İSLÂm prensipleri ansiklopediSİ

1385- qqHUZUR ‡YN& : Hazır olmak. Mevcud bulunmak. *Hürmete lâyık bir kimsenin yanında olmak. *İbadet neticesi hasıl olan rahatlık, gönül ferahlığı. (Bak: Gaflet)

Huzur tabirinin en bariz manası: Büyük bir zatın yanında hazır olmak ve bu sebeble kalbde hissedilen rahatlık, emniyet, şeref, huşu’ ve manevi haz gibi hislerin mecmuundan hasıl olan bir halettir. Allah her yerde hazır nazır olduğu için daima Allah’ın huzurunda, nazarı altındayız. Binaenaleyh, Cenab-ı Hakk’ın her halimizi, niyet ve düşüncelemizi her an görüp bildiğini unutmamak ve Allah’ın nazarında ol­duğumuzu bilmek şuuruna, dinî tabirle “huzur” denir. Kendisinde huzur hali me­leke haline gelmiş olan mü’minlere, günahtan kaçmak kolaylaşır. (Bak: 1241.p.) Al­lah ve meleklerine karşı gizlilik olmadığı ve müsbet, menfi her tablo âlem-i misalde kaydedildiği hakikatını bilen mü’min, gizli ve aşikâr kendi hakkında günah manzara­sının tesbit edilmemesi için gayretli olur. Kaydedilen günahları için de, _«X¬#_«¶[¬±[«, _ÅX«2 ²h¬±S«6«— (3: 193) dualarıyla o günahların silinmesi için niyaz eder.

1386- Huzur hakikatını unutmak, gaflettir. Bu gaflete düşmemek için huzur haletini telkin eden ve marifetullahı ders veren eserleri tekrarla oku­mak veya dinle­mek gerektir. Çünkü unutmamanın çaresi, tekrardır. Kur’anda çok âyetlerin tekra­rındaki bir hikmet de budur.

Evet “iman-ı tahkikînin kuvvetiyle ve marifet-i Sanii netice veren mas­nuattaki tefekkür-ü imanîden gelen lemeat ile bir nevi huzur kazanıp Hâlik-ı Rahim’in hazır nazır olduğunu düşünüp ondan başkasının teveccühünü aramıyarak, huzurunda başkalarına bakmak, meded aramak o huzurun ede­bine muhalif olduğunu düşün­mek ile o riyadan kurtulup ihlası kazanır.” (L. 163)

“Amiyane olan tevhid-i zâhirî, hiçbir şey’i Allah’ın gayrisine isnat etme­mekten ibarettir. Böyle bir nefiy, sehl ve basittir. Ehl-i hakikatın hakiki tevhidleri ise, her şeyi Cenab-ı Hakk’a isnad etmekle beraber her şeyin üs­tünde bulunan mührünü, sikkesini görüp okumaktan ibarettir. Bu, huzuru isbat, gafleti nefyeder.” (M.N. 212)

1387- Mezkûr manadaki huzur-u kâmileyi kazandıran en cami’ meslek, cadde-i kübra denen Kur’an mesleğidir ki, akıl ve kalbi beraber çalıştırır. (Bak: 2253. p. ve Velayet-i Kübra)

İşte kâinat kitabını okutan Kur’an mesleğinde, sinekten çiçeğe, zerreden seyyarata kadar âlemdeki bütün İlahî san’at eserlerine mana-yı harfi ile (Bak: Mana-yı Harfi) bakarak meleke kazanan bir mü’min, âlemde her ne müşa­hede ederse, on­dan hâlî bir şekilde Saniine intikal eder, huzur kazanır.

Dinî emirlere ve sünnet-i seniyeye ittiba’ yoluyla da huzur kazanılır. (Bak: 3465,3466.p.lar)

1388- Namazda huzur haleti ise çok önemlidir. Kur’an (2: 186) âyetinde de be­yan edilen hakikatı izah eden bir hadis-i şerifte şöyle buyuruluyor:”

«¾~«h«< ­yÅ9¬_«4 ­˜~«h«# ²w­U«# ²v«7 Å–¬_«4 ­˜~«h«# «tÅ9«_«6 «yÁV7~ «f­A²Q«# ²–«~ ­–_«K²&¬ž«~

Yani: Asıl ihsan, Allah Teala’ya zat-ı akdesini görüyorsun gibi ibadette bulun­mandır. Her ne kadar sen onu görememekte isen de şüphe yok ki o seni görmekte­dir.” (H.G.hadis: 49, Buharî iman/ 37, SBM. c.1, hadis no: 47) (Bak. Huşu’)