İSLÂm prensipleri ansiklopediSİ

652- qqDEFTER-İ A’MAL Ä_W2¶~ ¬hB4… : Amel defteri. İnsanların iyi ve kötü olarak işledikleri bütün amellerinin meleklerce kayıd ve hıfz olunduğu manevi def­ter. (Bak: A’mal, Hafiziyet, Mizan)

Haşirde açığa çıkartılıp sahiplerine verilecek olan defter-i a’malin varlı­ğını isbat eden meşhud misaller vardır. Ezcümle:

Kur’an (81:10) âyetindeki « ²€«h¬L­9 ­r­EÇM7~~«†¬~ kelimesiyle ifade eder ki: Haşirde herkesin bütün a’mali bir sahife içinde yazılı olarak neşrediliyor. Şu mes’ele kendi kendine çok acib olduğundan akıl ona yol bulamaz. Fakat surenin işaret ettiği gibi haşr-i baharîde başka noktaların naziresi olduğu gibi, şu neşr-i suhuf naziresi pek zâhirdir. Çünki her meyvedar ağaç ve çiçekli bir otun da amelleri var, fiilleri var, va­zifeleri var. Esma-i İlahiyeyi ne şekilde göstererek tesbihat etmiş ise, ubudi­yetleri var. İşte onun bütün bu amelleri tarih-i hayatlarıyla beraber umum çekir­deklerinde, tohumcuklarında yazılıp başka bir baharda, başka bir zeminde çı­kar. Gösterdiği şe­kil ve suret lisanıyla gayet fasih bir surette analarının ve asıllarının a’malini zikrettiği gibi dal, bu­dak, yaprak, çiçek ve meyveleriyle sahife-i a’malini neşreder.» (S.116)

653- Hem «Yirmialtıncı Söz olan Risale-i Kader’de “İman-ı Bilkader” rüknünü isbat eden bütün deliller; dolayısıyla haşre ve neşr-i suhufa ve mi­zan-ı ekberdeki müvazene-i a’male delâlet ederler. Çünki herşey’in mukadde­ratını gözümüz önünde nizam ve mizan levhalarında kaydetmek ve her ziha­yatın sergüzeşt-i hayatiyelerini kuvve-i hâfızalarında ve çekirdeklerinde ve sair elvah-ı misaliyede yazmak ve her ziruhun hususan insanların defter-i a’mallerini elvah-ı mahfuzada tesbit etmek, ge­çirmek; elbette öyle muhit bir kader ve hakîmane bir takdir ve müdakkikane bir kayıd ve hafizane bir kita­bet; ancak Mahkeme-i Kübra’da umumi bir muhakeme neticesinde daimî bir mükâfat ve mücazat için olabilir. Yoksa o ihatalı ve inceden ince olan kayıd ve muhafaza; bütün bütün mânasız, faidesiz kalır. Hikmete ve haki­kate münafi olur. Hem haşir gelmezse; kader kalemiyle yazılan bu kitab-ı kâinatın bütün muhakkak mânaları bozulur ki, hiçbir cihet-i imkanı olamaz ve o ih­timal, bu kâinatın vücudunu inkâr gibi bir muhal, belki bir hezeyan olur.» (S.104)

«Evet geçen baharın defter-i a’malinin sahifeleri ve hidematının sandukçaları olan tohumları, çekirdekleri muhafaza eden ve ikinci baharda gayet şa’şaalı, belki yüz derece aslından daha bereketli bir tarzda muhafaza eden, neşreden Kadir-i Zül­celal; elbette sizin de netaic-i hayatınızı öyle mu­hafaza ediyor ve hizmetinize pek kesretli bir surette mükâfat verecektir.» (M.227) (Bütün ahval ve a’mal-i beşeriyenin hafiziyet tecellisiyle hıfz edilip muhasebesi görüleceği hakikatına meşhud bir misal, bak: Hafiziyet)