Jizzax davlat pedagogika instituti tarix fakulteti

Rag’batlantirish: (O’qituvchi dars so’ngida faol ishtirok etgan o’quvchilarni "5" baho bilan baholab, ularga tashakkurnoma bildiradi. Ularni yaxshi o’qishga chorlaydi).

Uyga vazifa:

Somoniylar davlatining tashkil topishi to’g’risida qo’shimcha ma’lumotlar to’plab, darsga tayyorgarlik ko’rish.

Biz bu mavzuni o’quvchilarga o’rgatishda yangi pedagogik texnologiyaning ushbu uslubini o’quvchilar yoshiga e’tibor bergan holatda sodda va qulay usulda qo’llashni tavsiya etamiz.

Xulosa

O‘zbek xalqi davlatchiligi taraqqiyotida Somoniylar sulolasining hukmronligi katta ahamiyat kasb etadi. Arablarga qarshi olib borilgan kurashlar natijasida 1X asrning ikkinchi yarmidan boshlab Markaziy Osiyoda mustaqil davlatlar tashkil topdi. Bunday davlatlarning eng kattasi Somoniylar davlati edi. U Movarounnahr va Xurosondan Ray va Kavzingacha bo‘lgan yerlarni o‘z ichiga olgan.

Ismoil ibn Ahmad (892-907) davrida mazkur sulolaning ko‘zga ko‘ringan namoyandalari, Somoniylar markaziy davlat apparatini mustahkamlashdan manfaatdor bo‘lgan feodal zodagonlar, din peshvolari, barcha badavlat dehqon tabaqalarining qo‘llab-quvvatlashlari bilan xorijiylarning yetakchilaridan Amir Husaynni ag‘darib tashlashga, Buxoroning Barnod va Romiton tumanlarida boshlangan dehqonlar harakatini bostirishga hamda teskarichi boyonlarni davlat ishlaridan chetlashtirib tashlashga muvaffaq bo‘ldilar. 893 yili qadimiy Usrushonaning mahalliy hokimiyatini ag‘darib tashladilar hamda iqtisodiy va siyosiy jihatdan ahamiyatga molik bo‘lgan bu hududni o‘z tasarruflariga olishga muvaffaq bo‘ldilar. Turk-qorluqlarning Sirdaryo bo‘yidagi yerlarga qilib turgan bosqinini to‘xtatib, Tarozni bosib oldilar (893) hamda u yerdagi aholini musulmon diniga kirgizdilar.

Abbosiylar xalifaligi davrida bir butun bo‘lgan mazkur shahar va viloyatlar X asrning biriichi choragida undan ajralib chiqdi. Bu bo‘linish to 935 yillargacha davom etdi. Natijada Mesopotamiya hamdoniylar (905-1004), Misr bilan Suriya ixshidiylar (935-969) qul ostiga, G‘arbiy Eron buvayxiylarga, Tabariston bilan Gurgon mahalliy daylimiylar sulolasi bo‘lmish ziyoriylarga, Movarounnahr bilan Xuroson somoniylar qo‘liga utib qoldi. Tarixchilar o‘xshatib aytganlaridek, xalifaga Bag‘dod bilan Vaviloniyaning bir qismigina qoldi, xulos. To‘g‘ri, maxalliy hukmdorlar (mulk at-tavoif) hali ham xalifa hokimiyatini tan olar, uning nomini xutbaga qo‘shib uqitar, tangalarda uning nomini o‘z nomlari bilan bir qatorda zarb etar, vaqt-vaqti bilan xalifaga hadyalar yuborib turar edilar. Ammo ular Bardodga shunchaki qaram edilar, xolos. Xalifa nomigagina davlat boshlig‘i bo‘lib, hyech kanday real hokimiyatga ega emas edi.

Somoniylar Movarounnaxr va Xurosonda mustakil davlat tuzish uchun avvalambor, kuchli markazlashgan xokimiyat tuzish kerakligini yaxshi tushunishgan. Bu ayniksa Ismoil Somoniy xukmronligi davrida kunning dolzarb masalasiga aylandi. Chunki Ismoil Somoniy Movarounnaxr va Xurosonni birlashtirishga va yagona markazlashgan davlat tuzishga muvaffak buldi. Endi bu davlatni idora kilish lozim edi. Shuning uchun u bir kancha isloxotlar utkazdi. Mana shunday isloxotlardan biri davlatni boshkarish ma'muriyatini joriy Ы1щ buldi. Bu isloxotga binoan davlatni idora kilish saroyi (dargox) va devon (xarbiy—fukaro maxkamalari) tashkil etildi. Ismoil Somoniy davlatning majmuini tashkil etishda Sosoniylar Eroni va Arab xalifaligida kabul kilingan tajribalardan foydalandi va uni zamon talabiga karab mukammallashtirdi.

Xokimiyatning eng yukori pog’onasida somoniylar turib, ular amir unvoni bilan idora kilganlar. Davlat majmuini mustaxkamlashda, Nasr II Somoniyning ma'rifatli vazirlari Abuabdullo Muxammad Jayxoniy va Abufazl Muxammad Balamiylarning xizmatlari katta bulgan. Umuman, Somoniylar xukmdorligi davrida vazirlik mansabiga asosan shu ikki sulola vakillari tayinlanganlar.

Umuman somoniylar davrida Xuroson va Movarounnaxr kishlok xujaligini turli tarmoklari xususan, dexonchilik yaxshi rivojlangan. Somoniylar davrida dexkonchilik bilan bir katorda xunarmandchilik xam keng sur'atlar bilan tarakkiy kildi. Shaxar axolisining kup kismi xunarmandchilikning turli soxalari bilan mashgul bulishgan. Manbalarda kayd kilinishicha Movarounnaxrda, ayniksa, tukimachilik yaxshi tarakkiy kilgan. Bu yerda ipak va jundan tayyorlangan turli-tuman gazlamalar uzining yukori sifatliligi, bejirim va nafis nakshlari bilan ajralib turgan. Buxoroning Zandana, Samarkanddagi Vedar va Surxon daryodagi Darzangi tukimachilarining maxsulotlari fakatgina

Movarounnaxr va Xurosondagina emas, balki Irok, Eron va Xindistonlarda xam ma'lum bulgan. Xususan, Narshaxiyning yozishicha, Zandanada tayyorlangan gazlamalarga Shark bozorida extiyoj juda katta bulgan. Ibn Xavkal va Mukaddasiyning kayd etishicha Vedarda tayyorlangan yukori sifatli gazlamalar axolining yukori tabakalari orasida juda kadrlangan. Bu gazlamalardan asosan amirlar, vazirlar, turli amaldorlar, kozilar uzlariga liboslar tiktirganlar. Vedar gazlamasi xatto Xuroson parchasi xam deb atalgan. Gazlamalarning turli navlari bundan tashkari Keshda, Nasafda, Binketda, Dabusiyada va kupgina boshka shaxarlarda xam tayyorlangan.

Somoniylar davrida kuchli va mustakil davlatning paydo bulishi dexonchilik, xunarmandchilikning rivojlanishi, shaxarlarning tarakkiyoti uz navbatida ichki va tashki savdoni yanada uzviylashuviga va tarakkiyotiga olib keldi. Avvalo shaxar va kishloklar urtasidagi savdo kengaydi. Ikkinchi tomondan shaxar va kishloklarni kuchmanchi xalklar va boshka davlatlar bilan alokasi rivojlandi.

Yozma manbalarda kayd kilinishicha, bozorlar katta-kichik shaxarlarda va xatto kishloklarda bulgan. Ayniksa karvon yullari buyida joylashgan shaxarlarkda bir nechtadan bozorlar bulgan. Buxoro, Xujand, Kesh, Termiz, Xirot, Marv, Nishopur shaxarlaridagi bozorlar katta va juda gavjum bulgan. Istaxriyning yozishicha, Samardandda Movarounnaxrzfning bosh bozori joylashgan. Bu yerga xamma yerdan savdogarlar kelgan. Movarounnaxrda tayyorlangan maxsulotlarning katta kismi Samarkandga keltirilgan va undan keynn boshkayurtlarga tarkatilgan. Ichki va tashki savdoda ayrim kichik shaxarlarning xam ;urni katta bulgan. Bu borada Poykand shaxri muxim axamiyat kasb etadi. Manbalarda yozilishicha, bu shaxarda somonnylardan oldin xam savdogarlar Xorazm, Kaspiy buyidagi ulkalar va Xitoy bilan oldi-sotti ishlari olib borishgan.

IX—X asrlarda mamlakatda, bir tomondan, dehqonchilik, ikkinchi tomondan, hunarmandchilikning rivoj topishi, shubhasiz, o‘z navbatida ichki va tashqi savdoning kengayishiga olib keladi. Bu davrda Old Osiyoni Mo‘g‘uliston va Xitoy bilan tutashtirgan qadimgi karvon yo‘li orqali olib borilgan tashqi savdo aloqalari, ayniqsa gavjumlashib ketadi. Bag‘dod shahridan boshlangan katta karvon yo‘li Hamadon, Nishopur, Marv, Omul, Buxoro, Samarqand, Shosh, Taroz, Qulon, Marke, Bolasog‘un, Suyob, Issiqko‘lning janubiy sohili orqali o‘tib, Sharqiy Turkistonga va undan Xitoyga kirib borar edi. Bu yo‘lning Farg‘ona orqali o‘tgan janubiy, o‘g‘uzlar yoki Dashti Qipc hoq orqali Janubiy Sibirga yo‘nalgan shimoliy hamda Xorazm orqali Volga daryosi bo‘ylab Xazar va Bulg‘or davlatlariga eltadigan shimoli-g‘arbiy tarmoqlari, ayniqsa, serqatnov bo‘lgan.

Markaziy Osiyolik savdogarlar uz mollarini arab xalifaligi tarkibiga kirgan davlatlarga, Kavkazga, Xazar va Bulroriyaga, Xitoy va Xindistonga olib borib sotganlar. Markaziy Osiyodan Xitoy bilan Urta yer dengizini birlashtiruvchi va Janubi-Sharkiy yevropaga olib boruvchi karvon yullari uggan. Ayniksa Urta yer dengizi bilan borgovchi karvon yuli ancha gavjum bulgan. Bu yul Bagdod, Xamadon, Nishopur, Marv, Amul, Buxoro, Samarkand, Ustrushona, Choch, Balasorun orkali Xitoyga olib borgan. Xitoyga Markaziy Osiyodan otlar va shisha buyumlar olib borilgan. Xitoydan esa turli-tuman ipak gazlamalar keltirilgan. Xazar Bulror va Rus yerlariga Markaziy Osiyodan kuruk mevalar turli-tuman gazlamalar, guruch va kumush chikarilgan. Uz navbatida Janubi-Sharkiy yevropadan Markaziy Osiyoga muyna, mis, teri, koramol, kullar keltirilgan. JanubiSharkiy yevropa bilan bulgan savda alokalarida xorazmlik savdogarlarning urni katta bulgan.

Markaziy Osiyo xalqlarining ijtimoiy-iqtisodiy va madaniy rivojlanishida ham Somoniylar davlati (1X-X asrlar) katta ahamiyatga ega bo‘ldi. Bu davr ilm- fan va ma'rifatning rivojlangan davri bo‘ldi hamda Al-Xorazmiy, Forobiy, Beruniy, Ibn Sino, Ismoil Buxoriy, Imom at-Termiziy, Ahmad Yassaviy, Bahovuddin Naqshband kabi ulug‘ mutafakkir olimlar va allomalar yetishib chiqishida muhim bosqich bo‘ldi.

Somoniylar davri shunisi bilan ajralib turadiki, bu davrda o‘lkada tinchlik siyosati hukmron bo‘lgan va ilm-fan, madaniyat gullab yashnagan. Ushbu davrda o‘lkamizdan mashhur mutafakkir olimlar, islom ilmlarida katta shuhrat qozongan ilohiyotchi olim va allomalar yashab ijod qilgan. Shuningdek, ushbu davrda o‘lkamizda islomiy ilmlar taraqqiy etgan va ko‘plab ilm markazlari, jumladan “Dor al-juzjoniya”, “Dor al-iyodiya”, “Buxoro fiqh maktabi” kabi maktablar faoliyat olib borgan. Ushbu davr yana shunisi bilan ajralib turadiki, bu davrda o‘lkada millatlararo o‘zaro totuvlik, e'tiqodiy xurlik va diniy bag‘rikenglik barqaror bo‘lgan.

Somoniylar davlatida IX asrning oxirlarida ijtimoiy-siyosiy va iqtisodiy sohalarda muhim o‘zgarishlar yuz bergani va bir necha yillar davomida tinch siyosat va sharoitlar hukmron bo‘lib turgani Movarounnahrning asosiy ilmiy markazlaridan hisoblangan Buxoro va Samarqand shahrida ilmiy jarayonlarning jonlanishiga zamin yaratdi. Samarqandning buyuk ipak yo‘lida joylashgani tijorat, san'at va ilm markazlaridan biriga aylanishiga sabab bo‘lgan. Shuni alohida ta'kidlash mumkinki, somoniylar davrida Samarqandda nafaqat islom dinining, balki boshqa dinlarning ham ta'lim markazlari faoliyat olib borgan.

Mazkur tadqiqot ishida qariyb bir yarim asr davomida Movarounnahrda mustahkam imperiya sifatida hukmronlik qilgan somoniylar davridagi shu barqarorlik tarixi haqida ma'lumot berishga harakat qildim.