İSLÂm prensipleri ansiklopediSİ

Atıf notları:

-Hz. Ömer (R.A.) ‘ın vefatından önce kendisine halef ta’yin etmemesi, bak: 441.p.

-Hz. Ömer (R.A.) sağ kaldıkça fitneler zuhur etmez, rivayeti, bak: 2523.p.

-Hz. Ömer (R.A.)’ın Sariye namındaki kumandanına zafer kazandıran kerameti, bak: 1913.p.

2950- qqÖMER İBN-İ ABDÜLAZİZ i: Meşhur Emevi halifesi, (Hi. 63, Mi.682) tarihinde Medine’de doğdu. Annesi Ümmü Asım, Hz. Ömer’in torunuydu. Mısır valisi olan babası Abdülaziz (vefatı Hi. 85, Mi. 704) tara­fından tahsil ve terbiyesi için Medine’ye gönderildi. Emevi halifesi Velid b. Abdülmelik tarafından (Hi. 87, Mi. 706) yılında Hicaz Valili­ğine getirildi. (Mi. 71l, 712)’ye kadar devam eden Medine Valiliği sırasında halkı şefkat ve adalet üzere idare etti. Süleyman b. Abdülmelik’ten sonra hi­lafet makamına geçti.

2951- O, yeni fetihler yerine mevcut topraklarda refah ve saadetin sağ­lanması için çalıştı. Emevi Devleti’nin kuruluşundan beri devam eden Hz. Ali’nin tel’in edilmesi gibi çirkin bir âdeti ortadan kaldırdı. Bunun yerine gü­nümüzde de hutbele­rin sonunda okunmakta olan (16:90) âyetinin okunma­sını emretti.

2952- Ailesi, Emevi hanedanının bir gün fırsat bulup da kendisine zarar vere­bileceğinden söz ederek onu ikaz etmesi üzerine, Ömer b.Abdülaziz hiddetlenerek: “Korktuğun gün, kıyamet gününden daha konkunç değildir” dedi. Hulefa-i Raşidîn’in yolunu takib ettiğinden, Ömer-i Sani lakabıyla anı­lır. Ehl-i Beyt’e karşı davranışları, Emevi hanedanı mensublarını huzursuz etti ve bir köle vasıtasıyla ze­hirlenerek şehid edildi. (Hi. 101-Mi.720)

2953- Pek basit ve mütevazi bir hayatı vardı. Halife olduktan sonra bu sadelik ve basitlik, en fakir bir teb’asının seviyesine düşecek kadar fazlalaş­mıştır. Mü’minlerin Emiri sıfatıyla onun bu şartlara kanaatı garip karşılanır, devlet başkan­larının ahvaline hiç benzemeyen hallerinden sorulurdu:

-Ya Emirel Mü’minîn!... Allah Teala sana ihsan buyurdular, biraz giyinip kuşan­san olmaz mı?

O büyük insan, eşine az raslanır veli devlet başkanı şöyle cevap verir:

-Şüphe yok ki, iktisadın efdali varlık zamanında olanıdır.

Ömer İbn-i Abdülaziz (R.A.), devlet sistemini de ıslah etmek ve İslâm dünya­sını huzursuz etmekte olan “mutlakiyet”ten, tekrar dört halife devrin­deki gibi biat usulüne dönmek istiyordu. Ne var ki, Emevi sülalesi buna da yanaşmadı. Hilafetin ellerinden gideceği korkusu ile, harekete geçtiler. Salta­nat hevesi ve şahsî menfaat sebebiyle Ömer İbn-i Abdülaziz (R.A.) gibi bü­yük bir insan, hizmetçisi eliyle zehir­letilerek şehid edildi.