İSLÂm prensipleri ansiklopediSİ

2727- İrcaf: Aslında zelzele manasına olan “recfe”den me’huz olarak ortalığı sarsacak tahrikât yapmak demektir ki, fiilî de olur, kavlî de. Bundan dolayı yalan yanlış uydurma havadisler neşretmeğe ircaf denildiği gibi o yol­daki yalanlara da eracif denilir. Bunu yapanlar içinde münafıklar dahi varsa da ayrıca zikrolunması daha başkalarını da göstermiş oluyor ki, Medine ve civarındaki Yahudilerdir. Bütün bunlar akıllarını başlarına alıp bu fena huy­lardan tevbekâr olarak bu yaptıklarından vazgeçmezlerse ²v¬Z¬" «tÅX«<¬h²R­X«7 aza­met-i şanımla mutlak ve muhakkak seni onlara iğra ederim-musallat kılar, saldırtırım...” (E.T. 3929)

O halde mü’minler, münafıkların beyan edilen planlarından müteyakkız olup, neşriyatlarına aldanmamalıdırlar.

2728- Münafığın cenaze namazının kılınmaması, (8:84) âyetinde bildirili­yor. Ancak bir kimse hakkında münafıklık hükmünü vermekte dikkat gerek­tiği gibi, şartlarını da bilmek gerekir. Bu hususta Bediüzzaman’a sorulan bir suale, kısaca şu cevabı veriyor:

““Münafık öldükten sonra namazı kılınmaz” mealindeki âyet o zaman­daki ih­bar-ı İlahî ile bilinen kat’i münafıklar demektir. Yoksa zan ile, şüphe ile münafık deyip namaz kılmamak olmaz. Madem ­yÁV7~ ެ~ «y´7¬~ «ž der, ehl-i kıbledir. Sarih kü­für söylemese veyahut tevbe etse, namazı kılınabilir..

Münafık itikadsızdır, kalbsizdir ve vicdansızdır, Peygamber( A.S.M.) aleyhinde­dir. (Şimdiki bazı zındıklar gibi.) Alevî ve Şiîlerin müfritleri ise; de­ğil Peygamber (A.S.M.) aleyhinde, belki âl-i beytin muhabbetinden, ifratkârane muhabbet besli­yorlar. Münafıkların tefritlerine mukabil, bunlar ifrat ediyorlar. Hadd-i Şeriattan çıktıkları vakit, münafık değil, ehl-i bid’a oluyorlar; zındıkaya girmiyorlar. Hazret-i Ali Radıyallahü Anhü, yirmi sene hürmet ettiği ve onlara Şeyhülislâm mertebesinde onların hükmünü kabul ettiği Ebu Bekir, Ömer, Osman (Radıyallahü Anhüm)a ilişmeseler, Hazreti Ali Radıyallahü Anhü o üç halifeye hürmet ettiği gibi, onlar da hürmet etse­ler, farz namazını kılsalar yeter.” (E.L.1 78)

Hadislerde de münafıklar hakkında bahisler vardır. Ezcümle, S.M.l.cild.25. bab shf: l18 ve 50. kitab shf: 296 münafıklar hakkındadır.

Atıf notları:

-Münafıkların, hidayeti dalaletle değiştirmeleri, bak: 1301.p.

-Münafkılar lehinde yapılan istiğfar fayda vermez, bak: 1801.p.da bir âyet notu.

-Münafıklara karşı cihad, izhar-ı hüccet ile olur, bak: 571.p.

-Münafığın konuşmasından tanınması, bak: 2216.p.

-Ahkâm-ı diniyeye sadakat göstermemenin nifak alâmeti olduğu, bak: 1526.p.

-Bu da iyi eserdir deyip münafıkların nazarları harice çekip dağıtma planı, bak: 3098.p.