İSLÂm prensipleri ansiklopediSİ

317- qqAVRET ?‡Y2 : Eksik. Gedik. *Siper. Harbde zarar gelebilen, giz­lenmesi lâzım gelen şey. *Kadın. Zevce. Nikâhlı. *Gece uykuya yatacağı va­kit ve seherden evvel uyku­dan kalkılacak saate de şeriat örfünde “avret” de­nir. Öğle ve öğle uykusu zama­nına da keza aynı isim verilmiştir. (Çünki o anlarda uyku ve sair sebebler dola­yısıyla insan açık saçık bulunabilir. İzinsiz, haber vermeden, kimse başkasının ya­nına bu vakitlerde girmemesi İslâm âdabından ve Kur’an emirlerindendir.) *Dinen örtülmesi vacib olan aza. Ud yeri. Utanılacak ve haya edilecek şey. Er­keklerde gö­bek ile diz kapağı arasın­daki kısım. Fitne ve içtimaî ahlâksızlıkların olmadığı İslâm cemiyetinde ol­mak şartıyla, kadınlarda avret şöyle tarif ediliyor:

«Hürre olanların yüzleriyle ellerinden başka bütün bedenleri avrettir. Yüzle­riyle elleri ise ne namazda, ne de bir fitne korkusu bulunmadıkça na­maz dışında avret değildir. Ayaklarında ise ihtilaf vardır. Esahh görülen kavle nazaran, ayakları da av­ret değildir. Bunlar ile yolda yürümek ihtiyacı vardır. Bu cihetle bunları örtmek ba­husus fakireler hakkında müşkildir. Di­ğer bir kavle nazaran hürrenin namazı, ayağı­nın dörtte biri nisbetinde açık bulunmasıyla bozulur. Di­ğer bir kavle göre de, ayak­ları namaza nazaran av­ret mahalli sayılmazsa da, na­maz haricinde avret mahalli sa­yılır. Bu ihtilaftan kurtulmak için, ayaklarını ört­meleri evladır. Sahih olan kavle göre hür ka­dınların kolları da, kulakları ile salı­verilmiş saçları da avrettir.» (B.İ.İ.99)

«Erkeğin erkeğe karşı olduğu gibi kadının kadına karşı avreti de göbek­ten dize kadardır. Maadasına nazarı caizdir.» (E.T.3508) (Bak: Nazar-ı Ha­ram, Te­settür)

«(Kadınların yürürken) zinetleri bilinsin diye ayaklarını vurmasınlar mea­lindeki (24:31) âyetine istinaden Hanefi üleması kadının sesi de avrettir,(^*) baş­kasına hususi duyurması caiz değildir demişlerdir. Şafiîler ve bazı ülema ise, bir fitne olmaması halinde avret olmadığına hükmetmişlerdir.» (Ruh-ul Beyan Li-l Alusî, ci:18, sh:146) (Bak: 4072.p.)

Avret, Kur’anda (24:31,58) ve (33:13) âyetlerinde geçer. (T.T.ci:1 sh:142’de av­ret mahallerini örtme bahsi vardır.) Bir rivayette de şöyle buyurulur: «Lut Kavminin her âdeti kayboldu, üçü müstesna: Kılıcını sürü­mek, tırnakları boyamak ve avreti açık gezmek (kısa pantolon giyinmek)» (R.E.341) (Tafsilat için bak: D.M.İ.F.ci:7 sh:2943)