Ne de olsa tüm günü aman ile geçmiş
Denizde şafak aman ile aydınlanmış
Uzun yılları ağlaya ağlaya geçirmiş
Bir gece kaçmaya niyet etmiş
Yüzünü boyayıp çıkmış deniz kenarına
İzlemeye varıp binmiş kayın ağacına
Bütün kolunu ayağını kürek yapmış
Yeller sürükleyerek yere atmış
Ucubeler görüp onu almışlar
Kara ormana götürüp aşlar vermişler
Ucubeler bitki kökü yiyecekleri vermişler
Satanay’a değer verip güzel sevmişler
Ucubeler söyleşmeyi bilmiyorlardı
Satanay’a hiç kötü muamele etmiyorlardı
Bir gün bunlar koşa koşa gittiler
Bilmeden bir tepeye vardılar
O tepeden dev kokusu vurmaya başladı
Kart ucube birden bayıldı
Diğerleri birden arkaya kaçtılar
Kara ormana tek tek varıp uçtular
Büyük tepe kart bir dev olmuş
Yedi yüz yıldan beri ormanda durmuş
O Satanay kaçamadan kalmıştı
Kart dev tutayım diye varmıştı
O sırada Satanay yüzünü açıp bakmıştı
Birden devin yalnız tek gözü kamaşmıştı
Yalnız tek gözü hiç görmeden kalmıştı
Öfkelenip kayaları taşları almıştı
Hiç görmeden taşları atıyordu
Yerden kapıp toprakları yutuyordu
Gele gele sarp kayalıktan yığılmıştı
Tepesi parçalanıp şu taşlara dağılmıştı
Kız Satanay kaldı kendisi yalnız
Kara ormanda kendisi korumasız
Çok dolaşmış kara ormanda tökezleyip
Çaresizlikten Yer Tanrıya tapınıp
Güzelliği taşı dağı aydınlatarak
Her bir şeyin dikkatini kendisine katarak
Satanay’ı gördüğünde duruyordu sular da
Geceler de aydınlanıyordu düzler, dağlar da
Satanay çok dolaşmış bir köy bulamadan
Yemek için bir parça ekmek yemeden
Gele gelip o Nart köyüne gelmiş
Köyün kıyısında cadı kadın körmüş
Cadı kadın Satanay’ı almış
Tutup gelip mahzenine kapatmış
Gizlice cadı onu büyütmüş
Örüzmek’e kızı öyle sezdirmiş
Kadını olarak Örüzmek’e vermiş
Örüzmek de ondan akıl bilmiş
O Satanay olmuş Nartların anası
Örüzmek de olup Nart askerlerin babası.
| 
