İSLÂm prensipleri ansiklopediSİ

1956- qqKAZF-I MUHSANAT €_XME8 ¬¿g5 : Namuslu bir ka­dına zina iftirasında bulunmak. Kur’an (24:4) âyetinde bildirilen bu iftiranın ta­hakkuku için, fukaha: İslâm, akıl, büluğ, hürriyet ve iffet olarak beş şart say­mıştır. Bu şartlara sahib olan kadına muhsane denir. Erkekler de delaleten aynı hükme dahildir. (E.T. 3479 telhisen)

1957- Böyle bir iftirada bulunan kimseye, suçu sabit olması halinde şer’i ceza verilir. Hem bu gıybet ve iftirayı Kur’an şiddetle takbih eder.

“(49:12) _®B²[«8 ¬y[¬'«~ «v²E«7 «u­6 ²_«< ²–«~ ²v­6­f«&«~ Ç`¬E­<«~ Gıybet, şu âyetin kat’i hükmüyle nazar-ı Kur’anda gayet menfur ve ehl-i gıybet gayet fena ve alçaktır­lar. Gıybetin en fena ve en şenii ve en zâlimane kısmı, kazf-ı muhsanat nev’idir. Yani gözüyle görmüş dört şahidi gösteremeyen bir in­san, bir erkek veya kadın hakkında zina isnad etmek; en şeni’ bir günah-ı kebair ve en zâlimane bir cina­yettir, hayat-ı içtimaiye-i ehl-i imanı ze­hirlendirir bir hıyanettir, mes’ud bir aile­nin hayatını mahveden bir gadir­dir.

Evet Sure-i Nur bu hakikatı o kadar şiddetle göstermiş ki, vicdan sahi­bini titre­tiyor ve tüylerini ürperttiriyor.

°v[¬P«2 °–_«B²Z­"~«g«; «t«9_«E²A­, ~«g«Z¬" «vÅV«U«B«9 ²–«~_«X«7 ­–Y­U«< _«8 ²v­B²V­5 ­˜Y­W­B²Q¬W«, «ž ²Y«7

(24:16) şiddetle ferman ediyor ve diyor ki: Gözüyle görmüş dört şahidi (Bk. Şahid-i âdil) gösteremeyen merdud-üş şehadettir. Ebedî şehadetlerini kabul etmeyiniz. Çünki yalancıdırlar. Acaba böyle kazfe cesaret eden hangi adam var ki, gözüyle görmüş dört şahidi gösterebilir. Kur’an-ı Hakim bu şartı koşturmakla, böyle şey­lerde şakk-ı şefe etmeyiniz, bu kapıyı kapayınız de­mektir. (24:19) ­}«L¬&_«S²7~ «p[¬L«# ²–«~ «–YÇA¬E­< tehdidiyle, öyleleri münafık gibi ehl-i imanın hayat-ı içtimaiyelerini böyle işaalar ile ifsad ediyorlar, ifade edi­yor.” (B.L. 267) (Bak: Gıybet)