Kabbala Les 1

TES is het naslagwerk van Jehoeda Ashlag en is HET commentaar op de Zohar. Soelaam is ladder. Men zegt dat RaSjBi, AR”I (°1534 +1572) en Jehoeda (°1895 +1955) 1 ziel waren. Aan die 3 werd van boven de toestemming gegeven om het in die bewoordingen te zetten. Rasjbi schreef de Zohar die nadien verdween. Jehoeda voegde niets toe. Hij veranderde en paste enkel de taal aan. Niemand had een exemplaar van de Zohar omdat niemand er klaar voor was. De zohar is de Schepper zelf. De Schepper openbaart zich tijdens onze generatie aan de mensheid.
Kabbalisten in deze wereld willen het allemaal zelf uitkauwen met secundair materiaal dat ze zelf schrijven. MP gebruikt de crème de la crème bronnen. Als je eenmaal met je pinkje van het heilige proefde, is de rest troep. Alles en alle sociale verhoudingen zijn nodig, maar zolang niet alles op ware liefde is opgebouwd, zal er ellende heersen. Die ellende roepen wij zelf op door ons onvermogen om onvoorwaardelijk lief te hebben. Wil je leven moet je liefhebben.
Ramchaï leefde de laatste 8 jaar van zijn leven in Nederland (1735). Hij was geëxcommuniceerd. Het was hem verboden de kabbala door te geven. Zijn enorme openbaringen over de toekomst van de mensheid die zijn engel of wortel hem had doorgegeven zitten hier nog steeds ergens zijn koffertje verborgen. Hij had ook nog iets extra’s van AR”I. Hij leefde 200 jaar na AR”I. Ook dat werd begraven. Alle kabbalistische werken zitten verborgen. Het geeft weer dat ook het geestelijke voor ons nog verborgen zit. Het licht is nog verborgen. Van Ramchaï kunnen we evenwel geen kabbala leren omdat we eerst AR”I moet kennen. Al zijn kabbala is van AR”I. Wij gaan leren van de eerste leraar.

RaSjBi betekent ‘zijn school’; de 10 grootste van zijn generatie. Hij bracht 13 jaar door in een spelonk. Zijn beste leerling zette zijn onderwijs op papier. De taal van dit werk is zo scherp en krachtig dat de mens het niet uitstaan kon. Ook voor het goede moet je kracht hebben om aan te kunnen; om van het behagen te kunnen genieten, maar we kunnen het niet aan. Je moet je langzaam transparant maken om het goede aan te kunnen.

Van AR”I zijn in zijn tijd andere werken dan de Ets Chaïm bekend geworden omdat de taal niet zo extreem was. Chaïm ging dood en ook hij beval zijn werk te begraven. Vanaf AR”I bestond er geen verbod meer om Kabbala te bestuderen. Vroeger bestond er een verbod op kabbalastudie voor de leeftijd van 40.
Iedereen die hier in doorzet zal profetische gave voelen ontwaken die je moet ontwikkelen. Als je op een steen blijft druppelen, wijkt de steen. Zo ook gaat het met het geestelijke als je zegt liever dood dan zonder te leven.

- O -
Kether en Chochma is Israël. Biena, Z”A en Malchoet zijn krachten of de volkeren van de wereld. Thora spreekt alleen over Israël. De Schepper spreekt alleen tot de altruïstische krachten in de wens. Met de Joden verlieten samen uit Egypte een grote menigte want iedereen mocht de Thora ontvangen. Er kwamen krachten bij van verschillende kanten van de mensheid. Zij werden geneutraliseerd en werden ook Israël. Er kwamen maw 5 krachten van andere volkeren die zich vermengde in dit volk; die qua geest of ziel tot de onreine krachten behoorden. De Schepper schiep niet alleen goede dingen maar daar tegenover ook het kwaad. Alles is goed. Chassidiem of genade versus gestrengheid of gvoerot. In dit volk vermengde zich ook de onreine krachten. Kether van alle onreine krachten is Amalech. Als iemand alleen aan zich zelf denkt, zit er iets verkeerd in zijn familie. Iets van die 5 onreine krachten of kliepot is dan in hem vermengd. Die moet je niet vernietigen, maar er bovenop komen; overwinnen. Kliepa in het Hebreeuws betekent schil. Een schil beschermt een vrucht. Zo ook beschermt kliepa de reine kracht. Je moet de reine kracht in verbinding brengen met de onreine maar niet gebruiken zoals die onreine kracht wil dat je ze gebruikt. Je overwint het en laat het aansluiten bij Kether en Chochma. Zowel links als rechts bestaat Kether, Chochma, Biena, Z”A en Malchoet. De mens staat in het midden. De mens wordt van links naar rechts getrokken en het duurt een tijdje tot hij het geestelijke gaat ervaren. We leren in de Zohar hoe die interacties plaatsvinden; op welke manier wij krachten kunnen transformeren zodanig dat we er door tot vervulling komen. Dichter bij de Schepper los ik mijzelf als het ware op. Op die manier kan ik beter ontvangen.

Als MP de Zohar leest, lost hij als het ware op in wat hij leest. In de mate van bevatting kan ik een bepaald niveau bereiken als je hier blijft en wil ontvangen. Twijfels komen van onreine krachten. Blijf zoveel mogelijk in de reine krachten. Ieder richt zijn pijltje naar het leren. Dan zal je de kracht ontvangen die je gaat doorboren. Belangrijk is dat je je angst voor het goede overwint. Waarom twijfelen? Mijn ego is mijn kracht. (?) Zo bouwt men een pantser rond zichzelf.

Het licht van Zohar moet je doordringen en daardoor ga je delen van je innerlijke ervaren. Je krijgt een extra dimensie over jezelf. Vroeger waren we dood. Door Zohar komen we tot leven. De studiebedoeling is dat we stap voor stap tot leven komen.

Les 46. 18.08.2005
Geestelijk evolueren uit hoogte- en laagtepunten.

Pijn in het NU.
Voorbereiding: Ook elke dag een beetje tijd aan HIZO besteden is belangrijk.

Koop niet te veel andere boeken. Het is een omweg. In het ergste geval breekt men ermee wat hier wordt opgebouwd.

De site is klaar. Er gaat niet veel meer stof nog bijkomen. Ik vertaalde 12 h per dag. Ik voelde mijn rug niet meer, maar het is nu allemaal achter de rug. God zij dank. Wie meer wil moet bij ons komen leren.

Ik plande voor vandaag een geheel ander onderwerp maar een telefoon dwong me van onderwerp te veranderen. We bespreken een onderwerp dat we reeds eerder hebben gezien.

Zonder leed kunnen we alles aan. Bij tegenslag of lijden zijn we te neergeslagen en stellen we ons vragen bij het geestelijke en wat we aan kabbala hebben?

De Schepper is het eeuwige leven. Het eeuwige leven bestaat alleen in NU. Alleen NU bestaat. Waarom ervaren we een gevoel van lijden in ons? Waarom werken wij niet als een computer? Als we iets niet meer nodig hebben, vegen we het weg. Waarom blijft het bij ons hangen ipv gewoon te verdwijnen, als het leven alleen NU bestaat? Het lijden is ons gegeven om ons tot ons doel te brengen; om ons te corrigeren; om op zo’n manier de wereld te besturen dat wie goed doet een beloning ontvangt in het leven en wie slecht doet in het verleden of in de toekomst blijft zitten. Geen rekening houden met dit operationeel systeem, geeft de mens een gevoel van leed.

Ons leven kent ups en downs. We zouden een gemiddelde toestand kunnen nemen. Alles wat er boven komt zijn toestanden van opleving, de rest is depressie. Stel voor toestand 1 kennen we het maximum hoogtepunt, HP1 en maximum dieptepunt, DP1. In het geestelijke blijft alles bestaan. Er komen alleen maar extratjes bij. Boven het gemiddelde ervaren we als opleving, eronder als leed. De bedoeling is niet dat ons leven blijft schommelen tot het einde der tijden, maar dat we steeds verder gaan naar onze vervulling.

Alles boven het gemiddelde is rechterlijn of chassadiem, genade; alles eronder is linkerlijn, gvoerot, gestrengheid, kwaad volgens ons gevoel althans. De middellijn maakt dat wij geen overtollige vreugde beleven. Als mijn vreugde mijn dagkracht overtreft, kan vreugde overgaan in overspel qua gedachten of fysiek. Te veel niet-altruïstische vreugde kan tot puur grof genot worden met daarin wel een stukje echte vreugde. Leed kan constructief zijn, maar men kan er ook een kick van krijgen. De kunst is om niet te blijven schommelen. De middellijn is de resultante waarbij noch overdreven vreugde, noch te zwaar leed wordt gevoeld. AR”I zei dat geen één correctie van een mens lijkt op een andere. Daarom kunnen we nooit zeggen follow me.

Zolang de veranderingen of schommelingen in ons leven kwantitatief zijn, behoren ze geestelijk allemaal nog tot 1 en dezelfde toestand. Wanneer door een bepaalde geestelijke ontwikkeling een nieuwe kwaliteit in onze toestand komt, spreken we van een nieuwe toestand. Binnen 1 toestand verloopt alles binnen één kwaliteit naar overeenkomst van eigenschappen. Wij in de les hebben iets gemeenschappelijk waardoor wij hier samenkomen en iets gemeenschappelijk trachten te doen. We verkeren als het ware in 1 gemeenschappelijke toestand al zijn we verschillend. Creëren we een nieuwe eigenschap, ontstaat een nieuwe toestand. Onze taak is om niet meer dezelfde klappen te moeten ontvangen, maar om te leren van wat geweest is. Het resultaat is een verheffing van jezelf al ervaar of begrijp je het niet. Het is aan ons om, vooral in de begintoestand, maar ook later onze toestand niet te evalueren. Niet van ‘Oh ik voel mij slecht.’ en met je binnenste in discussie gaan. ‘En ik ga toch niet vooruit.’ enz… want je verliest altijd tegen je ego dat op dat ogenblik met je praat. Het is zoals Adam die van de slang, ons aards verstand verloor. Het aards verstand is altijd krachtiger dan onze geestelijke kracht. Het geeft je altijd zo’n mooie argumenten die ook allemaal kloppen. De slang wil je heilige kracht gebruiken want zelf heeft zij er geen. De Schepper heeft de slang wel geschapen, maar we moeten haar wel overwinnen. Zonder voeding zal zij uiteindelijk veranderen in de engel des leven. (In de sprookjes: de heks verandert in een droomprins) Het is tijdelijk. In het begin lijkt de slang slecht, maar aan het einde van de rit zullen we zien dat het een komedie was. We moeten ons verstand of iets slechts in ons niet vervloeken want dan creëer je 2 koninkrijken. Je vervloekt jezelf als je een deel van je niet-gecorrigeerde krachten of de slang vervloekt, want ook de slang is een deel van jezelf. Moet ik de slang niet hebben, ontken ik een deel van de scheppingskracht in mezelf en kan ik niet tot vervulling komen.

We voelen de slang telkens we twijfelen. Je moet de slang niet negeren maar je moet er ook niet op ingaan. Je moet het wel beleven. De slang helpt je want zij wijst op je te korten. Zij zegt vb. dat je een goede kerel bent en dat de anderen slecht zijn; dat je net een heilige bent. Zie toch hoe goed je beweegt, maar het is allemaal verkleedpartij. Aanvaard nooit goed advies van een slechte mens, maar ervaar wel die kracht. De slang pakt je overal waar het kan met sensatie. Ervaar je in jezelf je ware toestand, iets wat je stap voor stap moet leren, kan je nooit groot gaan op je verworvenheid want zelfs bij goed vooruitgaan merk je dat je toch te kort schiet. God zij dank dat het zo is.

Overal verkoopt men de stelling, ‘Feel good. Feel super, that’s kabbala’. Natuurlijk, men betaalt veel. Dan moet je je toch goed voelen. De slang is qua kracht evenwel aangesteld om je opzettelijke van het rechte pad af te brengen, niet omdat je dat wil, maar opdat je tegen haar advies opgewassen zou geraken. Telkens je haar advies niet opvolgt, maar er wel mee rekent dat het je tekort is, wordt de slang een stukje kleiner. Zij kan verschillende vormen aannemen en zich fijn verkleden om je op een hoger niveau toch nog te kunnen verleiden. De slang zal op al je hoogten blijven bestaan tot je volledige correctie, nl. tot de komst van de Messias. De slang kan zich verkleden als een heilige wanneer je een heilige wordt. Jij wordt fijner en altruïstisch en zij doet net alsof zij dat ook is. Je moet er tegen opwassen zijn zoniet kan je verkeerdelijk het gevoel krijgen al aan de top te zijn.
Wij zijn op aarde absolute vreemdelingen. Je gaat in een vreemd land pas echt scoren als je rekening houdt met de wetten van het land. Zo zijn wij op aarde gezet om de wetten van het heelal in acht te nemen en naar die wetten te handelen. Dan pas worden we vrij. Leven we de wetten niet na, zijn wij als antilichamen. In elke toestand moeten we volkomen leven. De slang is een deel van de linker zijde van de levensboom. Aanvaard ze. Vlucht er niet van weg. Mozes’ staf veranderde in een slang, betekent twijfels. Verandert de slang weer in een staf, komt ze bij jou aan de rechter kant en is ze heilig. Ervaar wanneer bij jou de slang aan het woord is. Dat kan je niet in boeken leren. De bedoeling van kabbala is ervaren, niet als een willoze wijze, maar als iemand die zij leven stuurt.
De volgende toestand. Werk je aan jezelf, word een stukje verheven waaruit een 2° toestand ontstaat. Het is een andere toestand. Zo’n proces kan 1 seconde duren of 70 jaar als men als levenloze natuur leeft. De bedoeling van de kabbala is om de snelheid van de correctie op te voeren, om de frequentie van geestelijke veranderingen zo vaak mogelijk te laten plaatsvinden. Daarom moet je op het werk aan je innerlijk werken en niet wachten tot thuis. Even fixatie met je wortel met je tophoogte en -diepte. In de psychologie zegt men zand er over; je lijden begraven. Voel je lekker en vergeet de rest. In onze kinderlijke wereld moet je het zo doen, maar in het geestelijke verdwijnt niets. Alles zijn drugs, ook religie die helpt om het leven te vergeten of de pijn te verdoven. De mens in onze wereld is als een kind dat vlucht van zijn pijn, kusje van mama en het moet voorbij zijn. Pijn is een gevoel dat ervaren wordt telkens de natuurlijke weerstand van de mens wordt doorbroken. Natuurlijke weerstand betekent hier het menselijk egoïsme, dat doorbroken het gevoel van pijn geeft. Het is als een put waaruit hitte over jou komt; tegen de wetten van het heelal. Zo moet je het ervaren.
In een 2° toestand, nieuw niveau verhef je jezelf als je aan jezelf werkt, maar het voelt alsof je naar beneden wordt gehaald omdat het lijkt alsof je in een ander land komt. Je moet er voorzichtig zijn omdat je er als minimum aankomt met dat ene kleine verhevenheidje dat je realiseerde. Je moet al je krachten op dat nieuwe niveau trachten te brengen. Ook de 2° toestand begint met al die schommelingen. De bedoeling is niet dat je nu als een levenloze natuur gaat mediteren of als een dier gaat leven. Dieren en leken leven wel met schommelingen maar deze gaan niet zo diep. Ze vergroten hun genot noch verdiepen ze hun leed als zij gewoon in hun natuur leven. Een dier groeit enkel fysiek. Het eet eerst 1 kg vlees, later 5 tot 15kg en dat voor de rest van zijn leven. Meer kan het dier niet op. Een mens kan wel steeds meer hebben. De kunst is om niet van je hoogte of dieptepunten te vluchten. In je 2° situatie moet je Max HP2 en max DP2 altijd een stukje hoger of dieper zijn dan HP1 en DP1. Het verschil tussen HP2 en HP1 moet positief zijn. De toename van je vermogen om vreugde of verdriet te beleven boek je op je geestelijke rekening. We moeten niet alleen gezelligheid willen, we moeten de gezelligheid vinden zowel boven als beneden. Het is de kunst om alles om het even te vinden. Beiden leiden naar je doel. In je 2° toestand kan je een nieuwe top beleven, maar je hoeft niet op zoek naar de absolute dingen. Je moet alleen maar het verschil met het vorige ervaren. Het eerste leed heb je immers al gehad! Het is al in je gebakken. Je moet maw telkens maar een klein beetje verwerken. Het is een groot geheim. Als je evenwel vlucht van je dieptepunt kan je ook het nieuwe hoogtepunt niet bereiken, want hoogte- en dieptepunt zijn met elkaar verbonden. Hoogtepunt betekent dat je het licht dat bij je straalt maximaal kan weerkaatsen; dat je je ermee kan confronteren, opgewassen zijn tegen het licht, behagen, want alles is behagen. Ademhalen bv. is behangen, maar je moet dus de kracht opbrengen om die hoogte te bereiken om het te kunnen weerkaatsen. Dan komt het dieper dan ooit in jezelf. Dat licht dat in je penetreert geeft soms het gevoel van een hoogtepunt en soms een gevoel van dieptepunt. Het is je weerstand tegen het goede, tegen het ervaren van je eigen dode wensen. Het herhaalt zich allemaal in je 3° toestand enz…Wil je vooruit gaan moet je niet schrikken voor die schommelingen die je voelt opkomen.

Sommige mensen komen tot de kabbala omdat ze klaar zijn om de schijnbare strijd tussen goed en kwaad binnen zichzelf aan te gaan. De geweldige strijd is ook een geweldig theater binnen jou krachten. Je moet niet zeggen dat je de schurk niet aan kan, alle krachten zitten in jou.

Er bestaan toestanden die binnen onze persoonlijke correctie plaatsvinden. Er bestaan op bepaalde dagen ook gelegenheden om onafhankelijk van onze inspanningen toevoegingen van hoogte- en dieptepunten te krijgen door de krachten van het heelal. Willen we die dagen benutten, moeten wij er ons wel naar schikken. Het zijn oa de Joodse feestdagen. Op die dagen komen erg gunstige krachten tot uitdrukking. Op één feestdag komt enorme vreugde, of een andere een ander soort vreugde. We kunnen ze benutten om de hoogtepunten van onze eigen vreugde en leed uit te bouwen. Afgelopen zondag was op één na de diepste dag van het jaar. Je moet niet treuren, maar wel meegaan om je dieptepunt mee uit te graven. Het is zoals een waterput uitgraven. Hoe dieper je graaft, van hoe dieper het water kan komen; hoe zuiverder, hoe meer het straalt, kracht enz… De feest- en treurdagen helpen ons een handje om de krachten van het heelal die aan die dagen eigen zijn te benutten. Ook de dagen waarop grote mensen hun ziel verlieten moeten we benutten. Het is een enigszins tweesnijdend mes. Enerzijds treuren we uiteraard een beetje, anderzijds is het een bevrijding. Zijn uitwerking op aarde blijft hangen.

Hoe kunnen wij verleden en toekomst en de pijn daaruit dragen terwijl alleen NU bestaat?

Eén van Freuds’ patiënten had een ingebouwd syndroom. Zij leefde in een droom. Zij verwachtte een prins op een wit paard die haar zou bevrijden omdat alle andere kerels alleen maar wilden profiteren. En de grootste psychiater, nu breekt mijn klomp, besloot dat het beter was haar zo te laten leven, boven de schommelingen van de dag. Iedereen wil het zo, maar MP wil dat we zowel van het witte als van het zwarte paard weten. Je moet zowel de hoogte- als de dieptepunten aanvaarden en met beiden blij zijn. Sommigen willen alleen hun witte paard en als dat niet kan willen ze geen kabbala leren.

Waarom is het zo moeilijk om het NU, het leven, de Schepper te ervaren en daarbij absoluut in sereniteit te blijven? Wij zijn allen producten van de generaties tot Adam. Wij dragen alle leed en ervaringen van alle vorige generaties mee. Het is niet in absolute kracht, cijfers, maar als resjimot, sporen. Wij zitten niet alleen met ons leed opgezadeld, maar ook met onze kennis. Dat is prachtig, want zonder zouden we het huidige leven niet kunnen weerstaan. Hoe zouden we rustig met elkaar kunnen zijn? In de ME wilden we elkaar nog uitmoorden. We streven niet naar sereniteit, want het is vluchten van de realiteit. Meditatie is zich qua eigenschappen met de levenloze natuur in overeenstemming brengen. De bedoeling is dat ons werk is gegeven, links en rechts. Wij streven niet naar gemiddelden, maar om in elke toestand die 2 maxima’s te bereiken; te weten hoever te ver kan gaan. Je lekker ontspannen is zich van zijn unieke bestemming weerhouden. Het is afschuwelijk hoe de wereld ons langs alle kanten tracht te pakken door bv reclame. Sereniteit is een resultante van ons werk. Het komt van boven. De sereniteit zoeken is de dood zoeken, want dan wil je niet werken… je wilt het zo of zo… in een pose zitten enz… Het is de mens niet gegeven om in sereniteit te zijn en de anderen te laten werken. En als gevolg van ons werk aan beide lijnen verkrijgen wij sereniteit. Verlangen naar sereniteit is wat je slang je influisterend. Luister nooit naar je lichaam. De Zohar zal ons doen ervaren hoe het moet en voelt. Daarvoor waren er momenten in mijn leven die ik niet benutte. Leven is altijd in NU. Wat betekent dat?

Op elk moment van NU komt bij ons een impuls naar boven of naar binnen, om een egoïstisch deel van ons te corrigeren. Elk NU-moment komt in mijn waarneming leed naar boven dat ik dan meteen corrigeer. Dat is mijn taak. Leed is een ongecorrigeerd scherfje van mijn innerlijk. Zo gaat het elke dag naar boven of we willen of niet. Het wordt van boven als het ware geactiveerd om aan jou te worden voorgeschoteld opdat jij eraan zou werken. Maar de meesten onder ons nu hebben geen tijd of een vergadering, kinderen enz… Telkens je de dagimpuls zonder gevolg laat (dagimpuls wat ik die dag zou moeten corrigeren van mijn eigen innerlijk) blijft het werk liggen zoals na een vakantie je bureau vol dossiers ligt. Men lijdt er onder. De impulsen worden gestapeld. Maar dit leed is niet nodig. Stel dat je bewust leeft, zou je elk moment NU proberen te leven en de dagimpuls meteen corrigeren. Op die manier houd je altijd kracht over. Maar de mens van vandaag kan het niet omdat we in ons leven zoveel hebben meegemaakt, 3 vrouwen, 5 kinderen enz… nog zoveel dossiers op ons bureau. Wat een ellende! Maar wie vroeg zo kieskeurig te zijn? Vandaag zijn er zoveel opgehoopte dagimpulsen dat je de nieuwe niet meer merkt. Je merkt de realiteit niet meer. Het zijn omhulseltjes die het dagelijks licht dat je zou moeten ervaren belemmeren. Je bouwde lagen boven je innerlijke, maar dat Ejnsof in jou leeft alleen in NU.
Hoe onderscheiden we een impuls van de slang? Als je van je vraag veel gaat uitspuien blijft er van je vraag niets over. Daar moet nochtans licht komen. Daarom 1 kernwoord of trefwoord. Als de slang je beveelt iets te doen betekent dat hetzelfde als de impuls van de dag. Je kan nu luisteren naar de slang, ondergaan, in discussie treden en daardoor de dagimpuls benutten. Als je de slang overwint, heb je de dagimpuls overwonnen, volbracht. Stap voor stap krijg je de feeling over waar en wie aan het woord is. Met de Zohar van Atsiloet gaan we dat leren omdat in Atsieloet geen onreine kracht meer zit. Als we de kracht van de Zohar gaan ervaren, komt het licht naar beneden en verdwijnt de slang. Dat licht gaat je doorboren en het zware gevoel, de zware uitwerking van de slang wordt onzichtbaar.

Ook de slang is er niet om je naar beneden te laten donderen; om je kapot te maken of om je te verleiden, maar om je leven en kracht te schenken. Zonder de slang zou je geen veranderingen nog willen. Vandaag blijven we schommelen tussen goed en kwaad. Met de Zohar zullen we steeds meer kiezen voor het goede zonder het kwade uit de weg te gaan. We zullen het kwade ervaren en transformeren naar het goede.

Een echte religieuze kan je niet bereiken omdat die altijd alleen maar het goede wil. Zeg niet dat er iets slechts is buiten je zelf want dan zeg je dat de Schepper slecht is. Elke andere, ook de schurk is beter dan jij maar je ervaart het niet. Als je dat niet kan aanvaarden of begrijpen ben je nog een kind van deze wereld. Dan denk je nog van ik ben beter en ben je gevangen door je slang. Als je kan zeggen dat elke Hell’s Angel beter is dan jij, zit je dichter bij de waarheid. Waarom? Ik ga niet uit van zijn eigen correctie, waarneming of tekorten. Hij staat misschien verder van zijn correctie dan wij, maar wij hebben dan zeker ook nog iets te corrigeren nl. dat wij denken dat wij verder staan dan hem. In de ogen van de eeuwige is hij immers volmaakt, zoals iedereen trouwens. Wij leven in de tijd, maar niet het eeuwige. Atsiloet is absoluut tijdloos.
Wat krijg je in je nieuwe leven? We moeten in het nieuwe leven absoluut geen spijt hebben van wat dan ook dat we deden. Denk geen ogenblik aan het verleden. Als je NU leeft, neem dan elke impuls vandaag nog onder de loep. Van de slang krijgen we altijd de rekening van wat nog niet is gebeurd. Het komt altijd van schommelingen van die niet verwerkte impulsen en verleidingen. Die komen er bij jou elke dag nog extra bovenop. Ga er niet op in. Denk niet aan verleiding of schuldgevoel, dan ga je erg snel vooruit. Zoniet kom je niet tot je vervulling. Vraag van binnen excuses. Leven in NU betekent je dagimpuls; je dagpil verwerken en alles van het verleden dat zou opkomen laten gaan. Fixeer je niet op het moment van het verleden. Jou taak is vandaag leven.

Leef je alleen met je impuls van vandaag, gaat het licht van vandaag ook je hele verleden bestralen. Je moet niets met je verleden doen. Het is niet jou zaak. Het bestaat niet. Het is een schim aan krachten die in jou bestaat. De feiten van je verleden blijven natuurlijk wel hangen. Ook al wat je zogenaamd verkeerd deed kan je niet meer schoonpoetsen, maar het zuivert je krachten waarbij je vrijkomt. Hier heb je allerlei omhulsels opgebouwd en nu gaat het licht die omhulsels doorboren. Daaruit komt kracht die ergens vast zat in het verleden vrij in het NU.