üç benek