744- qqEBU CEHİL uZ% Y"~ : “Cehalet babası” demek olan bu kelime, Hz. Resul-i Ekrem (A.S.M.) zamanında mucizeleri ve çok delilleri ve Peygamber Aleyhissalatü Vesselâm’ı gördüğü halde iman etmeyen, din düşmanı, puta tapan gururlu bir müşrikin lakabıdır. Bedir gazasında öldürüldü. (Bak: 747.p.)
745- qqEBU EYYUB-İL ENSARÎ z‡_M9¶~ Y±<~ Y"~ : Sahabe-i Kiram’dan olup Halid bin Zeyd-i Hazrecî diye de anılır. Hicretten sonra Peygamberimiz’e (A.S.M.) ilk mihmandarlığı yapmış idi. Hicretin 50. yılında pir-i fani olduğu halde teberrüken Kostantiniyye’nin fethine azimet eden İslâm ordusu ile harbe iştirak etmiş, İstanbul surları dışında hastalanarak vefat etmiş ve böylece şehidlik makamını da kazanmıştır. Sonradan ancak Sultan Mehmed Fatih’in Hocası Akşemseddin Hazretleri tarafından mezarı keşf edilmiştir. 150 hadis-i şerf nakletmiştir. (R.A.) (Bak: 1440.p.)
