6.3.2 Alaq bitkilərinin təsnifatı
Alaq bitkilərinin əkin sahələrində və təbii fıtosenozda yayılan bir neçə min nümayəndəsinə təsadüf edilir. Ona görə, alaqlara qarşı mübarizəni düzgün təşkil etmək üçün, onlan müəyyən əlamətlərinə görə qruplarda cəmləşdirmək lazım gəlir.
Cədvəl 4.3
Alaq bitkilərinin arqobioloji təsnifatı
Tüfeyli və yarım tüfeyli alaqlar
|
Yaşıl alaqlar
|
1.Gövdədən qdalananlar
|
Azilliklər
|
Çoxilliklər
|
2.Kökdən qidalananlar
|
1 .Efemerlər,
2.Yazhqlar:
a)erkən yazlıqlar
b) körpə yazhqlar
3.Qışlayanlar,
4.Payızlıqlar,
5.İkiilliklər
|
l.Əsasən toxumları və qismən vegetativ orqanları ilə çoxalanlar:
a)milköklülər,
b)saçaqhköklülər
2.Əsasən vegetativ orqanian və qismən toxumları ilə çoxalanlar:
a)soğanaqlılar
b)kökü yumrular
v) sürünən gövdəlilər
q)kökümsovgövdəlilər
d) kökü pöhrəlilər
| 6.3.3 Qalıqların işlənməsi/idarəedilməsi
Alaq bitkilərinin kəsilməsi adətən torpağın çevrilməsi, qarışdırılması, yumşaldılması və s. prosesləri ilə eyni vaxtda yerinə yetirilir. Lakin çox halda alaq otlarına qarşı müxtəlif işçi orqanları ilə təchiz edilmiş kultivatorlar tətbiq olunur. Birillik alaq otlarının çox yayıldığı sahələrdə əsasən birtərəfli bıçaq-ülgüclərdən, çoxillik alaqların mövcud olduğu sahələrdə isə yumşaldıcılardan və qazayağı alətlərdən istifadə edilir.
Torpaq səthində bitki qalıqlarının saxlanması, eroziya prosesi baş verən ərazilərdə aparılan əsas becərmə üsuludur. Torpaq səthində saxlanılan bitki qalıqları xırda torpaq hissəciklərinin küləklə sovrulmasının və su ilə yuyulmasınm qarşısını alır.
Torpaq səthində bitki qalıqlarının saxlanılması xüsusi yastı-kəsən alətlərdən istifadə etməklə yerinə yetirilir.
Dostları ilə paylaş: |
