İnsan və heyvan orqanizmində olan şərti reflekslərin mühüm xüsusiyyətlərdən biri onların ləngiməsi və sönməsidir. I.P.Pavlov ləngiməni daxili və xarici ləngimə olmaqla iki qrupa ayırmışdır.
Şərti refleksin sönməsi. Orqanizmin ehtiyacı olmayan, onun tələbatına uyğun gəlməyən şərti reflekslər tədricən sıradan çıxır, buna sönən ləngimə deyilir. Məsələn, fərz edək ki, müəyyən şərti qıcığa qarşı 5 ml tüpürcək ifraz edilir. İndi biz həmin şərti refleksi möhkəmləndirməsək, yəni itə işığı göstərib qida verməsək, o zamanı ifraz olunan tüpürcəyin getdikcə azaldığını və axırda sıfra bərabər olduğunu görərik. Pavlov buna şərti refleksin sönməsi deyir. Bunu yenidən almaq üçün şərti qıcığı bir neçə dəfə şərtsiz qıcıqla təkrar etmək lazımdır.
