İSLÂm prensipleri ansiklopediSİ

Birkaç atıf notu:

-İslâm ve imanın farkı, bak: 1741.p.

-Şeriat haricinde tarikat olabilir mi? Bak: 3673.p.

-Füruat-ı İslâmiyeyi tebdil etmek inkar manasını taşır,bak: 1754.p.sonu

-İnkârı kabil olmayan Kur’anın sarih hükümleri, bak: 2117.p.

-Günah içinde küfre gidecek bir yol vardır, bak: 1074.p. son yarısı.

2169- “Haktan (ayrıldıktan) sonra dalaletten başka ne kalır” mealinde olan (10.32) âyetinin beyan ettiği gibi:

“Küfür ile iman ortası yoktur. Bu memlekette İslâmiyet’e karşı komünist mü­cadelesi ortası olamaz. Sağ ve sol, ortası üç meslek icab ettirir. Eğer İngi­liz, Fransız deseler hakları var. Sağ İslâmiyet sol koministlik, ortası da Nasraniyet diyebilirler. Fakat bu vatanda küfr-ü mutlaka karşı iman ve İslâ­miyet’ten başka bir din, bir mezheb olamaz. Olsa, dini bırakıp komünistliğe girmektir. Çünki hakiki bir müslüman hiçbir zaman Yahudi ve Nasrani ola­mıyor. Olsa olsa dinsiz olup tam anarşist olur.” (E.L.II.59)

Kâfirler farklı derecelerde başlıca üç kısım olmakla beraber, küfürde müşterek­tirler. (Bak: Kur’an 4:150,151)

2170- “Arkadaş! iman bütün eşya arasında hakiki bir uhuvveti, irtibatı, ittisali ve ittihad rabıtalarını te’sis eder. Küfür ise, bürudet gibi bütün eşyayı birbirinden ayrı gösterir ve birbirine ecnebi nazarıyla baktırır. Bunun içindir ki, mü’minin ruhunda adavet, kin, vahşet yoktur. En büyük bir düşmanıyla bir nevi kardeşliği vardır. Kâfi­rin ruhunda hırs, adavet olduğu gibi nefsini il­tizam ve nefsine itimadı vardır.

Bu sırra binaendir ki, dünya hayatında bazan galebe kâfirlerde olur. Ve keza kâ­fir, dünyada hasenatının mükâfatını (filcümle) görür. Mü’min ise, seyyiatının ceza­sını görür. Bunun için dünya kâfire cennet (yani âhirete nisbeten), mü’mine cehen­nemdir (yani saadet-i ebediyesine nisbeten). Yoksa dünyada dahi mü’min yüz de­rece ziyade mes’uddur, denilmiştir.

Ve keza iman, insanı ebediyete, Cennet’e lâyık bir cevhere kalbeder. Kü­für ise ruhu, kalbi söndürür, zulmetler içinde bırakır. Çünki iman, kabuğu­nun içerisindeki “lüb”ü gösterir. Küfür ise, lüb ile kabuğu tefrik etmez. Ka­buğu aynen “lüb” bilir ve insanı cevherlik derecesinden kömür derecesine indirir.” (M.N.69)

Atıf notları:

-Kâfirin Allah’a adaveti, bak: 2550,2554.p.lar

-Küfre cebredilen mü’minin mes’ul olmaması, bak: 2050,3452.p.lar.

-Kâfirin her sıfatı ve her halinin kâfir olmaması, bak: 143,l136.p.lar

-Kâfirin iki manası, bak: 780.p.

-İnkârda karar kılanlar, bak: 2716.p.

-Katlin istihlali küfre gider, bak: 2006.p.

-Tasavvur-u küfür küfür değildir, bak: 3963/1.p.

-Kur’an mealine Kur’an denilmesinin itikadî tehlikesi, bak: 2136.p.

-İkrah-ı mülci ve küfür mes’elesi, bak: 1534.p.

-İnkârda adem-i kabul ve kabul-i adem meselesi bak:1563.p.

-Günahı günah kabul etmemek küfre delalet eder, bak: 965.p.

-Tekfirin mes’uliyeti, bak: 3240.p.

-Kâfirlerin dünyevî muvaffakiyeti ve cezalarının te’hirindeki hikmet, bak: 3759/3.p.sonu