qqÎCAZ ˆ_D<~ : Edebiyatta: az sözle çok şey anlatmak. Sözü muhtasar söylemek. Çok manaya gelen kısa cümlelerin hali (Bak: Cevami-ül Kelim)
qqİCMA’ _W%~ : Toplanma. Dağınık şeyleri toplamak. Hazırlamak. *Azm ve kaydeslemek. *Topluluk. Fikir birliği. Bir mes’elede âlimlerin ittifak etmesi. *Fıkıh’ta: Sahabe-i Güzin Hazretlerinin (R.A.) ittifakları üzere akaid hükmüne geçmiş umur-u diniyenin tamamı.
qqİCMA-İ ÜMMET }±8~ ¬_W%~ : Fıkıh ıstılahıdır. Aynı asırda yaşamış olan İslâm âlimlerinden müçtehid olanların, şeriatın bir mes’elesi hakkında verilen hükümde birleşmeleridir. (Bak. Şura ve 3890.p.)
Atıf Notları:
-İçma-i ümmet manasında bir heyetin lüzumu, bak: 3729.p.
-Hidayete götüren cemaat-ı fazilenin icmına ittiba, bak: 522.p.
-Zahiriyunun icmaa muhalefeti, bak: 4023.p.
İcma’ hakında H.İ. l. cild, 3. kısımda tafsilat vardır. Sünen-i Darimî, Mukaddime, 19. bab. icma’ hakkındadır. Ve İbn-i Mace, l. cild Mukaddime’de 3. bab, re’y ve kıyas hakkındadır.
Dostları ilə paylaş: |
