İbn Şerif: Genellikle hijyen, semptomatoloji, farmakoloji ve tedaviden bahseden “Yadigar” adlı eseriyle ünlüdür. İbn Sina ve İbn Baytar’dan yararlanılarak yazılan bu eser devri için çok değerlidir.
Şerafeddin Sabuncuoğlu (1386-1470): Fatih devrinin ünlü Amasyalı hekim ve cerrahıdır. Hekimliği Amasya Darüşşifası’nda öğrendi ve burada 14 yıl hekimlik yaptı. Daha sonra Kastamonu, Bursa ve İstanbul’a gitti. Arapça, Farsça ve Yunanca biliyordu. Bu özelliği nedeniyle klasik dönem tıp kitaplarına dayanan önemli bir bilgi birikimi vardı. Yaşamı süresince, çoğu dönemin ünlü hekimlerinden olan birçok öğrenci yetiştirdi ve ikisi kısmen çeviri olan üç tıp eseri yazdı:
Farmakolojiye ait Akrabazin (1454) adlı elyazması eseri; Cürcani’nin Zahire-i Harezmşahi kitabının sonundaki farmakoloji bölümünün çevirisi ve kendi eklediği iki bölümden oluşur.
Mücerrebname (1468) adlı eseri; hekimlik yaşamı ile ilgili bilgi birikimini ve ilaçların hangi durumlarda nasıl kullanılacağına ilişkin kendi deneyimlerini içeren bir farmakoloji kitabıdır. El yazması kitap Türk tıbbının ilk deneysel eseri olarak tanımlanır.
