часть
1
«
Новости образования
:
исследование
в
XXI
веке
»
апреля
, 2023
г
359
oʻzining «Oʻzbek nazariy tilshunosligi asoschisi yohud «Ayyubona tadqiq» xususida soʻz»
maqolasida «...barcha fanlar kabi tilshunoslikka ham har bir davr oʻz talabini qoʻygan.
Shuning uchun tilshunoslik tarixini oʻz tarixi bilan bogʻlab kuzatish maqsadga muvofiqdir» -
deb aytib oʻtgan. Masalaga shu nuqtai nazar bilan yondashadigan boʻlsak, oʻtgan asrning
qirqinchi yillaridan boshlab oʻzbek tilini nazariy jihatdan oʻrganish davr talabiga aylandi.
Oʻzbek tili ilmiy grammatikasining nazariy asoslarini yaratish uchun esa Sharq va Gʻarb
filologiyasining ilgʻor gʻoyalari bilan qurollangan, mumtoz til, xalq tili, xalq ogʻzaki ijodi
namunalari tili va adabiy tilning ichki imkoniyatlarini, shuningdek, taraqqiyot
qonuniyatlarini chuqur his qiluvchi hamda yaxshi biluvchi zabardast olim zarur edi», - deyar
ekan, toʻla haqli edi*3+.
«40-yillardan oʻzbek tili ilmiy jihatdan atroflicha, chuqur oʻrganila boshlandi.
Tilshunoslikning tildagi har bir sath birliklarini oʻrganishga qaratilgan fonetika, morfemika,
soʻz yasalishi, leksikologiya, morfologiya, sintaksis kabi boʻlimlari shakllana boshladi. 1940-
yilda bu davrni A.Gʻulom oʻzining «Oʻzbek tilida aniqlovchilar» mavzusidagi nomzodlik
dissertatsiyasi bilan boshlab berdi», -degan fikri ayni haqiqatdir[4].
Olimning A.Gʻulomov haqida aytgan bu fikrlari koʻpchilik tomonidan e'tirof etilgan. XX
asrning 40-80-yillari oʻzbek tilshunosligi taraqqiyoti haqidagi ishlarda, aynan shu fikrlarning
qanchalik toʻgʻri ekanligini ta'kidlovchi dalillar bilan toʻqnashganmiz, haqiqatan ham,
A.Gʻulomov oʻzbek nazariy tilshunosligining poydevorini qoʻygan, favqulodda iste'dodga
ega boʻlgan betakror tilshunos edi. Oʻzbek nazariy tilshunosligining shakllanish davri haqida
gap borar ekan, A.Gʻulomovdan bir yil keyin nomzodlik dissertatsiyasini yoqlagan
prof.U.Tursunov ilmiy foaliyati haqida toʻxtalmaslik mumkin emas. A.Gʻulomov 1940-yilda
nomzodlik dissertatsiyasini himoya qilgan boʻlsa, U.Tursunov, bir yildan keyin oʻz ilmiy
ishini yakunlash bilan, oʻzbek nazariy tilshunosligining shakllana boshlanganligini toʻla
namoyon etdi. Qizigʻi shundaki, A.Gʻulomov «Oʻzbek tilida aniqlovchilar» monografiyasi
bilan oʻzbek nazariy grammatikasining poydevorini qoʻygan, oxir-oqibat yirik tilshunoslik
ilmiy maktabini asoschisiga aylangan boʻlsa, U.Tursunov yuqorida qayd etilgan tadqiqoti
bilan oʻzbek nazariy tilshunosligi poydevorini mustahkamladi va Samarqand tilshunoslik
ilmiy maktabining asoschisiga aylandi.
Oʻzbek nazariy tilshunosligining shakllanishi va taraqqiyotiga, katta hissa qoʻshgan
boshqa olimlar faoliyatiga toʻxtalishdan avval shuni alohida ta'kidlamoqchimizki, arab
tilshunosligi rivojiga hissa qoʻshgan, shu bilan birga umuman, jahon tilshunosligi
taraqqiyotini ta'minlagan Forobiy, Beruniy, Ibn Sino, Qoshgʻariy, Zamaxshariy, Navoiy,
Bobur, Abubakr Sakkokiy, Yoqut Hamaviy, Abu Hayyon, Jaloliddin Abu Muhammad
Abdulloh turkiy, Abu Mansur as-Saolibiy kabi koʻpgina sharq olimlarining, shuningdek, XIX
asr ikkinchi yarmi va XX asr boshlarida tilshunoslikka oid ilmiy tadqiqotlar olib borgan rus
turkologlari: F.E.Korsh, A.E.Krimskiy, M.A.Kazembek, N.I.Ilminskiy, V.A.Bogoroditskiy,
N.I.Ashmarin, L.Z.Budagov, P.M.Melioranskiy, V.V.Radlov, S.E.Malov, E.D.Polivanov,
K.K.Yudaxin, A.K.Borovkov, A.N.Samoylovich kabi yirik olimlar va XX asrning 20-30-yillarida