İSLÂm prensipleri ansiklopediSİ

Atıf notu:

-Cennet’te terakki, bak: 326, 327.p.lar

547-qqCENNAT-I ADN –f2 €_±X% : Adn Cennetleri. Hulûd üzere ikamet ve temekküm edilen Cennetler. (Kamus Tercümesinden)

Adn, bir yerde ikamet edip yerleşmek mânasına gelir. Cennât-ı Adn Kur’anda (9:72 (13:23) (16:31) (18:31) (19:61) (20:76) (35:33) (38:50) (40:8) (61:12) (98:8) âyetle­rinde ve ekseriyetle “hulûd” mânasına zikredilir. (9:72) ile (61:12) âyetlerinde de zâ­hir mâna ile, güzel meskenler diye tercüme edilir.

548- qqCENNAT-ÜL ME’VA >—¶_W7~ €_±X% : Me’va Cennetleri. Kur’an (32:19) âyetinde geçen bu tabir, her mü’minin dünyada kazandığı amel-i salih ve füyuzat-ı maneviye derecelerine göre mükâfatlarını görecekleri me’va ve makamları mânasına da gelir (Bak: 327.p.sonu)

«Evet âlem-i süflînin manevi tezgahları ve küllî kanunları, avalim-i ulviyededir.

Ve mahşer-i masnuat olan küre-i arzın hadsiz mahlukatının netayic-i amelleri ve cin ve insin semerat-ı ef’alleri, yine avalim-i ulviyede temessül eder. Hatta hase­nat Cennet’in meyveleri suretine, seyyiat ise Cehennem’in zakkumları şekline gir­dikleri, pek çok emarat ve pekçok rivayatın şehadeti ile ve hikmet-i kâinatın ve ism-i Hakîm’in iktizasıyla beraber, Kur’an-ı Hakîm’in işaratı gösteriyor.

Evet zeminin yüzünde kesret o kadar intişar etmiş ve hilkat o kadar teşaub et­miş ki, bütün kâinatta münteşir umum masnuatın pekçok fevkinde ecnas-ı mahlu­kat ve esnaf-ı masnuat, küre-i zeminde bulunur, değişir daima dolup boşalır. İşte şu cüz’iyat ve kesretin menbaları, madenleri elbette küllî kanunlar ve küllî tecelliyat-ı esmaiyyedirki, o küllî kanunlar o küllî tecelliler ve o muhit esmaların mazharları da bir derece basit ve safi ve herbiri bir âlemin arşı ve sakfı ve bir âlemin merkez-i ta­sarrufu hükmünde olan semavattır ki, o âlemlerin birisi de Sidret-ül Münteha’daki Cennet-ül Me’vadır. Yerdeki tesbihat ve tahmidat, o Cennet’in meyveleri suretinde (Muhbir-i Sadık’ın ihbarı ile) temessül ettiği sabittir. İşte bu üç nokta göste­riyorlar ki; yerde olan netaic ve semeratın mahzenleri, oralardadır ve mah­sulatı o tarafa gi­der.» (S.580)

549- Cennet-ül Me’va Kur’anda (53:15) (79:41) âyetlerinde mezkûrdur.

Kuranda (21:102) (41:31) (42:22) (52:22) (56:21) (77:42) ve emsali âyetle­rinde de âhirette neler iştiha edilip istenirse, iştihaya uygun olarak o nimetle­rin verileceği müjdelenir.

Hem yine Kur’anda (36:55 ilâ 58) (38:51, 52) (52:20 ilâ 24) (55:50 ilâ 71) (56:15 ilâ 37) (76:12 ilâ 22) (77:41,42) (78:31 ilâ 35) (83:22 ilâ 28) âyetleri Cennet nimetle­rini beyan eden âyetlerden birkaç nümune olduğu gibi, (13:23) (52:21) âyetleri de akraba ve aileden salih olanlarla beraber Cennet’e girileceğini müjdeler. Müttakilere Cen­net’in yakınlaştırılacağına (istifade ve telezzüzatlarının dereceleri üstün olaca­ğına) dair (26:90) (50:31) (81:13) âyetleri de vardır.